Van natuur ben ik nogal introvert. Sinds een paar jaar ben ik ook slechthorend en ik merk dat dit mijn introverte kant helaas erg versterkt. Ondanks hoorapparaten kan ik momenteel heel moeilijk een gesprek volgen, alleen in een stille ruimte met 1 iemand die ik nog eens duidelijk moet praten en mij aan moet kijken lukt het wel. Tv kijken kan alleen met ondertiteling, radio luisteren eigenlijk niet, muziek ook niet echt (door de hoorapparaten klinkt muziek vreselijk vervormd en blikkerig en door mijn afwijking ook nog vals). Doordat ik zoveel moeite moet doen, kost alles ook veel energie, bv ook in mijn werk. Ik ben dan blij als ik thuis ben en er niemand is die tegen me praat en ik dus niet zo goed meer hoef op te letten. Maar tegelijk merk ik dat ik een beetje aan het vereenzamen ben. Ik merk dat ik nog minder dan voorheen de moed kan vinden om sociale contacten te onderhouden. Ik zit op een sportclub maar elke keer moet ik mezelf echt bij elkaar rapen om erheen te gaan, terwijl ik het best leuk vind en ik niet veel hoef te praten. Ik heb ook niet veel vriendinnen of andere sociale contacten. Soms bedenk ik wel eens iets dat ik zou willen doen, bv bij een wandelgroepje of op een fotografie cursus of zo, maar ik zie daar huizenhoog tegenop en nu kan ik het niet meer goed volgen ook, dus durf ik het helemaal niet meer. Ik denk niet dat iemand hier de oplossing heeft, maar misschien is er iemand die wel tips heeft over hoe je als introvert toch wat socialer kan worden of leuke dingen die je kan doen zonder dat je veel hoeft te luisteren en te praten.
Inhakend op je laatste zin, kun je die leuke dingen niet alleen ondernemen? Wil je graag leuke dingen doen, of graag socialer worden? Of allebei, dat kan ook natuurlijk. Zal eens nadenken of ik iets kan verzinnen zonder al teveel gepraat. En lotgenoten misschien? Je zal niet de enige zijn met dit probleem denk ik.. Wat naar dat je gehoor zo slecht is kan me voorstellen dat je er te moe van wordt en denkt laat maar zitten..
Zou het voor jou niet fijn zijn om over te stappen naar Nederlands met Gebaren? Ik besef met dat heel veel mensen dat niet kunnen. Maar misschien kun je dan aansluiting vinden bij mensen die dat wel kunnen. Het lijkt me in iedergeval minder vermoeiend. Wellicht zijn mensen in je directe omgeving ook wel bereid om het te leren.
Ik ben zelf slechthorend sinds mijn geboorte. Links ben ik volledig doof, rechts hoor ik zo’n 70 %. “ voordeel” voor mij is dat ik niet beter weet, en er dus “foefjes” voor heb gevonden om ermee om te gaan. ik heb hoorapparaten gehad maar dat werkt voor mij niet om dezelfde redenen als voor jou. Het kostte mij enorm veel energie, dus was s avonds doodmoe. ik zorg er voor dat ik in gesprek voldoende licht heb omdat ik ondersteuning nodig heb dmv liplezen. Dan vang ik woorden op en kan daar dus een zin van maken. Ik Ben er ook open in en zeg dus ook gerust tegen mensen dat ik doof ben, dus niet hoeven te schreeuwen, maar duidelijk en rustig praten naar mij toe. ook thuis zeg ik tegen de kinderen; mijn oren zijn kapot, dus als je wat wilt vragen, niet vanuit de kamer als ik in de keuken sta, of va boven: je komt naar mij toe om wat te zeggen/ vragen. verder doe ik alles wat anderen ook doen, ik heb een baan waarbij ik veel in gesprek ben, op klantenbezoek, veel telefoon moet aannemen, Etc. Ik vraag soms om iets 3 x te herhalen, en zeg dan ook waarom. Mensen vinden dat echt nooit een probleem. Aan de telefoon laat ik namen spellen etc. mensen die het niet weten merken niets aan mij, hooguit dat ik weleens te horen krijg in een gesprek op verjaardagen ( doodvermoeiend want daar kan ik niks volgen) ben je doof of zo? mijn antwoord is dan; ja, ik ben inderdaad slechthorend! Meestal mompelen ze dan gauw hun excuses en herhalen dan hun vraag oid
Hoi. Over hoorapparaten. Mijn moeder heeft een met een muziekstand. Weet er het fijne niet vanaf, maar ik zou dit bespreken met de audicien. Wellicht zijn er betere opties?
