Misschien is dat een te lichte woordkeuze van me geweest. Wetende dat de huidige bewoners in de ellende zitten en het huis misschien wel helemaal niet de verkoop ingaat, vind ik zo’n briefje echt niet ok.
Het ligt er helemaal aan wat je in het briefje schrijft. Wat hierboven al eerder is gezegd ben ik het mee eens. Stel dat het mijn ouders zouden zijn, of wanneer ze geen kinderen hebben, andere mensen die zich over hun bekommeren. Dan zou ik het juist fijn vinden om een vriendelijk briefje te krijgen met mensen die hun interesse laten blijken. Je weet dan dat het huis bij mensen komt die er echt heel blij mee zijn, win-win.
Gewoon briefje schrijven en refereren naar die eerdere periode dat je het wilde kopen maar dat ze er toen nog niet aan toe waren. En dat mochten, ze het nu wél overwegen, jullie nog altijd verliefd zijn op de woning en graag wat horen. Mochten in de loop der tijd jullie contactgegeven zoek geraakt zijn, dan bij deze weer. Iets in die insteek. En de lokale makelaar inschakelen om die woning voor je in de gaten te houden. Twee fronten tegelijk.
Wij hebben de afgelopen jaren 3 huizen verkocht van familieleden wegens overlijden en verhuizing naar een verzorgingshuis vanwege dementie. Bij ieder huis kwamen er veel mensen bezichtigen en boden ze allemaal boven vraagprijs. Een briefje voor het huis tegen vraagprijs hadden wij niet serieus genomen.
Maar alle mensen die nu een huis kopen zijn er heel blij mee. Het is (als het om een gewone eensgezinswoning gaat) niet moeilijk om geinteresseerden te vinden ofzo er zijn er massa’s. Ik heb zelf in ieder geval de mensen die me echt opbelden of aan de deur kwamen links laten liggen en het uiteindelijk verkocht aan iemand die me niet persoonlijk lastig had gevallen. Ze hadden wel ook een brief geschreven, aan de makelaar, zoals iedereen blijkbaar doet. Maar die brieven heb ik niet eens gelezen. Ik zou zelf als kind niet op zo’n moment gaan kiezen voor een onderhandse verkoop, als je druk bent met voor je zieke ouders te zorgen, want je hebt helemaal geen tijd om je te verdiepen in wat voor clausules je in een voorlopig koopcontract zou moeten zetten of wat voor stukken je verder nog moet aanleveren. Ik zou dat lekker een makelaar laten doen.
Maar ze hebben geen kinderen, en er is al eerder contact geweest. Ik zou een net briefje in de bus doen zoiets als @Vero0504 zegt.
Nu twijfel ik weer. Ze hebben inderdaad geen kinderen en staan er dus alleen voor. Ik snap dat jullie het vanuit de massa bekijken, maar wij willen die massa juist voor zijn. Egoïstisch misschien ja, maar wij geven al 7 jaar aan verliefd te zijn op dat huis. Er was leuk contact. Mijn zoon heeft tijdens een koffie moment ook een autootje gehad van die man bijvoorbeeld, waar hij nog steeds mee speelt. Dus ik neem aan dat die mensen dat bezoek niet vervelend vonden. Het is alleen al lang geleden en ik ben bang dat ze onze gegevens kwijt zijn. Uiteraard wensen we deze mensen het beste.
Geen kinderen betekent niet geen familie toch? De 3 huizen die wij hebben verkocht waren van ooms en tantes, die hadden ook zelf geen kinderen.
Ik sta er wat dubbel in, langs de ene kant denk ik wel een beetje brutaal. Maar als je het op de juiste manier aanpakt kan het wel denk ik. En dan een redelijk uitgebreide brief en niet enkel dat je nog steeds geïnteresseerd bent. En er in zitten dat je niet brutaal wilt zijn maar dat je de afgelopen jaren nog heel veel aan het huis gedacht hebt en nu zag dat het leeg staat. Dat je hoopt dat alles goed gaat met hen. Dat je nog steeds verliefd bent op het huis en als ze het in de toekomst toch willen verkopen of ze dan nog steeds aan jullie willen denken. Dan komt het niet zo over van oh het staat leeg, nu is het aan ons, maar meer als herinnering voor hen aan jullie. Als het huis uiteindelijk in de toekomst verkocht gaat worden door familieleden gaan die sowieso wel de hoofdprijs vragen vermoed ik, die doen het vermoedelijk allemaal meer met de ratio en niet met gevoel. Komt zo geschreven anders over dan ik het bedoel denk ik. Ergens denk ik ook eens langsgaan bij de mevrouw ipv een brief, maar dat zal wel echt te brutaal en chanterend zijn zeker? Zou ik zelf ook nooit durven hoor maar omdat je ook zegt dat je man nog op de koffie ging in het verleden. Weet natuurlijk niet hoe lang dat geleden is. Eigenlijk hebben wij een soort van hetzelfde gedaan, maar was nog net iets anders want wij kochten van mijn oma die op dat moment zeer dementerend was. Wij hebben toen in een mail aan al mijn tantes en nonkels aangegeven