Maar als iedereen dus dit altijd zo heeft gedaan wordt die tandarts nooit aangesproken op zijn gedrag. En zijn er ook weer andere kindjes die hier last van krijgen. Ik zou dat zelf echt slecht kunnen verdragen.
Hoe wel ik begrijp dat het voor zowel jouw kind als voor jou traumatisch is geweest, zou ik het hier bij laten. Ik kan het originele bericht niet vinden, maar ik acht de kans klein dat de tuchtcommissie dit op een manier gaat berispen of bestraffen waardoor deze tandarts óf besluit anders te gaan handelen óf dat hij uit z’n ambt wordt gezet. Bespaar jezelf de moeite en ga op zoek naar een fijne tandarts. Ik hoor in mijn omgeving erg goede verhalen over speciale kindertandartsen.
Hij is nu toch op 3 hoeken gemeld? Tuchtcollege ga je niet verder mee komen, niet met dit. Dit wordt wellis nietus. Dat is mn broer nog niet eens gelukt bij verkeerde inschatting van een bevalling waardoor er een gezond kind het niet overleefde. Iets ernstiger niveau maar t kernprobleem net zo ongrijpbaar.
Ik had vanmiddag niet veel tijd, maar wil mijn reactie nog even verduidelijken. Mijn moeder had vroeger ook zo'n tandarts en een trauma opgelopen, inmiddels al 50 jaar fijne tandartsen die echt rekening met haar houden, maar van dat trauma komt ze nooit meer af. Ik snap dat het voor een tandarts niet fijn is als een patient ligt te gillen in de stoel, maar dan is het aan de arts om te zeggen: we stoppen nu en dan maak je een plan. Er zijn speciale kindertandartsen en er zijn nog meer opties. Een kind een tik geven doe je niet! Ik snap ook dat een (tand)arts soms moet doorpakken, onze kinderarts heeft onze oudste toen ze 11 was even heel stevig toegesproken en echt wel laten schrikken. Maar dat was vooraf bepaald in een MDO, in overleg met ons, de psycholoog, psychiater, diëtiste. Allemaal waren wij het ermee eens dat ze iedereen naar de mond praatte en dat de kinderarts als "echte dokter" als enige echt indruk zou maken op haar. En ja dat was kort gezegd: je gaat nu eten, je neemt de medische voeding of je kunt nu mee naar boven om een slang in je neus te laten doen. Maar dat is allemaal in overleg, en hier betrof het een geval waarbij de gezondheid ernstig in gevaar is. Daar is bij een kleuter bij de tandarts geen enkele sprake van.
Ik kom dan terug op wat ik ook eerder al schreef. Deze brief heb je zelfs zwart op wit waarin hij zijn hele handelen beschrijft dus het is niet eens een welles of nietes verhaal. En het zgn medisch handelen is veel groter dan alleen een ingreep uitvoeren. Ook zgn horken gedrag is laakbaar. En een medisch tuchtcollege kijkt bijv ook ondere andere als er een klacht ligt of de gehoorde kan terug reflecteren op zijn handelen. Er dingen verandert zijn naar aanleiding van het incident waarvoor iemand daar dan is. Als dan blijkt dat iemand bijv wel een fout heeft gemaakt maar daar meteen op adequaat gehandeld heeft, cursussen heeft gevolgd veranderingen in de praktijk heeft aangebracht ook al is de fout wel laakbaar zal er eerder bijv een waarschuwing gegeven worden maar verder dan niks. Als degene juist niet in ziet wat er fout is gegaan niks wil verbeteren krijg je eerder een berisping dan wel doorhaling.
Als jouw kind zoveel moeite heeft met een behandeling was het zeer gepast van deze tandarts om hem door te sturen naar een kindertandarts. Mijn eerste moest naar de kindertandarts nadat hij bij de normale tandarts was geweest en moest een nodige pittige behandeling ondergaan. Mn 2e, een angsthaas voor alles wat nieuw is heb ik bij voorbaat een verwijzing gevraagd aan mn tandarts en ook gekregen. Kon hem met mij meenemen natuurlijk maar geloof mij ik heb van die kids die vluchten als ik in die stoel lig haha. Ik zag ze al gaan. Beide zijn heel gevoelig maar nu zeker wel blij dat ze daar lopen. Was even moeilijk om ze los te laten want ze worden zonder ouder meegenomen maar het zijn hele lieve meiden die die kids helpen en na een aantal keer ook vertrouwd. Ook als het een x niet gaat zoals je zou willen. (Laatste x deed mn oudste zo grrrrr dat ik dacht hoe dan, totdat hij vertelde ik mocht van jou mn tandpasta niet meenemen, hij kan niet tegen andere, verdraagt hij echt niet). Zou in jouw geval in ieder geval een andere tandarts zoeken liefst een kindertandarts.
