Hallo allemaal. Zoals de titel al zegt, is mijn ervaring met de psz (deze keer) niet bepaald positief. Mijn oudste zoon (inmiddels 10) ging altijd met veel plezier, het was altijd feest en overal lag speelgoed. Nu met mijn 2,5 jarige zoon merk ik dat het toch wel heel erg veel veranderd is. Het is al veel meer toekomst gericht, school gericht en alles gaat volgens schema's. Nu liep onze zoon volgens onszelf en het CB met veel dingen voor dus we maakte ons er eigenlijk niet zo druk om. Hij begon half oktober, en begin december had ik een gesprek met zijn juf. Ze maakte zich erge zorgen om hem, omdat hij heel erg achter liep met alles? Hij praatte niet, reageerde niet op zijn naam, was erg in zichzelf gekeerd, voert geen opdrachten uit, speelt zonder doel? en speelt bijna altijd alleen en ga zo maar door. Zelfs de term "zorgen kindje" kwam meerdere keren voorbij. Hier schrok ik natuurlijk behoorlijk van, en zag ik ook totaal niet aankomen. Ik gaf nog aan dat het misschien was omdat hij moest wennen, hij zat er tenslotte een week of 7 pas, en daar was hij nog 2,5 week van ziek en er zat nog de herfstvakantie tussen. Maar omdat hij 3 ochtenden ging, en al 2,5 was moest hij al veel meer kunnen. Achteraf kreeg ik een rapport van hun, waarop zijn scores stonden (ook dit had ik bij mijn eerste zoon nog nooit gehad of gezien) hierin stond dat hij op veel punten gelijk stond aan een kind van 6 maanden of 1 jaar. Hun advies, langs het CB, het CB langs op school en langs de KNO arts om zijn oren na te laten kijken. Prima, geen probleem. Zo kunnen we dingen uitsluiten, maar het zit me echt niet lekker. Hij herkent al meerdere kleuren, rent, springt, bouwt met blokken, kent al heel veel losse woorden, en spreekt ook al in zinnen van 2 of 3 woorden. Soms niet altijd verstaanbaar, maar goed hij is 2,5 jaar dus daar maakte ik me niet zo druk om. Kortom, thuis is het een heerlijk actieve en vrolijke kletskous. En ook als we naar de speeltuin gaan, of buiten zijn praat hij gewoon met andere, en speelt met andere kindjes. En dat hij op school misschien anders is al thuis, dat zal ongetwijfeld. Maar zo'n enorm groot verschil? Vandaag was CB op school, om hem te evalueren (ook iets wat me best dwars zit, een kindje van 2,5 jaar evalueren?!) en ook zij vond dat hij achter liep. Hij praatte wel terug, maar reageerde niet elke keer op zijn naam en niet alle woorden waren verstaanbaar. Volgens haar speelde hij nu wel met doel, maar liet ook dieren van een dak van een huis glijden, en verschoof blokjes met een auto. (dit schijnt niet oké te zijn?!) Ze vroeg ook of hij wel goed kon eten en drinken omdat hij best veel kwijlde. Maar goed, hij is verkouden en zijn kiesjes komen door dus wat kwijlen is dan vrij normaal lijkt me? Ook speelde hij met zijn mond open stond in het verslag. Maar goed, met een verstopte neus vind ik dat persoonlijk ook niet vreemd. Zij raadde logopedie aan en het Spraak en taal spreekuur. Waar hij zelfs naar een psycholoog moet. Ik vind dit allemaal ontzettend heftig, en vooral erg veel. Bij mijn oudste zoon ging de psz vooral op lekker spelen met andere kindjes, socializen, lekker knippen en plakken en vooral plezier maken. En dit? Dit voelt bijna als een strafkamp waar vooral heel veel moet. En het spelen en plezier maken bijzaak is. En als er dan gespeeld wordt, is het niet op de juiste manier. Ik heb bij zowel het CB als de PSZ al aangegeven dat ik hun oordeel heel erg snel vond, en ook niet terecht. Maar zij blijven aangeven zich erge zorgen te maken over hem. Waar doe ik goed aan? Alles schreeuwt in mij, stop met de PSZ. Dit gaat meer kwaad dan goed doen als hij zo gepusht blijft worden. Met veel plezier gaat hij er overigens ook niet heen. Maar ja, is dat wel verstandig? Ik weet dat de PSZ niet verplicht is, maar op deze manier is er weinig leuks aan moet ik zeggen. Maar stel er is wel meer aan de hand met hem, wat hij alleen thuis niet laat zien en ik doe er niets aan dan zou ik me ook schuldig voelen. Zeker als hij met 4 jaar naar de basisschool gaat, en hierdoor niet fijn mee kan komen. Iemand misschien hetzelfde mee gemaakt? Of een tip wat ik hiermee aan moet? Mijn hoofd en hart liggen nog niet echt op één lijn hierin, en ik vind het erg lastig.
