Hij is weer terug bij ons. Toen ik ging kijken voor nieuwe kittens kwam de zwart witte direct naar me toe, met zo'n blik van "ga je mij meenemen "? Datcwas dus Rocket. En deze heeft net zulke streken als Plukje. En is net zo aanhankelijk naar mij toe ❤️
Ik heb in oktober mijn 10 jarige kater in moeten laten slapen omdat hij kanker bleek te hebben. Ik was er totaal kapot van, bijna buiten zinnen, dagen niet geslapen en alleen maar gehuild. Maar later teruggekeken op mijn handelen en dat deed me goed. Ik heb werkelijk alles voor hem over gehad en gedaan, vol liefde, maar in jouw geval is er natuurlijk sprake van een ongeval waardoor de situatie heel anders is. Probeer je voor te houden dat hij zeer waarschijnlijk geen pijn heeft gehad en niet heeft geleden, hoe moeilijk dat ook is. Praat er met anderen over en huil wanneer dat nodig is. Besef dat wanneer je zo intens verdrietig bent om het verlies van een huisdier, dat dit inhoud dat je intens van hem houdt, dat je gevoel voor hem diep zit, dat je je hart op de juiste plek hebt. Een huisdier is niet zomaar een dker, het is een lid van je gezin, het is een ziel, een leven. Het huilen om het verlies daarvan is volkomen normaal. Er zullen ook mensen zijn die het niet snappen en je zullen veroordelen, maar dat zijn mensen die minder diep voelen en geen zielenconnectie hebben met dieren. Blijf bij jezelf , bij je gevoel, huil en voel je verdriet intens. Alleen zo kan je rouwen. Ooit krijgt het een plekje en weet je je verdriet te plaatsen, je zal dan minder huilen, maar dat betekent niet dat je minder van hem zal gaan houden. Heel veel sterkte.
Wat een mooie reactie, zit meteen weer met tranen. Het klopt wat je zegt, het was echt mijn maatje. Sterkte ook nog met het verlies van jouw kat. Zo heftig om dat te moeten beslissen.
Je bent echt niet de enige. Onze poes is overmorgen een jaar overleden en voelen ons nog steeds zo schuldig. Ze had een hartafwijking en je denkt toch de hele tijd: wat als we dit of dat... Ze was echt onze soulmate en we missen haar nog steeds zo erg. Voor altijd. Ze was pas 6 jaar en hebben maar 2,5 jaar van haar kunnen genieten. Ook nog 11 dagen voor de geboorte van mijn dochter overleden en we keken zo uit naar hun ontmoeting.
Ik vond het altijd mega overdreven als mensen zo emotioneel reageerden op het overlijden van een dier, maar sinds wij een nieuwe kat hebben na het overlijden van onze eerste kat kan ik mij er alles bij voorstellen. Ik zou het echt verschrikkelijk vinden als haar iets overkomt.
Ja dat herken ik ook heel erg. Het wat als... Wat ontzettend jammer dat ze jullie dochter niet heeft mogen ontmoeten, al heeft ze vast gevoeld dat je zwanger was. Sterkte!
Ik heb eerder ook wel katten verloren maar het verdriet wat ik nu ervaar is ook nieuw voor me. Denk dat de manier waarop en dat hij nog zo jong was ook zeker meespeelt. Hopelijk mag je nog heel lang van je kat genieten!
Hier al menig huisdier moeten gaan missen in de loop der jaren. Ze nemen allemaal hun eigen bijzondere plekje in, in je hart. Het verlies, het gemis van "wat zo normaal/typisch" was met dat huisdier wordt milder na verloop van tijd. Voor een huisdier wiens tijd echt echt aangebroken was voelt dat heel anders dan een jong of vitaal dier die betrokken is in een ongeluk of een eerder onopgemerkte kwaal. 9 mnd en geholpen met de geboorte en al, dat is gewoon diep triest. Amper een kans gehad om te genieten van een heerlijk warm zonnetje zeg maar. Had nog jaren zich moeten laten bedienen. Vriendin verloor een kitten met een maand of 4 oud door een onopgemerkte hartkwaal. Die begon ineens te sukkelen, alles is uit de kast getrokken en een lullige infectie deed hem alsnog de das om. Dat was echt zo'n moppie, gewoon happy kroel kitten en werkelijk prachtige oogjes en tekening. Ze is er echt goed kapot van geweest en nu, jaren later, is dat ook nog wel heel gevoelig hoor. Ze had echt een speciale klik met die kleine en "poef" verdwenen.
