Zo zijn er dus ontzettend veel gelovige mensen alsnog in een huwelijk met iemand van het andere geslacht gestapt, om vervolgens doodongelukkig te zijn, waarna een huwelijk na soms heel veel jaren alsnog klapt en de partner en kinderen verdwaasd achterblijven. Heel triest, voor alle betrokkenen. Ik kan niet geloven, juist omdat er regels vanuit een religie opgelegd worden. Denk zelf altijd dat als er een god zou bestaan deze prima tevreden zou zijn als je maar vredelievend in het leven staat en klaarstaat voor anderen. Ik geloof (geloof ik toch nog in iets) dat daar geen regels, gebeden etc voor nodig zijn. Gewoon een beetje gevoel in je donder hebben. En wat is god? Een persoon? Een natuurkracht? Hoe ziet hij/zij/het eruit? Niemand heeft mij dat nog goed en overtuigend uit kunnen leggen. Dus nee, ik geloof niet.
Misschien wil ik het zien maar volgens mij zijn we met best veel bekeerde moslima’s hier op het forum!
Geen geloof. Wel gelovig opgegroeid en mijn man ook (beide protestants hervormd) maar we geloven allebei niet meer. Ik kan me er gewoon totaal niet in vinden allemaal en ik vond het vroeger al onzin. Ik zie het puur als mooie verhalen en als iets waar je troost uit kan scheppen.
Geen. Ik geloof in mezelf, zeg ik altijd. Vind met name het boeddhisme heel interessant en in de periode dat het echt heel slecht met me ging had ik zo in een klooster willen wonen (het is dat ik andere verplichtingen had helaas).
Zekerheid heb je eigenlijk nooit. Maar de macht en kracht van de mens zit hem in de eigenschap dat zij als enig wezen in staat is dingen te geloven die er niet zijn. De werkelijkheid is dus in die zin een ontastbaar iets. Want jouw geloof / overtuiging in de afwezigheid van een God is net zo min tastbaar als het geloof van een ander in de aanwezigheid van een God. Je hoeft je er dus niet over te frustreren. Jouw waarheid bevindt zich in jouw referentiekader.
Niet gelovig. Ik ben wel katholiek opgevoed, gedoopt en alles, maar nu al lang niet meer. Getwijfeld om me te laten ontlopen, maar denk dar dat niet echt van betekenis is. Momenteel heb ik ook voor mezelf beslist niet meer in kerken te komen na het zien van een bepaalde documentaire. Maar ik respecteer wel iedereen in zijn of haar geloof en zal nooit iemand proberen overtuigen van wat ik er van denk. Alleen wou man graag voor de kerk trouwen, en ik absoluut niet. Man gewoon omdat het mooi is en voor de familie, dus vond ik geen goede reden.
Als ik me goed voel geloof ik niet. Of op een blijmoedige abstracte manier, zo van: God is energie die overal is. Als ik me slecht voel vrees ik God heel erg en ben ik heel bang om naar de hel te gaan en niks kan doen om dat te voorkomen. Ik weet dan alleen zeker dat ongetwijfeld een heel strenge stroming gelijk heeft maar of dat dan een joodse, christelijke of islamitische is, geen idee. Ik wou dat ik de zelfverzekerdheid had die sommigen atheïsten hier hebben, maar helaas, ik ben daarvoor te bang aangelegd.
Ik ben opgevoed door streng ongelovige ouders mijn vader komt uit een streng gelovig gezin en kende de Bijbel bijna van voor naar achter uit het hoofd. Mijn beide ouders waren erg tegen geloof in het algemeen en geloven dus echt nergens in. ik ben 15 jaar geleden katholiek geworden. Bijzonder is dat mijn oudste zoon, toen 13, mijn “ peetoom “ is geworden, mijn moeder is mijn “ peettante “ .mijn doopgetuigen dus. vlak nadat ik gedoopt ben , heeft mijn zoon zich laten dopen, wat voor problemen zorgde met zijn ( Joodse) vader, die daar moeite mee had. overigens sta ik niet achter elk katholiek dogma, zo geloof ik oa niet in de hel, niet in aflaten, en niet in het voorgeborchte, ook geloof ik niet dat de hostie na zegening Christus is hoewel ik echt wel gelovig ben, ben ik wel een beetje een slechte katholiek
Hier ben ik het helemaal mee eens. Het idee dat je niet jezelf kan zijn als je homoseksueel ben vind ik zo vreselijk onmenselijk en onwaardig. Daar kan ik echt letterlijk rillingen van krijgen.
Dit is geen algemeen christelijke gedachtegoed!!!! Heb u naaste lief als uzelf is het belangrijkste gebod in de bijbel. Ik ben gelovig en ik vindt homosexuelen niet zondig. Ken meerdere christelijke homo's. Ik vind het heel vervelend als ik over een kam wordt geschoren, net alsof je zegt dat alle moslims terroristen zijn.
Ik ben ook, een aantal jaar geleden, bekeerd tot de Islam. Heel lang (15 jaar!) over getwijfeld maar zo blij het uiteindelijk gedaan te hebben.
De dominee van de kerk hier in het dorp (protestants) is zelfs een lesbienne en dus getrouwd met een vrouw. Dus @tuc geen idee over welke christelijke stroming jij het hebt? Want daar kan onderling nog wel verschil in zitten volgens mij.