Ik heb zo'n vermoeden dat je kind allicht (nog) niet op zn plekkie zit daar. Wat jij aangeeft: niet praten, amper meedoen, niet altijd reageren op naam, eigen wereldje etc. deed G ook in het laatste jaar bij de kdv. Waar ze overigens met alle liefde en fantastische zorg was behandeld sinds dat ze 8 weken was. Ze ging nooit echt met tegenzin maar dr enthousiasme was wel duidelijk dalende. Maar G was gewoon "uitgekeken". (toen net 3) Ze hoorden haar amper praten en thuis of onderweg...het was een ongoing waterval. Kwam ik een leidster tegen buiten, kletste ze ook honderuit. (juf in t wild is een vreemde tenslotte) Dus toen snapten ze er daar er ook geen bal meer van, maar begrepen wel heel goed dat wij niet voor niks geen touw aan hun verslag konden knopen. Ze was gewoon "klaar" daar er was niks boeiends meer en ze was uitgekeken. Deed wat van haar verwacht werd, op t absolute minimum van inspanning, vermaakte zichzelf wel verder in dr eigen bubbel lekker rustig (is eentje die niet zo van de prikkels is, van anderen dan) Waarom zou je met een auto geen blokjes mogen duwen. Bij gebrek aan een shovel maak je dan toch een fantasie shovel? Ik vind m geniaal opgelost! Zou R niet anders doen en hij bouwt prima 8 houten blokjes op elkaar, maar als dat niet zijn spelletje is kan je gewoon op je kop staan en vliegen de blokjes. Als hij thuis dat beeld niet laat zien, zou ik eerder kijken naar een andere kleinschalige psz (geen giga koepel) of gewoon iets heel anders, misschien dagdeel kdv? Het klinkt of je nu bij zo'n keten psz zit. Het is allemaal wel voorbereidend op school, maar allicht met een groep met ook oudere kinderen dat hij het veel meer naar zn zin heeft, geeft een hele andere dynamiek en ze kunnen koekeloeren bij de "grote".
Ik snap dat dit je dwars zit, wat jammer dat het zo moet lopen. Als hij er 7 weken op zat, waarvan 3,5 weken ziek/ vakantie, dan heeft hij natuurlijk nog geen kans gehad om te wennen. Ik vind het ook vreemde observaties, als je niet eens met diertjes van het dak mag glijden of met een auto blokjes mag verschuiven als je 2,5 jaar bent, wat mag je dan wel. Mijn zoontje van 4 is ook naar een psz geweest. Hij kreeg als afsluiting een rapportje met waar hij staat, maar dat was het ook. Ik moet wel zeggen dat het echt voorbereiding van school was, dus kring, knutselen, spelen, niet zo vrij als wat je bij je oudste omschrijft. Bij mijn zoontje van 9 was dat ook al wel het geval. Ik vind het opmerkelijk dat ze dat nu al een rapport hebben gemaakt. Zelfs bij de kleuters op de basisschool krijgen ze pas een rapport als ze een bepaalde periode (maanden) op school hebben gezeten, en zij kunnen na zo’n korte tijd al een rapport opstellen? Gaat hij er met plezier naartoe? Heb je keuze uit een andere psz of misschien een kinderdagverblijf waar hij naartoe zou kunnen? Ik zou hier denk ik niet kunnen blijven. Ik zou voor nu vertrouwen op je eigen gevoel dat hij het goed doet, misschien is hij heel verlegen en gedraagt hij zich inderdaad anders dan thuis. Maar dat mag, dat had (heeft) mijn zoontje ook. Ik weet niet of ik hem daar zou houden, enerzijds wel goed voor hem ter voorbereiding van school, maar ik zou hier niet blij van worden.
