7 nu. De basis is heel goed en in essentie gaat het ook prima maar de tropenjaren, moeheid en te weinig tijd voor elkaar maken het nu een 7. Wel als we samen weg zijn dat het wel als vanouds is dus het kan gelukkig wel. Volgend weekend toevallig weer eens samen weg dus wie weet welk cijfer ik het daarna geef
Oh zeker ik wil het daarmee ook niet bagetaliseren. Maar weet ook dat het eerste jaar nog vaak beetje de honeymoon fase is
We zitten al een aantal jaar in enorm woelig vaarwater. Een echte hoge score is daardoor niet aanwezig MAAR we hebben een mooi gemiddelde en dat is prima. De boel deftig laten draaien is nu ook het aller belangrijkste voor ons, de zaken die de score doen stijgen zijn gewoon niet het belangrijkste in ons leven nu en is ook maar weinig tijd voor. We zijn al blij dat we onze massa aan afspraken steeds rond krijgen, want we moeten het redden zonder enige hulp van buitenaf.
Misschien komt het door Valentijnsdag maar hierin vinden we elkaar ook Ik geef ons als stel een dikke 9 en niet omdat ik net ten huwelijk ben gevraagd. Daarvoor was het ook al een dikke 9. Ik weet niet wat het is, maar bij ons lijkt het (ook in de tropenjaren) steeds beter te gaan. Qua seks verbaas ik me iedere keer weer en zeg ik ook weleens tegen hem: ‘net als je denkt dat het niet beter kan…’ Ik heb echt alles gevonden wat ik wilde en waar ik naar op zoek was. Hij is m’n beste vriend, m’n maatje en m’n meest fantastische minnaar. En hij is net zo trots op mij als ik op hem qua werk.
Haha same, vraag me dit nog eens met een paar weken. Heb een dag samen gepland voor onze trouwdag hopelijk kunnen de kinderen logeren, dan kunnen we er ook gelijk een hotelletje bij boeken.
Soms een 5 maar veel en veel vaker en dikke 9. waar ik dacht dat ik voor altijd alleen zou blijven of alleen maar het met kruimels moest gaan doen. Die 5… heftige periode waar ik nog steeds van moet bijkomen en ook nog niet over is. Ligt dus ook meer aan mij omdat ik dat alleen rust wil en die rust krijg ik dan ook maar zou dat graag van mijzelf anders zien
Nu echt wel een dikke 10. Ondanks ontzettende drukte, een giga verbouwing, beide een eigen zaak zijn we er voor elkaar. We zijn een echt team, hij is mijn beste vriend en we hebben aan een half woord genoeg. Zelfs nu we beide op ons tandvlees lopen. Ik ben echt trots op hem, en ons, hoe we dit doen.
Het zou jammer zijn, dat je in het begin al met lagere cijfers zit. En een 10 tja daar geloof ik niet zo in, dus deel maar met trots uw +9
Een 5. Intimiteit is nagenoeg 0. Als ouders zitten we wel fijn op 1 lijn en dat gaat lekker en dat geef ik wel een 9 hoe we t als team doen maar het chronische slaaptekort gaat wel ten koste van ons als stel. Maar goed, komt wel weer. T is een fase ik vind hem leuk hoor, al bijna 19 jaar. Maar god t is vooral buffelen nu
Hier een 6,5, prima voldoende en de basis is goed de luxe elementen komen alleen niet aan bod en momenteel weer een "kinderleed ploegendienst" gaande. Bij R niks bijzonders qua gezondheid, gewoon de ik ben groot fase en laat me hooooooren, ineens overstromende luiers, benen klem tussen spijlen, kunstjes doen met crashlandings en een gedeukt ego (wat luidkeels in de nacht gemeld wordt), slaapzakken die uitgetrokken worden en desnoods gewoon de rits slopen G wel in de lappenmand nu, die was van de week al bezig met de nachtmerries (vaak een voorbode van opkomende ellende). Dus we flikkeren de planning ook maar weer uit t raam. Flexibiliteit, als je t nog niet had krijg je de module vanzelf wel bij de titel "ouder/verzorger". Een van de elementen waar ik nog steeds wat moeite mee heb als control freak. Letterlijk leven op de dag, want joost mag weten wat de nacht brengt.
