Logisch dat hij daar ongemakkelijk van wordt. Zeker op die leeftijd. Maar ook dan is het goed om hier uitleg over te geven. Veel jongeren hebben door dit soort beelden een totaal verkeerd beeld van seksualiteit. Van hoe jongens en meisjes eruit (horen) te zien. Dat iedereen perfect is en altijd direct zin heeft (in de meest gekke dingen nog wel). Porno heeft niets met de realiteit te maken. Maar dat weten ze vaak niet. Dan is het goed dit als ouder uit te leggen. Wat is het en hoe moet je daarmee omgaan. Uitleggen dat het modellen zijn en niet zoals het in het echt gaat. En hij zit nu eenmaal tussen oudere kinderen dus krijgt er wel mee te maken. Ondanks zijn leeftijd.
Ik heb het er net over gehad met een moeder van school met een kind in gr 7. Haar dochter vertelde er uit zich zelf heel veel over. (De mijne is zo van: ja was stom… en meer krijg je er niet uit) maandag hebben ze het gehad over het meisjes lichaam en ongesteld worden, hoe dat werkt met een eitje etc, gister studiedag en vandaag kwam het jongenslichaam aan bod.
Ik vind het eerder bijzonder als kinderen of ouders zich hier ongemakkelijk bij voelen. Dan heb je toch iets gemist in de opvoeding. Mijn zoon vroeg in de kleuterklas al hoe kinderen gemaakt werden. Dus dat heb ik gewoon verteld. Heeft niks met porno ofzo te maken. Juist door er normaal over te doen is het voor een kind ook normaal. Ik had een boekje 'ik vind jou lief' waar alles ook duidelijk in kindertaal in staat. Ook belangrijk dat kinderen weten dat niemand aan hun 'priveplekken' mag zitten. En wanneer ze wat ouder zijn uitleggen dat dat alleen mag als je dat zelf wil.
Ja gisteren maar het gesprek gehad over het verschil tussen sex en porno. Hij vond het ook ongemakkelijk omdat hij er door werd overvallen. Hij wist dat ze dingen gingen behandelen maar het stond niet op de dagtaak. Dus het was voor hem en nu gaan we het hebben over... Ben benieuwd wat ze vandaag behandelen
Onze school doet niet mee Hebben ze vorig jaar bericht over gestuurd nadat er ouders navraag over hadden gedaan
Nou inderdaad, dit programma loopt al jaren, helemaal prima en nu heb je weer van die ouders die allerlei onzin daarover op social media geloven, dát vind ik juist zorgwekkend. Maar goed, het is in de praktijk meestal luchtig en informatief en ze beginnen bij de kleuters gewoon met kleine dingen, grenzen aangeven enz. De haan die op de kip gaat zitten en dat de kip daarna een ei legt waar een kuikentje uit komt. Dat vertelde mijn dochter op de kleuterschool dat de juf dat had verteld. Zelf had ik allang boekjes voorgelezen van Sanderijn van der Doef over vanalles, want hier zaten ze al heel jong vol vragen. Juist goed om te leren, niet iedereen krijgt informatie van huis uit mee.
