Ik vind in winkels vooral die jonge meiden super ongeïnteresseerd overkomen, bijv caissières. Maar ook vakkenvullers die zowat door je heen lopen, ik haat het om rond die tijd in de supermarkt te moeten zijn. Bij bedrijven is het maar net wie je aan de lijn krijgt. 1x bij ING iemand gesproken die echt gewoon asociaal en onbeschoft was, ineens werd ook de verbinding verbroken. Over het algemeen merk ik wel als je zelf aardig bent mensen aardig terug doen.
Ik merk wel binnen mijn eigen werk. ( detailhandel) dat het moeilijk is om goed personeel te vinden. De meesten vinden alles te veel en hebben weinig zin. Doen alleen het hoognodige en zitten verder het liefst zoveel mogelijk op hun telefoon.
Weet je hoeveel werk wij hebben aan de pakketdienst? Je kunt als klant ook gewoon je mail lezen en je id-kaart meenemen. Je legt het probleem bij de winkel terwijl het de klant is die zich niet aan de regels houdt
Ja meer in het licht dat ts start met: willen mensen niet meer werken? Ik denk gewoon dat dit van alle tijden is. Alleen nu praten we er lekker actief over op fora en Social media hoe het allemaal verpauperd. Terwijl ik 15 jaar geleden alleen tegen de buurvrouw zei; ik was in de VD en die dames daar hebben er geen zin meer in hoor!
Waarschijnlijk heeft elke generatie mankementen en klaagt elke generatie over de volgende maar ik herken wel de overdreven memes over gen Z die er allemaal geen zin in hebben. Zo heb ik serieus al 2 stagiaires gehad die dan zeggen: ik kon mijn bed niet uitkomen dus ik ben er om 9.30 en op een vraag van een leidinggevende of ze een samenvatting kon geven: je kan zelf toch even lezen wat daar staat En zo heb ik tal van voorbeelden. Ik merk dat ze mondiger zijn, aangeven waar ze geen zin in hebben en waarschijnlijk ook wat meer met alle kansen zijn opgegroeid: waarom moet ik hard werken voor brood op de plank. Krijg je automatisch ook een andere houding tav werk van. Maar er zijn ook juist hele positieve dingen. Ik vind ze slim en snel werken , creatief en met nieuwste tooling en zeer techsavvy. onze opa’s en oma’s vonden: gewoon werken wat dan ook, geld op de plank. Onze ouders vonden: gewoon werken, en ok mag ook leuk zijn! Generatie nu: gewoon werken en het moet ook een bepaalde “purpose” dienen, leuk zijn, maar vooral ook wat voeg ik toe. Waarom zou ik dit doen?
Ik maak er geen probleem van he? Ik krijg ze gewoon mee, ik zei alleen dat het hier ook echt ligt aan wie er werkt. De ene geeft het mee, want die weet inmiddels wel wie je bent, de ander vraagt om een id. Scheelt natuurlijk ook wel waar je je pakket ophaalt. Ik kies daarom altijd dezelfde punten. Ga ik naar een vreemd punt, zorg ik dat ik een id bij me heb.
15 jaar geleden? Haha, toen zat ik volgens mij meer online nog dan nu Begrijp wel wat je bedoelt hoor
Dit dus. Mijn oudste dochter werkt bij de Jumbo en daar hebben ze ook een pakketdienst waar pakketten worden afgeleverd om opgehaald te worden. Komen er klanten om het op te halen en dan vraagt ze netjes om een ID bewijs, mag ook een rijbewijs zijn en dan kan ze vervolgens veel gezucht en moeilijke gezichten krijgen of ze wordt verrot gescholden dat ze niet zo moet zeiken en dat het hun pakket is en dat ze nooit een ID bij zich hebben. Dit tegen een meisje van 17 jaar. Nu is mijn dochter niet snel van haar stuk te krijgen en wijst ze de klant op de mail die ze hebben ontvangen en dat het daarin staat dat er een ID moet worden getoond. Ook weer veel geklaag en gezucht en gesteun, nog meer mensen in de rij en hun probleem bij de medewerker neerleggen. Zo ontzettend vermoeiend. Toen ze het weleens zat was heeft ze gezegd van Meneer ik verzin deze regels niet dan moet u maar contact opnemen met de PostNL en daar gaan klagen.
Snap ik, ik had het dan ook over de mensen die je met de dood bedreigen als je hun vraagt om hun ID-kaart…
Het staat heel duidelijk in de mail vermeld. Wat ik weleens doe als ik het echt vergeten ben vragen of het echt moet of ook zo mee kan. Meestal vragen ze dan even naar het huisnr en krijg ik het zo mee maar als ze zeggen van niet dan is het mijn eigen schuld. Dus snap niet dat mensen daar moeilijk om doen.
Oh ik merk dit heel erg bij onze huisarts. Ik vraag me serieus soms af waarom al die assistentes daar nog werken als je gewoon stuk voor stuk uitstraalt dat je er geen zin in hebt. En ook gewoon niet vriendelijk doet.
Nee, ik snap het ook niet. Is ook de reden waarom wij gaan stoppen als pakketpunt. We hebben nog nooit zo veel bedreigingen mee gemaakt als met die pakketjes. Mensen hebben ook echt een heel kort lontje. Lijkt echt erger na de lock downs. Ook weinig geduld als ze even moeten wachten. gelukkig ook veel vriendelijke mensen hoor!
