Nou ja, gewoon even naar Chili emigreren.... Daar zou ik nog wel even een paar nachtjes extra over slapen. Op zich zou het een goede test zijn of het ware liefde is of vooral een kans zien om naar een westers land te kunnen verkassen. Maar ik zou dat niet zo gauw adviseren. Ik zie dat nu ook bij mijn familielid. Verhuist naar Zuid Amerika, maar ze komt terug omdat ze er absoluut niet kan wennen. En nu heeft ze hier niks meer: geen huis, geen inkomen. Zie dan je man nog maar eens naar nl te krijgen....
Effe op je laatste stuk weerkomen. Is niet in alle gevallen zo. Mijn man wou niet dat ik verhuisde naar het buitenland en hier mijn zekerheid achterlaten. Uiteindelijk toch maar naar Spanje weergekeerd om ginder te trouwen want hier kregen we de stempel huwelijk voor de papieren. Hij woonde reeds 14jaar legaal in Spanje maar buiten Spanje werd hij dus nog steeds als illegaal bestempeld.
Tja, dat geldt dan andersom toch ook? Voor hem is zo'n emigratie net zo'n grote stap hoor. Wellicht nog groter, vanwege alle bijkomende eisen zoals verplichte inburgering/taalkennis. Maargoed, ik zal dan ook wel wat bevooroordeeld zijn vanwege dat ik zelf ben geëmigreerd én daar nog steeds hardstikke blij mee ben.
Hahaha nee immigreren daarheen is geen optie. Ik zit in een scheiding en heb 2 kinderen. Nog meer kinderen gaan er sowieso niet komen want dat willen we allebei niet. Het was eerst nog niet eens ter sprake dat hij hier zou komen wonen maar we hebben de afgelopen 7 maanden zo'n sterke connectie opgebouwd. We videobellen meerdere keren per week en dat gaat gewoon door tot 3 uur sochtends De basis examen halen word echt een dingetje ja en dat leren gaat veel tijd kosten. En dan de aanvraag nog.... Betreft relatie over gaan... tja dat kan altijd. Om het daardoor niet te proberen... het is een prachtig persoon met een hart van goud en ik kan niet vanwege vooroordelen het zomaar opgeven.
Ik ga trouwens mogelijk in maart naar hem voor een week, misschien meer als dat lukt maar het is echt geen optie daarheen te immigreren ivm kinderen, als ik geen kinderen had dan had ik het zeker wel overwogen.
Een relatie van 7 maanden en je wilt hem al hierheen halen, terwijl je nog in scheiding zit. Ik hoor de ind bijna vanaf hier toeteren.. het moet gaan om een duurzame relatie. Zo klinkt dit om eerlijk te zijn niet. Hoe vaak heb je hem dan gezien en hoe lang?
Eens. Door de andere taal en cultuur is het echt wennen in zo'n ander land. Dat is eigenlijk niet iets dat je "gewoon even" doet en vraagt van beide partners grote flexibiliteit. Wij wilden ons vanwege allerlei redenen niet in Azië vestigen, maar hier in NL merk ik wel dat mijn man zelfs na al die jaren soms nog eenzaam kan zijn zonder zijn familie en zijn oorspronkelijke vrienden. Wat ik ook naar vind voor hem, ondanks dat we hier samen iets moois hebben opgebouwd.
Klopt, voor hem zal dat ook een hele uitdaging zijn. Haar ouders hebben wel de financiële middelen om haar daar te bezoeken, maar zijn ouders zijn hun eigen woonplaats al bijna niet uitgeweest, laat staan dat ze naar hier zouden reizen. Daar hebben ze absoluut het geld niet voor. Dus voor hem zal het echt alles achterlaten zijn. Dat zal ook erg zwaar en moeilijk worden. Hopelijk kan hij wel aarden hier, want anders hebben ze echt een heel groot probleem Maar goed, ze zullen het eerst maar eens voor elkaar moeten krijgen om voor hem een verblijfsvergunning te regelen. En dat zal nog de nodige tijd en energie gaan kosten. En ja, jij bent een voorbeeld van een succes Laten we hopen dat dat hier ook het geval is.
Ik ken hem sowieso al ruim 2 jaar van online contact en ja 7 maanden. Nu komen de vooroordelen dus weer. We gaan elkaar in februari ontmoeten in het echt, als het kon deden we het eerder maar helaas kon het niet. ( ja kom maar op met de vooroordelen ) Met mijn vorige relatie die trok na 2 dates volledig bij mij in en 7 jaar getrouwd. Ik vind niet dat je daarop mag beoordelen.
