@Lill.. ik snap wel dat je er nog mee kan zitten. Maar probeer het los te laten, hoe lastig dat ook is. @pardoes.. Ow wat fijn dat hij zo open is over zijn gevoel. Dat maakt het gelijk ook duidelijk. Veel plezier vanavond! Nee echt helemaal niet online afgelopen dinsdag. Maar hij heeft gezegd dat hij zijn telefoon niet zo boeiend vind en vaak vergeet te kijken. Dat was al toen we net aan het praten waren via fb en nu nog steeds. Ja het maakt me soms wel onzeker. Maar de radiostilte is voorbij. Hij reageert nog steeds en stuurt lieve berichtjes (gisteren dat ie me mistte ).
@pardoes dankjewel. Het klinkt allemaal zo goed tussen jullie! Dat lijkt me echt heerlijk, een vent die gewoon open en eerlijk is en die geen spelletjes speelt.
@pardoes wat fijn zeg. Ben blij dat hij je zo blij maakt. Wat gaan jullie doen?? Whaha nee geen like op oude berichten, maar ze zit mijn stories te bekijken en dat kan ik zien. Is verder niet zo spannend hoor, maar vond het wel geinig. En ik wil hier niet te veel uitwijden over de precieze situatie, ivm herkenbaarheid. Ergens weet ik ook wel dat ik wellicht wat te heftig reageer. Maar tegelijkertijd denk ik ook: als de situatie andersom was geweest dan had hij dit ook niet oké gevonden. Vind het vooral heel vervelend dat hij best wel is geschrokken van hoe ik reageerde, dat was niet de bedoeling. En daar voel ik me nu heel schuldig over (terwijl ik echt niet ben geflipt ofzo, het was geen idiote reactie, alleen heftiger dan hij van mij kent). Maarja, tegelijkertijd zegt hij ook wel: je hoeft er geen sorry voor te zeggen, jouw gevoel en emoties mogen er ook zijn. Nou ja.. ik kan het nog niet loslaten merk ik.. heb nog wat tijd nodig.
@dotje1986, kijk dat is fijn en als het inderdaad herkenbaar gedrag is dan is het minder erg, en aah t elief dat soort berichtjes. @Mim89, echt wel, en heel soms vliegt mij dan toch het gevoel aan van dit kan toch niet echt zo zijn want hoezo is hij dan nog single . Maar hij lijkt echt heel eerlijk en oprecht en bespreekt gewoon van alles met mij, dus ik bedenk mij maar dat ik laatst een heel mooi stukje las dat iemand zei, ja ik weet dat jij struggles had met je ex en wat die waren maar die struggels hebben wij niet want jouw ex is bij mij een ander persoon en ik heb ook niet de problemen die ik bij mijn ex had omdat we bij elkaar anders zijn en een andere wisselwerking hebben waardoor dingen anders verlopen en we zijn elke dag blij dat het zo is gelopen en er met de ex wel die struggels waren want daardoor hebben wij nu elkaar gevonden, en ik dacht maar zo is het wel. Net als dat ik in mijn rol als moeder en als vriendin anders ben dan in mijn rol als partner, @Lill, aah wat vervelend hoe dat dan in je hoofd blijft zitten, enhij heeft helemaal gelijk jouw gevoel en emotie er over mag er gewoon even zijn. En juist goed dat dat er wel mag zijn en je dat stuk niet achter hoeft te houden, niet schuldig over voelen, hoort erbij. Haha ooh dat is wel heel dom om story's te bekijken dat weet tich iedereen dat dat gezien wordt wie het hefet bekeken , ik vermijd altijd story's hahahaha
Ooh en @Lill, iets in jouw woonplaats met lichtjes , want we wilden graag iets doen anders dan gewoon wat drinken of eten samen
Wat je tegen mim zegt is zeker zo, je groeit met bepaalde mensen in bepaalde patronen. Ik snap ook niet dat de ex van mijn vriend niet inzag wat voor uniek exemplaar ze in handen had, waar ze mee getrouwd was mee kinderen heeft. Man, als ik hem 10 jaar geleden tegen was gekomen... had alleen maar kunnen dromen van kinderen met hem hebben. Maar goed, zij is mij niet. En hij was met haar niet wie hij met mij is. Dus dat is niet vergelijkbaar.
Ja dat is wel zo wat je zegt. Iedereen heeft een andere wisselwerking met elkaar. Das maar goed ook haha.
