Iedereen die hier komt is dol op onze honden, dus ze blijven er gewoon bij. (Heb vroeger wel regelmatig de honden achter een ren gezet als er kinderen kwamen spelen die bang voor ze waren.) Nu bedelen onze honden niet, en is er gelukkig niemand die ze wat toe stopt. Daarnaast blijven ze van het eten op de tafels af. Vaak gaan ze op den duur ergens liggen slapen. De kat maakt zelf de deuren open, dus die is er soms bij en soms ook niet, dat bepaalt ze zelf. Omdat wij allemaal in de zomer jarig zijn, vieren wij de verjaardagen vaak buiten. Dus ook veel prettiger voor mensen met een allergie. En anders heb ik altijd antihistamine tabletten in huis.
Onze 3 katten mogen doen wat zij willen. Behalve op de bank liggen als er mensen moeten zitten. Meestal vluchten ze naar boven als het te druk wordt. Eentje (pas overleden) kwam juist altijd contact maken en wilde het liefst bij iedereen op schoot, zelfs bij de loodgieter bij wijze van Haar haalde ik wel altijd weg bij vreemden of als ik merkte dat mensen er niet op zaten te wachten. Ben zelf geen hondenmens maar als iemand een hond heeft zou ik niet verwachten dat ze die weghouden. Wel vind ik het irritant als een hond tegen me opspringt of vervelend gaat lopen doen. Bij iedereen waar ik op visite ga kan ik dat gelukkig gewoon zeggen en vragen of ze de hond even bij kunnen houden.
Onze ene kat zit meestal buiten, maar komt dan super zielig aan het raam miauwen en dan zegt bijna alle bezoek "ohhh zo zielig laat hem maar binnen". Maar het is gewoon een act de présence van onze ollie want die doet niks liever dan buiten jagen en spelen En onze andere kat is wel binnen maar verstopt zich als er bezoek is. Volgens mij gelooft de helft van onze kennissen niet eens dat die bestaat Honden ben ik zelf super bang van, en als kind echt panisch. Gelukkig zette iedereen z'n hond dan wel apart, maar soms ontsnapte er wel eens een en dat vond ik echt verschrikkelijk. Sommige plaatsen durfde ik niet meer mee daardoor. Nu als volwassene ben ik nog steeds geen grote hondenvriend maar ik kan me wel redelijk kalm houden. Dus ik zou qua honden het een beetje daar van af laten hangen, of er mensen bang zijn of eventueel allergisch. Vorige week bleef schoonbroer slapen, en ollie slaapt in onze badkamer, het liefst op de badmat. Maar als je dan naar de wc gaat komt ie zo aan je benen draaien en kopjes geven, en soms springt ie op je schoot dan. Dat vond sb niet zo leuk, want licht allergisch, dus daar houden we volgende keer wel rekening mee.
dit. Gelukkig is de enige die een hond hebben mijn vader en zijn vriendin. Zij weten dat L doodsbang is dus de hond word ergens anders gezet. En ja ik weet dat zijn vriendin een hond heeft maar die hond is er niet altijd bij dus ik ga gewoon met dochter er heen. Gelukkig houden ze er rekening mee.
