3 uur reistijd per dag zou ik echt heel zonde van mijn tijd vinden, dus voor mij zal dit echt een no go zijn.
Mijn man heeft een tijdje op een project gezeten waarin hij ook zo'n drie uur reistijd had. Hij vond het verschrikkelijk. Hij kwam thuis, at en was daarna te uitgeblust om nog iets te kunnen doen. Drie uur reistijd op een werkdag is echt pittig. Gelukkig duurde het project zo'n kleine jaar, hij heeft toen meteen besloten om het nooit meer te doen.
Zou ik nooit doen. Ik werk nu 8 min vanaf mn werk. Max 30 minuten zou nog te doen zijn maar 1.5 uur heen en nog op een veerboot ook, nooit meer. Ik woonde vroeger in Swifterbant en moest elke dag naar Amsterdam Centrum. Overal in de file, soms zelfs 2 uur onderweg. Ik was kapot in de avond. Vroeg op, laat thuis. Verschrikkelijk was dat.
Je schrijft dat je man ook veel op het vaste land is, misschien wel heel erg out-of-the-box, maar is verhuizen een optie? (Vroeger, en dan heb ik het over de jaren 80 nog) was het heel normaal om voor een baan te verhuizen.
Wonen op een eiland heeft inderdaad zo z'n nadelen als het bv. om werk vinden gaat wat je niet op een eiland zult vinden. Goed over nadenken in ieder geval en geen overhaaste beslissingen nemen, maar dat doe je met het openen van dit topic niet omdat je hierbij ook voors en tegens wilt afwegen volgens mij.
Mijn vader heeft als gevolg van een reorganisatie ook jaren een reistijd gehad van 1,5 tot 2 uur enkele reis. Hij was gesloopt! Toen hij na jaren eindelijk weer op een halfuur reistijd ging werken zag je hem opknappen, hij zag er ook altijd zo vermoeid uit en dat ging eindelijk weg. Ik zou dat dus niet doen als ik de keus had. Ik werk om te leven en als je continue gesloopt bent van het vele reizen heb je geen energie meer om te leven. Iemand anders opperde het ook al, maar is verhuizen geen optie?
Verhuizen is echt geen optie. We wonen hier fantastisch, alle familie woont hier ook, vrienden, we voelen ons hier helemaal thuis. Nee ik blijf liever doen wat ik nu doe dan dat ik er voor moet verhuizen. Haha tenminste 1 ding waar ik niet over hoef te twijfelen Ik weet ook niet of het doen van een meer inhoudelijke baan mij veel meer voldoening zal gaan geven dan wat ik nu doe, want dat heb ik nog nooit gedaan. Ik krijg deze baan, of soortgelijk, ook niet snel terug als ik nu wegga. Er zijn nu al kapers op de kust die m’n functie graag over zouden willen nemen. Ik werk nu 2 hele dagen en 3 ochtenden en ben dus veel middagen thuis, dat vind ik wel echt heerlijk. En het gevoel van dichtbij m’n kinderen zijn vind ik ook heel fijn, ik kan altijd binnen 5 minuten bij ze zijn. Aan de andere kant zit ik ook vaak alleen thuis ‘‘s middags omdat ze met vrienden op stap zijn. Dan voelt die tijd wel alsof ik het ‘over’ heb. Oh was die baan maar op een half uurtje rijden!
Een optie vanuit een hele andere gedachte, is het niet een idee om de tijd die je nu over hebt te gebruiken voor een studie waarmee je een meer uitdagende baan zou kunnen vinden die wel dichter bij huis is.
Dat heb ik al geprobeerd, maar ik merk dat ik het werk dat ik al kan doen met m’n opleiding toch het interessantste vind. Ik kan geen andere opleiding bedenken die me leuker lijkt Die nieuwe baan wordt voor een deel ook hier op het eiland uitgevoerd, maar niemand werkt in zijn eigen gemeente. Dit ivm het soort werk. Als ik eenmaal ingewerkt ben kan ik wel voor een deel dichterbij huis werken, denk ik
De vraag is of je dit allemaal op wil geven voor die nieuwe baan. Het is niet alleen de reistijd maar ook de onzeker die het moeilijk maakt lijkt me. Het lijkt op papier en na die paar gesprekken je droombaan. Maar dat kan ook heel erg tegenvallen. Inhoudelijk maar ook door het bedrijf, de werksfeer, je collega’s of baas etc. Kan je niet een weekje meelopen? Dan kan je goed kijken en voelen hoe het werk is en meteen die reistijd uitproberen.
Als t nu zo goed is, op je werk, thuis. Zou ik dat echt niet opgeven voor een baan. Je werkt om te leven en niet andersom. Leuk werk is belangrijk maar als je die nieuwe baan neemt wordt t een groot deel van je dagelijks leven. Zat je nou niet lekker nu op je werk oid was t anders. Maar als ik jou zo hoor zou ik niet opgeven wat je hebt, met die reistijd.
Dat zou het voor mij al anders maken. Ik zou niet 4 dagen in de week 1,5u willen reizen, echt zonde van mijn tijd. Maar als ik zeker weet dat het maar voor een jaar is, dan vind ik het een ander verhaal. Ik zou dan wel eerst uitzoeken of dat echt zo is en ook willen vastleggen dat dat de afspraak is. En wat iemand anders ook zei, misschien kan je eens een weekje meelopen om te kijken hoe leuk je het werk echt vindt?
Is het een nu of nooit kans? Anders over 5 jaar nog eens kijken voor een nieuwe baan, dat maakt op de leeftijd van je kinderen natuurlijk echt veel uit.
Ik zou het proberen. Je proeftijd is ook een proeftijd van jouw kant. Als het reizen je niet bevalt, kan je ook aan het einde van de proeftijd zeggen dat het toch te zwaar was.
Ik denk dat het dat niet is. Ze zoeken veel mensen voor deze functie dus ik denk dat het later ook nog wel zou kunnen. Ik ben alleen bang dat dan van uitstel afstel komt. Maar misschien is het inderdaad wel wat om het wat voor me uit te schuiven. De kinderen worden steeds zelfstandiger dus dat zou dan wel makkelijker worden.
Ze heeft nu toch een baan waarbij ze niets met haar opleiding doet? Dat vindt echt wel weer als de baan niet doorgaat. Er is werk genoeg. En daarbij, dan kan je nooit overstappen naar een andere baan. Het is altijd een gok. Voor hetzelfde geldt willen ze ts niet meer na de proeftijd.
Ik werk 2 dagen per week met 4 uur reistijd per dag. En 1 dag vanuit huis. Maar daarvan werk ik 2 uur alvast onderweg. Maar het is slopend. Want ja, 6,15 in de trein zitten en bijna nooit voor 20.00 thuis zijn. Kan nl zelden op tijd naar huis, ik heb dan ook het besluit genomen, dit wordt mijn laatste jaar daar.
Wellicht is er geen 'werk genoeg' op haar eiland waar ze genoeg voldoening van krijgt zoals bij haar werk nu. Het werk nu klinkt op meerdere fronten ideaal, op enkele dingen na niet die ze nu wel in die baan ziet op het vaste land. Beide zijn dus 'niet ideaal' en dan kies je vaak het 'meest ideaal'. 'Nooit overstappen' is ook niet wat ze denkt, alleen of dat moment nú is, is haar vraag. De reistijd kan je nu opbreken omdat dit teveel onrust in je gezin geeft. Wil niet zeggen dat je daar wel ruimte voor hebt wanneer je kinderen bijvoorbeeld studeren en/of het huis uit zijn.