Ahh wilde net hier inloggen om te vragen @JosjeM hoe het vandaag is gegaan. Maar ik zie dat ik niet de enige ben Alle steun aan jou!
@Nylla even een copy paste vanuit een ander topic. Sorry, lag er helemaal vanaf gisteravond. Maar bij deze een enigszins positieve update. Gisteren hebben we opnieuw een echo gehad in het Radboud waarbij de kindercardioloog aanwezig was. Hieruit is gebleken dat de linker hartkamer nog steeds wat achterblijft in groei ten opzichte van de rechterkant. Hoe het zich verder gaat ontwikkelen is nog steeds koffiedik kijken en ook hoe het na de geboorte gaat is nog niet te zeggen. Wat wel zeker is, is dat we met 28 en 32 weken weer echo’s krijgen in het Radboud en ik vanaf 36 weken overgedragen wordt aan het Radboud en daar zal moeten bevallen. De baby wordt na de geboorte op de intensive- of high care opgenomen, afhankelijk van hoe het na de geboorte gaat nadat de ductus venosus gesloten is en het hartje echt zelf het werk moet gaan doen. Na de geboorte zijn verschillende scenario’s mogelijk, zoals een (open hart) operaties, ballonplaatsing e.d. Dit zal dan plaatsvinden in het Erasmus in Rotterdam, maar ook dit weten we pas na de geboorte allemaal, het kan ook een mild verloop hebben zonder operaties maar wel met vele controles. De eerste 3 dagen mag ik op de kraamafdeling verblijven en daarna mogen we in het Ronald McDonald huis verblijven omdat het er naar uitziet dat het een lange opname gaat worden gezien de baby 24/7 gemonitord wordt. Het zal een enorme impact op ons gezin hebben, maar we zijn enorm opgelucht weer wat perspectief te hebben en dat we geen afscheid hoeven nemen van deze zwangerschap.
Jeetje Josje, allereerst wat fijn dat de je geen afscheid hoeft te nemen van de zwangerschap! Maar tegelijkertijd besef je dan hoe kwetsbaar het leven is en dat dat de eerste weken/ maanden na de geboorte ontzettend op zijn kop komt te staan. Kunnen jullie rekenen op hulp t.a.v. de twee andere kids? Rotterdam en het Oosten van NL ligt ook zo ver uit elkaar natuurlijk. Hoe voel je je nu?
Wat fijn dat je toch enigszins positief bericht hebt gekregen, dat er weer wat perspectief is gekomen en dat jullie in ieder geval geen afscheid hoeven te nemen van deze zwangerschap. Uiteraard had je het liever heel anders gezien, maar ik hoop op een verder positief verloop van je zwangerschap, zo positief als kan in jullie situatie…heel veel sterkte en liefs dappere Josje!
Het zal ongetwijfeld goed komen wat hulp betreft voor de kinderen. Maar het zijn straks wel weer regelzaken. Hopelijk is er geen operatie nodig en kunnen we gewoon in het Radboud blijven. Nog erger zal ik vinden dat ik de eerste schooldag van L. ga missen, want zij wordt 19 januari 4.. en het is niet ondenkbaar dat ik dan al in het ziekenhuis lig.
@Lampje007 gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Hoe gaat het met jou en met de kleine man? Hoe vindt zijn grote zus het? @JosjeM wat fijn dat er perspectief gegeven is, maar het zal niet gemakkelijk worden. Hopelijk kun je voor nu nog even een beetje gaan genieten van de bewegingen in je buik en het contact maken met de kleine, voor je straks een mogelijk nog heftigere rollercoaster instapt dan waar je nu al in zit. Heel verdrietig dat je mogelijk de 1e schooldag van je andere kleintje mist, maar hoewel je er misschien niet fysiek bij kan zijn, kan tegenwoordig heel veel via facetime. Dat zou het wat kunnen verzachten. Wellicht handig om de toekomstige leerkracht alvast in te lichten tegen die tijd. Het zal ook voor jullie kinderen heel heftig zijn. Mijn zusje lag na haar geboorte 4 maanden in het zh, ik vond dat heel moeilijk weet ik nog. Niet eens zozeer omdat ik mijn ouders vaak moest missen, maar ik was vooral heel bang om mijn zusje te verliezen en er was niemand die kon vertellen dat dit niet zou gebeuren want dat wisten ze de 1e jaren gewoon niet. Sterkte meis, ik blijf keihard voor jullie duimen en kaarsjes branden! Hier een roerige tijd achter de rug. Onze oudste is echt heel erg ziek geweest en heeft 5 dagen in het ziekenhuis gelegen. Het is hartverscheurend als je bij je ene kind wil zijn dat zo ziek is, maar ook je baby van 3 weken niet zolang alleen kan laten. Ze had een verwaarloosde (met dank aan de ha) ernstige dubbele longontsteking en had 4 dagen lang het maximale aan zuurstof nodig. Toen het ook maar een beetje beter ging mocht ze onder strenge voorwaarden naar huis omdat de arts de spagaat volkomen begreep waarin wij ons bevonden. Het gaat nu langzaamaan weer beter, ze heeft Ventolin en gaat komende week proberen weer hele dagen naar school te gaan. Ik moet er nog een beetje vertrouwen in krijgen. Ze is 20% van haar lichaamsgewicht afgevallen en ze woog al niet veel, dus ze ziet er echt heel fragiel uit nu. Ook de kleine man gaat niet zo lekker en het is schijnbaar erg lastig om bij een kinderarts terecht te kunnen. Alles moet via het cjg en gelukkig hebben wij een fijne jeugdarts, maar het duurt wel 2x zo lang allemaal. Vandaag gaan we van de pepti op de neocate over, ik vermoed dat het dan een stuk beter zal gaan gezien onze ervaring met onze middelste. Hopelijk kunnen we dan komende week bij de kinderarts terecht, maar dat horen we morgen van de jeugdarts.
