Ik doe het niet, behalve idd even heen en weer lopen om nog iets in huis te pakken als ze net zijn ingestapt. Ik vind het onnodig om een risico te nemen en ik plan tanken en boodschappen zo, dat ze of niet mee hoeven, of dat ze mee de auto uit gaan. Mijn 4 jarige vindt het niet prettig om alleen te zijn, dus ook niet in de auto. Hij zou denk ik wel gaan huilen, mede omdat hij nog totaal geen besef van tijd heeft. Wat zijn dan 5 minuten? Mijn 9 jarige zou het prima kunnen, maar ik vind het niet nodig. Hij loopt maar even mee.
Voor mij persoonlijk ligt dat gevoelsmatig toch anders. Ook al heb je dan ook even geen zicht op je kind, het ligt veilig in bed en je bent met, wat zal het zijn, een halve minuut weer terug? Als er in dat tijdsbestek iets gebeurt, ben je zo snel weer terug om actie te ondernemen dat dat voor mij valt te verwaarlozen. Maar je kind bij de supermarkt in de auto achterlaten (of thuis in bed terwijl je boodschappen doet) gaat voor mij een stap verder dan dat.
Maar hoevaak is er een stilstaande auto in een parkeervak in de kreukels gereden op een parkeerplaats? Ik vraag me echt af of dat een reële angst gedachte is. Volgens mij is de kans namelijk dat je geschept wordt tijden het naar de winkel lopen groter en ook dat gebeurd maar zelden volgens mij?
Ik reageerde op de opmerking dat het niet uit maakt of er een volwassene bij is. Of het vaak gebeurt, dat weet ik niet. Mijn auto is toevallig wel eens aangereden door een auto die niet op de handrem stond. Dus het kan prima.
Mbt het zelfstandig boodschap doen: dat doen ze hier idd ongeveer vanaf die leeftijd. Net zoals dat ze binnen een straal van pakweg 4 km (is voor ons tot aan school en centrum, de andere kant op is er "niks") zelfstandig op pad gaan met de fiets. Voor je oudste: in de wijk kennen ze haar wel neem ik aan? Je zou haar een horloge met GPS en bel/alarmfunctie kunnen geven en duidelijke afspraken over hoe ver ze mag, en als zij op de knop drukt kom jij er gelijk aan?
Ik ben een paar keer enkele weken alleen thuis geweest met de kinderen toen ze klein waren. Die stress als je dan 4 verdiepingen lager, een stuk buitenom, toch maar die vuilniszakken even weg wil gooien in de containerruimte of iets vergeten was in de auto, altijd die angst om dan vast te zitten in de lift oid (of überhaupt in huis ongelukkig te vallen etc, als de kinderen te klein zijn om alarm te slaan, op vrijdagavond kan het zomaar meer dan 2 dagen duren voordat iemand je mist) Bij de oudste woonden we in een klein portiekflatje. Die heeft zelden in de kinderwagen gelegen, en waarom? Dat ding paste niet in huis, stond in de berging. Dus als je alleen met kind en wagen op pad wilde. Ehmmmm... Kind in bedje leggen 5 trappen naar beneden Wandelwagen pakken, met wagen 2 deuren door, 1 trap op, zware deur door, 4 treden naar beneden Wagen onbeheerd achter laten in niet al te beste wijk 4 trappen omhoog Kind pakken 4 trappen omlaag met ondertussen huilend, wurmend kind in armen Zware deur door, nog 4 treden af Hopen dat de wagen er nog staat Nee doe dan maar kind gewoon boven in draagzak/doek, trappen af en deur door met je handen vrij, en gaan.
Nou ja, ik denk in deze dat je kind gewoon lekker met haar zusje buiten wil spelen. Niet perse verantwoordelijk wil zijn. Denk dat geen een kind echt dat zou willen perse. Als er wel wat misgaat vergeten ze dat nooit weer natuurlijk.
Jazeker mag het een gevoelskwestie zijn. Maar dan is het opzich wel handig als je dat zegt. En niet dat het 'niet slim' is. Want dan zit ik te bedenken wat er dan niet slim is en wat ik over het hoofd zie..
