Klopt hoor bij diaree of spugen heb ik ze ook thuis gehouden. Of als ze er echt ziek uitzagen, of bij vlekjes ziektes (5e 6e of waterpokken). Maar koorts vond ik altijd wel een belangrijke graadmeter. Mijn kinderen hadden de eerste paar jaar van hun leven een snottebel aan hun neus en waren af en aan verkouden. vaak heb ik ze het wel nog laten proberen, soms voelen ze zich sochtends nog prima en gaat het in de loop van de dag slechter. Soms zijn ze sochtends even hangerig, maar lopen ze als ze het kdv binnen gaan al te springen en huppelen.
Herkenbaar wat je zegt. Hier ook geen vangnet helaas, als het gaat om oppas. Hij gaat gelukkig maar één dag naar de opvang, dus die dag moeten we op zien te vangen. We doen dat om en om. Soms ieder een halve dag, soms werken we allebei thuis, afhankelijk van hoe ziek L is. Maar we kunnen allebei thuiswerken gelukkig en ook op andere tijdstippen inhalen. Ik zou gek worden als ik een baan had waarbij dat dus niet kon. Heel lastig
Halftijds gaan werken en een job met weinig verantwoordelijkheid gekozen. Had ik een ziek kind, dan kon ik thuis blijven. Ook een langere periode onbetaald thuis gebleven. Onze oudste 2 schelen maar 11maand en er was een periode waarbij er altijd wel eentje ziek of in opname was. Bij onze jongste speelde dit allemaal minder. Hij was niet vaak ziek.
Dat is de reden dat ik mijn baan op heb gezegd. Mijn zoon was zo vaak ziek, mijn moeder had geen rijbewijs en mijn vader werkte nog, mijn schoonmoeder ook en woonde 70 km ofzo verderop en op mijn werk maar zeggen '"kan je (schoon)moeder dat niet opvangen"? Nee dus. Het kdv belde vaak op of ik hem kon halen als hij weer eens ziek was en we moesten steeds schuiven om bij hem thuis te zijn. Mijn baan opgezegd, man is overuren enzo gaan draaien wat extra goed verdiende, maakte niet uit, want ik kon toch voor de kinderen zorgen en financieel hebben we er weinig op ingeleverd. Ik ben jaren thuis gebleven, heb alleen een gat in mijn CV, maar op de huidige arbeidsmarkt zijn ze al blij als je meer hersencellen dan de gemiddelde garnaal hebt en überhaupt op komt dagen, dus dat is geen probleem. Het gaf een heleboel rust en ik ben blij dat we het zo op hebben kunnen lossen en er genoeg tijd voor de kinderen was.
Ik heb een oppas als ik werk. Als mijn zoon echt koorts heeft blijf ik zelf thuis maar als ik merk dat hij nog niet naar school kan maar wel oke is, dan laat ik hem lekker met de oppas op de bank liggen.
Onze oudste was gelukkig zelden ziek, maar de eerste jaren was mijn man thuis. Toen hij naar school ging is mijn man weer gaan werken en vond ik een baan waarbij thuiswerken mogelijk was. Bij jongste is mijn man parttime gaan werken en vaak ook in het weekend. Ik werk minimaal 2/3 dagen per week thuis en als de nood hoog is dan konden we altijd een beroep doen op m’n schoonmoeder. Inmiddels is mijn man niet meer in loondienst en werkt alleen ‘‘s avonds in de weekenden, dus hij kan door de week altijd de kinderen opvangen. Het bied enorm veel rust om te weten dat er altijd wel iemand voor de kinderen aanwezig is.
Vervelend! Wij wisselen af. En daarmee gaat het tot nu toe prima! Gelukkig heb ik een lieve begripvolle werkgever.