En dat is juist het lastige dat je nooit weet in hoeverre dit niet veel vaker gebeurt. Wat ik wel weet is dat vriendinnen elkaar nooit zullen uitschelden, beledigen of opzettelijk zullen kwetsen. Ik heb in mijn hele leven nog nooit een vriendin ( zelfs niet toen ik jong was/puber) uitgescholden of opzettelijk pijn gedaan. Daarom is het zoals je ook al aangaf een goed idee om eens met de ouders en de kinderen om tafel te gaan zitten en het voor eens en altijd uit de wereld te helpen. Ik vermoed dat ze ook nog erg jong zijn als ik lees over middelvingers en dikke koe
Daarom begin ik ook met zeggen dat ik de situatie niet kan inschatten. En dat ik de meiden niet ken. En van wat ik lees denk ik echt dat de beleving van het meisje enerzijds en wat er daadwerkelijk gezegd en gedaan wordt anderzijds niet met elkaar overeen komen. En daar moet je wat mee. Want zij wordt daar ongelukkig van en alledrie de meiden hebben daar last van.
Tja keuzes. Als je graag op tijd komt, en even die tijd nodig hebt om rustig je ding te doen. Voor je in de hectiek van school komt, dan zou dat moeten kunnen. En dan heb je geen zin in zo'n persoon die haast heeft door haar eigen uitstel gedrag. Ik zie het dan ook zo kind 1 en 2 hebben een perfecte match. Beide willen op tijd komen zonder veel haast. En 3 hangt er bij omdat.? En het moet op haar manier iets dat niet werkt blijkt. Ik vind het ook een hele goede ik wacht tot zo laat en dan zijn wij weg heel duidelijk. Ik zelf had altijd ook een hekel aan wachten en werd daar heel onzeker van. Zal ik nog even wachten hmm minuutje moet kunnen dat werd er 5. En dan haasten, buiten adem van alles vergeten uit de kluis. En dan kwam die persoon binnen alsof er niets was. Dus ja ik zelf trok al snel mij eigen plan ben je er prima zo niet door. Maar dit was vroeger en ik denk dat ze niet veel vrienden heeft of wel? En 1 en 2 zijn wel dikke mik. Iets met 2 kan 3 is te veel. En door het bemoeien van vind iedereen 3 zielig en gaan 1 en 2 voorbij hun eigen gevoel en heel eerlijk best wel erg toch. Lastig ja maar zou gewoon eerlijk zijn en nu het hun vooral laten uit zoeken. Ik denk dat 1 en 2, 3 niet zo'n leuke meid (meer) vinden omdat die al verder is. Ik zie 1 en 2 nog gezellig keuvelen en 3 stappen (bewijze van) En ouders alleen hun eigen steunen en even radio stilte over dit naar elkaar toe (jij als ouder met ander ouder). Dit moet door hun zelf gedaan worden. Het is leuk ouders die helpen maar door dat blijven ze in een kring. Ook zou ik docent op de hoogte brengen van dit plan. En ja het moet dan met ruzie wellicht maar zolang het daar bij blijft moet het goed zijn. Sterkte
Als zoiets over mijn kind word gezegd neem ik dat heel serieus. Er is een bepaalde onveiligheid en die moet serieus genomen worden of mijn eigen kind dat nou wel of niet als pesten ziet. Dit zijn nou precies de momenten waarop je leert grenzen van anderen te respecteren.