Sanderijn van der Doef - het grote puberboek. Heel erg toegankelijk en humoristisch leesmateriaal wat het onderwerp op een fijne manier open benadert. Heb het met zoon samen doorgebladerd, wat dingen besproken en hem zelf het hele boek laten uitpluizen verder. In het begin kwamen er nog wel vragen, en nu kwam de vraag van een vriendje naar mij toe of hij dat boek mocht lenen want dat vond hij wel interessant (stuk jonger dan onze oudste)
Dat komt voort uit de complottheorie dat er een groep mensen is die op allerlei manieren kinderen groomen om ze voor te bereiden op misbruikt kunnen worden of de complottheorie dat kinderen bewust naar transgender worden gestuurd (vaak ook weer vanuit de angst dat ze misbruikt worden) of de angst dat iedereen alles maar normaal moet vinden en dat daarom kinderen zo jong mogelijk worden beïnvloed. Dat deze programma's er juist zijn om kinderen weerbaarder te maken tegen bijvoorbeeld misbruik gaat er dan niet meer in. Dat ze bedoeld zijn om kinderen te leren dat praten juist meestal helpt, kan niet worden geloofd. Die angst, het geloof dat anderen (Big Pharma, WEF, enz, enz) erop uit zijn om ultieme macht te verkrijgen nestelt zich dan bijvoorbeeld heel diep in sommige mensen. En dat wordt heel makkelijk gevoed en heel moeilijk weer ontkracht omdat mensen nooit neutraal kunnen kijken. Niemand niet, ik incluis, dat is geen vervelende beschuldiging, maar gewoon realiteit. Voor de meeste ouders is het dus helemaal niet dat ze niet geloven in seksuele opvoeding, maar dat ze echt oprecht bang zijn dat hun kinderen gestuurd worden naar bepaalde visies. En de voorbeelden zoals leren dat meisjes ook kunnen spelen met auto's voeden dan juist vaak die angsten omdat het heel makkelijk zou kunnen worden doorgetrokken naar ontkennen van verschillen tussen jongens en meisjes bijvoorbeeld. En voor de duidelijkheid, ik geloof dat allemaal niet, maar ik zie gewoon veel voorbeelden om me heen dat mensen dat soort dingen in van alles lezen. Onze basisschool heeft trap decoratie. Vlaggen en hoofdsteden, alfabet, maar ook een trap met 1 t/m 15 op verschillende manieren (cijfers, dobbelstenen, enz). Die laatste heeft de regenboog kleuren. Mijn dochter vind het prachtig, die houdt van unicorns en regenbogen. Mijn middelste was het niet opgevallen. En 10-20 ouders hebben gevraagd waarom kinderen op de basisschool al moeten worden geconfronteerd met lhbtq+ symbolen. Er zijn ouders geweest die eisten dat het werd weggehaald en 1 gezin is van school. En het wil er dan gewoon niet in dat de school op geen enkele manier die gedachte heeft gehad.
Ik heb van de week al anatomie/biologieles gegeven. Ze is compleet up to date, maar had meer interesse in hoe die cellen delen. M had een kopieer en plakfout in de eerste bouwsteentjes (syndroom van Down) maar vroeg zich nog altijd af HOE dat nu kon zonder kopieer apparaat. Dus die prangende vraag is nu opgelost. Alleen nu weet ze dat er zoiets bestaat als biologieles en heeft ze weer een nieuw terrein om uit te zoeken. Toch maar ff de bibliotheek induiken, zóveel boeken heb ik nu OOK weer niet (en ze was toch ook wel toe aan nieuws leesvoer).
Wat is dit nou weer voor woke geleuter! Jongens moeten jongens zijn. Je wil niet dat hij een mietje wordt die met poppen speelt
Oh ik ben nog erger: jongens mogen bij mijn alleen maar in de poppenhoek, meisjes mogen alleen maar in de bouwhoek. Ik maak mietjes van de jongens en kerels van de meisjes
Ik weet niet wat de weerstand bij mensen precies is hoor, maar zit het hem bij mensen dan in de uitleg over seksualiteit of meer de hele genderideologie? Dat laatste heb ik persoonlijk wel veel moeite mee, als kleine kinderen verteld wordt dat ze misschien wel een ander geslacht zijn dan ze hebben. Die kans is statistisch zo klein en de verwarring die in een kinderhoofdje kan ontstaan is zo groot... (benoemen dat er mensen zijn die zich anders voelen, is natuurlijk wat anders).
Over baby's die zomaar ineens in mama-buiken groeien. 40 jaar geleden. Mijn zus zat op de kleuterschool. Juf vertelde dat ze in verwachting was. "Er groeit dus een babietje in mijn buik" Vraag van een kind "hoe komt die daarin dan?" Juf vertelde dat in mama-buiken piepkleine eitjes zitten. En in papa's zitten piepkleine zaadjes. En als dan de papa zo'n zaadje aan de mama geeft dan kan er een kindje gaan groeien. (Zo ongeveer) Maanden later vertelde onze moeder dat we een broertje of zusje zouden krijgen. Ik helemaal blij. Zus geloofde er niks van. "Ik heb helemaal niet gezien dat papa daar een zaadje in gestopt heeft" Overigens was in die periode (of ik denk eigenlijk later, want ik kon lezen. Toen mijn broertje geboren werd was ik net 4) mijn lievelingsboek er een waarin je per maand kon zien hoe zo'n babietje er dan uit ziet. En hoe groot die is.