Vooral dat laatste, zolang het maar een beetje in balans blijft dan is het nog vol te houden. Krijg je enkel de hele dag geklaag of nog erger naar je hoofd dan raak je uiteindelijk ook volledig afgestompt.
Dat vind ik helemaal naar. Is toch een afhankelijkheidsrelatie waarin jij de zwakke partij bent. Dan is het wel fijn als de mensen nog vriendelijk zijn.
Niet een identificatiebewijs mee hebben als je een pakketje ophaalt, waarbij ook nog vermeld staat in de mail dat dat wel moet, vind ik echt stom. Sowieso hoor je een id-bewijs mee te hebben als je je buiten de deur begeeft. Als je vervolgens je mail niet leest en je zonder id-bewijs aankomt, heb dan op z'n minst het fatsoen om te realiseren dat je dom bent geweest en ga 'm zonder gezeur nog ff halen. Ik word wel altijd moe van al die mensen die van hun probleem jouw probleem proberen te maken.
Ik werk in een winkel en krijg vaak van klanten een complimentje dat ze zo netjes en prettig behandeld zijn door mij. Bij ons in de winkel is de klant nog steeds koning. Ook al is t druk...voor sommige vaste klanten die t nodig hebben maal ik vaak ook nog een praatje met ze.
Klanten die te lui zijn om een kassabon op te zoeken bij een klacht. Had er pas zo een aan de telefoon, die vond dat ik maar moest zoeken naar zijn bon in mijn systeem. Bleek hij meerdere accounts te hebben en heel veel kassabonnen. Hij had vast nog wel die kassabon liggen, zei hij doodleuk, maar geen zin om te zoeken. Nou, dan ben ik er al snel klaar mee hoor. Hij legt zijn probleem bij mij neer omdat hij zelf te beroerd is moeite te doen. Heb hem toen netjes gemeld dat ik het ivm personeelstekort en drukte te druk had en dat hij de bon moest zoeken en desnoods naar ons kon mailen. Bah, echt een hekel aan zulke mensen, zo gemakzuchtig als wat. Alsof we niks anders te doen hebben, we hebben het druk zat.
Dit herken ik ook. En weigeren notulen te maken van een overleg, want daar zijn ze te goed voor. Maar roepen wel allerlei dingen die het overleg echt schaden. Er zijn overleggen die super leerzaam zijn, waarbij ik een aantal juniors gewoon niet mee durf te nemen. Roepen dingen die we niet waar kunnen maken, maken beloften of zijn gewoon echt onbeschoft tegen de mensen aan de overkant van de tafel En ik zeg altijd "ga mee, observeer, luister, maak aantekeningen, let op onderlinge blikken en verhoudingen, schrijf op wat je anders zou doen en dan bespreken we het samen na", en er dan gewoon vol doorheen roeptoeteren bij een wethouder/minister aan tafel Heb er nu een die een officiële waarschuwing heeft gekregen voor werkweigering die jongen zit tot over zijn oren in de shit op zijn opdracht en is gekoppeld aan een coach en een senior. Is hem nu meerdere keren opgedragen dat hij daar contact mee moet zoeken, maar hij is de grote meneer die het zelf wel kan. Na 2 maanden belde de coach of ze nog een telefoontje van hem kon verwachten. Is hem meerdere keren mondeling en schriftelijk meegedeeld dat dit geen vraag, maar een opdracht was. Nu anderhalve week later, coach of senior nog steeds niet gebeld En inderdaad, bijna allemaal 24 of 28 uur werken en dan verbaasd zijn dat ze een eigen bijdrage aan een auto moeten betalen die ze willen rijden. En dan nog zeuren over het formaat, want "jij rijdt wel een dikke auto (en ben qua leeftijd vaak niet veel ouder) Bij ons "krijg" je een auto als je 40 uur per week werkt, anders betaal je een deel van het lease bedrag zelf. Zelfde voor ov, we zijn een bedrijf en geen liefdadigheidsinstelling. En dan krijgen ze een auto, en dan zeuren over de reistijd naar de klant (die na 30min betaald wordt). "Ik woon in Utrecht en dan moet ik naar Den Bosch/Zwolle dat is echt ver hoor". Had dan bij gemeente Utrecht gesolliciteerd
In veel winkels merk ik de desinteresse in de klanten. Volgens mij is dat enorm belangrijk, op zijn minst gedag zeggen tegen iemand. Ik werk zelf in de zorg, en ondanks de bekende werkdruk blijf ik beleefd al zeg ik dat zelf.
Wij hebben ook veel vaste klanten, deel daar van op leeftijd. Ook echt mensen die dagelijks komen voor hun praatje. Zo was er een oudere vrouw die elke dag kwam en ineens was ze weg. We hebben ons echt zorgen gemaakt! Ineens stond ze er na 3 maanden weer. Bleek dat ze verhuisd was naar een verzorgingstehuis in de buurt van haar kinderen. We waren zo blij dat alles goed was! Ook hebben we als team kaartjes gegeven als er vaste klanten overlijden, of in het ziekenhuis liggen. Je leert die mensen toch kennen. Familie kan dat altijd erg waarderen.