Hi! Dit word waarschijnlijk een enorm verhaal, maar ik hoop zo enig antwoord te vinden.. Tijdens mijn vorige zwangerschap kreeg ik op mijn uitgerekende datum extreem pijnlijke pijnscheuten.. alsof de baby op een zenuw in mijn bekken lag waardoor ik door de grond ging van de pijn. Ik lag dan ook op de kop op de bank en half hangend onder de douche te gillen van de pijn. De vk is meerdere keren komen voelen, geen ontsluiting en schoof het weg als ‘gewoon weeen, die doet nou eenmaal pijn’. Meermaals werd aan het ctg niks gezien qua weeen activiteit. Uiteindelijk voelde ik tussen deze helse pijnen door wel naar wat ik me voorstelde als echte weeen doorkomen, een stuk milder van pijn, wel duidelijk aanwezig maar goed weg te zuchten en steeds sneller op elkaar. Omdat ik inmiddels al dagen bezig die helse pijnen had ben ik toen een nacht in het ziekenhuis gaan slapen met medicatie om uit te rusten. Daar zag ik duidelijk op het ctg dat wat ik dacht dat weeen waren, ook geregistreerd werd als weeen en die andere helse pijn die nog steeds om de zoveel tijd kwam, registreerde niet als weeen. Bij die helse pijnen had ik ook geen harde buik, zoals ik bij de andere weeen wel had. Vanaf daar kreeg ik ook wat ontsluiting en zijn mijn vliezen Snachts op de wc gebroken. Wat mij zorgen baart is dat de verloskundige en eigenlijk iedereen eromheen nog steeds volhield dat die helse pijnen weeen waren.. omdat ik inmiddels de pijn niet meer trok, heb ik me tegen mn natuur in laten inleiden met een ruggenprik. 12 uur later met bijna volledige ontsluiting lag de baby nog steeds in het bovenste stuk.. (gyn vertelde dat het bekken word verdeeld in 4 stukken? Baby lag dus nog in 4 en zou eigenlijk bij volledige ontsluiting bij 1 moeten liggen) en uiteindelijk werd het een keizersnede. Baby kwam ter wereld met een enorme punt op het hoofd, waaraan afgeleid kon worden dat baby erg heeft lopen drukken om eruit te komen maar zonder succes. Met een tweede bevalling op het oog, die ik toch wel heel graag vaginaal hoop te ervaren vraag ik me af: zijn hier meer dames die zich herkennen erin? Die wellicht wel weten wat deze helse pijn was? Ik word echt verdrietig als ik denk aan dat ze het afschoven als gewoon weeen, want die doen nou eenmaal pijn. Ik was niet eerder bevallen maar ik ken mijn lichaam wel goed genoeg om te weten dat dit niet normaal was. Ps: Ik heb de avond voor die helse pijnen begonnen deden een spinning baby’s video gedaan die bij velen de bevalling zou opwekken.. sindsdien kreeg ik de pijnen..
Persweeen denk ik niet. Indalings weeen wellicht een optie.. al lees ik dat ze minder pijnlijk zijn en minder dan 30 seconden duren… dit duurde minimaal een minuut, soms wel 3/4 minuten.. zou dat afwisselend met normale weeen kunnen?
Nog een toevoeging op mijn verhaal: de pijn werd iets minder als ik op mijn linker been steunde.. als ik mijn torso de rechterkant op draaide of mn been verkeerd neerzette was het extra extreem pijnlijk
Ja ik herken het!!! Niet zo extreem als bij jou, maar wel echt extreme pijnscheuten van onderen zegmaar. Was echt vreselijk. Bij mij kwam en ging het, maar voelde echt als een soort beklemde zenuw ergens, vooral wanneer de baby aan het bewegen was, vreselijk. Het voelde inderdaad compleet anders dan weeën. Die zijn ook heftig, maar minder scherp en op een andere manier. Ik heb zelf geen flauw idee wat het was dus daar kan ik je niet verder mee helpen, maar herkenning kan ik je zeker wel geven.
Oh wat ‘fijn’! Bij hoeveel weken is het begonnen en Is het bij jou weggetrokken? Hier ging het dus door tot aan de bevalling en daardoor lukte het dus niet zonder pijnbestrijding… en ben jij vaginaal bevallen? Ik ben zo bang dat het bij een volgende hierdoor weer niet vaginaal lukt
Hier begon het denk ik rond de 34 weken ofzo? Weet het eigenlijk niet meer, maar wel de laatste weken in elk geval en werd steeds erger. Ging inderdaad door totdat de baby uit mijn buik was. Hier wel vaginaal bevallen ja, gelukkig tijdens de bevalling hier geen last van gehad dus denk ook dat het bij mij minder was dan bij jou. Het was wel echt dagelijks, maar niet de gehele dag gelukkig. Wel extreem pijnlijk. Hopelijk gaat het deze keer wel bij jou lukken met een vaginale bevalling. Ze zeggen dat elke zwangerschap weer anders is gelukkig!
Oefff vanaf 34 weken lijkt me ook geen pretje, ik in totaal maar 3 dagen.. maar inderdaad elke zwangerschap is anders.. ik heb het een hele lange tijd gekoppeld aan dat het niet paste, misschien moet ik dat eens loslaten.. ben in ieder geval heel blij dat het beestje waarschijnlijk nu een naam heeft dankje voor je reactie
Ik herken wat @Marlena zegt heel erg. Bij mij begon het denk ik ook zo rond een week of 34 misschien iets later. En op het einde was dit dus dagelijks en soms kwam de pijn meerdere keren achter elkaar voor een paar uur. Gek werd ik er van. Bij de 3 andere zwangerschappen niet gehad. Maar ik vermoed dat @bozoe gelijk heeft. Ik had het vooral al de baby actief was, dan was ze echt aan het drukken op de onderkant. Uiteindelijk vaginaal bevallen (4de keer) en mevrouw woog bijna 9 pond, geen schade niks.
Dat klinkt inderdaad als zenuwpijn, veroorzaakt door bekkeninstabiliteit door de zwangerschap. Ik had ischias, dat is ook een zenuwpijn door bekkeninstabiliteit. Dat was absoluut niet zo erg als jij beschrijft. Maar dat kan dus gebeuren, en misschien is wat jij had wat zeldzamer waardoor ze het niet herkenden. Maar je hebt duidelijk bewijs dat je zag dat jouw weeën wel, en de zenuwpijn niet geregistreerd werden op t ctg! Maar ik snap dat dat onbegrip heel naar voelt, alsof je totaal niet gezien wordt. Omdat je zwanger bent, zou ik het gelijk aan het begin bespreken met je verloskundige. En als je daar geen begrip bij krijgt, bijvoorbeeld bij je huisarts of iemand anders. Maar inderdaad zoals gezegd, wie weet krijg je er helemaal niet nog n keer mee te maken Succes!