Och dames, ik begrijp er geen bal meer van geloof ik... @pardoes; over wat je zegt dat ik het zo goed kan verwoorden en of ik dat ook aan hem kan terugkoppelen op die manier; nee, dat lukt me dus niet. Ik merk dat ik blokkeer op moment dat de andere partij anders communiceert. Ik voel die ruimte dan niet, omdat ik op de één of andere manier ook het gevoel heb dat we (in elk geval schriftelijk) niet op dezelfde lijn lijken te liggen. Dat vind ik heel ingewikkeld. En ik vind het ook heel moeilijk om telkens de eerste te zijn in het openen van "moeilijke" gesprekken. Ik vind het daarom heel fijn wanneer mensen mij verbaal uit kunnen dagen zeg maar. Ik weet niet hoe ik het anders kan omschrijven. @Lill; of ik al weer iets gehoord heb? Ja, elke dag. Over hoe ik me voel, of ik al helemaal hersteld ben, of ik corona had en of ik getest had. Koetjes, kalfjes. Wat perikelen op het thuisfront met de kinderen, iets met de auto.. dat soort dingen. Maar geen woord over morgen. Niet een "ik heb er zin in", geen "gaat het nog door ivm evt. ziek?", geen "hoe laat". Gewoon niets. En ik had me voorgenomen om het te laten gebeuren en af te wachten, maar ondertussen bijt ik op mijn tong. En.. tegelijkertijd begrijp ik dus echt geen malle moer van dit hele stuk. En I know; ik weet het alleen maar wanneer ik het op de man af vraag. Maar man oh man.. iets in mij heeft daar he-le-maal geen zin in. Ik heb ook al andere plannen gemaakt voor morgen. Maar diep van binnen baal ik toch. Er leek iets in te zitten en ik snap de reden niet waarom hij zich ineens achter deze muur optrekt en wat mijn aandeel daarin kan zijn, behalve dat ik afgelopen week erg stil was, omdat ik ziek was. Pff.. mannen En serieus he.. nu heb ik het toch heeeeel kalm aan aangepakt, super selectief geweest met het de wereld in te gooien enzo.. en nu heb ik het enthousiast aan wat vriendinnen vertelt; is het weer een misser. (of er moet een goede reden zijn hiervoor en één groot misverstand.. )
Wat balen zeg.. had gehoopt op een betere afloop. Dit heb je niet verdient. Verwacht eerlijk gezegd niet dat hij nu ineens wel de moeite zal gaan doen..
Huh..wat voor bestand heb ik nou toegevoegd? Ik verwacht ook niets meer. Hij vroeg mij " weekend?". Ja..ongeveer. Ik moet morgen nog even ergens mijn gezicht laten zien en that's it. Stel hem dezelfde vragg; alleen zijn dochter wegbrengen en verder niets. Geen woord vooralsnog over onze date.
He bah wat vervelend. Ook weleens zo gezeten. Je wil je niet laten kennen en hem vragen of de plannen doorgaan, maar je wil ook weten waar je aan toe bent. Vind het rot voor je
Ik vind dit echt raar hoor.. je hebt dus afgesproken maar er word niks meer over gezegd? Nou dan zou ik ook andere plannen gaan maken. Dikke doei.
Ik vind dit echt zo raar. Ik denk dat ik er niet eens meer echt een gesprek over zou voeren, maar alleen nog een telefoontje of appje zo van; ik ben nu paar keer in een situatie geweest waarin we iets hadden afgesproken wat vervolgens maar half of niet wordt nagekomen. In combinatie met de afstand die het toch al moeilijk maakt merk ik dat het gebrek aan moeite dat er van jou kant komt ervoor zorgt dat ik geen behoefte meer voel om verder nog af te spreken of te onderzoeken of het iets kan worden tussen ons. Maar goed. Dat ben ik
@hier is het gevoel eindelijk een beetje gezakt. Gelukkig. Vanavond komen ze met zn allen hier slapen en de rest van het weekend zien we dan wel. Had gister zijn zoon nog even aan de telefoon, zegtie; komen jullie vandaag nog? Ik zeg, nee vandaag niet meer denk ik. - wanneer dan? Morgen komen jullie hier slapen toch? - is dat morgen al? Ja *blije reactie* Vervolgens echt heel droog: hoe laat dan Lekker ding is het ook
Ik had het hier nog niet gezegd gisteren, er werd nog wat over koetjes en kalfjes gesproken en toen was het ineens "volgens mij hadden wij ook een afspraak staan". Dat was om 22.00 uur, ik dook net mijn bed in. Ik heb gezegd dat ik dat idee ook wel had, maar ook meende dat het nog niet zeker was (en dat wist ik ook echt niet, want hij had namelijk eerder aangegeven hierover dat hij nog moest kijken hoe en wat met zoon). Daar zei hij verder niets over , maar wel van of het handig was om na afgelopen week te verzetten. Dat had met mijn ziek zijn te maken en dat hij niet wist of ik me goed genoeg voelden. Ik heb toen gezegd dat ik nog wel moe ben, maar ook dat ik verder geen oppas voor de hond had geregeld verder. Over dochter niets gezegd. Of ik het dan wel leuk vond om een andere