Hoi allemaal, Nooit gedacht dat wij zouden behoren tot de 1% van de zwangerschappen waarbij deze zeldzame afwijking kan ontstaan… helaas had ons zoontje triploidie; hij had i.p.v. 46 chromosomen, 69 chromosomen en ernstige afwijkingen (zowel edward, als down en patau en klinefeltersymdroom komt voor, doordat het in drievoud is voorgekomen. Waarschijnlijk door een eicel met extra chromosomen (xxy). Zijn hart is gestopt bij 16 weken, zo een groot verdriet Vandaag gesprek gehad over de uitslag bij de gynaecoloog, er volgt nog een gesprek met de klinische geneticus. Ik ben nog steeds niet gerustgesteld. Ze geeft aan dat het niet genetisch kan zijn, dat begrijpen we. Hoewel ik ook lees van mensen waarvan uit het bloedonderzoek is gebleken dat het niet erfelijk was. Dit hebben ze ons niet aangeboden. Het is een celdelingsfout geweest, ze kon niet heel goed uitleggen wat er dan in de celdeling is misgegaan. Hopelijk kan de klinische geneticus er meer over vertellen. Ik was tot die tijd benieuwd, omdat ik gewoon zoveel pieker en angst voel, of er mensen zijn die dit hebben meegemaakt en mij meer uitleg kan geven over de afwijking? En of jullie daarna een gezond kindje hebben gekregen. Met de hoop om wat meer gerustgesteld te zijn. Ik ben zo bang dat ik dit weer kan meemaken.. kleine kans zegt ons namelijk helemaal niks meer
Ik zag je berichtje en dat er nog geen reactie is. Zelf geen ervaring mee maar wilde ook niet zomaar weg klikken. Wil je heel veel sterkte en kracht toewensen! En hoop voor jullie dat je als jullie daar klaar voor zijn een gezond kindje mogen krijgen. Je angst lijkt me heel logisch. Wij hebben zelf met de jongste iets heel heftigs mee gemaakt toen ze 1 dag oud was. En gelukkig mogen we ze nog hebben, maar de angst voel ik wel voor eventueel nog een zwangerschap. Totaal niet met jouw verhaal te vergelijken, maar meer om aan te geven dat het heel realistisch is dat je die angst heb. Het is niet niks wat je mee heb moeten maken