Wat is je vraag hier? Hoe het overkomt "hij is zo walgelijk, ik ben een zielig slachtoffer" maar tegelijk lees ik zoveel "ikke".. het schuurt ergens. De boosheid die hier komt als mensen kritische vragen stellen, kan je beter uiten richting de persoon op wie je echt boos bent. Je man hoe hij doet? Jezelf dat je geen actie onderneemt? Als je wilt dat dingen anders gaan, moet je opstaan. Niet tegen je man, maar vóór jezelf. Of voor je kinderen, misschien nog wel beter
Er is geen ideale oplossing, dat is er nooit in een dergelijke situatie. Het blijft kiezen tussen twee kwaden, die dus allebei nadelen hebben en waarbij je bij beide keuzes ‘verlies lijdt’ en de andere mensen in de situatie ook. Aan jou om de afweging te maken welke de minst nadelige/meest haalbare is, dat kan een ander niet voor je doen. Wel zou ik als je eenmaal gekozen hebt, proberen ook echt achter die keuze te staan, anders had je beter de andere keus kunnen maken.
Snap ik dat het niet makkelijk is, maar dat betekent toch niet dat je niet kan zeggen dat het over is…. En dan is het dus zaak dat 1 van jullie 2 zsm een ander huis gaat zoeken
Hoe weet jij dat ik dat niet heb gedaan. Ik heb niet anders gedaan dan proberen te praten met hem de afgelopen jaren. En die kritische vragen; als ze zinloos zijn, wat heb ik er dan nu aan?! Denk je dat ik spijt hen dat mijn kinderen er zijn?? No way!!! Dus geen spijt van mijn keuzes en bovendien zinloos spijt te hebben van gemaakte keuzes!! Wat ik nu hoopte gier is begrip hoe moeilijk het is als je eigenlijk alleen wil zijn maar kinderen mee sleurt in alles
Ik wil het beste voor mijn kinderen!! Niet wat wil ik!! Wat is het beste voor de kinderen. Dat is helemaal niet een simpele keuze. Je kan lezen dat kinderen er last van hebben een scheiding
Maar je haat hem. Je wil dus horen dat je moet blijven ondanks dat je hem haat? En dat dan dan het beste is voor de kinderen? Ga dat dan tegen jezelf zeggen, ik kan me niet voorstellen dat iemand hier dat als advies gaat geven…
Daar ben ik het niet mee eens. Je leeft je kinderen vóór, je laat zien hoe het werkt en daar halen kinderen meer uit dan uit gesproken tekst. Je wil je kinderen laten zien en voelen hoe je een leven leidt waarin je je fijn en prettig voelt, je zo gelukkig mogelijk kan voelen. Daarnaast voelen kinderen heel goed sfeer aan, en die zal in jullie relatie niet prettig zijn. Je kunt nooit een fijne sfeer creëren wanneer je ongelukkig bent, haat voelt ipv liefde, enzovoorts. Ik denk dat dat de allerslechtste situatie is om een kind in op te laten groeien. Een koude oorlog voeren, geen aanwezigheid van liefde, geborgenheid en gezelligheid. En dat alleen maar om je kind in een gezin op te kunnen laten groeien. Kinderen zijn veel beter af met gescheiden ouders dan als gezin, mits er maar wederzijds respect getoond wordt. Dat respect is mijns inziens het allerbelangrijkste.
Ik begrijp echt dat je in een hele moeilijke situatie zit! Hoe dan ook je kinderen krijgen er wat van mee. Of je nou bij elkaar blijft of gaat scheiden. Ik ben totaal geen voorstander van scheiden. Maar als je iemand haat hoe kan je dan nog bij die persoon blijven wonen? Ik begrijp echt dat je het beste wil voor je kinderen. Maar dan even een voorbeeld. Mijn ouders hebben vroeger in scheiding gelegen, ik was toen 13/14. Ook al zeiden m’n ouders niks, ik voelde die spanning. En ja, ik heb daar lang last van gehad! Nu zijn ze nog bij elkaar, maar soms denk ik wel is voor wie doen ze het nou? En dan met alle respect, maar soms gaat het gewoon niet meer. Ik ben ook van mening dat het niet altijd het beste is om bij elkaar te blijven, hoe moeilijk het ook is om alles dan weer rond te krijgen. Wil je heel veel wijsheid en sterkte wensen. Hopelijk kom je eruit!