Dank je wel. Ik ben er ook wel vrij open over hoor. Maar omdat ik zoveel mis en ik niet de hele tijd, wat zeg je? wil zeggen, vind ik het wel lastig. Vaak glimlach ik dan een beetje vaag, en ik ben erg goed in lichaamstaal, dus dan kan ik wel een algemene reactie geven op een heel verhaal dat ik niet verstaan heb. Mijn man prikt daar doorheen, maar hij weet ook dat hij mijn aandacht moet hebben en me aan moet kijken als hij iets tegen me zegt. En hij praat gewoon duidelijk. Verjaardagen zijn inderdaad een ramp, maar mijn eigen kantoor met kantoortuin ook. Ik heb links 80 decibel gehoorverlies en rechts 70.
Ik denk het wel. Ik zou ook erg geholpen zijn met Bluetooth toestellen, zodat bellen ook beter gaat. Volgend jaar krijg ik weer nieuwe vergoed, dus dan hoop ik een beetje geavanceerdere te krijgen. Ik heb wel een verwijsbrief liggen voor de kno arts voor aanvullend onderzoek, zodat ik misschien voor aanvullende apparatuur nu al in aanmerking kom. Bv een dingetje dat het geluid van de tv of telefoon streamt, of wat je op tafel kunt leggen tijdens een vergadering om stem geluiden te versterken. Maar dat vind ik ook weer wat zonde van het geld, als ik volgend jaar weer nieuwe toestellen krijg wat die aanvullende dingen niet op werken.
Af en toe denk ik er wel eens aan. Ik heb ooit zo’n cursus gevolgd, omdat een vriend van mij doof was. Maar hij gebruikte het zelf niet goed, dus dat is behoorlijk weggezakt. En ik vind het wel een ding hoor, als ik in dit tempo doorga, ben ik over een paar jaar echt doof (binnen 4 jaar van 45 naar 80 db verlies). Maar om dan nu al aan de gebarentaal te gaan….
Wat vervelend dat je je zo afgesloten voelt van de wereld. Gehoorproblemen hebben echt een grote invloed op je leven. Ik heb als logopedist een tijdje gewerkt met een man die slechthorend was en doof zou worden. Hij leerde liplezen bij logopedie. Zou dat iets voor je zijn? zou dit iets voor je zijn? https://speak-see.com/ Vooral te gebruiken in vergaderingen en grotere groepen.
Dat is je eigen gevoel. Het zou me niets uitmaken met jou te moeten zitten kletsen. Je kunt er niets aan doen en je hoeft je niet te schamen! Wat ik bedoel is dat ze jou mogen accepteren hoe je bent! Ik zou bijvoorbeeld met je Appen of samen naar een cursus gebarentaal gaan..(als je mijn vriendin was)
Ik ben ook introvert en ik heb heel erg last gehad van een sociale fobie. Ik heb daar toen een cursus voor gevolgd. Wellicht is dat iets voor je?
Wanneer het echt om een (sociale) angststoornis gaat dan zou cognitieve gedragstherapie kunnen helpen icm medicatie, vaak anti depressieva. Ik heb dezelfde klachten, het voelt soms nog als een belemmering, maar het lukt me steeds beter te accepteren dat dit gewoon is wie ik ben. Ik zal nooit extravert zijn, maar ik heb ook niet echt de behoefte aan allerlei (verplichte) vriendschappen. Ik kan prima alleen zijn, al zitten daar ook grenzen aan natuurlijk. Zelf heb ik geen ervaring met therapie hiervoor trouwens.. wel vaak overwogen maar nooit echt de stap gezet.
En luide feestjes vind ik ook niet fijn. Of grote groepen mensen. Ik kan dat gewoon niet handelen. (Veel mensen icm luide muziek bijv). Dan raak ik compleet overprikkeld en klap ik dicht. Ik weet niet welk gehoorapparaat je hebt, maar mijn vader heeft speciale gehoorapparaten die hij kan aanpassen naar de omgeving en qua volume etc.. misschien een idee om te kijken voor andere die beter passen in jouw situatie? Als je je echt enkel door je gehoor belemmerd voelt, zou ik dat eerst aan pakken.
Je zou op je werk bij bijvoorbeeld vergaderingen een Schrijftolk in kunnen zetten (moet je wel bepaald verlies hebben wil je die vergoed kunnen krijgen). Geen idee of je bij vergaderingen veel mist. Wordt ook in privé veel ingezet op bijvoorbeeld verjaardagen.
Je kan ook vergaderingen standaard via Teams laten lopen en de notuleerfunctie aanzetten. Kost niks extra en hij is behoorlijk zuiver. Zekerheidshalve laat je een collega zonder gehoorbeperking die in de meeting zat even nalezen.
Jahoor. Ik heb bij een psycholoog gelopen en zij hadden hier trajecten voor. Via daar ben ik in ren groep gekomen met gelijkgestemden. Daarin deed je wekelijks opdrachten met elkaar om over je sociale angst heen te komen. Dan deed je rollenspellen met situaties die je lastig vond. Heeft mij heel goed geholpen. Ik ben nog geen ster als ik bijvoorbeeld ergens ben waar ik niemand ken, maar hiervoor ging ik er met huilbuien heen of niet. En nu ga ik wel gewoon.