Goh, ik zou nieuwe vriendschappen toejuichen. Is toch fijn dat hij al een vriend heeft gevonden. En hoezo gaat het te snel? Ze hebben toch geen verkering? Waar is hij nou echt bang voor? Wat denkt hij dat er kan gebeuren? Wat er in ieder geval gaat gebeuren: ze gaan veel te laat slapen. Als dat het ergste is… Ik ken alleen ouders van vriendinnen die nog uit de basisschoolperiode stammen. Voor de rest heb ik geen idee hoe en wie die andere ouders zijn. Je man kan wel een lesje ‘loslaten’ gebruiken.
Ligt er ook aan hoe de jongens onderling zijn ondanks het leeftijdsverschil. Zoon is 9 en zit in gr 7, waar hij nu mee speelt is 11 en zit ook in gr 7. In hun geval zal ik het niet doen. Zoon is hb en die jongen zit op het speciaal onderwijs. Beide met hun eigen moeilijkheden/ gebruiksaanwijzing. Alleen als de kop verkeerd staat bij die jongen is er ook niks meer mee te doen als buitenstaander. Zo lang ze leuk spelen prima maar de max is 2 uurtjes.
Maar groep 7 en de brugklas is wel een heel verschil... waar het over gaat die zitten gewoon in dezelfde klas en dus zelfde niveau. Lijkt mij, net als Adje, dat je nieuwe vriendschappen juist moet stimuleren. Wees blij dat hij vrienden maakt! Waar ik benieuwd naar ben is waar de man van TS bang voor is...
Eens met iedereen die zegt: Gewoon laten gaan. Ik ken ook eigenlijk alleen de ouders van de allerbeste vroendinnen van mijn dochter (zit nu in de derde) en dan alleen van een keertje de meiden terugbrengen na een feestje. Dus eigenlijk alleen maar dat je het huis hebt gezien. Op de basisschool ken je iedereen, heb je tijdens speeldates met elkaar gezeten en zo groei je op tot groep 8. En op het voortgezet gaat dat wel heel anders Ik merk nu dat mijn zoontje net in de brugklas ook allemaal nieuwe vrienden maakt en ik ben al lang blij als ik hun namen weet. Ik ben ook benieuwd waar je man zich zorgen over maakt. Maar het is wel een loslaat proces hoor, zeker dat middelbare school gedoe. Ze gaan als een dolle puberen, zich los maken van jou, hun eigen beslissingen nemen, super veel zefstandiger worden en dan moet je maar hopen dat je ze voldoende voor hebt bereid om die zelfstandigheid aan te kunnen. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat ze kort houden en controleren zeker in deze eeftijdsfase averechts werkt. Dus: Laat hem jullie zoon vertrouwen, geef een telefoon mee als hij hem nog niet heeft en zeg hem dat hij altijd kan bellen als hij zich niet fijn voelt
Helemaal mee eens! Hoort er allemaal bij en als je dingen verbiedt wordt het alleen maar interessanter... denk ik dan
Groep 7 en het VO is wel een compleet andere wereld. Op het VO weet je in eerste instantie helemaal niet met wie ze omgaan. En ook niet hoe die "kinderen" zijn. Dus dan is het echt zoals anderen al aangaven: loslaten. En het komt meestal helemaal goed.
nog even een nuance: er is volgens mij ook geen reden om te verbieden toch? Jongen lijkt een prima gast toch?
Ik bedoelde meer waar het leeftijdsverschil vandaan komt. Je kan aardig inschatten denk ik of het een positieve bijdrage is of dat ze elkaars minder sterke kanten versterken. Van daar uit kun je ook wat meer dingen inschatten. Voor logeren snap ik dat je eerst de ouders wel gezien wil hebben, kijken waar hij terecht komt. Wel super dat hij iemand heeft gevonden waar het zo mee klikt.
Ook op de middelbare? Lijkt mij echt onmogelijk om al die ouders eerst te zien waar mijn dochter logeert en gelogeerd heeft...
Maar hij zal toch niet de enige zijn? Vriendinnen van mijn dochter waren ook allemaal 11 toen ze in de brugklas zaten. Waren zat kinderen. Maar ik had niet het idee dat die "andere regels" hadden omdat ze 11 ipv 12 waren.
Ben benieuwd of dan nog meer kinderen in die klas een groep over hebben geslagen. Heb nog geen idee. Maar voor nu snap ik de partner van ts wel.
Ik denk dat 11 vaker voorkomt dan je denkt. Daar hoef je nog geen klas voor overgeslagen te hebben he? Een herfstleerling die 1,5 jaar gekleuterd heeft is ook 11. Dus het valt vast mee met veel jonger zijn, 1,5 jaar kleuteren is over het algemeen ook bij vlotte leerlingen, dus niet ondenkbaar dat die in dezelfde klas zitten. De reden waarom je 11 bent doet er natuurlijk niet toe, daar vragen ze echt niet naar bij elkaar.
Mijn dochter was ook 11 in de brugklas (kort gekleuterd) en ik kende echt niet die ouders hoor. Nu nog steeds niet (14 jaar en zit in de 4e...) Op de middelbare gaat dat echt heel anders dan op de basisschool. Want wanneer denk je die ouders dan te zien? Ze gaan dan zelf naar school en je haalt ze ook niet op...
Mijn ervaring is dat ze überhaupt niet vragen hoe oud iedereen is Ze gedragen zich gewoon dan allemaal als brugklasser, ongeacht de leeftijd.
Hier zit dochter met meer 11 jarigen of net 12 jarigen in de klas. Maar ze is idd net zo puber als zoon vorig jaar met 12,5 (of nog erger ) Ik ken wel een aantal ouders van de basisschool en vorige week met ouderavond ook een paar andere ouders gesproken.
Mijn jongste is ook 11 en niet de enige in de klas/haar leerjaar. De meesten worden wel dit kalenderjaar 12, maar ze weet het echt lang niet van iedereen inderdaad. Als ze ergens zou gaan logeren, dan breng ik haar. Dan zie ik de ouders en kunnen we telefoonnummers uitwisselen. En als ze het zelf niet leuk meer vindt, ze heeft een mobiel, dus kan mij ook direct bereiken. Je moet ze toch een beetje los gaan laten op een gegeven moment.
Nog 1 ander klasgenoot heeft een klas overgeslagen. Tja mijn man vindt het prettiger om de ouders te zien/kennen. Hij vindt het te snel ook omdat onze zoon nog jong is. Misschien wel wat beschermend naar hem. Zelf ben ik blij dat hij vrienden heeft, denk ik dat het erbij hoort en dat hij altijd een jaar jonger zal zijn. Iets met loslaten denk ik dan..
Nee klopt. Hij zei wel dat ze met z'n 2en een klas hebben overgeslagen. Maar dat er meer kinderen ook 11 zijn. Meeste 12 dat dan wel. Hij vindt zichzelf niet jonger of onzekerder dan de rest hoor. Gaat net zo mee met de rest op dit moment.