Jeetje @Doortje25 wat een heftig verhaal van je kleine meissie! Fijn dat ze weer opkrabbelt maar dat moeten hele stressvolle en verdrietige dagen zijn geweest, zeker in je kraamtijd! En wat mankeert de kleine man nu? Of is hij aangestoken? Pff meis hoop dat je snel terecht kan bij de juiste artsen. Wat vervelend ook dat dat allemaal zo lang lijkt te duren. De jeugdarts inmiddels gesproken? veel sterkte!
Wat rot @Doortje25 . Lijkt me een vreselijke situatie waar jullie in gezeten hebben . Exact wat je zegt; je wil bij je zieke kind zijn, maar je baby heeft je ook nodig. Gelukkig is jullie dochter weer thuis . En alsof dat niet genoeg is geweest krijg je de ellende met koemelkallergie… voordat je eindelijk geholpen wordt, ben je zoveel tijd verder . Kan me dit nog heel goed herinneren van toen met onze dochter.elke dag wachten is er een te lang. Hopelijk gaat het met de Neocate een stuk beter. Bij ons was dat destijds ook de uitkomst.
@Splitijsje zeg hallo! Ik ging even speuren naar jouw handtekening om te kijken hoe ver je bent: ik zie dat je gister bent bevallen! Gefeliciteerd meis! Hoe is het gegaan? Hoe is het met je kleine meid?
Bizar hè? Dank je wel!! Zaterdag de hele dag had ik een ander soort buikpijn, laag en hard. Daarnaast had ik ook veel slijmerige afscheiding. In de loop op de avond kwam er ook wat licht rood doorheen. 's Avonds had ik ineens de sterke drang om de 60 graden was nog op timer te zetten voor de volgende ochtend. Die nacht heb ik veel harde buiken gehad en onrustig geslapen. Man daarentegen als een roosje . Zondag: de was was om 7 uur klaar en kon direct in de droger. De afscheiding was nu echt licht rood. Ik vroeg man om de maxicosi naar beneden te halen en de dozen waar de kerstboom in had gezeten op te ruimen (heb donderdag de boom nog opgezet). Man heeft N compleet verzorgd en daarna zijn we met de auto naar de Lidl gegaan. Plan was eerst om ook nog naar de bakker te gaan, maar ik voelde aan alles: ik moet naar huis...toch hebben we een klein rondje gereden. N werd ineens onrustig en verdrietig. Met dat ik uit de auto stapte voelde ik het lekken. Mijn vliezen waren spontaan gebroken (gebeurt in 10% van de gevallen...!) om 9.25 uur. Man stond met een verdrietige N in zijn handen en uitgerekend vandaag had mijn moeder haar telefoon niet bij zich tijdens de wandeling met de hond. Mijn vader nam gelukkig wel op en die ging gelijk douchen. Ik ben naar boven gegaan en in bad gaan staan en mezelf uitgekleed. Ik vond dat lekken bij N ook zo vervelend, maar ja, toen was ik al in het ziekenhuis...Toch maar verlos gebeld en die zou binnen een half uur langs komen. Man is N naar mijn ouders gaan brengen (ik had begin van de week al 5 complete kledingsetjes klaargelegd, die moesten alleen nog maar in een koffertje). Ik heb mijn natte kleding in de wasmachine gestopt, droger leeggehaald en gedweild waar nodig. Uiteindelijk kwam verlos iets voor 12 uur en in de tussentijd had ik al Whatsapp contact met L en M. L is verloskundige van een ander team dan mijn verloskundige team en ondersteunt me al een paar weken met homeopatische middelen en ik gebruik sinds week 37+3 iets wat de bevalling zou moeten bevorderen. Wie weet heeft het geholpen. M, mijn yoga docente die de toevallig mijn bevalling van N heeft gedaan (had toen geen lessen bij haar gevolgd, nu wel) moedigde me aan om te vertrouwen op mijn lichaam. De