Ja weet ik niet. In principe mag je hulpbehoevende kinderen niet alleen laten. Dat geldt natuurlijk niet alleen in thuis situaties. Begeleiding bij jonge kinderen lijkt me daarom altijd de slimmere situatie.
Nee. Afgelopen september bij een supermarkt stond een auto met 2 kindjes alleen erin (gok dat ze 3 en 6 waren). Het raam stond open. Klimt dat kind van 3 uit het raam! Een andere vrouw die het ook zag heeft het kind van de parkeerplaats gepakt en is de winkel ingelopen. Daar hebben ze omgeroepen.
Poeh, in principe niet. Als ik tank en ik kan de hele tijd mijn ogen op de auto houden en er is geen rij binnen, vind ik het veiliger om ze in de auto te laten dan tussen rijdende auto’s mee te moeten nemen bijv. Maar dan moet ik wel alles kunnen zien. Normaal gesproken kies ik voor een pomp waar ik direct aan de pomp kan pinnen. Een boodschap moeten ze wel altijd mee naar binnen, of t nu de supermarkt is of snel een brood bij de bakker halen. Maar laatst was m’n jongste echt heel ziek en ik moest mijn oudste ophalen van de BSO en ik had even geen andere oplossing dan hem meenemen met de auto. Hem door het hele gebouw slepen was ook niet echt een optie, want hij had flinke koorts en kon ook tillen slecht hebben op dat moment. Toen heb ik mijn werktelefoon gefacetimed met m’n privé mobiel en zo konden hij en ik elkaar de hele tijd zien en horen. Vond ik een acceptabel alternatief. Maar in alle andere situaties moet hij gewoon mee en krijgt hij geen keuze.
Ja, ik denk dat dat de reden is dat het me een naar idee lijkt inderdaad. Of dat er buiten iets gebeurt, dat kan natuurlijk ook nog, dat ze getuige zijn van een aanrijding of overval of weet ik het.
Ja soms. Tanken doe ik bij een zelfpomp, dus dat telt voor mij niet. Als ik even snel 1 of 2 dingetjes nodig heb dan ga ik snel even alleen naar binnen en blijven de kids even zitten. Verwacht ik langer dan 5 minuten in de winkel te zijn dan gaan ze allemaal mee.
Ik hoor nooit iets over kinderen die uit de auto gehaald worden tijdens het afrekenen na tanken of ouders die 3 minuten de Kruidvat in zijn voor een fles hoestdrank en paracetamol ofzo. Weet niet wat er positiever aan is dat je samen met je moeder op een parkeerplaats wordt aangereden, terwijl je naar de winkel/kassa loopt of dat je in in je eentje in de auto in je stoeltje zit en er een auto tegenaan rijdt, waarbij moeder er waarschijnlijk ook binnen een mum van tijd bij is. Je bent een stuk kwetsbaarder zonder bescherming. Ik woog risico's af en zie niet in waarom het veiliger zou zijn voor je kind om voor die paar minuten hoogstens mee te lopen, dus maakte ik deze keuze. Leeftijd speelt ook mee en hoe ondernemend het kind is. Daarnaast zou ik een kind wat bang is om alleen te zijn ook wel meenemen.
Nou simpel nee. Maar ik moet zeggen ik heb geen rijbewijs maar laat mijn kind ook niet achter bij de deur. Mijn man doet het ook niet. Zoon is inmiddels oud genoeg om het te kunnen maar zou absoluut niet willen. Het is een knuffelbeer die niet in een auto gelaten wil worden. Dan gaat hij liever mee. Vaak duurt dat langer dan even op en neer Vroeger vond ik het ook vreselijk de tijd duurde dan eeuwen.
Ik doe het over het algemeen niet. Soms als ik moet tanken, dan wel even. En toen ze klein waren en in de auto in slaap waren gevallen liet ik ze nog wel eens zitten. Maar dan alleen als de auto voor de deur kon staan, ramen open, voordeur open. Dat is op 1 hand te tellen dat dat gebeurd is. Maar naar de winkel of iets nooit eigenlijk, tenzij man of ik blijven zitten. En ik ben niet bang dat ze meegenomen worden, wel dat ze m'n hele auto van binnen slopen omdat ze overal aanzitten met die plakvingertjes.