Onze katten zijn echte binnen katten. Als er visite komt liggen ze op een plek waar ze zich prettig voelen. Meestal achter de verwarming of er bovenop Als ze willen mogen ze ook naar boven. Meestal komen ze daarna weer naar beneden omdat het niet gezellig is
Yup, mijn schoonzus doet dat dus ook. Hun buurmeisje van 3 is doodsbang, hun hond wild enthousiast (en net zo groot als haar). Ze moet er maar aan wennen want ‘hij doet niks’. Tja, als hij zou liggen in z’n mand, zou ze misschien minder bang zijn, maar hij springt juist continu, rent hard rond, komt telkens naar haar toe (en wil dan in haar gezicht likken). Dat is geen ‘hij doet niks’. Maar zij zien dat zelf gewoon niet, kunnen zich niet voorstellen dat niet iedereen fan is van honden…
Mijn vader heeft een bloedhekel aan honden en katten, dus als hij komt houden we die altijd weg. Hond in de gang, katten boven of buiten. Bij de rest van de visite is het een beetje waar ik zin in heb en wat de gasten prettig vinden. De meeste mensen vinden het wel gezellig, soms komt er iemand die bang is voor honden (en wij hebben een herder, dus dan vinden ze het echt heel eng) en dan houd ik de hond weg. Onze hond vindt bezoek heel gezellig, maar ook wel wat stressvol aan het begin, dus ik probeer wel eerst bezoek rustig binnen te laten komen, dan de hond erbij en even laten ruiken en aaien en dan gaat ze meestal snel haar mand in of ergens bij de bank liggen. Ik ben het trouwens niet eens met de reacties dat je geen rekening hoeft te houden met de angst van anderen. Ik nodig mensen uit, dus dan houd ik daar gewoon rekening mee. Krijgt die hond helemaal niks van.
Onze pup gaat, na het begroeten van de mensen die dat willen,fijn in de bench. Sommige vrienden/familie vinden haar erg leuk en willen wel even begroeten. Maar ze is jong en druk dus daarna gaat ze lekker slapen in de bench. Ze geeft zich ook zonder morren neer en gaat lekker liggen slapen. Afgelopen week hadden we verjaardag van mn schoonouders. Zij hebben een hondje met een flinke pluimstaart. Uit voorzorg ons gebakje al ver op het midden van de salontafel gezet. En dat bleek een juiste beslissing. Ik ken ze een beetje. Het is hondje voor en hondje na en hij mag overal bij. Nog geen 5 minuten later liep hun hond met z'n staart vrolijk in het slagroomgebak om te zwaaien van degene die hun gebakje niet veilig hadden gesteld. ( En mn schoonmoeder maar stom lachen) Niet fris en niet fijn. Ik heb alles opgeruimd. De slagroom zat overal. Bah.
Onze hond is van redelijk groot formaat en heel erg enthousiast. Doet geen vlieg kwaad, maar loopt wel alles en iedereen omver. Dit doet ie overigens alleen bij grote groepen, niet bij 1 of 2 mensen die op bezoek komen. Hij wil dan van iedereen aandacht en weet dan niet meer hoe hij zich moet gedragen. Onze hond gaat daarom in de bench. Daar ligt hij graag en dat is zijn veilige plek. Sommige mensen die op bezoek komen vinden dat zielig, en sommigen vinden dat juist fijn omdat ze niet zo van honden houden. Maar ik doe het voornamelijk voor de hond (minder overprikkeld) en voor mezelf. Als hij losloopt ben ik constant bezig met corrigeren en zorgen dat mensen hem niet volstoppen met eten. En daar wil ik niet al m'n tijd instoppen als ik een verjaardag vier. Zelf maakt het mij niet zo veel uit of er honden rondlopen als ik ergens op visite ben. Maar dan moeten ze wel rustig zijn en goed luisteren. Oja, de bench staat onder de trap en is dus aan 3 kanten "afgesloten" door een muur. Dit zorgt ervoor dat hij niet aan alle kanten mensen ziet en rustig kan liggen. Als dit niet had gekund was hij waarschijnlijk naar boven gegaan.
Mijn hond (jack russel) was er ook altijd bij. Zij ging ook meestal in haar mand liggen of bij mijn moeder, als zij (de hond) overprikkeld was nam mijn moeder haar meestal mee naar huis als zij weg ging. Maar nee, ik zou ook een hond niet ergens ‘opsluiten’ omdat anderen er niet van gediend zijn. Mijn hond was echt een onderdeel van ons gezin.