Ik ben werkzaam als logopedist en zie dit regelmatig gebeuren. Spraaktaalspreek uur voegt imo weinig toe. Een goede logopedist prikt hier zo doorheen, na een aantal sessies natuurlijk. Eventueel observatie op psz. Mijn ervaring is dat het ongeveer de helft van de tijd terecht is. De andere helft is echt paniek om niets. Elk kindje heeft zn eigen tempo en karakter. Nu is 2,5 wel erg jong om gelijk stappen te zetten. Het kan zijn dat ze ivm lange wachtlijsten al vast aan de bel trekken. Ik zou een goede logopedist zoeken die even mee kijkt. Deze kan dan na een paar sessies wennen een taaltestje afnemen. Je zoontje is dan 1 op 1 dus een beter beeld. Als deze niets ziet maakt zij een verslag en is de kous daarmee af. Mocht ze wel wat zien kan je een poosje gaan en is dat genoeg om cb en psz te kalmeren.
Ik vind dat ze wel erg sturen in een bepaalde richting. Maar mocht het wel het geval zijn, is vroege diagnostiek alleen maar fijn. Alleen maar goed dat ze snel signaleren. Mocht je er na 2 jaar peuterspeelzaal achter komen dat er meer speelt, had je ook liever gehad dat ze veel eerder ingegrepen hadden. Mocht er niks aan de hand zijn, zullen de professionals dat snel genoeg melden.
Ik ken jouw kindje niet en de psz ook niet, dus ik reageer puur op wat mij opvalt in je bericht. Ja, er is een hoop veranderd sinds de oudste ging. Dat is beleid van de overheid, de ouderwetse speelzalen zijn er niet meer, ze vallen allemaal onder de wet kinderopvang en moeten dus aan die eisen voldoen met een kindvolgsysteem e.d. De termijn waarop ze hem geobserveerd hebben is niet vreemd, de gangbare tijd is ongeveer 6 weken nadat de opvang begonnen is. In mijn ogen kunnen bepaalde zaken die je noemt nog wel onder de wenperiode vallen, dus daarin zijn ze wat "streng". Zo'n groot verschil tussen thuis en opvang is juist opvallend en dan is het goed dat zij dat ook benoemen. Het andere stukje over blokken schuiven met een auto of dieren laten glijden kan ik niet thuisbrengen waarom dat een probleem zou zijn, hier valt dat onder fantasiespel. Kijk, het "probleem" van de opvang is dat zij heel vaak dingen kunnen signaleren, zij zien nl hordes kinderen van dezelfde leeftijd, en als ze zich zorgen maken moeten ze beslissen of ze adviseren om hulp in te schakelen. Dat is lastig, want doen ze dat te snel dan schrikken ouders (of zijn ze op hun teentjes getrapt) en wachten ze te lang, dan komt de basisschool uiteindelijk of de logopedist: " heeft de opvang niet eerder aan de bel getrokken?" Op zich is er toch niets mis mee dat een logopedist even meekijkt? Die heeft gauw genoeg gezien of het nodig is om al hulp te starten? Anders zeggen ze dat ook direct hoor als het niet nodig is. Wat ik ook wel tussen de regels doorlees, is dat jullie als ouders eigenlijk al "besloten" hadden dat hij wat voorloopt, en nu de opvang met bijna het tegenovergestelde idee komt matched dat niet. Dat is als ouder natuurlijk niet zo leuk om te horen. Maar zij hebben natuurlijk veel meer vergelijkingsmateriaal, dus wellicht is het als ouder ook goed om je verwachting wat bij te stellen daarin.
