Dat hoeft dus helemaal niet zo te zijn… Ik ben er €700 netto op vooruit gegaan in de 10 jaar dat ik thuis zat. En ik werk en werkte maar 2 dgn per week . Dus dat is een behoorlijke loonstijging wat mij betreft.
Dan ben je een uitzondering. En ja, natuurlijk kan dat. En is dat met of zonder inflatiecorrectie? Maar heel eerlijk, die kans is niet zo groot. Zeker niet in banen waar met vaste salarisschalen gewerkt wordt.
Nou, je zei het zo stellig alszijnde feit, dan kan ik wel een uitzondering zijn, die zijn er natuurlijk wel vaker. In ieder geval iedereen die in het basisonderwijs werkt zou dezelfde loonsverhoging hebben gehad de afgelopen 10 jr. En dat zijn toch al best wel veel mensen om ze allemaal uitzonderingen te noemen. Ik sta dus voor de klas, vaste salarisschalen. Inflatiecorrectie geen idee.
Klopt. En afhankelijk van hoe lang je eruit bent geweest en in welke brache je werkt kan het ook erg lastig zijn weer iets te vinden. Ik verwacht in de zorg niet dat dat een groot probleem zal zijn. Maar als ik kijk wat er in de afgelopen 10 jaar is veranderd in mijn werkveld (ict). Denk dat ik t heel moeilijk gehad zou hebben als ik die niet geleidelijk meegemaakt had. In de situatie, kinderen gaan naar school en ik zou wel weer wat willen werken is dat geen probleem. Geen haast, geen noodzaak. Er komt wel iets op je pad. In de situatie ruzie met je ex die met de Noorderzon is vertrokken en jij dus alleen achtergebleven in een te duur huis, maarja, geen andere woning te vinden, emotioneel een wrak en de kinderen extra aandacht nodig want ze missen papa zo ... Kan best lastig worden om dan het gat van 10 jaar in je cv aan elkaar te kletsen en een baan te vinden, en tegelijkertijd ook opvang te vinden.
Ik zou toch een keer de inflatie berekenen. Ik denk dat je er veel minder op vooruitgegaan bent, dan je zelf denkt. https://www.berekenhet.nl/modules/beleggen/inflatie.html#calctop
Behalve als je in een beroep werkt waar je een BIG-registratie voor nodig hebt. Als je als verpleegkundige/verloskundige/tandarts etc er 5 jaar of meer uit bent, kan je niet zomaar weer aan de slag in je oude vak.
Ik ben erop vooruitgegaan, hoe dan ook. Dus je ‘feit’ dat je er op achteruit gaat door te stoppen met werken, klopt simpelweg niet.
Even een zijspoor Maar ik vind het diep triest dat werken in de zorg zo veel stress oplevert in combinatie met een gezin. Het is toch niet meer van deze tijd dat medewerkers na iedere planning maar moeten zien hoe ze dat met hun priveleven combineren. En ja, ik snap uiteraard dat het geen 9 tot 5 baan is. Maar ook in mijn supermarkt bijbaantje tijdens mijn studie wist ik gewoon welke dag in de week ik 's avonds werkte. Gewoon voorspelbaar en voor mijn collega's met kinderen goed te combineren met hun gezin. En nu zijn ze dus in de zorg weer een ervaren medewerker kwijt....
Wat een optimisme weer over stuklopende huwelijken en alle achterstanden die je zou oplopen door tbm te zijn/worden. Gezellig
Realisme! 40% van de huwelijken loopt stuk. Het is gewoon verstandig om daarover na te denken. De kans dat je huis afbrandt is heel erg veel kleiner, maar toch heeft (vrijwel) iedereen een brandverzekering. Nadenken over de toekomst, de financiën etc is net zoiets. Je bereidt je voor op dingen die hopelijk niet gaan komen.
Even totaal of topic maar wil wel even reageren. Ik werk als IG op een beschermd wonen afdeling. Wij gaan het komend half jaar er naar toe dat we een vast 4 weken rooster hebben wat dus steeds terug komt en dan enkel 8 uurs diensten op een dag. Geen korte diensten, geen dubbele diensten op een dag te werken dus. Zo blijft het werken in de zorg aantrekkelijk en kunnen we zorgen dat we ook voldoende personeel houden.