Als je direct het tuchtcollege inschakelt, dan heb je wel wat stappen overgeslagen. Eerste stap is in gesprek proberen te gaan met de tandarts. Daarna ga je naar de klachtenfunctionaris en tuchtcollege is pas de laatste stap (tenzij het echt duidelijk is dat de zorgverlener zo'n grote fout heeft gemaakt dat hij een gevaar is voor toekomstige patiënten). Mijn inschatting is dat je een reactie krijgt waarin wordt aangegeven hoe je je klachten kunt bespreken
Maar wat in zijn brief zie jij als een bewijs voor verkeerd handelen? Ik lees dat Tuc schrijft dat je kind door hem geslagen is. Ik lees dat niet terug in zijn brief. Wat ik als buitenstaander lees is dat jouw vierjarige kind blijkbaar een vulling nodig had en het niet lukte om mee te werken. Ik ben zelf - extreem - angstig voor tandartsen. Dus ik weet als geen ander dat het fijn is als een tandarts je geruststelt en juist vertelt hoe knap en dapper je het doet - zeker bij een klein kind. Maar wat ik vooral uit de brief haal is: - kind schreeuwde - kind liet behandeling niet toe - tandarts heeft gezicht aangeraakt (dat wordt een welles nietes spelletje als jij zegt dat hij geslagen heeft en hij zegt hand tegen wang gelegd, tenzij je deze zorgverlener bent gaan filmen. - je kind en/of jij zijn van mening dat hij een beloning verdiende. daarnaast geeft hij erkenning dat hij het rot vindt dat het gebeuren als zo vervelend is ervaren en zegt hij toe dag als je zoontje de volgende keer beter z’n best doet dat hij dan twee stuiterballen of weet ik wat kan krijgen. Het kan niet jouw manier van opvoeden zijn, maar ik lees niets waarvan ik denk dat je in het gelijk gesteld gaat worden. Mensen om je heen kunnen supporters óf hooligans zijn. Ik zou een hooligan zijn als ik zou zeggen: “jaaaa doorzetten die klacht. Aanpakken die handel. Wat denkt hij wel niet. Aanpakken, hij moet berispt worden!” Jij wordt dan gesteund in het jachtveld van de klachtencommissies op te gaan. Ja, jij hebt het als klote ervaren. En jouw zoontje ook. En dat is oprecht heel erg naar. Maar je kunt beter gesteund worden door erkenning te krijgen voor die gevoelens dan gesteund worden om te proberen iemand (lees: de tandarts) kapot te maken. Want zoals ik het lees heb je weinig tot niets om je gelijk te halen. En dan gaat het je alleen maar vreselijk veel energie kosten. Weinig dingen zo rot als ergens veel energie in te stoppen én dan straks aan het eind van de tunnel je ongelijk krijgen. Veel sterkte gewenst! Super rot dat deze tandarts niet empatisch voor je kleine mannetje bleek. Zoek een prettiger tandarts die hem deze klote ervaring kan doen vervagen!
Oh sorry. Ik ben nog een beetje van de wap doordat ik in het ziekenhuis lig en nog een opiaat* in m’n lijf heb Bericht was voor TS bedoeld haha *dus je kúnt je dan ook afvragen hoe behandelingsbekwaam ik nu ben in het geven van advies Ik kom morgen wel ff melden of ik, als ik weer nuchter ben, nog steeds hier achter sta
Geen probleem haha. Was jij het waarvan vandaag de baarmoeder werd verwijderd? Sterkte met de na pijn in ieder geval!
Om even op dit stukje te reageren; Maar wat ik vooral uit de brief haal is: - kind schreeuwde - kind liet behandeling niet toe - tandarts heeft gezicht aangeraakt (dat wordt een welles nietes spelletje als jij zegt dat hij geslagen heeft en hij zegt hand tegen wang gelegd, tenzij je deze zorgverlener bent gaan filmen. - je kind en/of jij zijn van mening dat hij een beloning verdiende. Mijn zoontje schreeuwde niet omdat hij niet wilde, hij had pijn en gaf dit ook aan door eerst zijn hand op te steken (zoals ze het hem daar hebben geleerd), daarna te huilen en vervolgens te krijsen van pijn omdat er door de tandarts niet op werd gereageerd. Hij heeft steeds zijn mond netjes open gehouden voor de behandeling, ook tijdens de pijn, maar blijf dus wel hard huilen. De tandarts heeft op geen enkel moment geprobeerd hem te troosten, rustig toe te spreken of iets uit te leggen enz. Hij praatte hard (schreeuwde over het huilen heen) dat hij nu moest stoppen met huilen, gaf hem vervolgens een tik met zijn vingers op zijn kin om hem te laten stoppen en dreigde als laatste met geen muntje voor een beloning. Daarna huilde hij zachtjes, heeft de behandeling netjes afgemaakt en op geen enkele wijze zich aangesteld of niet goed gedragen zoals de tandarts het nu in zijn reactie omschrijft. En ik snap wel dat ik nu kan zeggen 'zoiets doet hij nooit', maar dat is oprecht waar. Hij is al meerdere keren bij de tandarts geweest (ander persoon) en ook behandelingen gehad. Ging altijd goed, zonder huilen of paniek. Dus dat hij dit keer pijn had geloof ik meteen. We hebben inmiddels een andere tandarts gevonden waar we allemaal naar overstappen
Ik zou heel blij zijn met zijn reactie. Hij ontkent niets en zijn schrijven getuigt van niet pedagogisch handelen. Ik snap wel jouw gevoel er iets mee te willen doen. Het is toch van de zotte als hij dit elke keer kan doen en ermee wegkomt. Te gek voor woorden..