Ligt aan het dier en aan de gasten. Is het erg druk en kan het dier daar niet goed tegen, dan andere kamer. Zijn er gasten die echt last hebben van het dier. Dan ook andere kamer. Mensen met kinderen die bang zijn voor honden. Wanneer je 1 op 1 op bezoek gaat zou ik juist wel de hond erbij doen. Uit ervaring. Jongste was heel bang. Maar juist door een rustige introductie tussen hem en de hond, met baas en ons erbij, kon hij wennen en nam de angst af. Maar dit zou ik niet aanraden op een feestje. Onze eigen poezen kiezen zelf eieren voor hun geld wanneer het te druk wordt beneden. Dan gaan ze lekker naar hun rustige mandje op zolder.
Onze katten gaan zelf weg haha Maar als honden niet aangelijnd/boven/buiten zijn komen we niet op visite. Mijn oudste is zo vreselijk bang, huilt alleen maar en durft niets. Plast nog liever in zn broek dan naar de wc te lopen De 1 heeft een grondbox voor de hond, de ander doet de hond in de bijkeuken, aanlijnen werkt ook. Dus ik zou vooral naar je gasten en hond kijken: als iedereen zen is met de hond en de hond ook: lekker laten lopen
. onder appel is altijd heel leuk om mee te schermen, maar kan dus niet met 30 mensen in een kleine ruimte, terwijl je zelf druk bent met koffie en gebak. Is gewoon niet reeel. Dus dan bescherm je je gasten en plaatst de hond tijdelijk ergens anders. En ja, zelfs de liefst hond kan ongewenst reageren. Wat ik al schreef met het koekje: het was een voorbeeld. Ander voorbeeld: kind gaat in alle drukte op staart staan en hond hapt. Dit is niet uit kwaaiigheid, maar in reflex. Kinderen zijn gewoon niet altijd heel handig met dieren. Volwassenen ook niet, maar dat is ander verhaal
Ja eens! Mijn oudste was/is ook bang voor honden. Juist met hem ga ik regelmatig op visite bij vrienden met honden om hem te leren dat honden ook heel leuk kunnen zijn. Ik laat mijn kinderen sowieso alleen bij honden in de buurt komen waarvan ik de baasjes ken en weet dat ze hun hond onder controle hebben. Helaas zijn er ook te veel eigenaren die echt totaal niks weten van hondengedrag en vervolgens met een onopgevoede herder of stafford door de wijk lopen.
En helaas werkt het ook niet bij alle kinderen. Wij hebben alles geprobeerd wat er te proberen is, zelfs therapie. En dan durven mensen nog te zeggen dat het onzin is.
In wezen is onze hond er gewoon bij maar dat komt mede omdat onze visite gewend is aan honden, onze hond zou sws niet blij worden van een volle kamer met 30 mensen. Hij wil altijd mensen begroeten en dan zou die 30 mensen af willen gaan en eigenlijk krijgt die daar alleen maar stress van. Doorgaans hebben we niet zulke drukke verjaardagen dus ook niet aan de orde. Meestal gaat die vrij snel weer in zijn mand liggen. Zijn er mensen die bang zijn dan gaat die de gang in en bij goed weer in de achtertuin.
Onze hond leeft niet meer, maar onze hond ging altijd naar boven. Ze werd heel onrustig als het druk was. En er kwamen inderdaad weleens kinderen die bang waren. Kleine moeite om de hond even apart te houden vind ik. Wel maakte ik tussendoor even een wandelingetje met haar.
Zeker geen onzin. Bij ons had het alles te maken met moeten wennen. Vreemde honden in het park moesten we sowieso met een enorme bocht omheen. Omslagpunt was toen we kittens kregen. Ineens waren alle dieren leuk. Toen moeten leren dat je altijd eerst moet vragen voor je mag aaien. Eerst aan de baas. Daarna aan de hond. Door aan je hand te laten snuffelen.
Ja dat is bij therapie ook allemaal zo gedaan, eerst op straat langs een hond, dan stilstaan bij een hond, dan mee een hond uitlaten, alles stap voor stap tot aan het aaien van een hond. Maar dat werkte helemaal niet. En we kwamen bij iemand die de hond fantastisch onder controle had en een heel rustige hond ook.