keer af te spreken. Ik weer vragen waarom niet; hij wist dat ik ziek was geweest, maar hij vond me wat stil de laatste week. Hoe dan ook; dat wordt pas na de kerstdagen. Ik ga niet meer vragen naar zijn vakantie (zal wel weer niet lukken.. kun je nagaan, als ik al met dat gevoel/idee erin sta...) en na de vakantie spreek ik wel wat af. Ik heb besloten om dit niet per app te gaan doen of telefonisch, maar persoonlijk, zodat ik hem kan zien. Voor mij is duidelijk wat ik nodig heb om überhaupt aan een relatie te kunnen beginnen en vooral ook er verder aan te werken. En de praktijk laat zien dat dat niet matched en dat vind ik echt ontzettend jammer. Maar ik wil dus niet ergens in stappen waarin ik me alleen maar op loop te vreten of de neiging ga krijgen in de helpende rol te zitten, want dan is de gelijkwaardigheid ver te zoeken. @Lill; ik vergat te reageren op je eerste ruzie. Wat vervelend lijkt me dat, vooral omdat het van die dingen zijn die je pas gaat "oefenen" als het zover is en pas daarna weet hoe dat is en pas daarna weer een stapje verder kunt in het vertrouwen hebben in het geheel. Dat zit vast goed bij jullie. Weet je wat het is? We zijn allemaal op de één of andere manier beschadigd in het verleden in/tijdens/door de relaties die we hebben gehad. Door je opvoeding, door wie je bent, door alles eigenlijk. En je kunt jezelf helen, je kan herstellen. Maar zodra er dan iemand bij komt, dan kom je dus terecht in het stukje waarin je de theorie wel begrijpt, maar hoe zit dat in de praktijk? Bij mij is grenzen aangeven echt een hot item en gezien en gehoord worden. Ik schiet al in de irritatie als iemand bij wijze van een grapje maakt om over mijn grenzen te gaan, maar ook wanneer ik merk dat iemand mij geen vragen stelt of wil weten hoe ik me voel, waar ik sta in het leven etc. etc. Tel daar mijn karakter bij op als nieuwsgierige wereldverbeteraar en overdreven interesse in mijn medemens en dan met name op het vlak "waarom reageert iemand zoals hij dat doet", mijn liefde voor filosofie (eindeloos nadenken, ouwehoeren), mijn ADHD brein en mijn zelfstandigheid; dan ligt de lat voor de andere partij hoog. Ik wil een slimme, alerte, gevatte, gevoelige, goed ontwikkelde gast Een die mij zo nu en dan een schop onder mijn kont geeft, mee kan denken, mij uit kan dagen om verder te onderzoeken wie ik ben en ja joh, dan is het ook leuk als hij van honden houdt, een beetje kan koken en een beetje handige harrie mag het ook wel zijn enzo. Nou ja.. wensen dus. Het komt vast wel eens goed.
@Lill.. Ah wat schattig. @justme1974.. wat jammer dat het nu zo loopt. Maar ik snap wel dat je er geen moeite in gaat steken als er van zijn kant weinig initiatief komt. En je hebt gelijk over het rugzakje die iedereen bij heeft door welke reden dan ook. Mijn date vroeg gisteren of ik zin had om dit weekend samen er op uit te gaan. Dus voor vandaag afgesproken om wat te gaan eten.
Ik denk dat je daar goed aan doet. Grappig, je wensenlijstje lijkt onwijs op mijn vriend die tikt alle boxen. Dus hou hoop, ze zijn er. En je hebt gelijk, ik heb de afgelopen jaren onwijs hard aan mezelf gewerkt en nog steeds. Ik vind mezelf blijven uitdagen en ontwikkelen ook heel belangrijk en denk dat ik wat dat aan gaat ook echt wel een stabiele en gezonde zelfstandige vrouw ben die een ander niet nodig heeft. Maar daar ligt ook juist mijn valkuil, want ik vind het dus ook prima in mn eentje en blijf liever alleen dan gekwetst te worden. Dus ja, das altijd wel een dingetje. Wat je zegt klopt ook als een bus, dit stukje waar ik nu tegenaan loop kun je vooraf niet weten. Dat merk je pas als je erin zit en het gebeurd. Mijn 1e reactie was een gekwetste. Ik voelde me buitengesloten. Terwijl dat helemaal niet zijn bedoeling was, ik heb daarin even een half uurtje alleen genomen om te kalmeren en te reflecteren. En daarna ook mijn excuses aangeboden, dat ik op iets wat voor hem al verdrietig is zo reageerde en het zo over mezelf maakte. Uiteindelijk zijn wij beide personen die het bij onszelf gaan zoeken dus hij heeft ook een tijd met het gevoel gezeten van: doe ik dit nu zo fout? Ik denk als ik zo lees hoe jij jezelf onschrijft dat we erg overeen komen hahaha. Maar echt. Die man die je zoekt bestaat..
@justme1974 ik denk dat je daar verstandig aan doet, hoe rot ook. Ik had gisteren Tinder geinstalleerd. Na een half uur weer eraf gegooid. Ik heb er gewoon zo geen zin meer in. En ik kan er denk ik ook echt niet meer tegen als ik weer teleurgesteld word.