Het is ook lastig hoor. Hier ook vaak genoeg dit soort issues gehad. Niet pesten maar wel gezeur over fietsen of met de bus wel/ niet en vooral als ze nog heel jong zijn kunnen ze dat nog niet zo heel goed oplossen. Mijn dochter was ook altijd degene die altijd laat was, nu werd er wel op haar gewacht en trapten ze een tandje harder naar school maar toen ze een jaar of 15/16 was kreeg ze er zelf ook de kriebels van dat er steeds op haar moest worden gewacht en zei ze van ik fiets alleen en als we elkaar tegenkomen is het ook best en prima maar aub niet op mij wachten. Werkte prima en voor iedereen duidelijk en geen gezeur over en weer maar hierin moeten ze wel groeien en dit zelf gaan inzien. Ze heeft nu al ruim een jaar een scooter en gaat altijd alleen terwijl haar vriendin in dezelfde klas zit en ook een scooter heeft maar ze heeft gewoon geen zin in die verplichting, het kan maar duidelijk zijn.
Klopt, alle 3 uit zelfde dorpje. Op de basisschool in 1 klas en nu op het vo weer in 1 klas. Daarnaast ook van dezelfde kerk dus catechisatie en club ook bij elkaar waardoor ze dus ook buiten schooltijd in elkaars vaarwater zitten.
Ja daar moet zeker iets mee want ze zijn nog heel lang tot elkaar veroordeeld en dat kunnen ze niet alleen oplossen en hebben daar wat hulp bij nodig. Straks gaat de jongste ook naar het VO en ben benieuwd wat voor soaps we dan weer allemaal gaan krijgen.
Dat herken ik van de oudste ook wel, dat zijn versie anders is dan van de tegenpartij. Hij heeft ook autisme. En voor mijn gevoel is dat nu hetzelfde, de versie van meisje3 tegen de versie van mijn dochter. Vanaf het begin heb ik haar whatsapp gecontroleerd, en dan vooral de gesprekken waar meisje3 ook in zit omdat ik weet dat de communicatie zo gaat. En dan met dochter in gesprek over wat heb je gezegt, hoe heb je het gezegt, hoe kan dat overkomen bij de ander... Inmiddels hoor ik steeds vaker een "ik vind meisje3 zeuren/raar doen, ik reageer niet want dan reageert zij ook weer en hebben we straks ruzie". Of ze laat me meelezen met een "moet ik hier op reageren?" oid. Klopt, ze zijn alle 3 van aug/sept 2011 dus net wel/geen 12 toen het vo begon. Wat woorden kunnen doen is een terugkerend gespreksonderwerp. Zeker mbt uiterlijk want je kan er niks aan doen dat je neus op je voorhoofd zit (bij wijze van dan he). Maar ja, in een ruzie of uit irritatie is schelden met koe of varken snel gedaan.
Dan zijn ze inderdaad nog heel erg jong en hebben echt geen benul en daarbij ook gevoelig voor groepsdruk etc. Hier straks ook weer een kind wat naar het VO gaat, duurt nog wel een jaartje maar ben benieuwd wat we dan weer gaan krijgen. Jongens zijn wat dat aangaat een stuk makkelijker, die vechten eens een keer met elkaar en het is klaar. Meiden zijn wat dat aangaat echt zeikerds.
Ik zie 3 (beginnend) pubermeiden die al heel snel van een mug een olifant kunnen maken. Nu is het ook nogal standaard dat jonge meiden heel erg lang over een klein dingetje kunnen door mauwen, staan meiden ook wel om bekend. Ik zie geen pesten op dit moment, hooguit onhandige woordkeuzes en geen duidelijke communicatie tussen de meiden. Jij wilt niet doorfietsen en op tijd komen? Prima, dan fiets je niet mee en anders ben je meer dan welkom. Stomme foto's maken? Even een babbeltje en afhandelen, geen dagen over doormelken. Schelden? Tsja, praat het niet goed maar het gebeurd, een gesprekje dat ze zouden moeten opletten op hun woordkeuze en klaar.