Nederlands is een hele moeilijke taal. Ken er genoeg (vanwege werk) dat ze in korte tijd goed nagels kunnen maar Nederland niet. Dit moet de persoon echt willen en dat gaat alleen lukken door veel Nederlands te blijven praten en dan foto's laten zien. En vertalen naar wat gewenst is. Dit doen ze gewoon met Google. Er zijn dus mogelijk heden. Maar het iets moeilijks zeker omdat je naar een gemakkelijke taal gaat.
Ik zou eerst eens elkaar in het echt (meerdere keren) ontmoeten en meermaals langere tijd samen doorbrengen. En als je dan na een lange tijd nog steeds zoveel van elkaar houdt, pas dan overwegen om hier te gaan samenwonen. Gezien wat je nu verteld (pas 7 mnd online samen, elkaar nog nooit live gezien te hebben, nog nooit langere periode samen te zijn geweest, zelf nog getrouwd etc) snap ik de vooroordelen heel goed! Ik denk echter dat het wellicht meer bezorgheid is dan vooroordeel.
Vanwege de kosten van de vliegtickets onmogelijk.... Salaris is daar in dat land ook veel lager en ook ik kan dat van 1 salaris niet betalen. Mijn zus en beste vriendin staan er wel helemaal achter trouwens .
En betreft mn huwelijk... mijn ex werkt tegen anders was ik allang gescheiden geweest... het is een hele vechtscheiding geworden helaas en duurt zo lang voor er weer plek is voor een rechtzaak
Tja dat is lullig (kort gezegd), maar als een vliegticket na zoveel maanden tot 2 jaar al te duur is (voor beide), hoe wil je dan een leven samen opbouwen? Dan moet je hem hier onderhouden zolang hij geen baan heeft en alle andere kosten voor hem betalen etc. Ik blijf bij wat ik hierboven zei: leer elkaar eerst eens (in het) echt kennen voordat je hem naar het "luxe NL " haalt
Ik voldoe aan de inkomenseisen, we hadden eerst gekeken of hij voor werk hierheen kon komen en hij was bijna aangenomen alleen regelen zij geen visum. Ik denk dat hij redelijk snel werk heeft. We praten letterlijk 7 maanden elke dag hele dagen, videobellen 4 uur lang meerdere dagen in de week. Tuurlijk is het niet zoals in het echt en zal je altijd cultuur dingetjes houden maar je leert elkaar zo ook kennen
Oke dit gaat hem dus niet worden. Heel lullig maar verkeerde tijd verkeerde plek. zie hem als een leuke penvriend maar meer dan dat zit er dus niet in wanneer je elkaar niet eens kan zien. wat van ver komt smaakt vast lekker, maar je leven hier is een grote puinhoop, als je in een vechtscheiding zit. Je gaat die man toch niet vragen alles achter zich te laten voor jou? Terwijl je hier nog niet eens van je ex af bent.
Zoals ik al zeg... volgende maand komt hij hier... hij blijft dan een maand. Als je niet de volledige situatie weet van mij alleen van een woord vechtscheiding en dan daar je oordeel over maakt... top
Dat is geen vooroordeel maar precies wat de ind gaat zeggen. Ik snap wel dat je dat niet wilt horen en er daarom het label vooroordeel op wilt plakken, maar je hebt elkaar nog niet eens in het echt ontmoet. Laat staan dat je hem bij jou en je kinderen in huis haalt.. voor altijd. Ik zou zeggen succes.
Dat heeft niet alleen met cultuurdingetjes te maken hoor. Online/via videobellen praten kan het wel de man van je dromen lijken, maar jullie zijn nog niet eens 24 uur samen geweest, samen naar bed, samen wakker worden in hetzelfde bed. Je ineens ergeren aan persoonlijke dingen die niet online gebeuren, maar wel live ... zo zijn er vele dingen te noemen die je pas leert kennen als je elkaar nog beter kent en ook echt leert kennen. Fijn dat hij eindelijk het geld bij elkaar heeft om hier naartoe te vliegen een maand te verblijven. Gaat hij dan bij jou wonen samen met je kids? En dan heb je een maand vrij om hem goed te leren kennen? Zoals je leest heb ik ook veel vraagtekens en wellicht vooroordelen, maar imo loop je veel te hard van stapel.