@Cm1989 Wat ontzettend fijn om te horen. Kun je wat meer uitleg geven? hier niet echt herkenning maar het klinkt als een hele fijne manier van omgang en dat vind ik altijd prettig om te horen en van te leren.
Ja tuurlijk! Elke situatie vraagt natuurlijk om een eigen aanpak, en het bekende ‘benoemen van de emoties en begrip daarvoor tonen’. Maar wat ik voornamelijk heb veranderd is de manier waarop ik zelf ben gaan kijken naar de situatie, dus ipv te denken, ze doet haar pijn omdat ze vervelend of stout is, ben ik gaan denken, “wat vervelend dat ze zich zo rot voelt, en zo jaloers is, hoe kan ik haar helpen om zich gelukkig en zelfverzekerd te voelen”. En van daaruit is je initiële reactie al een stuk warmer en kalmer, waardoor het ook een stuk minder snel escaleert omdat zij zich begrepen voelt. Dat heeft al gezorgd voor direct een sterke afname in het aantal ‘incidenten’. Wat ik ook ben gaan doen is de dreumes troosten maar tegelijkertijd bij de peuter blijven ipv dreumes optillen en boos met haar weglopen, want dat laat de peuter nog eenzamer en verdrietiger achter. Die dingen zijn beetje de basis van waaruit de verbetering is ontstaan, en daarna stond peuter meer open voor communicatie en is ze echt heel lief en behulpzaam geworden. Recent is ineens de dreumes begonnen met haren trekken en bijten, dus nu moeten we dat weer oplossen, en die praat helaas nog niet. Maar de peuter reageert daar gelukkig goed op dat de dreumes nu soms ‘stout’ gevonden word en niet alleen altijd zij. Onze band is echt 10x zo sterk geworden en het wederzijds begrip ook.