Meenemen. Je kan beter te voorzichtig te beginnen dan dat je het meteen verpest. Als je pup door dit half uurtje meteen een soort verlatingsangst krijgt krijg je dat er echt veeel moeilijker uit dan dat je nu even rustig opbouwt.
Ik lees hier al heel wat jaren mee, en exact deze post komt elke paar maanden weer terug. Je bent dus zeker niet de enige! Succes de komende weken.
Meenemen, absoluut! Het alleen zijn kan je het beste echt minuut voor minuut opbouwen. En zodanig gecontroleerd dat als de pup paniek heeft/krijgt je snel terug bent.
Lees een en al herkenning… ik hield van mijn pup maar had haar graag aan een ander afgegeven. Was zo vreemd. De extra verantwoordelijkheid de extra zorgen alles rondom hond regelen. Had al eerder een hond gehad maar nu bij een toch al druk kind. Hond bleek ook extra druk en kind werd niet rustiger maar drukker. En ook wij waren weer heel goed voorbereid maar net als bij een baby hakte de verandering er wel in. Nu kunnen we haar niet missen. succes en plezier met jullie hond.
Klinkt mij in de oren zoals ik het na het krijgen van mijn oudste kind allemaal ervaarde Soort van kruising tussen babyblues en kraamtranen (al werd het bij mij ook een depressie) Kan ik dit wel, waar zijn we aan begonnen, heb ik hier goed over nagedacht (ja) verantwoordelijkheid, toekomst. En alle scenario’s uitdenken en veel googelen. Daarnaast lees ik dergelijke topic hier vaker dus ik denk zelf dat het er bij hoort en het goed voor jullie komt!
Meenemen of even oppas regelen zodat ze niet alleen is. Hoe neem je haar mee in de auto en hoe deed ze het in de auto toen je haar ophaalde? Moet je alleen met haar weer terug? Als het in de auto niet zo goed ging en je moet alleen terug zou ik even oppas regelen. Anders wordt het snel al veel te veel voor haar, ze is nog maar net bij jullie en met al zoveel prikkels verwerken
Ik zou dr meenemen en dan gewoon op de arm houden even bij school. Dat zie ik de ouders hier doen ook. Een puppy is een nieuw stukje verantwoording in je leven, een levend wezentje wat aan jouw zorg wordt toevertrouwd met allerlei dingen en streken. Ik voelde me na de kinderen ook zo, vooral de oudste, bij de tweede was t met de bijkomend vervolg "maaaaar dit kunnen wij". Bij onze herderpup was t gelijksoortig, al was die toen al redelijk aan de maat. Maar als vermoorde onschuld je met puppyogen en nog flapoortjes (duurt even eer die staan) aankijkt smelt je hart toch ook weer. Zodra je over de eerste opvoedkundige linie komt gaat het beter. Maar het is nu tropenperiode, probeer waar mogelijk af te wisselen en evt een bench is zeker geen straf.
Wij hebben nu onze 5e pup in huis. Ze is nu 4 maanden. Ik lees wel vaker over dit soort gevoelens bij mensen. Vaak hun 1e hond. Ik heb dit nooit gehad. Vind de puppy tijd altijd geweldig. Het leren kennen van je hond, het karaktertje, zindelijk maken etc. Ik hou ervan. Maar dat geldt niet voor iedereen. Een pup kost veel tijd en nog meer van je energie. En dat is niet 1 of 2 weken. Ook niet 1 of 2 maanden. De puberteit niet nog komen. Omdat die niet onze 1e pup is weten we waar we aan beginnen. Ik denk dat veel 1e honden eigenaren de eerste tijd met een pup wat te rooskleurig hebben voorgesteld. Het is extreem vermoeiend en het kan je soms onzeker maken, maar dat hoort er allemaal bij. Hoe meer je je pup leert kennen, hoe zekerder je wordt. Tip: zoek een leuke puppycursus. Je kan je vragen kwijt in de lessen, je leert hoe je met je pup moet omgaan en je kan sparren met "lotgenoten".
Wij hebben nu 3 weken een pup in huis en daar waar ik mij van tevoren enorm drukte maakte over van alles omtrent de pup, de opvoeding en hoe alles zou gaan.....is dat sinds zijn komst helemaal verdwenen. Ik ervaar rust in mijzelf en ontspanning. Het gaat erg goed en hij is super lief. Natuurlijk haalt hij ook puppy-streken uit, maar dat hoort erbij. Hij bijt veel in onze handen en kleding, rent blaffend achter onze katten aan, bijt in de bank etc. Maar hij is vrij eenvoudig af te leiden en luistert al best goed naar een aantal commando's. Wat ons heel erg heeft geholpen en nog steeds goed helpt is de website en you tube filmpjes van "Puppy Groep". Heel veel aan gehad. Wij hadden wel van tevoren bedacht dat het advies om 3 weken vrij te nemen bij de aanschaf van een pup, ons veel te kort leek en wij hebben ervoor gezorgd dat er gedurende 6 weken elke dag iemand thuis is bij de hond zodat we rustig de hond kunnen laten wennen aan alleen zijn (maximaal een paar uur) en goed aan de slag kunnen met de zindelijkheidstraining. Verder zijn we aan het zoeken naar een oppas voor 1 dag per week wanneer mijn man en ik weer tegelijk gaan werken en er niemand thuis is. Daar hebben we nu ook de tijd voor.