Dat ja. Ze vinden nr3 inmiddels echt vervelend omdat ze erg aanwezig is maar dan vooral met negatief gedrag. Alle leraren zijn op zijn minst irritant (ook ergere bewoordingen gelezen), alles is stom, volwassenen ouderwets etc. In mijn ogen wel "gewoon" pubergedrag, afzetten tegen volwassenen en verplichtingen. Alleen zijn dochter en bff daar anders in. Meeste leraren zijn oke, school is leuk/gezellig etc. Hun zetten zich nog niet echt af maar willen hun best doen op/voor school. Maken bijv ook regelmatig huiswerk waar meisje3 zegt niks te doen. En waar dochter en bff ook regelmatig muziek maken samen (kunnen beide meerdere instrumenten, ik geniet dan echt van hun) zegt meisje3 dat dat stom is (heeft wel voor verschillende instrumenten les gehad). Ze hebben kort gezegt nauwelijks raakvlakken meer. Ik zie die 2 voorlopig ook nog niet stappen, savonds bij de ander een film kijken met zak chips is al fantastisch en dan liefst wel zo zoetsappig mogelijk, absoluut geen geweld want dan slapen ze slecht Terwijl het me bij meisje3 niks zou verbazen als die wel zou stappen en alcohol/roken zou proberen
Ja die geven elkaar een hengst en uur later zitten ze bij de mac Ik was voor de oudste bang voor de vo overstap (mede door zijn autisme) en voor dochter eigenlijk niet. Maar heb met de oudste stuk minder gezeik op sociaal vlak. Hij compenseert dan helaas wel weer met werkhouding/cijfers
Dit herken ik van mijn zoon van 12. Hij heeft best wel eens issues op het sociale vlak. Is daar gewoon niet sterk in. Weet vaak niet goed hoe te reageren en reageert dan 'verkeerd'. Als we dan thuis er over gaan praten schiet hij heel snel in de verdediging: "zie je wel ik doe het altijd fout!" "Het is dus mijn schuld?" Enz Enz En dan vliegt hij boos en overstuur naar zijn kamer. Hij voelt zich gepest en het is heel.lastig om hem te helpen om ook naar zijn eigen gedrag te kijken. Hij is niet gediagnosticeerd met autisme, maar het zal me niet verbazen als hij daar toch wel tegenaan schuurt.
Ik denk dat jouw dochter en haar vriendin dan een punt achter de vriendschap met meisje 3 moeten zetten. Gewoon echt het gesprek aangaan en zeggen dat ze geen vriendinnen meer willen zijn. In gedrag over en weer is het al overduidelijk dat dit geen vriendschap meer is, maar dat is misschien nog niet duidelijk uitgesproken. Het ene kind heeft genoeg aan de signalen en trekt zijn eigen plan en het is klaar. Bij deze drie moet het misschien gewoon uitgesproken worden. En dan daarbij de melding: We staan tot 7:05 uur op dat punt, wil je mee fietsen? Dan is dat oké, wel in een dusdanig tempo dat we gewoon ruim op tijd op school zijn. En we nemen route A. En dan klaar. Heel sneu voor het meisje, maar interesses veranderen en daardoor ook vriendschappen. En wat hiervoor ook al is gezegd: dat meisje voelt zich gepest en dat is echt een rotgevoel. Wij hebben ook twee zoons die heel snel dat gevoel hebben/hadden. En als je dan doorvraagt blijkt het allemaal wat anders te liggen. Maar dat wil niet zeggen dat het gevoel gebagatelliseerd kan worden.
Lastig is dat he. Het heeft mij echt geholpen in te zien dat zijn verhaal voor hem wel echt is. En waar. Een autist krijgt de wereld om zich heel heel gedetailleerd en gefragmenteerd binnen. En van al die details moet hij in zijn hoofd een puzzel leggen. Veel informatie in korte tijd. En bij sociale interactie nog minder tijd om die puzzel te maken omdat er reactie verwacht wordt (daarom ook dat dat soms lamg lijkt te duren voor hij reageert). Bij al dat puzzelen wordt soms een stukje verkeerd gelegd. En dat verandert letterlijk zijn waarneming. En dus zijn reactie. Ontzettend lastig. En juist daarom ook zo belangrijk om zijn versie van het verhaal te kennen en proberen te begrijpen. In de ouders kind situatie kan je het vanuit daar vaak al prima rechtdraaien. Maar dat kost wel geduld.
