Haha, mijn grootouders deden dat. Die noemden elkaar pa en ma, en soms opa en oma. Moet er niet aan denken dat mijn man me ineens ‘ma’ of ‘moeders’ gaat noemen! ‘Moeders, ga jij even koffiezetten?’
Ik noem (of in geval van mijn moeder noemde) mijn ouders ook mama/papa. Als ik met anderen over ze praat, heb ik het over ons mam/ons pap (want Brabantse ook al woon ik er al meer dan 20 jaar niet meer) of mijn moeder / mijn vader. Alleen als ik met ons pap of mijn broer over ons mam praat, dan heb ik het ook wel over mama (of ons mam). En ons mam/pap gebruik ik dan als ik met mensen praat waar ik dichtbij sta (familie en vrienden) en mijn moeder/vader tegenover mensen waar ik wat verder vanaf sta/vreemden.
Die vind ik ook heel erg! Wij kregen als team ooit als reactie op de vakantieplanning een mail van onze manager met daarin "Het maakt mij niet uit, mits jullie allemaal tegelijk gaan" Nou... laten we dat maar niet doen, dan gaat het een beetje mis! Verder erger ik me aan de verkeerde klemtoon bij idealiter/ normaliter. Het heeft niets met liters te maken, maar met ideaal en normaal, dus het is 'normáliter' en 'ideáliter', met de laatste e zoals in bed of pen.
Ik vind het sowieso stom dat wijn nagenoeg áltijd wijntje wordt. Lees het hier op ZP ook zo vaak. Nu snap ik wel waarom, het is slecht, en een verkleining laat mensen er minder schuldig over voelen, maar toch...
Ik heb vooral een hekel aan incorrect taalgebruik. En ik weet dat het voor sommige mensen moeilijk is en ja, ik maak ook weleens fouten. Maar ik heb ook het gevoel dat veel mensen tegenwoordig ook gewoon geen moeite meer doen om correct te schrijven. Je ziet zo vaak me i.p.v. mijn, jou/jouw fouten, na en naar verkeerd gebruiken etc. En dan nog: - vriendinnetjes als je het over volwassenen hebt. