Dit gaat niet jaren door. Je bent gelukkig, dan realiseer je je dat dadelijk weer. Je man heeft alles wat je wilt en nodig hebt. Tuurlijk zullen er ook minpunten zijn, maar zou niet goed zijn als het alleen op en top was. Dat zou het ook zo saai maken. Voor die ander is het waarschijnlijk puur de spanning, het onbereikbare, het onbekende. Wellicht wanneer hij dadelijk echt langs jullie woont, dat je wel een gigantische afknapper krijgt door het een of ander. Probeer er nuchter in te staan. En blijf vooral bij je zelf staan!
die verliefdheid ebt denk ik wel snel weg hoor. Nu is het allemaal even een shock. Maar over een paar maanden is dat een heel ander verhaal. emigreren vind ik wel een beetje een heftige en overtrokken reactie. En ik vind het eigenlijk wel een beetje terecht naar je man dat jij je nu even ziek voelt…sorry.
O ja, dat zou fijn zijn. Dat blijkt dat hij een vreselijke boer is tegen zijn kinderen of familie ofzo. Dat zou tenminste afknappen. En nee, ik ga zeker niet mee in de lust. Maar ik moet wel serieus alles op alles zetten om dat niet te doen. En zo wil ik niet nog jaren door.
Emigreren was een soort wanhoopsgrapje, foute humor sorry. Dat laatste ben ik helemaal met je eens. Ik vind het het allervervelendste voor mijn man. Echt. Hij kan er helemaal niks aan doen natuurlijk. Maar ik kan mijn gevoel ook niet helpen en ben op zoek naar handvatten om hiermee om te gaan. Daar help ik hem het beste mee. Ik ben als de dood dat ik de fout in ga.
Neem contact op met een psycholoog oid. Je laatste zinnen laten echt heel duidelijk zien hoe je sterk je bent. You got this!
Ik zou het zeker bespreken met je man. Zo gaat er iig een heel stuk spanning vanaf. Het is niet meer jouw geheim. En daarnaast ‘samen sta je sterk’. Je kan nu samen bespreken/ideen verzinnen over hoe nu verder. Bijvoorbeeld door af te spreken dat je alleen met de buurman communiceert via een gezamenlijke buren-appgroep, en niet via een privé gesprek. geen onderonsjes doen, lollige dingen delen via social media. Alles openbaar. Voor jezelf de tip: bij elk gesprek die je met de buurman hebt en elk onderwerp dat je bespreekt ; zou je dit doen / zeggen als je man naast je stond? Zo nee? Dan ben je over een grens aan het gaan.
vooral blijven relativeren. Je eigen man op een eerste plek plaatsen, al het leuke van je man blijven zien. Niet teveel focussen op die buurvlam.
Dank je. Dat zijn echt goede tips. Ik ga het even een paar dagen laten bezinken. En dan ga ik het van het weekend maar wel of niet aan mijn man vertellen, daar twijfel ik nog over.
Ja, dit denk ik ook, daarom zei ik dat ik het zou vertellen. Het wordt een stuk minder spannend en een stuk meer vervelend lijkt me als je partner dit weet. Hiermee verklein je mogelijk ook wat risicos. Gevoelens heb je niet in de hand, gedrag wel.
Ik snap wat je bedoeld en ik vind het jammer dat meteen gesuggereerd wordt dat je dus niet gelukkig getrouwd bent. Het een sluit het ander niet uit he?! Ik geloof ook niet in De Ware, alsin, dat iedereen er maar 1 heeft. Ik heb hetzelfde meegemaakt.. gewoon een klik die ik ook instantly voelde toen ik mijn man ontmoette en nee, dat is dus ook niet per se alleen lust. Ik heb vervolgens diegene ook bijna elke dag gezien en we konden elkaar niet ontwijken (werkgerelateerd). Er is nooit wat gebeurd, maar het is een tijdlang behoorlijk ongemakkelijk geweest. Uiteindelijk werd het wel gemakkelijker, omdat we eraan 'gewend' raakten om elkaar gewoon als vrienden/collega's te zien. Dus ja, mijn ervaring is dat het gevoel zeker wel kan slijten, zolang je de buurman blijft zien als de buurman en niet als 'de andere persoon' zeg maar. Ik wil je veel succes wensen in ieder geval en ik kan me heel goed voorstellen dat je even van de schrik moet bekomen. oh en verder wel eens met de rest dat het beter is om het je man te vertellen. Dat heb ik ook gedaan, want het voelde niet goed om zoiets verborgen te houden. En in jouw geval zou ik het al helemaal vertellen aangezien er een kans bestaat dat jouw man bevriend raakt met hem als buurman. Als je dan pas zou moeten gaan uitleggen waarom je niet gezellig samen wil bbq-en is het natuurlijk nog pijnlijker voor je man.
Fijn nog iemand te lezen. Ik wilde reageren maar vind de reacties overall heel hard. Ik ben zelf inmiddels ruim 13 jaar gelukkig getrouwd. En ja. Ook ik had zo’n persoon waarmee het instant klikte. Alles klopte. Ik heb het mijn man verteld en uiteindelijk is dat een beetje gaan liggen, zijn we elkaar 7 jaar uit het oog verloren door omstandigheden. Maargoed. Ik herken je gevoel dus wel degelijk en dat naast dat ik echt gelukkig was/ben. Ik wens je veel wijsheid toe. ❤️
Wat een onmogelijke situatie zeg en wat zijn de kansen… persoonlijk zou ik het niet aan mijn partner vertellen. Als het andersom was en ik zou dat weten zou ik niet meer lekker naar een buurtborrel oid gaan. Of stel dat jullie kinderen dikke maatjes worden. Ik geloof ook echt dat dit wegslijt. Misschien laat ie wel een keiharde scheet op een zomer avond in de tuin ofzo. Veel sterkte iig want dit is niet tof
Oh ik zou dat juist wel heel graag willen weten, ik zou dat respectvol vinden naar mij toe en ook een teken van goodwill, en dan kun je er ook samen wat aan doen of op letten. Ja, ik zou het ook heel moeilijk vinden, maar veeeeeeel moeilijker als ik er later of op een andere manier achter kwam.
O nee, de kinderen, dat kan ook nog. Gadverdamme, had ik nog niet aan gedacht. Ik moet zeggen dat het mij al heel erg veel rustiger maakt door hier te schrijven en jullie reacties te lezen. Sinds gisteren had ik echt paniek, maar volgens mij komt het wel goed, misschien niet nu, maar uiteindelijk. Heel erg bedankt allemaal!
Ja die snap ik dus ook. Ik twijfel echt nog en neem al jullie standpunten mee en ga er vanavond even rustig over denken tijdens het hardlopen.
Ik snap je twijfel maar ik weet zeker dat (in een goede relatie) het loont eerlijk te zijn vanaf moment 1, hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt het te vertellen. Als je het er samen over hebt kun je ook samen relativeren. Hier ervaring maar dan iemand die dat voelt voor mijn man (wat dan wel niet wederzijds is gelukkig). Wij kunnen er samen goed over praten en ik ben als partner van, heel blij dat hij er open over is naar mij toe. Zo weet ik dat ik zijn nr 1 ben en hij niet stiekem wat meer met haar zou hebben. Ook al heeft zij dat wel (ook getrouwd overigens).