Hallo allemaal, Afgelopen vrijdag ochtend bevallen van een tweede dochter. Ik heb best een goeie bevalling gehad en kijk er positief op terug. Er is alleen 1 dag wat ik mij afvraag en daarom hier om toch een topic om open. Bij mijn eerste bevalling tijdens de pers fase als ik dan ging persen had ik juist geen pijn meer. Afgelopen vrijdag als ik ging persen en ook door ging persen bleef het van onderen ontzettend veel pijn doen echt het gevoel of ontploft de boel, met 8 cm ofzo had ik ook al pers drang, ontzettend pijnlijk druk in mijn vagina. Dat herkende ik ook niet van mijn eerste bevalling. Iemand die dit herkent?
Gefeliciteerd met de geboorte! Fijn dat je een goede bevalling hebt gehad en er positief op terug kijkt. Ik vond het prettig dat je in de persfase eindelijk actief iets kunt doen.. maar ik vond het wel zeker pijn doen daaronder haha. Heb bij mijn eerste meerdere malen gezegd dat het niet paste, dat het écht niet zou passen’ haha. Zo vond ik het ook echt voelen, alsof het niet zou passen en het helemaal mis zou gaan als ik door zou persen. Maar dat viel gelukkig wel mee.
Lag misschien aan hoe het kindje in je bekken lag? Ik had ook al op 6 cm persdrang en deed ontzettend veel pijn (ze bleek haar handje bij dr hoofd te willen doen) dat geeft natuurlijk mega veel extra pijn? Misschien was het bij jou ook zoiets. Fijn dat je er goed op terugkijkt. Zo zie je maar dat iedere bevalling weer totaal anders kan zijn. En gefeliciteerd natuurlijk!!
Hier ook afgelopen vrijdag bevallen. De vorige 2 keer vond ik het persen echt het fijnste.. Deze keer was zo anders! Ook de aanloop naar de volledige ontsluiting voelde ik al met 4cm druk. (half uur later was het volledige ontsluiting) Het persen was veel pijnlijker, duurde gevoelsmatig langer. Hij is na 26 min als sterrenkijker geboren. Merk wel echt dat die druk zo veel zwaarder was, ook de eerste dag na de bevalling.
Hier bij dochter ook enorm pijnlijk, verschil met zoon. Zij was een sterrenkijker, ook al heel vroeg persdrang door de manier hoe ze lang. Gefeliciteerd trouwens
Gefeliciteerd! Ja hoor dat is( heel vervelend) maar wel normaal Ik had hier met de sterrenkijker ook veel meer last van dan met de halve sterrenkijker. Het heeft ook te maken met hoe ze in de bekken liggen
Ze hebben niks gezegd dat ze als een sterrenkijker lag. Zal er eens na vragen. Elke bevalling is natuurlijk anders en bevallen is nooit geen pretje. Zal toch ook nog eens de verloskundige vragen ben gewoon benieuwd. Fijn om te horen dat het jullie wel bekend voor komt, verwachte eigenlijk ook niet dit als enige ooit meegemaakt te hebben
Bij mijn vierde had ik al persdrang vanaf 5 cm. Bij de andere drie bevallingen waar ik laat tot geen persdrang had was het juist een opluchting. Maar bij de laatste heb ik flink van mij laten horen in de laatste paar minuten. Het was een verrassing. En op dat moment was het rot. Maar zo lang als je er goed op terug kan kijken is het positief. Elke bevalling is anders. Naast een medisch goed verloop is positief terug kijken erop belangrijk.
Heel herkenbaar. Hier bij de 4e exact gehad wat jij omschrijft. Er is niet bevestigd dat ze een sterrenkijker zou zijn maar ik heb wel het vermoeden. De 3e en 5e waren stortbevallingen waar ik bijna geen pijn had, zeker de laatste fase niet en bij haar was het echt heel pijnlijk die persfase.