Hoe het liedje Beautiful Things, zo hard binnenkomt. & dan dit stuk I found my mind, I'm feelin' sane It's been a while, but I'm finding my faith If everything's good and it's great Why do I sit and wait 'til it's gone? Oh, I'll tell ya, I know I've got enough I've got peace and I've got love But I'm up at night thinkin' I just might lose it all Please stay I want you, I need you, oh God Don't take These beautiful things that I've got Oh-oh-oh-oh, ooh Tranen met tuiten. Verder valt me mond echt open, dat gisteren heel de dag voor niks gewacht heb op een telefoontje van de arts. Nu weet ik dat hij vandaag zal bellen. Dus nu weer op wacht stand. Al weet ik de uitslag al. Alles is een raadsel in dit raadselachtige hoofd. Voor nu geaccepteerd dat mijn zicht slechter is geworden en het beide zijdes geworden is. Maar wat had ik graag een oplossing willen horen.
Ik zeg ook steeds tegen mijn zoon dat bijv het gedrag van die andere jongen niet goed is, maar dat ik die jongen niet kan veranderen. Ik kan wel mijn zoon helpen om er misschien anders op te reageren. Dat helpt hem geloof ik wel. Tijd terug bijv was er een klasgenoot die echt de hele tijd 'nerd' tegen hem zei. En dat mijn zoon steeds weer opnieuw er boos om werd en er op reageerde: 'dat ben ik niet' Als die jongen 100x nerd riep, riep zoon dus 100x terug: dat ben ik niet. Ik met hem in gesprek erover: "misschien meent hij dat wel, vindt hij jou echt een nerd" Zoon boos: "ik ben geen nerd" dat klonk hem heel negatief in de oren en dat pikte hij niet. Maar ik toen uitgelegd dat hij vaak wel leuke en interessante weetjes heeft, supermooie cijfers haalt op school, in de les goed meedoet. Tja, dan kun je in de ogen van een ander toch een nerd zijn. Nou ja, haal daar dan je schouders over op en door. Dan stopt hij vanzelf met dat zeggen. Toen zoon stopte met er op reageren, stopte die jongen uiteindelijk ook.
Dan is het wel over en zal meisje 3 even gemeen gaan doen. Maar daarom meester even op de hoogte brengen. Eigen kind steunen en of sturen in het vertellen. Er is wel een soort van druk. Wonen in een dorp zien elkaar overal. En er is wel ergens een verwachting wand ja dorp. Sterkte hoor
Toen oma heel slecht lag, waren man en schoonmoeder afgereisd. Maar in het ziekenhuis aangekomen bleek dat er vooraf papieren ingevuld hadden moeten worden en de toegang werd geweigerd. Ik ben zelf niet meegeweest omdat ik al richting de 40 weken liep. Schoonmoeder zelf is nog eenmaal afgereisd en heeft nog afscheid kunnen nemen. Man is niet meer meegeweest. Het is ook niet hoe ik mijn laatste Zwangerschap had voorgesteld, maar het is zoals het is. Die tijd ligt achter ons, maar soms wel het gevoel dat het nooit meer geworden is zoals vóór de pandemie. Sterkte nog, een datum van overlijden is altijd moeilijk, wat de omstandigheden ook zijn geweest. Hopelijk heb je het een plekje kunnen geven.
Mijn mond viel open toen mijn jongste dochter aangaf dat ze toch wel heel graag wou dat ik vanochtend met haar meeging naar de orthodontist. Haar beugel ging eruit. Ze wou zelfs dat ik haar hand vasthield. De maandelijkse controles ging ze alleen. Normaal is ze toch wel een stoere meid, maar nu was ze toch een klein meisje van bijna 13.