uitleg van verlos was fijn: bij gebroken vliezen meer kans op infectie, dus of binnen 24 uur zelf bevallen en anders morgen CTG en dinsdagochtend inleiden. Het duurde even voordat mijn hartslag letterlijk omlaag ging. Ik ben op de bank gaan liggen met meerdere matjes, kruik en dekentje en ben zelfs een paar keer weggedommeld, terwijl man Ajax-Utrecht keek (Ajax speelde weer bizar slecht overigens). Ik heb nog een mosterdsoepje gemaakt en die is goed gelukt. Man heeft noedels, vlees en groenten bij mijn ouders opgehaald (daar zouden we eigenlijk eten vanavond), dus dat kan ik ook nog eten. Nu weer even liggen. Man heeft de auto nog gewassen en een nieuwe krabpaal gehaald (dat ding was al weken al vervanging toe...) We hebben gegeten (merk dat ik weinig behoefte heb aan eten, wel aan drinken) en man heeft daarna zijn Lego kerstcadeau van vorig jaar afgebouwd. Ik lag op de bank te niksen. Mijn broer belde nog even, lief van hem. Hij vroeg uit het niets of ik al nieuws had. Toen uiteraard verteld hoe het ervoor staat. Tijdens de GP realiseerde ik me net dat het mij zo'n rust geeft dat ik niet meer hoef te zeuren om een inleiding en dat ik gegarandeerd binnen nu twee dagen beval. Ik vond deze zwangerschap vanaf week 34 tot en met nu zo zwaar fysiek en daardoor mentaal. De gedachte van niet weten wanneer, misschien door moeten lopen tot 41 of zelfs 42 weken. Ik slaap slecht (elke nacht om stipt 3 uur wakker, volgens L kei hard bewijs dat ik nog last heb van 2x algehele narcose), veel maagzuur, te zware buik. De afgelopen uren heb ik me mentaal verzet tegen de bevalling, omdat ik er tegenop zie om te reizen met weeën (en bij mij kan het snel gaan), maar ervaar dus in ieder geval lichamelijk wel rust (dat blijkt omdat ik steeds weg dommelde) en ben blij dat het einde in zicht is. De weg om het einde te bereiken, daar zag ik echter wel tegenop. Zondag op maandagnacht Tweede gedeelte van de nacht weeën elke 10 minuten en vanaf 4.15 uur elke 7 minuten, om 5 uur de verloskundige gebeld en om 5.20 uur man laten bellen waar ze bleef, omdat ik zo'n druk voelde. Verlos was er om 5.30 uur en had ik 6cm. Met grote spoed naar het ziekenhuis (via ingang eerste hulp, doet ze zelden, maar ze wilde alle hulp stand-by voor als ik het kraamhotel niet zou halen...) en aangekomen in de kamer om 6.05 had ik VO. Met een kleine knip (25% van de eerste) kwam ze om 6.45 uur persen ter wereld! Bij N ging de ontsluiting bijna even snel, maar dat is zo overweldigend, ik raakte nu weer in paniek (juist omdat ik het nu herkende!!) en ik gewoon bang was dat ik het ziekenhuis niet zou halen. Ook de rit er naar toe was geen feest zeg maar... Gelukkig nam de verlos me heel serieus en had ze de tussenpersoon (triage) er zondag al tussenuit gehaald. In mijn dossier stond: direct doorverbinden met verlos. Haar eigen woorden: mijn collega had op basis van jouw eerste telefoontje in de nacht gezegd ga maar lekker douchen en dan was ik daar zonder verloskundige bevallen... Onze dochter is ook onder de indruk van de snelle bevalling en erg misselijk. Heel zielig. Ik zit ook nog vol adrenaline en vooral gister vreselijke naweeën. Toch voel ik me lichamelijk 100% beter dan na bevalling N en daardoor mentaal ook fijner (ook al moet ik die hele bevalling nog verwerken). Ik blijf tot vrijdag in het kraamhotel, dat is een eerste stap om bij te komen en te rusten!
