nee dan kan ik me het voorstellen.. Jesse heeft ook een tijd gehad dat ie voor elk slaapje ff moest huilen maar nu nooit meer dus toen hij dat laatst weer deed toen dacht ik aaah wat zielig stom he dat je zo snel weer iets vergeten bent
Ik heb ook het gevoel dat Mirre van het 19 weken sprongetje langzaam en stiekem (de darm ) aan het overgaan is in het weet ik veel hoeveel weken (6mnd) sprongetje. Mirre heeft altijd vrij veel last van sprongetjes en neemt altijd maximaal de tijd ervoor *zucht* ... Die van 19w was/is het heftigst ... dacht dat ze er uit was, maar als ik naar haar slaappatroon kijk Maar inderdaad als ik zie wat ze allemaal kan ... en tussen de (niet)slaapjes door is ze zo lief en vrolijk (maar dat was ze tot 2/3 weken geleden echt niet hoor). SNOOPY, wat tof die armpjes! Dat moet Mirre ook maar snel leren ... voor de rest lijken die twee toch wel erg op elkaar (al draait ze nog nauwelijks en dat overpakken van speeltjes snapt ze ook nog niet - het raak pakken is vaak nog lastig )
Oh ja dat is erg. Oh zo had ik het nog niet eens bekeken... Ymke doet wel haar armen in mijn nek als ik haar tegen me aan houdt, dat vind ik al zo super lief dat ik dan nog wat langer met haar blijf rondlopen stiekum.
Hier zitten we ook in een sprong, alleen Thijs heeft er minder last van dan de meeste hier... Ik merk het aan dat hij meer kan. Dat hij moeilijker in slaap komt en ineens wakker kan worden en dan heel hard begint te huilen. *hij kan op de zij komen, bijna van rug naar buik alleen het laatste stukje moet nog, als ik hem help lukt het wel. *Speeltjes pakken, zonder te missen en heel gericht er naar kijkt en bekijkt, over van de een in de andere hand. En heen en weer rammelen, vooral als het ook nog geluid maakt. *armpjes strekken en aapje... smelt... *nieuwe geluiden, soms schrik ik er van *schaterlachen, maar dat doet hij al een paar weken, zo lief, lig zelf dan ook meteen in een deuk Een grote sprong, maar wel erg leuk!
jullie kindjes zijn wel bijna allemaal al aan het omrollen.. Sascha heeft nog niets gedaan wat erop lijkt. alleen als ze op haar buik ligt maakt ze kruipbewegingen met haar benen, de armen doen alleen niet mee. wel is ze helemaal weg van geluiden maken, liedjes die ik zing. en ze probeert mijn geluiden nu na te maken
Ik leg Demi bijna niet meer zelf op haar buik, want ze draaid er zelf vaak genoeg op. Alleen het terugrollen lukt niet altijd,dus dan is hget mopperen haha. Maar heel bewust dingen pakken en bewegen doet ze ook idd. En ik wacht ook met smart totdat ze dr armpjes naar me uit gaat steken. Maar Berna je hebt wel gelijk, dat is ook een emotioneel chantagemiddel LOL
Eva ligt alleen nog maar op haar buik als ze wakker is. Ik leg haar op haar rug, maar ze draait meteen op haar buik. En dan kan ze gerust 3 kwartier spelen, ik leg speelgoed voor haar neer en ze pakt ze, ook als het iets verder weg ligt, gewoon plat gaan liggen en arm uitstrekken . Draaien (naar links en rechts om dingen te pakken) gaat ook aardig. Ze probeert wel te kruipen, maar haar armen doen niet zo goed mee, ze doet al wel haar billen omhoog. Terugrollen, ik weet niet of ze het kan, ze wil het in ieder geval niet . Als ik haar terug wil rollen, begint ze meteen te protesteren . Maar ze speelt prima op haar buik, dus ik laat haar maar.
Wil ook rollen.. Hier ook nog niks wat op rollen wijst. Behalve als mama haar omduwt (hehe).. denk als ik maar volhou met oefenen, pikt ze dat vast wel een keer op. De armpjes hebben we echter al wel! Ligt ze in de box, kom ik binnen, dikke smile en open armpjes. Opvreten die poepie! En dan het kletsen, ze raakt niet uitgepraat. Zo schattig. Volgens mij (afkloppen) hebben we het heftigste nu wel gehad, ze wordt weer wat rustiger. Vandaag precies 17 weken, maar 5 dagen te laat geboren, dus bijna 18.