Bij mijn eerste voelde ik de persweeën niet (VK moest me met hand op de buik vertellen wanneer ik moest persen), het persen was een kalm en sereen, bijna zonder pijn, na het wegzuchten van pijnlijke ontsluitingsweeën. Alleen op einde voelde ik het branden van onderen (geboorte hoofdje). Ik denk dat ik 'high' was van de endorfines of zo... Bij de tweede en derde was het alsof ik aan flarden werd gescheurd daaronder... heftige stekende pijnen terwijl baby door het kanaal ging. Het ging ook veel sneller, met niet te stuiten krachten (ik heb niet eens geperst, alleen gezucht). Beide baby's waren niet ingedaald en hebben tijdens bevalling lang 'hoog' gelegen, dus dat indalen is ook snel en met geweld gebeurt.
Dankjewel voor jullie verhalen, fijn om te lezen dat meerdere het toch beetje herkennen. Over 6 weken na gesprek en ga er dan wel na vragen. Verloskundige gaf aan dat het van alles kon zijn geweest
Is het gewicht van je tweede kindje toevallig wat hoger? Hier merkte ik duidelijk verschil met de +/- 9 pond baby's en de +/- 7 pond baby's. Bij de zwaardere baby's deed het echt veel meer zeer tijdens de persfase. De ring of fire was er niks bij..
Ik was bij mijn oudste twee ook direct van de pijn af toen er volledige ontsluiting was en ik mocht persen. Het persen was totaal pijnloos. Bij mijn derde heb ik dat anders ervaren, het voelde anders en het persen was pijnlijker. Zij was een sterrenkijker, de andere twee niet. Gewicht was hier geen factor, dat was bij alle drie (vrijwel) hetzelfde: 3550gr, 3550gr en 3515gr.
Ik vond alledrie de keren het persen totaal geen opluchting maar enorm pijn doen. M'n kinderen zijn wel allemaal vlot geboren, geen idee of dat verschil maakt? Ik vind dat juist heel bijzonder als ik van iemand hoor dat ze die fase juist heel prettig vond en een opluchting .
Ik had al na de eerste paar weeen ontzettende druk van onder. Met name bij een bepaalde spier of iets. Dit heb ik gehouden tot aan het persen. Van begin tot eind duurde het 3,5 u. Na de bevalling hield ik ook die druk. Was na een week weg. Het persen zelf deed geen pijn. Voelde meer alsof het er niet door paste en ineens was ze er. Ik was wel flink uitgescheurd naar binnen
Haha herkenbaar ja dat zei ik ook het past niet Maar ik voelde juist pijn met persen, precies op de plekken waar een scheurtje zat achteraf. Als ik niet perste voelde ik geen pijn, behalve toen t hoofdje er bijna was dan.
Herkenbaar. Door alle verhalen van tevoren dacht ik dat er een soort opluchting zou komen zodra je mocht persen. Ik hoorde vaak: fijn dat je iets kon doen tijdens die fase, minder pijn, noem maar op. Nou, ik ben 80 keer naar de hel en terug geweest in dat klote uur persen. Het was afschuwelijk en traumatisch. Geef mij maar een weeenstorm ipv persen.
Dit ja! Ik dacht ook eindelijk de opluchting zou komen, bij mijn vorige bevalling voelde ik alleen de ring off fire nou dat gevoel had ik nu de hele tijd keer 10
sorry dat ik hier even op inhaak maar hoe zijn ze uiteindelijk toch ingedaald? Moest je daar iets voor doen? En bij hoeveel cm ontsluiting was dat? Ik had namelijk 10cm ontsluiting en een niet ingedaald kindje en daardoor een keizersnede gehad.. vraag me af of dat wel had gehoeven als ik jou zo lees… (weer zwanger en zou fijn zijn als ik qua dat wat voorbereid kan zijn) Ik had trouwens 3 dagen lang al enorm heftige stekende pijnende baby kwam met een enorm punthoofd eruit