Absoluut, scheiden is nooit makkelijk. Scheiden kan echter voor de kinderen wel een betere leefomgeving creëren dan waar ze nu in zitten. En dat zou in deze situatie belangrijker moeten zijn dan denken dat ze beter af zijn in de huidige situatie. Natuurlijk moet je ergens wonen met ze, net zo goed je man. Daar zal je dus naar op zoek moeten gaan samen. De vraag lijkt nu vooral te zijn, kies ik voor scheiden of voor niet scheiden. Het feit dat het moeilijk is, je niet weet hoe het aan te pakken, enzovoorts mag denk ik nooit een reden zijn om het dan maar niet te doen. Je wil scheiden omdat je nu niet gelukkig bent (al jaren niet). Dát zou een reden moeten zijn voor een eventuele scheiding. En hoe je het dan gaat doen, dat ga je vervolgens uitzoeken. De keuze echter, zal je eerst moeten maken.
Haha ja dit is dus wat ik bedoelde met boos zijn op de juiste persoon. Het heeft geen zin het hier af te reageren. Succes verder met je leven.
Ik kan me nog ergens voorstellen dat je als een soort broer en zus samen blijft leven, en dat lijkt me niet slecht voor kinderen op zich (ze zien dan enkel die genegenheid niet, maar wel ouders die elkaar respecteren). Maar bij TS is er sprake van haat. Dan houdt het gewoon op.
Volgens mij begrijpt iedereen hier dat het niet simpel is, dat schrijven we ook. In deze situatie is alleen geen keuze die volledig goed is voor je kinderen, het dus de minst slechte kiezen, zoals ik al schreef.
Ja Maarja… het is heel simpel,.. dat is nou eenmaal zo…. En ze hebben ook last van een moeder die hun vader haat….
Het is kiezen tussen twee kwaden. 1) het gezin woont in 1 huis wonen maar moeders haat vaders, er is geen liefde tussen hen twee en kinderen trekken daar hun conclusies uit. (Wat dat is is lastig te voorspellen) 2) het gezin breekt en de kinderen wonen in 2 huizen waarbij de sfeer weer goed (beter) is. Kinderen trekken daar hun conclusie uit. (Wat dat is is ook lastig te voorspellen) Wat beter is voor de kinderen. Ik denk optie 2. Beter een gebroken gezin maar de mensen daarbinnen zijn gelukkig / werken aan hun geluk. Dan als gezin ongelukkig zitten zijn want scheiden is traumatisch, oid. Want 1 ding kan je wel gegarandeerd worden; kinderen weten, merken, voelen aaaaaalles. En trekken daar hun conclusie uit. je hebt denk ik geen / weinig invloed op hoe je kinderen zullen reageren. Dat verschilt namelijk per persoon, per situatie, per leeftijd, per whatever. Zoveel factoren die meespelen bij zoiets. Daarom is het belangrijk om te weten wat jij wil. Wil jij samenwonen met iemand waarvan je walgt? Wil je dat je kinderen zien dat hun moeder walgt van hun vader? Hoe denk je dat dat voor hen is? En nee, tuurlijk zeg je dat niet tegen hen “ik haat je vader” of zo. maar dat is ook niet nodig. They know. En ik snap je wel denk ik hoor. Scheiden voelt egoïstisch, alsof je je eigen geluk boven die van je kinderen zet. Je breekt hun gezin, zij kiezen daar niet voor. Dat klopt, zij hebben geen keuze. Maar dat wil niet zeggen dat het gezin bij elkaar houden daarom beter is. Het leven is niet zwart-wit, deze keuzes ook niet. Goed en slecht, niet eens perse beter of slechter. Het ligt helemaal aan het perspectief, de personen zelf. Heel erg moeilijk kan ik me voorstellen. sterke!