Ik herken het heel erg. Wij kregen onze hond toen hij 5 maanden was (herplaatser). Echt goed over nagedacht en voorbereid, expres geen hele jonge puppy genomen omdat we dat te ingewikkeld vonden voor een eerste hond. Deze was al zindelijk, had z'n eerste puppycursus achter de rug, was goed opgevoegd al etc. De eerste avond hing ik kotsend van de stress over de wc, zo spannend vond ik het allemaal. Dat heeft ook echt wel lang geduurd. En nog vind ik dat ik heb onderschat hoe verantwoordelijk ik me voel voor zijn welzijn. Wij hadden ook nog geen ervaring met honden voorheen en ik voel het ook gewoon niet zo goed aan wat hij nodig heeft of wat hij wil. Dan stond hij me verwachtingsvol aan te kijken en ik had geen idee wat hij van me wilde. Dat heeft echt wel maanden geduurd en veel onzekerheid veroorzaakt. Soms ging ik gewoon een avond in bad en zei ik tegen de rest van het gezin dat zij maar op hem moesten letten, om even van dat overweldigende gevoel van verantwoordelijk zijn af te zijn.
Ik heb dit ook gehad met onze hond. Wat was dat eerst wennen. Hij kon niet alleen en dus echt helemaal trainen om alleen te zijn en een nieuwe bank van ons gesloopt... Maar na het wennen echt de meest geweldige hond gehad waar we echt verschrikkelijk veel van hebben gehouden. Bijna 16 jaar lang.
Wat een poepie ❤️ Dit gevoel gaat voorbij, en zij wordt jullie maatje. Zeker weten. Kijk maar in die oogjes
Ja, dat kan er echt bij horen hoor, maar her komt vast allemaal goed. Jullie moeten aan elkaar wennen en het is gewoon nog een peuter die veel aandacht en verzorging nodig heeft. Zoek een goede puppycursus waar je genoeg theorie krijgt over hondengedrag, want als je hun gedrag begrijpt, heb je ook handvatten om verder mee aan de slag te gaan. De eerste maanden zijn intensief, maar alles wat je er nu insteekt aan energie, haal je er tiendubbel uit. Bouw alles rustig op, met alleen blijven enz. Veel plezier met je hond, hij ziet er schattig uit, ik hoop dat je daar ook van kunt genieten, zo'n lieve pup!
Ik heb dit ook gehad. Ook met zorg uitgezocht en over in gelezen etc etc. Vroeger thuis altijd honden gehad dus ook ervaring met puppies. Het was een prachtig beestje, lief en speels. Na 10 maanden was het gevoel helaas nog steeds niet weg en ik kreeg er zo vreselijk veel stress van dat we een ander huisje hebben gezocht voor haar. Was echt de beste beslissing. Ik zal ook nooit meer een hond nemen. maar ik hoop dat het voor jullie goed komt! Bij de meeste mensen wel, dus blijf doorzetten!
Puppy's zijn leuk en schattig op een ander. Bij jezelf thuis is de puppytijd de periode die je investeert in je hond om er een leuk gezins maatje aan over te houden dat een beetje goed luisterd. En dat kost heel veel geduld haha. Heb het 2x gedaan, en zou t zo nog eens doen. Alles is een fase!
Ik herken je gevoel ENORM! Wij hebben na lang nadenken en uitzoeken welk ras er bij ons past etc. 2 maanden geleden onze pup mogen ophalen. Ik vind het vreselijk Pas sinds een week of 2 zijn er momenten dat ik denk, ja ze is een toevoeging aan ons gezin en het is gezellig in huis. Maar wat heb ik gebaalt van onze keuze, ik heb enorm getwijfeld of we haar niet terug moesten brengen. Iedereen vergeleek het met een baby maar ik vind het zoveel moeilijker als een baby. Wat ik wel heel erg leuk vind is om haar dingen te leren, ze kan daarom ook best wel veel al. Zodra het wandelen wat langer kan zal het ook een stuk leuker worden allemaal! Ik geloof er in dat er betere tijden komen! Sowieso waren bij ons de eerste 2 weken heel heftig ivm slaaptekort etc. Hopelijk is dat bij jullie ook snel voorbij en slaapt ze snel door. Je pup is wel echt een schatje om te zien! Wat voor ras is het? Ik kreeg van iemand hier de facebookpagina: pup opvoeden vanaf 7 weken. Daar zal je ook veel herkenning en tips lezen. Er zitten daar leden met veel ervaring. Ik hoop dat je van sommige momenten toch kan genieten en voor de rest vooral succes!
Hahahaha troost je zo heb je met baby's die dunstan geluiden, kwam onze VK mee aan, super handig want dan weet je wat ze willen. Nouja als je t zou kunnen horen allicht, ik hoorde t verschil dus echt niet, mn man feilloos. Lekker handig als die aan t werk is. Dus ik keek naar de kat, die hoorde t wel en leidde me de kant op waar ik moest wezen.
Wij hebben geen hond maar een kat en 2 konijnen en bij alle 3 had ik in het begin echt shit waar ben ik aan begonnen. Niet omdat het so moeilijk of zwaar was maar een verantwoordelijkheid, verandering in huis,rekening moeten houden ket op vakantie gasn. Lost zich vanzelf op