Even kort inhakend; mijn jongste heeft ook een observatie met een psycholoog gehad, een logopedische screening en een gehoortest. Dit klinkt allemaal heel zwaar, maar het viel reuze mee en was voor haar gewoon een leuke dag met spelen en kletsen. De observatie door de psycholoog deden ze normaal gesproken in een speelkamer met zo’n spiegel waar de psycholoog dan vanaf de andere kant doorheen kan kijken, dan kunnen ze dus zien hoe een kind met bv moeder samen speelt zonder een vreemde erbij. Dochter was totaal niet verlegen, dus hier deden ze die observatie met psycholoog in dezelfde ruimte die ook gezellig meespeelde met dochter. Wij wisten al dat ze gehoorproblemen had, die psychologische observatie was vooral om uit te sluiten dat er meer spelen dat haar ontwikkeling in de weg zou kunnen zitten. Op de psz kreeg ze hierdoor een VVE-indicatie en kon ze 4 dagen gaan, dat vond ze vooral erg leuk. Hier was het ook al wel een beetje ‘schools’ met bv samen in de kring, gerichte opdrachtjes, maar ook zeker ruimte om gewoon zelf te spelen. Als jij het idee hebt dat ze nu veel te snel conclusies trekken, zou ik gewoon aangeven dat je het nog eens 3 maanden aan wil kijken, kijken of hij z’n plek wat meer gaat vinden en misschien daardoor de verschillen tussen thuis en psz ook wat kleiner worden. Maar wees vooral ook niet bang voor die onderzoeken hoor, het is puur om dingen vroeg te kunnen ondervangen áls er iets is, dan is vroeg gewoon fijn.
Je niet herkennen in hun verhalen lijkt me heel naar. Misschien voelt hij zich er echt niet thuis en komt totaal anders uit de verf, dat zou wel sneu zijn. Heb je evt ook nog een andere keus voor peuteropvang in de buurt, in een andere vorm? Op zich is observeren en evt een logopediste mee laten kijken echt niet erg, dat kan juist goed zijn. Echter vind ik vooral het 'tegenstrijdige' beeld heel bijzonder. Natuurlijk kan je als ouder denken dat je kind juist voorloopt terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Daar ken ik toevallig ook een voorbeeld van, kind bleek helemaal niet zo'n hoogvlieger op school, wat absoluut niet erg is, maar ouders riepen dat wel al vanaf de geboorte . Maar je zei dat je het zelf al eerder met het CB samen dat benoemde toch? Dan heeft hij op t CB toch netjes alles 'volgens de boekjes gedaan' , want daar kunnen ze ook best zuinig zijn met hun vinkjes als het kind het niet op commando laat zien. Ineens een complete achterstand is dan wel bijzonder. Ik vind overigens jouw verklaringen van wat ze zien of niet zien ook wel logisch. Van de 5/6 weken er 2,5 afwezig zijn is best veel om goed te kunnen wennen. Mondje open spelen terwijl hij verkouden is, ook logisch. En daar weinig praten terwijl hij het thuis wel veel doet geeft ook geen goed beeld voor daar. Het voorbeeld van spelen is juist een hartstikke goed voorbeeld van fantasierijk spelen, die is al helemaal bizar . Ik snap dus dat je je twijfels er bij hebt, bah wat naar. Wanneer je de mogelijkheid hebt zou ik denk ik toch kijken naar een ander peutergroepje.
Ik herken inderdaad heel erg veel in jouw verhaal! Ik zit inderdaad bij een keten. Zij zitten in de basisschool, wat me fijn leek omdat de overgang naar school dan minder groot is, en hij mogelijk met kindjes in de klas zit die hij al kent van de psz. Achteraf misschien toch geen handige optie geweest. Een andere psz of kdv is geen optie ben ik bang. Hier zijn overal jarenlange wachtlijsten helaas.