Ik vind dat binnen een relatie met kinderen relatietherapie het minimale is dat je zou moeten doen, voor je eventueel een scheiding zou doorzetten, tenzij er sprake is van mishandeling oid. Er zijn zaken waar jij je niet overheen kan zetten (die ik begrijp), waar hij niet zijn best voor wil doen. Wellicht dat hij met een professional wel tot bepaalde inzichten komt. Er is een groot gat ontstaan tussen jullie, maar ook áls het tot een scheiding komt, zal je je leven lang verbonden zijn. Ik zou dus relatietherapie volgen, al is het om op goede voet verder te kunnen. Dat zijn jullie aan je kinderen verplicht. (En wie weet, komen er bepaalde inzichten naar boven die ervoor zorgen dat jullie dichter bij elkaar komen)
Jeetje wat ik snap je gevoel Hier een soort gelijke situatie Liefdesgevoel helemaal weg. Nu ik dit eenmaal aan heb gegeven dat ik er klaar mee ben konden bepaalde dingen ineens.. terwijl ik dit eerder ook heb aangegeven maar nu ik pas zei dat ik wil stoppen kwam t binnen. Maar hoe klote is het voor je kinderen, wat doe je ze aan, wat komt er van ze terecht. Kan ook nergens heen.. heb alles uitgeplozen. Een optie is misschien dat ik alleen in het koophuis blijf dat mag je 5jaar doen Uitkopen is veel te veel geld Iets kopen kan niet alleen Woningbouw te kort ingeschreven Urgentie krijg je niet Huren particulier is niet te betalen.. ong 1400eu excl He zit gewoon vast.. in een ongelukkige situatie. Bij mij is het ook nog eens zo dat ik blijf omdat ik er dan ben voor m'n kids wanneer er meerdere keren per dag lelijk gedaan wordt tegen ze.. nu kan ik er nog voor ze zijn Dat is wat alles veroorzaakt heeft en die afstand is daar ontstaan.. Dus ja als ik er niet ben hoe gaat t dan zijn Ja hij kan ook leuk zijn voor z'n kinderen Maar 8 van de 10 situaties zijn niet leuk. Een pedagoog ingeschakeld in de hoop dat ie daar dingen wel van aan nam... nope.. Ik begrijp je wel, iedereen kan zeggen ga gewoon weg.. Er is geen plek om heen te gaan. En je kids kan je onmogelijk 24/7 bij je hebben er zal iets van een gedeelde voogdij zijn. En ik zou ook willen dat ze hun vader blijven zien alleen zal hij wel moeten veranderen. Maar voor ons is het ook te laat Ik verlang ook naar zoenen, knuffelen etc maar niet met hem.
Sluit ik mij helemaal bij aan. Probeer relatie therapie, ook sta je daar niet hoopvol in. Het kan helpen om elkaar beter te leren begrijpen. En al zou dan nog steeds de conclusie zijn dat je wil scheiden, dan heb je wel alles geprobeerd, alles goed doorgesproken. Relatie therapie leidt naar nieuwe inzichten waar jullie allemaal je voordeel mee kunnen doen. En zeker voor je 4 kinderen zou je toch willen dat je alle opties geprobeerd hebt voordat je gaat scheiden? Het kan jou ook helpen om meer duidelijkheid voor jezelf te krijgen waardoor je tot een besluit kan komen. Heel veel sterkte, het zijn zulke moeilijke afwegingen!
Je komt een beetje aanvallend over als iemand advies wilt geven Ik heb 4 kinderen hè En hoe weten jullie dat ik er niet alles aan heb gedaan jij opent een topic mensen geven alleen maar goed bedoelde adviezen