dat we heel graag oma haar huis zouden willen kopen en waarom. En daarop is dan van alle 6 de toestemming gekomen, wat ook niet zo vanzelfsprekend was want niet iedereen is nog goed met elkaar en zou het ons sowieso gunnen. Mijn nicht had eerder aangegeven het te willen huren vb en daar is iemand niet mee akkoord gegaan. Mijn oma had aan mijn vader haar zorgvolmacht gegeven voor ze te ver heen was, dat is haar schoonzoon trouwens. Dus die moest ook toestemming geven in haar plaats. Omdat je schrijft dat de man ook dementerend is kan het ook goed zijn dat hij dat niet meer mag beslissen op dit moment. Dus het kan goed zijn dat zoals bij ons er redelijk wat mensen mee akkoord moeten gaan. Tussen onze interesse aangeven en de uiteindelijke koop zat trouwens anderhalf jaar en in die tijd werd het huis nog wel eens gebruikt als logeerplek voor familie. Wat ik wil zeggen is dat het dus ook niet direct verkocht hoeft te worden als ze er nog steeds niet aan toe zijn. Ok, lange post om te zeggen dat het een lastige kwestie is haha
@TS Ik zou doen wat voor jou en je man het beste en fijnste voelt. In dit topic is enorme verdeeldheid, wat normaal is want iedereen denkt anders ergens over. De ene vindt het onbeschoft en niet kunnen terwijl een ander het wel prima vindt om het te doen of te krijgen in zo'n situatie. Het is jullie droomhuis geef je aan, dus volg je gevoel erin, maar op een respectvolle manier. Je kan een briefje schrijven, aangeven dat je gezien hebt dat het huis leeg staat, aangeven dat je hoopt dat het goed gaat met de mensen die er woonden, jullie een aantal jaar geleden al eens interesse hebben getoond in het huis en dat als het wellicht op de markt komt of ze eens aan jullie willen denken bij een eventuele verkoop en dan je gegevens erbij voegen. Of wat er ook al is aangegeven, ga eens informeren bij ene lokale makelaar. Vertel daar dat je hebt gezien dat het huis leeg staat en er interesse is als het op de markt komt en zij jullie kunnen benaderen als zij weten of horen dat het op de markt gaat komen. Veel succes en wijsheid met jullie besluit.
Heel eerlijk, Ik zou als ik in zo een situatie zou zitten en iemand een briefje schrijft want ze willen mijn huis, terwijl er helemaal nog niet bekend is hoe wat waar.. het aan iedereen behalve die gene verkopen. Mogen die mensen eerst eens kijken of ze überhaupt wel ooit terug thuis kunnen komen. Egoïstisch misschien ja, maar wij geven al 7 jaar aan verliefd te zijn op dat huis. Even geciteerd, maar dat jullie er al 7 jaar verliefd op zijn betekent niet dat je een voorrecht hebt of zieke mensen hun huis uit kan jagen/pushen het te verkopen. Verder is mijn ervaring dat juist nabestandn en of familie leden totaal geen emotionele band hebben en de hoofdprijs willen.
Maar als het leeg staat, dan neem ik aan letterlijk leeg. Dus alle meubels etc eruit. Lijkt me niet dat die mensen dan terug komen.
Jullie hadden al contact toch met die mensen, dus ik zou gewoon weer een briefje doen. Vind het ook niet onbeschoft. Wij hebben ons huis ook verkocht aan mensen die op een zondagmiddag aanbelde. Scheelde een hoop ellende, want voor je een huis op funda zet, moet je het ook in orde maken etc. Nu hebben wij het verkocht incl bekende gebreken, helemaal op onze voorwaarde. Dus daar zitten wel echt voordelen aan voor verkopende partij om het buiten de markt om te doen. Gewoon een net briefje in de bus.
Dan is het een ander verhaal als het al ontruimd is. Maar ze geven aan dat er geen kinderen zijn? Dan is er dus iemand anders al in bezig geweest. Dan zou je kunnen doen of je neus bloed. En gewoon dat je het een mooi huis vind het al een tijd leeg staat en dat je er interessen in hebt. Maar ik zou nooit refereren aan dat je weet dat beiden slecht gaan.
Ik vind het brutaal en egoïstisch. Ik zou zoiets echt nooit doen. Die mensen konden het jaren geleden emotioneel gezien niet aan om te verkopen. Nu ze er niet meer kunnen wonen, zijn die emoties echt niet weg en misschien nog wel heftiger aanwezig. Ik zou wachten tot er een bord in de tuin staat.
Ik lees dat jullie toen meermaals contact hebben gehad. Is het een idee om een mooie bos bloemen te sturen waarbij je schrijft dat je gehoord hebt van hun situatie en ze veel sterkte wenst. Misschien gaat er dan wel een belletje rinkelen bij de mensen en nemen ze alsnog contact op.
Ik denk dat het grote verschil is dat op het moment dat jij dat briefje kreeg, jij niet net flink gevallen was (met de gevolgen voor iemand op die leeftijd) en je zat met een begin dementerende man.