Ik zoek ervaringen van anderen. Ze verdenken al een lange tijd mijn zoontje hiervan. Hij heeft sinds de leeftijd van 5 weken chronische luchtweginfecties. Veel slijm, dit niet kunnen ophoesten en daardoor veel (slijm) overgeven en veel, heel veel hoestbuien. Hij heeft meerdere malen een antibiotica kuur gehad waarna klachten verdwenen. Nu een onderhoudsdosering antibiotica omdat klachten altijd direct na de kuur weer terugkwamen. Nu heeft dit 3 maanden gewerkt maar is het zo dat hij momenteel enorm verkouden is en ondanks de antibiotica zijn alle klachten weer terug. Ik weet dat het gewoon een virus kan zijn, maar heb het idee dat er toch ook weer een bacterie bij zit gezien de ernst van zijn klachten. Ik maak me veel zorgen dat dit nooit meer over gaat of er toch iets ernstigers aan de hand is. Hij heeft namelijk ook een Pectus Excavation (trechterborst) en dat baart me zorgen. Kinderarts is overigens helemaal niet bezorgd en zegt dat het los staat van elkaar en de Pectus Excavatum niet voor klachten kan zorgen... Maar ja ik weet het niet. Ze zeggen dat kinderen tussen de 1 en 2 jaar over bronchomalacie heen groeien, alleen ik zie bij hem met zijn 15 maanden gewoon totaaaaaal geen verbetering, vandaar mijn zorgen. Hij krijgt nog binnenkort een CT scan en bronchoscopie om het te bevestigen of hij dit inderdaad heeft, en ik vind het rete spannend... Ik hoop zo erg dat dit het gewoon is en hij er overheen groeit. Anderen hier ervaring mee? Is het normaal dat ik me zo een zorgen maak? Buiten de luchtweg klachten doet hij het trouwens hartstikke goed. Zowel sociaal als qua groei en ontwikkeling helemaal volgens het boekje...
Is dat hetzelfde als tracheamalacie? Hier had mijn zoontje laryngomalacie en einde van de rit bleek dat hij vermoedelijk ook tracheamalacie had. Met dat laatste hebben we niets meer gedaan om het zeker te weten, omdat het toen al een stuk beter ging. Ik heb hier destijds een topic geopend, daar kan je wat ervaring lezen. Ik snap je zorgen zo goed. L heeft 2 keer in het ziekenhuis gelegen, de eerste keer 10 dagen toen hij nog geen 8 weken oud was. Hij moest o.a. een MRI scan ondergaan en dat vond ik ook zo spannend. Hij mocht niet verkouden worden en na 6 maanden werd hij toch verkouden. Ik dacht dat ik stierf van bezorgdheid! Dus ja, het is echt heel normaal dat je je zo'n zorgen maakt. Hier is hij er met een maand of 9/10 inderdaad overheen gegroeid. Ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt en ik hoop ook voor jou dat het tracheamalacie is!
@Achterkantvandemaan bedankt voor het reageren! Ik had een tijdje terug jouw topic inderdaad gelezen en daar toen ook op gereageerd, we hebben toen daarover contact gehad. Bronchomalacie is inderdaad hetzelfde, maar dan in de bronchiën dus iets lager. Wat fijn dat jouw zoontje er helemaal vanaf is! Is echt een zorg minder. Mijn zoontje heeft nu met zijn 15 maanden nog net zoveel last als een jaar geleden, ik zie totaal geen verbetering. Gisteren heb ik contact gehad met de kinderlongarts en nu mag hij gelukkig met zijn antibiotica ophogen, hopelijk gaat dat voor nu helpen maar het voelt echt als dweilen met de kraan open. Ik weet nu al dat, nu de winter er weer aankomt, hij weer heel veel last van krijgen met al die virussen op de loer. Het is gewoon verschrikkelijk om te zien. Zo extreem veel hoesten, ik heb zoiets echt nog nooit bij anderen gezien. Gewoon hoestaanvallen die anderhalf uur duren. Gisterenavond zijn bedje moeten verschonen omdat hij zoveel over had gegeven van het hoesten, en vanmorgen zat zijn bedje weer vol met overgeefsel en slijm (heeft vannacht ook weer uren gehoest en gehuild, heb hem er meerder keren uit moeten halen). En zojuist was het ook weer feest... Het voelt gewoon zo machteloos. Ik wil hem zo graag helpen of het voor hem oplossen, maar het enige wat we kunnen doen is afwachten en er maar vanuit gaan dat hij er ooit overheen gaat groeien. De CT scan is nu ook uitgesteld omdat hij minimaal 3 maanden klachtenvrij moet zijn. Ik weet nu al dat dat echt nooit haalbaar gaat zijn....arts gaf ook aan dat CT scan en Bronchoscopie alleen maar ter bevestiging zijn en verder ook niks zullen helpen. Enige wat we nu kunnen doen is antibiotica blijven geven en afwachten en hopen dat de episodes met verhoging van de antibiotica beperkt blijven... En ondertussen maak ik me flink zorgen...