Ik vind gender ideologie sowieso een stom woord… Maar zover ik weet wordt er alleen benoemd dat mensen zich zo kunnen voelen. Het hele idee dat dat opgedrongen wordt vind ik zo vreemd. ken jij iemand die transgender is? Denk je echt dat het iets is dat iemand hun heeft gezegd en dat ze toen dachten: oh hé dat klinkt leuk, laat ik zo zijn! ik ken 2 transgender jongens. Een is de beste vriend van mijn dochter en een is al in zijn 20ste. Het is een enorm traject met onbegrip van ontzettend veel mensen om hun heen. Psychologen, artsen die naar je gaan kijken. Dan eventueel nog operaties als ze dat willen. Dat kies je niet voor de lol om aandacht te krijgen, omdat het je tof lijkt om anders dan anders te zijn… het was hier ook nooit zo’n enorme issue tot ze in Amerika besloten dat ze graag een nieuwe zondebok wilden en een enorm kleine groep mensen uitkozen om hun frustraties op te kunnen uiten
Bij de kleuters was een jongetje dat altijd meteen de huishoek in dook om de pop een fles te geven en te strijken, hij zei dan;’Ik word later papa, dan geef ik de fles en ga ik eten koken!’ Iedereen vond dat lief. Tot z’n vader ‘m bracht en hem verbood nog in de poppenhoek te gaan met de woorden;’Je bent toch geen homo?!’ … Echt absurd gewoon.
Oh nee, dat denk ik zeker niet. Dat lijkt me ook megazwaar traject en ik weet wel zeker dat ik me niet voor kan stellen hoe dat voelt. Ik hoor alleen wel om me heen dat al aan hele jonge kinderen wordt verteld dat ze transgender zouden kunnen zijn en ik denk dat dit veel verwarring kan geven. Want hoe kan een kinderhoofdje het onderscheid maken tussen: ik hou van stoere dingen dus zal ik wel een jongen zijn? Ipv ik ben een meisje die van stoere dingen houd?
Het is natuurlijk maar net hoe je het brengt. Tegen een meisje zeggen "oh misschien ben je wel een jongen" lijkt me niet de manier. Maar wanneer je het samen hebt over de verschillen tussen jongens en meisjes, dan kan je ook vragen gaan stellen. En uitleggen dat er meer bestaat dan alleen jongens en meisjes. Wellicht nog niet bij de kleutergroepen. Maar ooit zullen kinderen weten dat er meer opties zijn. En dan is het goed wanneer daar in openheid en met acceptatie over gesproken is. T is overigens niet gek of nieuw dat kinderen over hun gender nadenken. In mijn tijd wist ik nog niet eens dat transgender bestond. Maar ik ben wel een tijd lang overtuigd geweest dat ik een jongetje had moeten zijn. Waarschijnlijk gevoed door het idee dat meisjes jurkjes aan moesten, lang haar hadden en met poppen speelden. Dat was niet zo mijn ding
Haha zo herkenbaar, niet bij mijzelf, ik was een "echt" meisje in alle opzichten. Maar mijn zusje heeft zo'n fase gehad, best lang ook. Die had zo'n kort koppie met opgeschoren achterkant, stoere kleding enz. Op een terras werd ze een keer als jongeman aangesproken, zij helemaal blij. Maar inmiddels een moeder en gewoon een vrouw. Geen rokken/jurken type zoals ik, maar wel gewoon een vrouw.
Maar daarom is denk ik juist het gesprek over interesses zo belangrijk. Jongens mogen ook met poppen spelen. Meisjes mogen ook stoere dingen leuk vinden. Dat staat los van of je een jongen of een meisje bent. En als je die goed los trekt dan zal een kind niet snel gaan denken dat hij of zij anders is, alleen op basis van wat hij leuk vind. Transgender zijn staat totaal los van jouw interesses. Ik heb in mijn leven transgender ontmoet. De eerste was een interimmanager in de ict (mijn tijdelijke baas). De tweede een student verpleegkunde. Nr 1 is vrouw Nr 2 is man. Tot zover de stereotypen