Noah kan sinds woensdag niet meer stoppen met rollen van rug naar buik! Opeens had hij het door en na heel wat boze pogingen en doorzetten ging het. Het lukt hem echt heel goed. Alleen als hij moe wordt gaat zijn hoofd naar beneden hangen en dat is voor hem heel onprettig. Naast een moeizame sprong dus ook een sprong met ongekende mogelijkheden!
Nou hij is hier nog lang niet voorbij, lijkt het. De laatste 3 dagen 's avonds een paar keer wakker geworden en ontroostbaar huilend, de arme meid. Ook overdag af en toe een bui van ontroostbaar verdriet. Zo sneu. En op andere momenten slapat ze weer meer dan we van haar gewend zijn. Kortom we zijn er maar druk mee. Ik hoop dat dit de piek is en dat we er gauw doorheen zijn, want ik vind het niets om mn meissie zoveel verdriet te zien hebben. En erger nog dat je er zo weinig aan kan doen.
Mijn hemel hoe lang gaat dit nog duren? Het is nu al de 2e week dat ik het best pittig vind. Madam kan zich nog net 5 minuten vermaken, maar daarna gaat ze zeuren. Ze heeft ook een nieuw huiltje ontwikkeld, een hele zielige Aan het eind van de middag wordt het helemaal erg, dan is ze moe maar slapen lukt niet. Moet haar echt letterlijk ronddragen zoals in het boek staat. De bakerzak wil nog wel zorgen dat er een slaapje gedaan wordt. Jeetje wat intensief zeg! Enneh... Bij oma en op het KDV heeft ze natuurlijk nergens last van. Daar is ze zo voorbeeeeeldig. Ach het zal vast niet lang meer duren, maar af en toe moet ik wel even zuchten hoor!
heb het idee dat het hier qua hangerigheid wel over is alleen drinken gaat opeens wat slechter.. maar kan ook omdat hij misschien er al aan toe is om naar 4 flessen te gaan... slaapjes gaan weer prima.. rollen van rug naar buik gaat nog steeds niet haha hij blijft hangen op zijn zij en andersom gaat heel makkelijk. Speeltjes overpakken van ene hand naar andere gaat ook heel soepel. Kan iets bijven zitten nu als ik hem goed neerzet en gekke geluiden worden steeds meer... verder niet echt nieuwe dingen nog....
Ik ken het gevoel Guppie, bij Demi is het ook nog steeds flink mis. Komt ineens weer een keer meer snachts. En ze heeft of smiddags of savonds dat ze minstens een uur echt ontroostbaar aan het huilen is. Erg vermoeiend idd, want ze wordt pas rustig als je met dr rondloopt en dat kan ik ook niet steeds. Ook het middagslaapje was vanmiddag weer een ramp, ik hoop dat ze zo nog ff slaapt, want ze is wel bekaf..
Stop de tijd! Na 3 weken lijkt Eva de sprong genomen te hebben! Wat heeeeeeeerlijk! (en nu hoop ik dat ik niet te vroeg juich ). Ze is vandaag 2x 3 uur achter elkaar wakker geweest (wilde niet slapen in de wandelwagen en maxicosi), ik heb haar toen telkens in bed gelegd en ze geeft haast geen kik. Pruttelt een heel klein beetje en stopt dan haar duim in haar mond! Ik heb haar vandaag nog helemaal niet horen huilen! Nu huilt ze eigenlijk nooit, maar dat deed ze dus wel behoorlijk als ze moest slapen. Ik was dus soms wel 3 kwartier bezig haar in slaap te krijgen, nu leg ik haar weg en heb er geen omkijken meer naar. Vanochtend heeft ze trouwens anderhalf uur geslapen, dus wel wat meer dan de standaard 3 kwartier. Nu ligt ze pas net in bed, ben wel benieuwd. Gisteravond leek het of ze ging spoken, ze begon wat te jengelen, maar is zelf weer in slaap gevallen. Jullie nog even sterkte!
Nou Demi heeft de verdere middag dus bijna alleen maar gehuild, zo sneu. Nu was ze wel bekaf na haar flesje van half 7, dus nu ligt ze wel zoet te slapen. Ik hoop maar dat ze niet meer wakker wordt voor dat het tijd is voor het volgende flesje