Dat vond ik zelf ook. Het is super fijn dat hij zo in de gaten gehouden wordt natuurlijk, maar als zo snel zulke zware oordelen over "zorgen kindje" e.d. Dat vond ik toch best heftig. Hij gaat er naartoe omdat het moet, gelukkig inmiddels zonder huilen. Maar met plezier is het zeker niet. De wachtlijsten zijn hier enorm lang, dus even overstappen zal niet gaan helaas. Dat maakt het ook wel lastiger. Hij gaat nu 3 ochtenden, dus misschien dat ik ga kijken om te beginnen met terug gaan naar 2. Blij wordt ik hier ook zeker niet van..
Logopedie heb ik ook absoluut geen problemen mee. Hij staat daar inmiddels op de wachtlijst, en een keertje laten kijken kan nooit geen kwaad. De manier waarop, en hoe is juist hetgeen dat mij behoorlijk dwars zit. En worden gelijk zoveel stempels op hem geplakt, en direct een heel traject ingestuurd wat (zeer waarschijnlijk) allemaal helemaal niet nodig is. Hij heeft gewoon wat meer tijd nodig. De PSZ is ook het eerste waar hij alleen heen gaat zonder mij en z'n vader dus dat hij dat nog even spannend vind, vind ik ook helemaal niet zo gek. De één went sneller dan de ander. Maar hier wordt weinig mee gedaan. Het oordeel staat, dus daar moet aan gewerkt worden (door dus o.a een KNO arts, psycholoog en logopediste) In mijn ogen echt te heftig na zo'n korte observatie.
Dat ze hem in de gaten houden kan ik alleen maar waarderen. Ik zou het ook vervelend vinden als hij in groep 1 straks zwaar in de problemen zit. Maar zo snel, en gelijk al zo'n hard oordeel? Dat zit me dwars. Hij is pas 2,5 jaar, zit daar eigenlijk pas net. Er kan in 2 maanden tijd bijvoorbeeld nog zo onwijs veel veranderen. Een periode zonder feestdagen, vakanties en (ik hoop) ziekte. Dat zou al een stuk schelen.
Hij staat al op de wachtlijst bij de logopediste, en daar een keer heen gaan, of vaker als het nodig is, vind ik ook helemaal niet erg. Als hij hulp nodig heeft, in welke vorm dan ook, dan zal ik de laatste zijn die zegt dat hij alles goed doet terwijl het niet zo is. Wat mijn vooral verbaast, is dat zowel het CB toen, als de dingen die wij zelf zien hij alles goed deed, en hij na een week of 5 ineens de stempel krijgt dat zijn doen en laten gelijk staat aan een kind van 6 maanden. Dat is nogal een verschil. Dat veel dingen zijn veranderd is ook helemaal niet erg, dit is ook niet voor niets natuurlijk. Maar wat ik zelf merk is dat ze niet erg flexibel zijn hierin. Hij speelt niet met andere, dus hij heeft ..... Hij reageert niet altijd gelijk op zijn naam, dus... Hij glijd diertjes van het dak, ipv dat hij ze in de stal zet dus... En als dan de woorden "zorgen kindje", "probleem kindje" en speciaal onderwijs voorbij komen, vind ik dat persoonlijk gewoon erg heftig om te zeggen over een mannetje van 2,5 jaar die wel alles laat zien wat moet, alleen nog niet alles op psz.
