We hebben aan mijn kant redelijk wat neefjes en nichtjes. Aan de kant van mijn vriend is iedereen wat fysieker met elkaar. Een omhelzing als we elkaar zien etc. Bij mij is het met de volwassenen drie kussen. Ik ‘duw’ bij mijn ouders er een voorzichtige knuffel doorheen (vinden ze beetje ongemakkelijk) maar mijn broer zwaait soms enkel en hij geeft mijn kinderen een hand bv Mijn neefjes en nichtjes begroet ik met een aai over de bol maar ik wil echt geen afstandelijke hand geven (ik ervaar het als afstandelijk en zakelijk). Maar zij zijn de knuffels niet gewend en ik voel nu ze ouder worden dat het lastiger wordt hoe ik ze begroet… er zitten ook een paar pubers van 12-14 tussen.. Aan kant van mijn vriend geef ik de puber neefjes en nichtjes een hug en voelt heel natuurlijk maar aan mij kant krijg ik dat er echt niet doorheen en zal ik mij min of meer moeten aanpassen… hoe doen jullie dit? Ben vooral benieuwd naar de mensen die ook in een niet fysieke omgeving zijn opgegroeid (vroeger gaven wij ooms en tantes ook een stevige hand - voelde toen al raar voor mij)
Gewoon met een hoi ofzo. Helemaal geen aanraking. Ik vind zelf onnodige aanraking vreselijk, zeker knuffel of 3 kussen. Dus als mijn neefjes (de nichtjes zie ik nauwelijks) geen fysiek contact willen vind ik dat helemaal prima. Mijn kinderen hoeven fe grootouders ook niet te knuffelen ofzo tegen hun wil in
Zoals dit doen wij ook. Van mijn kant ben ik heel close met vader en broer en worst er altijd gekust. Aan man zijn kant niet. Neefjes daar zijn 21,18 en 16. Die willen al heel lang niet meer knuffelen met hun tante
Dank je wel voor je reactie. Een paar neefjes geven opa en oma geen kus of iets, enkel een hand en vind ik zo oiderwets en afstandelijk.. maar ik ervaart dat dus niet zo denk ik? Fijn om een tegengeluid te horen. Enerzijds mooi dat kinderen zelf de keuze hebben en mogen voelen wat zij willen hierin maar anderzijds…. Ik weet nog niet zo goed wat ik hier nou van vind pedagogisch.
Vast afstandelijker dan knuffelen maar baas over eigen lichaam staat voorop bij mij op dit vlak. Als tante/opa/oma/... al niet accepteert dat je niet wil knuffelen of kussen, waarom zou ik dan vertellen dat ze bij derden altijd nee mogen zeggen en hun lichaam van hun is? Misschien trek ik het ver door. Zal dan enerzijds zijn vanwege een "grens werd niet geaccepteerd bij familielid" en anderzijds dat ik zelf niet zo van het fysieke ben met iedereen. Een begroeting moet, maar een goeiemiddag opa vind ik net zo prima als een knuffel, als het kind er maar achter staat en qua houding netjes doet
Ik laat het bij het kind zelf. Van mijn mans kant hebben we veel neefjes en nichtjes, die van 1 gezin geven altijd een knuffel (leeftijd tussen 15 en 25 ongeveer), anderen zeggen weer alleen 'hallo'. Ik vind het allebei best. Mijn 8 jarige zegt ook alleen hallo, een heel enkele keer een hand, ook aan opa en oma. Die heeft een bloedhekel aan knuffelen, ook met ons wil hij dat niet meer. Dat vind ik prima. Niks zeggen vind ik dan weer niet oké, een simpel hallo vind ik wel gepast (en bij opa en oma wil ik het liefst dat ze hallo oma/opa zeggen, i.p.v. alleen hallo)
Mijn familie is ook niet zo knuffelig, dus ik zeg hallo en vraag dan of ze een knuffel willen, mijn nichtje (12) wil altijd een knuffel en de neefjes (6,6,4) zijn wisselend, of komen later voor een knuffel
Gewoon hoi of hallo, goedemorgen etc. en houdoe, doei, tot ziens oid bij vertrek. Niks bijzonders verder bij mijn familie die we vaak zien. Jongste geeft wel vaak spontaan een knuffel aan mijn ouders bij het weggaan. Schoonfamilie zien we niet vaak en die zoenen wel bij binnenkomst en evt vertrek, maar dat zou van mij niet hoeven eigenlijk. Maar goed, die paar keer per jaar overleef ik dat wel.