Nou deze zou nooit een kind mogen behandelen. Dus als je dat al voor elkaar krijgt ben je goed bezig. Wat een hork
Wat een lulzak maar ik zou het er verder bij laten. Zo'n gast heeft toch een bord voor zijn kop en daar kan je niks mee. Ik zou er verder geen energie meer in steken en op zoek gaan naar een andere tandarts en dan bij voorkeur een tandarts die het leuk vindt om met kinderen te werken.
Ik vind het zo zielig voor je zoontje en ik kan me heel goed voorstellen dat je als moeder zijnde echt denkt van wat gebeurt hier nu allemaal. Die tandarts is gewoon een botte hork zonder empathie. Heb het ooit eens meegemaakt op een huisartsenpost met mijn oudste dochter die toen 8 jaar was en een flinke brandwond in haar gezicht had, Die arts deed tegen mij echt alsof ik een of andere hysterische moeder was. Ik werk zelf in de gezondheidszorg en niet snel onder de indruk en heb die vent direct even terug op zijn plek gezet dat die zich maar eens even fatsoenlijk moest gaan gedragen ( ik kan dan echt een bitch zijn Maar goed zo ben ik en misschien hou ik op een ander moment wel mijn mond dicht( soms ook wel beter Ik zou het er verder bij laten, je hebt je beklag gedaan en je krijgt een schrijven terug van wat enkel in zijn straatje past maar je hebt het wel kenbaar gemaakt en heel misschien zet het hem tot denken en doet die er toch iets mee ( vast niet maar je weet het nooit) en het is een goed besluit om naar een andere tandarts te gaan. Als het vertrouwen zo geschonden is is het beter om ergens anders met een schone lei te beginnen. Je hebt het goed gedaan en hopelijk niet teveel tandartsbezoekjes de komende tijd.
Deze ervaring heb ik ook vaker ben zelf niet medisch opgeleid maar weet meer dan dat ik wil weten omdat je gewoon in de medische molen zit. Maar idd zodra je laat weten dat je geen zeikmoeder bent draaien ze bij. Achteraf wou ik dat ik vroeger ook zo mondig was als nu dat had mijn kinderen heel wat ellende gescheeld.
Ja die vent deed toen echt zo neerbuigend en onbeschoft, alsof ik voor mijn lol op een zaterdagavond naar de huisartsenpost gaat en het was nu ook niet alsof ik voor een muggenbult in het gezicht kwam aanzetten. Ik zeg altijd maar, wat je functie ook moge zijn, kakken en pissen doen we allemaal op de wc dus je hoeft je echt niet beter te voelen dan de ander en je daar naar te gedragen ( misdragen)
Klopt idd alsof ik voor de lol naar de huisartsenpost bel ofzo. Mijn dochter had last van buikpijn rechtsonder in haar buik was aan het braken elke beweging deed zeer. Ik dacht meteen aan een blindedarmontsteking. Ik belde naar de huisartsenpost want was zaterdag . Ik legde uit van dit en dat en zei ik vermoed een blindedarmontsteking. Viel die assistente me aan van ja mevrouw u moet niet zomaar diagnoses stellen je dochter heeft alleen buikgriep geef haar ors en bel maandag u eigen huisarts als het nog niet over. Dus ik zei ik zeg ik vermoed dat is toch niet dat het zo is dit ziet er niet uit als buikgriep. Ik zei prima als ik niet mag komen maar als haar iets overkomt dan hou ik u verantwoordelijk. Daarna heel geirriteerd nou kom maar. Aangekomen daar de huisarts zag haar en heeft haar meteen doorgestuurd naar de spoed en binnen anderhalf uur lag ze op de OK blindedarm stond op knappen. Moet er niet aan denken wat er was gebeurd als ik niet zo had gereageerd. Eerlijk is eerlijk de huisarts zei tegen mij goed dat u bent gekomen en dat ik alert was om daar aan te denken toen ik zei ik mocht niet eens komen was hij not amused terwijl ik naar de spoed liep is hij terplekke naar die assistente gegaan en hoorde hem echt tekeer gaan tegen haar. Maar ik dwaal af van het topic Betreft je 2 laatste zinnen helemaal met je eens