Misschien lees ik erover heen, maar hoe weet je van zijn kant dat hij jouw nog steeds hetzelfde ziet als toen? Hebben jullie al die jaren nog contact gehad? Recent besproken? Want als.het andersom niet meer zo is dan haalt dat de lading ook wel weg lijkt mij. Je spreekt over dat jullie elkaar uit het oog zijn verloren. Als mijn eerste vriendje ineens mijn buurman word (diegene waar ik halsoverkop verliefd op was en toen alles klopte) zou ik er ook misselijk van zijn en de gevoelens van toen terug komen. Zou ervan uit gaan dat het voor korte duur is omdat mensen veranderen. En ik nu niet meer hetzelfde aantrekkelijk vind aan iemand als toen, behalve lust. Op lust kan ik geen relatie bouwen dus dat is dan wat het is.
Ik zou het wel bespreekbaar maken. Maar dan misschien wel een beeeetje een ‘white lie’ en zeggen dat je vroeger echt een giga crush op de nieuwe buurman had en je er van bent geschrokken dat hij naast jullie is komen wonen want je voelde wel weer een klik. Dan zet je je man misschien op scherp maar je hoeft hem daar niet mee te kwetsen want het was vroeger ( voor hem ofzo ) of je moet al vanaf je 13e met je man zijn dan wordt het lastiger. En dat haalt het hele spannende en leuke gedeelte er direct uit. Verder al het contact vermijden, geen social media of nummers uitwisselen. Alles blokkeren van hem. Als je verliefd bent, ben je imo echt een beetje ontoerekeningsvatbaar. En als je je daar bewust van bent dan kan je al veel beter handelen. Sterkte!
Dit inderdaad. Verliefd worden is iets wat je overkomt. Het is vooral of je het gaat voeden of niet. Ook al zal je mekaar als buren wel veel tegen komen.
Verliefdheid kun je zien als een vorm van psychose. Gedragingen die uit verliefdheid voorkomen hebben namelijk paralellen met psychose. Wees je hier alsjeblieft van bewust. Kun je met iemand uit je omgeving er over over praten? Ik zou niet dit met m’n man bespreken. Het zou hem ongemakkelijk doen voelen en wie weet wel jaloers, terwijl ik hell no iets met een ander zou willen beginnen. Verliefd zijn kan. Daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Probeer alleen met alles wat je in je macht hebt te voorkomen dat je, gevoed door je psychose (A.K.A. verliefdheid haha) er naar de handelen. En onthoud voor als je eigen vent zich even op een dag als een lul gedraagt en je in een moment van verstandsverbijstering besluit dat de buurvlam (haha leuke term ) wellicht leuker is: gras dat je bewaterd wordt groener dan gras dat je verwaarloosd dussssssss zorg ervoor dat je je eigen gras goed bewaterd! PS sterkte! Verliefdheid kan prachtig zijn maar het kan ook heel rot zijn als je in een relatie met een ander zit. Het gras van de buurman wordt vanzelf weer eens dor!
Ik wil niet hard en ongevoelig klinken, maar volgens mij is het heel simpel: als jij niet wil dat er iets gebeurt, dan zorg je er gewoon voor dat dat zo is. Dus: je houdt afstand van hem, gaat niet gezellige playdates organiseren, niet samen kletsend op het schoolplein staan, niet samen kinderfeestjes organiseren, niet bijkletsen over die goede oude tijd, niet op de buurt-bbq samen in een hoekje hangen, enzv. Als hij net als jij ook niet wil dat er iets gebeurt, dan zal hij dat ook prima vinden. Waarom jezelf in een moeilijk positie brengen door hem op te zoeken? Ik heb zat mannen in de buurt wonen met kinderen bij mijn kinderen op school waar ik geen andere woorden dan "goedemorgen" mee wissel. Zorg dat dat de relatie is die je met hem hebt: gewoon een andere vader uit de buurt. En "vergeet" jullie verleden, handel alsof dat er niet is. Dat is natuurlijk gevoelsmatig lang zo makkelijk niet, maar dat zal slijten. "behave your way to succes" zou Dr Phil zeggen . Ik zou je man wel vertellen dat het een oude vlam is (mocht hij dat niet weten), maar niet over je huidige gevoelens. Wat schiet je daar mee op? Je maakt hem onzeker en maakt het probleem weer een stukje groter en echter door het uit te spreken.
Ik zou het aan je man vertellen, dan is het “spannende” meteen al wat minder. En verder: ja het gaat over.
Ik wel, zoiets kan je toch gewoon overkomen? Niet iedereen is 100% monogaam in z'n gedachten. Heel veel mensen niet. En onder mannen schijnt het vrij normaal te zijn om met elkaar te praten over vrouwen die ze wel zien zitten, ook al zijn ze getrouwd. Onder vrouwen komen die gedachten toch net zo goed voor? Je kunt toch helemaal happy zijn met je eigen man maar toch onbedoeld als een blok vallen op een ander? Dat kan allerlei redenen hebben buiten dat je huwelijk niet goed zou zijn. Als je droomt over een ander (letterlijk droomt in je slaap), betekent dat vaak iets anders dan dat je huwelijk niet goed is. Het kan ook zijn dat je op enig vlak behoefte hebt aan verandering of avontuur. Is het verstandig? Nee. Is het menselijk of natuurlijk? Ja.