Wauw wat een mooi verslag Splitijsje! En wat is dat snel gegaan zeg, binnen half uur in het ziekenhuis bevallen. Kan me voorstellen dat je heel erg moet bijkomen van de snelheid! En die kleine grubbel dus ook... heeft ze een mooi gewicht en gaat het verder goed? Heeft N haar al ontmoet? Wat fijn dat je zo lang mag blijven! Is dat gebruikelijk bij een kraamhotel? Komen je man en N. dan regelmatig langs? Veel liefs gewenst!
Wat een mooi verslag! Kan me voorstellen dat je het even moet verwerken. Lijkt me heel fijn zo’n kraamhotel. In alle rust bijkomen en genieten van jullie kleine meisje. Heeft N zijn zusje al gezien? Gefeliciteerd en geniet van elkaar! ♥️
Thx @Delila88 en @JosjeM en @marie92 hoe gaat het met jullie? Dit verslag helpt mij deels met de tijdlijn te begrijpen en te verwerken . MMM afsluiten zal ook nog wel een dingetje worden. Mijn arts die ik al ken sinds 2017 belde me vanochtend en doet haar best om vanmiddag even langs te lopen. Toch wel bijzonder. Kraamhotel schijnt redelijk uniek te zijn. Je krijgt 24 uurs zorg, privé kamer en privé badkamer, koelkast, alle voorzieningen van luiers en voeding, elke dag ontbijt en schoon bed en schone badkamer. ZK vergoed 4 volle dagen, dus maak er lekker gebruik van en laat S en mezelf lekker begeleiden. N gaat zijn zusje morgen ontmoeten. Mijn ouders en man hebben een heel schema gemaakt waarbij iedereen zich goed voelt en tijd met N heeft én tijd voor zichzelf en ik hier kan blijven tot vrijdag 10 uur met S. N is sinds zondag bij mijn ouders en man haalt hem vanavond op en zorgt voor hem en is met hem tot en met morgen 17 uur. Dan gaat hij naar mijn ouders, slaapt hij daar, donderdag naar de opvang en man haalt hem donderdagavond op en slapen dan samen thuis. Vrijdag komen wij thuis en zijn we compleet!
Dat klinkt heel fijn en heel goed geregeld. Fijn dat jullie samen de rust hebben en ook aan elkaar kunnen wennen. Met mij gaat het goed, geen gekke dingen en voel me goed! Heb wel echt een flinke buik en moet zeggen dat ik ook een beetje wars wordt van iedereen die daar wat over zegt.. Maakt me haast onzeker ipv trots, dus merk ik dat het probeer te verstoppen, wat natuurlijk zonde is. Maar mensen zijn gewoon gek haha! Hoe is het met de rest? @marie92 wanneer ga jij met verlof?
@Splitijsje Fijn dat jullie op deze manier lekker tot rust kunnen komen! Ahh, irritant hè? Die meningen van mensen. Ik word er soms ook gek van. Oh je buik is helemaal niet gegroeid ten opzichte van de vorige keer dat ik je zag. Groeit hij wel goed? Shut up! Hier ook alles goed! Sinds gisteren met vlagen wat last van m’n onderrug, maar verder eigenlijk prima. Merk wel dat ik me steeds verder wil afzonderen… gewoon lekker thuis op de bank. Heb geen zin om af te spreken met vriendinnen oid, maar ik vind dat dan ook heel lastig om tegen ze te zeggen. Herken je dat? Ik heb een eigen zaak dus heb niet echt een specifieke dag dat ik met verlof ga. Ik probeer het van dag tot dag te bekijken totdat ik het zat ben haha. En jij?
Oh stommmm jij hebt het weer de andere kant op dus? Het is gewoon gek dat mensen opeens zo openlijk over je lichaam gaan praten, terwijl het je zelf ook verwondert... Fijn dat het stabiel is! Af en toen een zwangerschapsmassage boeken hoor! Dit zijn de momenten om jezelf echt in de watten te leggen En naar jezelf luisteren inderdaad: Als jij lekker wil cocoonen doen! Ik herken het wel maar moet zeggen dat ik juist nog wel veel plan omdat ik een soort FOMO krijg. Eerste zwangerschap was vol in de allereerste lockdown waardoor ik zwanger zijn/ baby krijgen heel erg associeer met dat daarna niks meer kan. Dus merk dat ik nu ook FOMO krijg en juist nog iedereen wil zien en alles wil doen Ahhh ok! Dat maakt het misschien ook wel lastig om te weten wanneer je gaat stoppen? Ik ben zzp-er en heb aangegeven dat ik 1 december met verlof ga (dat is 4/5 weken van te voren). Kijk er nu al best naar uit haha! Al is december natuurlijk gewoon een hele drukke maand met meteen het eerste weekend Sinterklaas enzo haha!