Ja sneu is het zeker maar als je geen vaste dagen mag krijgen, ookal is er heftig personeelstekort, dan houdt het voor mij gewoon op. Ik heb er over nagedacht om te solliciteren naar postbode. Lijkt me een heerlijke baan, geen mensen om je heen, koptelefoon op en lekker buiten lopen. Maar voor nu is het voor ons goed zo.
Mijn huwelijk gaat stuk lopen als er nu niet meer rust in huis gaat komen. Ik waardeer je bijdrage echt wel, maar dit besluit is niet over een nacht ijs gegaan en toen we trouwden zijn er verschillende afspraken op papier gezet. Ik had alleen niet de indruk dat het nodig was om dit allemaal te vermelden zodat ik geen antwoorden zou krijgen op vragen die ik niet heb gesteld.
Terecht En dat zou niet nieuwswaardig mogen zijn. Want zo houdt je je mensen vast. Ik, met een kantoorbaan in de ICT, werk gewoon 4 vaste dagen. Ik kan (in overleg) schuiven met mijn uren als het mij beter uitkomt. En ik weet dus nu al op welke dagen ik de rest van 2024 werk (en de jaren hierna waarschijnlijk ook).
Misschien moet je de volgende keer eerst even je loonstrookje, jaaropgave, e.d. indienen. En dan natuurlijk nog de notulen van overleg met je man, een plan van aanpak in drievoud en ondertekend, etc voordat je zoiets durft te vragen.
Ik hoefde niet echt een gat te vullen aangezien ik ben gaan werken waar ik vrijwilligerswerk deed door het behalen van een diploma daarvoor. 2 jaar daarvoor heb ik wel kort in loondienst gewerkt en daar ben ik bij de sollicitatie gewoon open en eerlijk geweest dat ik een bewuste keuze had gemaakt om bij de kinderen te zijn, en de competenties benoemd die ik had opgedaan tijdens het vrijwilligerswerk. Ook al was dat een totaal andere branche, het verrijkte wel mijn sociale competenties en dat was een pre. Het bleek geen enkel probleem.
Ha @Zuul, ik ben al bijna 24 jaar tbm. Ik ben gestopt met werken toen onze oudste geboren werd. Gewoon omdat het financieel kon en we haar niet naar de opvang wilden brengen. In de loop der jaren zijn er nog 6 bijgekomen. De jongste is inmiddels 8, dus ik heb geen kleintjes meer thuis. En nog steeds ben ik tbm. Nou ja....ik werk al een jaar 5 uur in de week op de basisschool van onze kinderen. Twee middagen ben ik op school om 2 hb kinderen te begeleiden. Ik ga gelijk met jongste de deur uit en kom ook tegelijk met hem weer thuis. Dit is een tijdelijke job. We weten alleen niet hoe lang ik dit werk zal doen. Kan nog een jaar of langer zijn. Kan ook met de zomervakantie al stoppen. Het ligt er maar net aan hoe lang die kinderen de begeleiding nodig hebben. Ik ben een chaoot en doe het niet volgens een schema. In al die jaren heb ik al vaak zat schema's gemaakt, maar het werkte gewoon niet. Er komen altijd onverwachte dingen langs die een hogere prioriteit hebben Daardoor blijft het huishouden gewoon weer even liggen. Neem gewoon de tijd om uit te zoeken wat bij jou past. Best kans dat jij een fijne app vind die je kan helpen om er een ritme in te vinden. Geniet van de rust die het in het gezin brengt! Dat vinden wij ook erg fijn. Geen stress bij een ziek kind, want je bent gewoon thuis. Ik las dat je al veel leuke plannen hebt. Fijn dat je daar nu tijd voor gaat krijgen. Vervelende opmerkingen heb ik eigenlijk nooit gehad. In mijn omgeving zijn er maar zat tbm, dus ben ik lang niet de enige. De vervelende opmerkingen lees ik wel hier op zp, maar die zullen me een worst wezen. Ik vind het alleen maar enorm kortzichtig dat er voor hen blijkbaar maar 1 optie is.
Mijn zus is trouwens ook jaren thuis geweest met de kinderen. In die tijd wel parttime rechten gestudeerd aan de Universiteit. Nu is ze kandidaat-notaris, destijd directie-secretaresse. Ik vermoed dat zij er in de jaren thuis ook op vooruit is gegaan. Maar zal wel weer een uitzondering zijn. Want wie bedenkt nou dat je je verder kan ontwikkelen als thuisblijfmoeder. Wij doen het huishouden en netflixen alleen maar toch