Mijn ouders waren ook niet zo knuffelig maar ik wel. Naar ooms en tantes alleen hallo. We hebben geen neefjes en nichtjes. Zoon krijgt van oom en tante en opa/ oma's een knuffel maar zoon (9) is een knuffel kind. Zodra hij dat niet wil mag hij rustig hallo zeggen maar in ieder geval een reactie
Weet niet of het een cultuur dingetje is maar wij (van Italiaanse afkomst) zijn juist van de fysieke contact. In onze familie geven zowel de volwassenen als de kinderen elkaar 1 kus en een knuffel bij binnenkomst en vertrek en tussendoor ook nog. Niet omdat het moet maar omdat we eigenlijk niet beter weten. Wij hebben het vroeger als kinderen van onze volwassenen overgenomen en onze kinderen doen nu hetzelfde, gaat heel natuurlijk.
Het is idd even aftasten. Ouders zeggen dan dat ze wel tante x even moeten begroeten. Ik vraag mijn neefje nu 8 “boks of knuffel”, dan lacht hij en zegt hij trots “boks”. Nichtje zegt zelf (nu nog) knuffel Wij knuffelen ook als familie dus het zit wel ingeburgerd echter dwing ik nooit tot een knuffel. Weller ik onze zoon een nette begroeting te geven.
Hier ook geen gekust en geknuffeld hoor. Ik zie neefjes en nichtjes niet zo heel vaak. Te grote afstand en te veel neefjes en nichtjes Als ze komen is het gewoon hoi A, hoi B Ik wil dat mijn kinderen opa en oma netjes begroeten. Dat hoeft van mij echt geen kus of knuffel te zijn, maar wel netjes hallo of dag zeggen. Vaak geven ze er een hand bij. Prima voor mij en opa en oma vinden dat ook prima.
Ik ben erg knuffelig en mijn kinderen ook. Neefjes en nichtjes ook, maar meestal als de puberteit begint te naderen zakt dat wat weg. Dan zeg ik gewoon hoi. Als ze welwillen knuffelen of een hand of wat dan ook is het helemaal goed, maar ik vraag er niet om. Dat deed ik sowieso al nooit zo. Soms kom je binnen terwijl ze te druk met andere dingen zijn, dan richten ze de aandacht opmijn kinderen bijvoorbeeld, dan vind ik een hoi ook ruim voldoende.
Meen neefje is echt een kroelkont dus die wilt altijd wel een dikke kroel. Mijn nichtje is een echte pubert dus die laat ik lekker puberen maar geeft me vaak toch een kroel. Mijn anderen nichtjes aan man kant zijn absoluut niet van het kroelen ook niet gewend dus doe ik ook niet. Of ze moeten verdrietig zijn, dan komen ze vaak ook naar ons. En troost ik ze natuurlijk.
Wij kijken naar het kind zelf. De pubers is hoi en vaak een vuistje. Jongeren kinderen weet ik wie graag knuffelt en wie niet. En dan hebben we ook eentje die we niet mogen knuffelen of aanraken (van de ouders uit).
Ik krijg niet eens een kus van mijn eigen kinderen Alleen zoon van 12 en zoon van 8 nog wel. De andere jongens (20, 18 en 15) geven met oud en nieuw en met verjaardag nog net een hand aan mij en meer niet hoor.