Wat vreselijk om te lezen dat je je zo machteloos voelt, en ook machteloos stáát. Het is echt heel erg om je zo'n zorgen te maken om je kleintje en die hoestbuien; L heeft dat nu één keer zo heftig gehad dat hij er van moest overgeven (niet gerelateerd aan laryngomalacie, was heel recent). Je weet gewoon niet wat je nog kan doen om je kleintje te helpen. Hebben ze buiten antibiotica dan helemaal geen middeltje tegen het hoesten? Ik kan me dat zo moeilijk voorstellen dat dat niet bestaat bij zulke heftige gevallen. Mag je wel een huis-tuin-en keukenmiddeltje gebruiken zoals een hoestdrank om te verzachten ofzo? En sorry, klopt dat wij contact hebben gehad! Had het even niet meer op m'n netvlies. Dikke knuffel voor jou!
Wat een nare situatie! Ik kan me voorstellen dat je je veel zorgen maakt, zeker met de winter voor de deur. Niks vervelenders dan te moeten aanzien dat je kind zich ellendig voelt. Ik heb geen persoonlijke ervaring, maar een neefje van mijn schoonzus heeft wel te maken gehad met vrij hevige tracheamalacie. Vanaf de zijlijn heb ik destijds wel meegekregen dat hij bij elke verkoudheid in het WKZ werd opgenomen. Ze hebben er niks aan kunnen doen behalve inderdaad de symptomen bestrijden en uiteindelijk is hij er met een jaar of 3 over heen gegroeid. Hij heeft er niks aan over gehouden, want het inmiddels een grote tiener van bijna 15 die sport op internationaal niveau. Hopelijk geeft dit jou wat hoop dat er licht is aan het eind van de tunnel. Ik hoop met jullie mee dat jullie zoontje er ook gauw over heen mag groeien. Veel sterkte, want het lijkt me slopend, zeker nu je zwanger bent aan je onderschrift te lezen.
Bedankt weer voor je reactie. Ja het voelt zo machteloos. Momenteel is de hoest nog steeds gaande.... Wel iets minder gelukkig maar hij wordt er nog steeds snachts wakker van en geeft er nog steeds van over. Inmiddels alweer 2 weken ondanks de antibiotica. Ik ga eens vragen aan de arts of er ook iets is tegen die hoestprikkel... Ik weet niet of dat goed is, want het slijm moet natuurlijk wel ergens heen, maar goeie, ik ga er zeker naar vragen!
Super bedankt voor jouw reactie. Wat heftig wat het neefje van je schoonzus heeft meegemaakt. En wauw tot 3 jaar. Ik dacht zelf dat kindjes er na een jaar overheen zouden groeien, maar de kinderarts gaf laatst ook al aan dat sommige kindjes er pas met 3 of 4 jaar overheen groeien. Voelt nog als een eeuwigheid maar geeft mij ook weer geruststelling dat het nog kan, en dat we nog even hebben voordat hij er overheen 'moet' zijn... Wat goed om te lezen dat hij nu een gezonde en sportieve 15-jarige is!!! Dat is echt heel hoopgevend