Fijn om te lezen dat het niet zo zwaar is, als dat het klinkt. Ik vond het gelijk al zo heftig allemaal. Bij mijn zoontje hadden ze het inderdaad ook over de VVE indicatie. Maar omdat hij al met niet al teveel plezier naar de PSZ gaat, weet ik niet of ik het fijn vind om hem daar nog meer dagen heen te gaan brengen. Een andere vrouw van het CB gaf als tip om filmpjes te maken hoe hij thuis of buiten alles doet, zodat ik kon laten zien dat het allemaal niet zo heftig is als dat het nu lijkt. Dus dit ben ik ook gaan doen. Al voelt het vreemd om "bewijs" te verzamelen over de dingen die hij doet
Er zit hier genoeg in de buurt, maar allemaal met jarenlange wachtlijsten helaas. Daar ga ik helaas niet meer tussen komen. Waar ik zelf vooral ook bang voor ben, is dat de plezier straks helemaal weg gaat en ik dus elke dag de strijd aan kan gaan met de PSZ en school omdat er nu al zo bovenop gezeten wordt met alles, en hij zoveel dingen niet mag, of juist moet of anders moet doen omdat het niet precies volgens de richtlijnen is. En inderdaad, toen het CB belde waren ze vooral erg verbaasd over het oordeel van school. Alle bezoeken deed hij alles wat moest, en hij was 3 maanden daarvoor ook nog geweest en deed toen ook alles goed. Dus zij begrepen ook niet helemaal waar dit vandaan kwam. Zeker omdat het echt een heel erg groot verschil is. Van het spelen zit me ook erg dwars. Eerst kreeg ik te horen dat hij daar speelt zonder doel. En dat hij geluid hoort te maken als hij met auto's speelt bijvoorbeeld. Dus wordt hij er vrijer in en gebruikt dus wel meer fantasie, maar dan niet op de juiste manier? Dat zijn wel de dingen waar ik nu erg tegen aan loop. Dat er richtlijnen zijn is logisch en prima, maar hoe streng ga je daarin zijn bij een kind van 2,5 jaar? Hij moet nog zoveel de komende jaren, en om nu al zoveel stempels te krijgen, en zo streng afgerekend te worden omdat hij sommige dingen misschien net iets anders doet, dat vind ik nogal wat.
Je staat in ieder geval op de wachtlijst. Mocht er de komende weken blijken dat het inderdaad beter gaat kan je alles nog stopzetten. Maar zou niet direct stoppen met psz. (Al zijn ze hier ook nooit echt met voldoening naar de psz gegaan.)
Speciaal onderwijs heb ik eerder niet gelezen. VVE wat je later benoemde vind ik wel logisch gezien wat zij geobserveerd hebben. Dat is in de kinderopvang een logische stap die vaak gezet wordt. Over de observatie vertelde je dat het cb daarvoor kwam evalueren. Dan is dit toch niet enkel de peuteropvang die het ziet. Zij hebben dan ook een advies van het cb gekregen. En dat is een ander dan wat je eerder van het cb kreeg. Maar dit is iemand die echt op de groep geweest is om specifiek naar jouw kind te kijken, en niet een routine afspraak waar ze een kind 3 minuten zien.
Direct stoppen ga ik sowieso niet doen. Ik wil het nog even aankijken, misschien een dagje eraf maar daar ben ik nog niet helemaal uit. Maar ik vind het stukje socializen en vast bekend worden met de schoolregels helemaal zo erg niet. Als het maar wel een beetje een leuke manier gaat.
Ik zie net dat ik dat niet in mijn begin post heb gezet inderdaad. CB is gekomen op aandringen van de PSZ. Ze hadden eerst mij gebeld, omdat ze niet echt begrepen wat er aan de hand was. En die zijn dus nu langs geweest. Zien wel minder heftige dingen als de PSZ, maar goed ook dat was maar een obeservatie van een uurtje. Maar waren toch ook wel van mening dat hij minder goed praat als zou moeten, en vind dat ie niet voldoende speelt met andere kindjes. Gaat daar niet naar andere kinderen toe, maar vind het wel leuk als kindjes naar hem komen. Dit zou ook niet goed zijn. Als wij bij hem zijn stapt hij overigens wel op iedereen af. Maar het kan natuurlijk zijn dat hij zich dan "stoerder"voelt omdat pappa en mamma erbij zijn
Wat lastig zeg dat je van de psz heel andere signalen hoort dan je zelf ervaart. Dat jouw zoon nu nog erg op zichzelf is vind ik niet vreemd. Mijn jongste was met ons een vrolijk en vrijmoedig mannetje. Ging met ons overal op af, maar zonder ons vond hij alles maar wat spannend. Hij heeft er echt maanden over gedaan om te wennen op de psz. Pas na ruim een half jaar zeiden de juffen : volgens mij zien we nu pas de echt R. Ik snap je vragen en verbaasdheid, maar ik zou denk ik nu vooral meegaan in hun advies. En kijken voor verder onderzoek. Is er wel iets aan de hand, dan ben je er vroeg bij. Is er niks aan de hand, dan is dat ook meteen uitgezocht.