100% mee eens, het wordt een probleem als je huwelijk niet goed is en je iets met die gevoelens (wil) doen.
Niet alle reacties gelezen dus geen idee of het dubbel is. Maar verliefdheid is een 'chemische' reactie wat je gewoon kan overkomen, ook als je blij bent in je huidige relatie. Ik geloof echt dat je heel gelukkig kan zijn met je partner maar bam iemand anders komt gewoon binnen. Zo'n klik wat je niet logischerwijs kan verklaren. Dat hij je buurman wordt maakt het niet makkelijker . Ik zou het zelf niet tegen m'n man vertellen, wat schiet je daarmee op. Denk voor nu laten rusten, kijken hoe je gevoel zich ontwikkelt komende tijd. En als het in de weg gaat staan bij je huidige relatie is een goed gesprek wel op z'n plaats. Maar wie weet draait hij wel vet irritant verschrikkelijke muziek tot laat, loopt hij te boeren in de tuin en kakt z'n kat je hele tuin vol en ben je na een tijdje wel genezen.
Helemaal mee eens. En ik vind het ook vervelend dat vrouwen juist op zo’n forum als dit vrouwen dan weer veroordelen als ze hier eerlijk over zijn. We zijn allemaal anders en volgens mij moet je elkaar dan juist steunen. Ik vind zo’n reactie van @KleineLai bijv heel goed en helpend. En meerdere hoor! Daar heb je echt wat aan! Het kan je gewoon best overkomen en als ik de reacties van ts lees vindt ze dat al erg en vervelend genoeg. Ik heb echt niet de illusie dat het mij of mijn man niet zou kunnen overkomen. Ook al zijn we gelukkig getrouwd er kan altijd een moment of iets zijn waardoor je een klik of wat voelt voor een ander. En dat is ook niet zo erg maar het gaat er vooral om hoe je daarna gaat handelen. Dapper hoor ts dat je een topic hebt gemaakt. Ik hoop dat het snel overwaait voor je en een goede manier vindt om met de situatie om te gaan!
Haha oh dit is wel heel erg zuur. Maar moet stiekem ook wel een beetje lachen. Als je een goed huwelijk hebt waar je blij mee bent dan waait dit wel over hoor. Je hoofd niet teveel op hol laten brengen. Ik zou er overigens niet omheen draaien dat je hem nog kent van vroeger. Beter ben je daar wel eerlijk over anders dan wekt dat argwaan. En verder. Wat als je de liefde van je leven tegenkomt maar je bent al met iemand anders? Maar wees reëel en ga niet vreemd.
Pfoe wat een lastige situatie. Ik weet niet of ik het met mijn man zou delen. Wel dat het een ex is, maar je gevoelens nu doen hem denk ik alleen maar verdriet als je er verder niks mee doet. Ik kan me het overigens wel voorstellen hoor. Ik had vroeger ook 'iets' met iemand en alleen het uitwisselen van een blik bezorgde me al kriebels. Dat ik hem jaren later tegen kwam precies hetzelfde en dat zal denk ik ook nooit veranderen. En ja ook ik ben gelukkig getrouwd.
Lastige (rot) situatie zeg. Het komt vast allemaal goed. Puur uit nieuwsgierigheid, maar wist je buurvlam waar je woont of is dit echt puur toeval ?
Ik vind het wel een goede tip wat hierboven genoemd is. Je man het vertellen en duidelijk zeggen dat je verder niks met de buurman wilt. Het haalt dan hopelijk de meeste spanning wel weg..
Nou. Buurvlam (briljante woordspeling) en buurvrouw kwamen net langs om zich voor te stellen. Heel ongemakkelijk, maar mijn man nam buurvrouw mee om ons huis te laten zien (zelfde bouw). Dus ik had kort de tijd om met buurvlam te praten. We zijn het erover eens dat het er heel ernstig is. En dat we het beiden echt niet willen. Dus we laten elkaar met rust. Hij twijfelt ook of hij het zijn vrouw moet vertellen. Zowel zijn vrouw als mijn man weten dat we elkaar kennen (sterker nog, zijn vrouw vond het “enig”) van vroeger. Maar verder nog niks dus. En over op de orde van de dag.
Misschien zorgen dat je vriendinnen wordt met zijn vrouw. Dan hoor je vast ook weleens wat negatieve kanten van hem. Begin jij met ergernissen over jouw man en dan volgt zij vanzelf
Nou ja, emigreren is wel erg lastig. het gevoel slijt deels: uit het oog, uit het hart. Dus zorg dat je hem zo min mogelijk ziet. als het DE liefde van je leven is, gaat het gevoel niet volledig weg, ook niet na 20 jaar is mijn ervaring,maar is er mee te leven Probeer dan voor jezelf te benoemen wat, hoe en waarom je je partner zo leuk vind en waarom hij bovenaan staat tov de buurman. het gras lijkt altijd groener bij de buren, in dit geval letterlijk. maar er is een reden dat dat destijds niks werd! Probeer daar aan te denken
Ik denk dat het inderdaad de kunst is om niet in paniek te schieten. En niet te blijven hangen in dat je dit geen jaren vol kunt houden, verliefdheid die niet gevoed wordt houdt vast geen jaren aan. Verder vind ik het moedig dat je het hier post. Ik denk dat ik je wel snap. Hou je sterk voor je man en kinderen!