Buiten de zwangerschap om normaal een dikke 9. Zitten op een lijn qua werk/prive, opvoeding, geld uitgeven, humor, wat belangrijk is in het leven etc. We zijn een team en ik kan echt alles bij hem kwijt. Om het naar een 10 te trekken: Hij zou soms wat meer initiatief mogen tonen. Kan hij prima, met onze dochter doet hij de gekste dingen op papadag. Maar een avond uit met z'n twee komt gewoon niet in hem op. En mijn libido is iets hoger plan (2x per maand extra en ik zou zielsgelukkig zijn), maar kwaliteit boven kwantiteit en dan heb ik echt niks te klagen. Nu in de zwangerschap voelt hij meer als een mantelzorger dan als mijn man. De relatie is verder goed, maar het voelt het gross van de tijd niet als man-vrouw en evenwichtig, maar als verpleger-patient. Dat is echt even heel lastig. Ik sta al te spugen als de lamp aan gaat, dus zowel fysiek als mentaal ben ik weinig waard. We slapen nu apart, weinig fysiek contact, maar ook in gesprekken ben ik gewoon minder scherp en minder mezelf. Het is nu van mijn kant vooral nemen en weinig geven. We wisten van te voren dat die kans er in zat, maar het valt toch tegen. Ik zie dat hij moe is (functioneert als alleenstaande vader + mantelzorger + werknemer) en dan voel ik me echt heel schuldig. Gelukkig weten we dat er een einddatum aan dit traject zit. In maart is de baby er, in juni hebben we 4 weken vakantie om elkaar écht weer lekker op te zoeken en patronen te doorbreken.
Een 8.5 Hij is mijn alles, mijn beste vriend, mijn soulmate en de beste minnaar ever! Ik zou hem alleen graag wat vaker zien. Hij is al aan het werk als mijn wekker gaat en 's avonds meestal pas rond 10 uur thuis. Dan gaat na een drukke dag met de kinderen mijn lampje uit. Wij hebben 3 erg zorg intensieve kinderen waar ik dus vrijwel alleen voor sta. Gelukkig lieve vrienden en buren. De keuze voor deze stap in zijn carrière hebben we echt samen gemaakt. We wisten dat het zwaar zou zijn voor mij. En overwegen nu ook serieus een nanny om mij wat te ontlasten. Goed daarom dus een 8.5
Wauw, vooral veel respect voor de dames die het met hun partner al zo lang leuk weten te maken! Ik ben 3 jaar samen en geef het een 8. Hij is echt mijn goede vriend, steunt me bij alles, accepteert en respecteert mijn nukken (ik heb soms bijv echt mijn alleen-tijd nodig), behandelt me als een prinsesje en is een geweldige minnaar. Ik zou willen dat hij iets meer aandacht steekt in dates met z'n tweeën, door de chaos (ADD) in zijn hoofd vergeet hij dat soms. Ook zou ik graag zien dat hij iets meer zn best doet om zijn gezondheid te verbeteren, hij heeft overgewicht en een hoge bloeddruk. Vooral omdat hij een stukje ouder is dan ik zou ik hem graag nog lang bij me hebben. Maar ik mag niet klagen, ik zou iedereen zo'n fijne man wensen.
Hier hetzelfde! Afgelopen weekend zeiden we nog tegen elkaar: hoe kan het op alle fronten na 16 jaar nog steeds beter worden? Zelfs na ieder kind wordt het beter, terwijl het toch tropenjaren zijn. Dus jouw bericht kan ik zo kopiëren. En logisch dat er af en toe irritaties zijn, hier ook, maar juist omdat ik me bij hem veilig voel, durf ik die ook bij hem te uiten.
We hebben zo’n beetje alle fases en cijfers al doorlopen de afgelopen jaren. In de basis geef ik het een dikke 9 maar dat betekent niet dat alles perfect is op dit moment. Mijn man heeft sinds kort een functie waarbij hij veel van huis is en lange werkdagen maakt. We moeten echt zoeken naar tijd voor elkaar, tijd voor het gezin maar ook onszelf niet vergeten. We zijn dus nog een beetje zoekende naar de juiste balans.
Ja herkenbaar! Zelfde hier. Veel mee gemaakt en dat maakt het juist beter. Het onderste is ook lastig, wij hebben het zelfde. En dan werk ik ook nog eens onregelmatig dus ben om het weekend ook nog eens weg. Zo leven we helaas wel eens langs elkaar heen. Maar we proberen in vakanties wel echt tijd voor elkaar te zoeken en samen met het gezin dingen te ondernemen Laatst waren we een weekendje weg, en daarvoor thuis een nachtje samen. Nou dat helpt ook enorm goed Wij zijn inmiddels 16.5 jaar samen ( men dat klinkt lang)
Ik denk een 4 Het is alles behalve goed op het moment En erger me steeds meer aan hem. Dat helpt ook niet echt mee voor de sfeer natuurlijk
Mag een -1 ook Teveel gebeurd afgelopen jaren, er een einde aan de relatie gemaakt. Daarna nog een kortstondige vlam gehad die er nu ook net een einde aan de 'relatie' heeft gemaakt . Mijn leven is best oke, maar mijn liefdesleven om te janken