Ik krijg er tranen van in mijn ogen. Ivm herkenning post ik liever geen foto anders had ik onze knapperd ook graag even gedeeld. Het gemis is hier ook nog steeds (dit jaar zal het 4 jaar geleden zijn alweer) en ook het gevoel dat het zo oneerlijk is... en de vraag hoe had hij nu geweest als hij volwassen/ouder werd.... Dikke knuffel!
Ah veel sterkte! Hier vanochtend onze jongste poes dood in de wal aangetroffen, aangereden ze kwam niet opdagen voor het ontbijt, terwijl ze die nog nooit had overgeslagen. Dus ik de kids naar school gebracht en gaan zoeken, snel gevonden. Vanmiddag hebben we haar begraven, maar ben er goed ziek van. Ze is net 2 jaar geworden en was echt de verbinder bij onze huisdieren. Echt balen
Sterkte met dit grote verlies. Een huisdier moeten missen is vreselijk. Hier iets meer dan een jaar geleden mijn hond moeten laten in slapen en ik mis hem nog dagelijks. Het was echt mijn trouwe maatje. De eerste dagen kon ik me niet voorstellen hoe er een dag zou zijn dat ik niet zou huilen. Maar het enige wat hielp was tijd. Inmiddels heb ik het al een lange tijd een plekje kunnen geven maar het gemis blijft. Nogmaals sterkte!
Ik heb in juni 2020 zijn mijn beide katten overleden op 17 jarige leeftijd. 4 maanden daarvoor was mijn moeder overleden, we hebben de katten van haar kunnen herplaatsen bij de buren. Plus die stomme corona. Ik heb mijn katten al met 6 weken opgehaald omdat ze op een slecht adres zaten. De rode kater liep al lang te sukkelen met gezondheid. Geboren met een hartafwijking en schildklier problemen. Later kreeg zijn zus ook schildklier problemen en een ongeluk met haar staart. Er werd altijd gezegd als hij 10 wordt dan is het fantastisch. Zijn zus was een gezonde poes op de schildklier na. Maar toen werd zij acuut ziek en is onderweg naar de dierenarts overleden. Ik had de kater/haar broer mee. En de dierenarts onderzocht hem. Ik had niks gemerkt. Maar hij had multi orgaanfalen en sterk uitgedroogd. En ik heb hem toen ook laten in slapen. Dus op 1 dag mijn 2 maatjes kwijt Ze zijn samen gecremeerd. Hun urn staat hier in de kast met hun foto. Ik heb sinds mei 2 kittens. Ik had moeder en 4 kittens namens een stichting opgevangen en 2 gehouden. Maar ik vind nog steeds wennen of zoiets. Eentje is ook lang naamloos geweest. En we gebruiken nog 2 namen Voor het eerst ook geen rode kater in huis. Beetje gek.
Heel veel sterkte en zo ontzettend jong nog. Vreselijk om te zien, maar fijn dat hij thuis is geweest. Hier staan wij op het punt om onze 15-jarige hond in te laten slapen. Tenminste... ik hoop het, vind het erg dieronterend worden. Man kan het niet en dierenarts vindt altijd wel weer een pilletje om de hond er weer op te lappen.
Geen advies, maar wil je wel sterkte wensen ❤ Dit is echt mijn grote angst... Onze kat is erg wild en vecht zoveel. Wat als het hem dat fataal wordt ofzo? Maargoed, tegenhouden doe je het natuurlijk niet, helemaal bij een (voormalige) zwerfkat zoals hij.