Ik zou eerlijk gezegd eerder een auto kopen dan er zo op achteruit gaan qua huis. Als je gewend bent aan al die ruimte om je heen en vrijheid voor de kinderen lijkt me dat best lastig. Met een auto heb je ook meer opties om er uit te gaan.
Heeft je moeder ook geen auto? Jij hebt nu niet de optie om daar heen te gaan, maar heeft zij ook niet de optie om naar jou te komen? 50 minuten is niet mega lang rijden.
Ik begrijp je. Ik heb tot twee jaar terug achter mijn ouders gewoond. Het was echt niet zo dat we bij elkaar de deur platliepen, maar je loopt wel makkelijker bij elkaar naar binnen. Kopje koffie en een gesprek van een half uurtje, voor elkaar een boodschap doen, samen even ergens naartoe. Ik lees dat je dat mist. Verhuizen is best een flinke stap en ik zeg niet dat je het niet moet doen, maar heb je alle opties op tafel gehad en overwogen? Je woont nu erg ruim, nietwaar? Vindt je moeder het misschien leuk om op (twee)wekelijkse basis bij jullie langs te komen voor een nachtje? Misschien is er ruimte voor een logeerkamer voor haar. Verhuizen is inderdaad erg duur en zowel de reistijd als de reiskosten van je man gaan omhoog. Daarnaast is de afschrijving van zijn auto ook duurder. Misschien kun je dat geld investeren in een autootje of het bouwen van een logeerunit in jullie tuin? Ga je met je kinderen en man wel naar lokale activiteiten? Zelf ben ik ook niet per se heel uithuizig en ik kan prima alleen zijn, maar ik snak wel naar regelmatig volwassen contact. Kun je in jouw dorp niet aansluiten bij een bepaalde hobbyclub (en nee, dat hoeven niet meteen je beste vriendinnen te worden, maar je hebt wel een ander praatje. En als je dan over straat loopt/fietst met je kinderen, kom je een bekende tegen die even 5 minuutjes met je kletst). Of ga dagelijks naar de bakker/slager/supermarkt. Vaak kom je dezelfde mensen tegen. Na een tijdje ontstaat er stiekem toch vaak een kort praatje. Als je het spannend vindt, kun je ook eens met je huisarts praten of zij nog tips heeft. Of zit het probleem helemaal niet op dat gebied? Ik denk trouwens niet per se dat je het beeld romantiseert, want je bent op zoek naar dat ene specifieke gevoel. Dat contact met je moeder zal je zeker krijgen als je teruggaat. Alleen hier op het forum bekijken we jouw vraag met een afstandje en verstandelijk. Weet je....neem gewoon de tijd om alles te overdenken. Geen haast! Succes met het uitzoeken.
Verhuizen zou ik in nou geval niet doen. Maar ik zou wel zoeken naar hoe je het contact met je moeder meer bevredigend kan maken. Wij vinden familie ook heel erg belangrijk, en hebben zowel familie dichtbij (5-10 min) als verder weg (uur rijden) wonen en we zien ze toch ongeveer even vaak (en wekelijks!). Ik plan regelmatig logeren met mijn moeder, ze komt een paar uur helpen hier, ik daar, een uurtje rijden is ook zo gedaan. Ik ga regelmatig op woensdagmiddag uit school, dan heb ik lunch in de auto en rijden we meteen door. En na het avondeten weer terug, poets de tanden dan al bij mn ouders, pyjama aan en eenmaal thuis rollen ze zo door in bed. Dus ik snap dat gevoel naar je familie/moeder super goed, maar zou ook kijken, of eerst kijken, hoe je dat meer kan inrichten nu. Ik vind het contact met regelmatig logeren en wat langer samen zijn uiteindelijk veel waardevoller dan alleen maar kort op de koffie en vaak komt het er dan toch niet van.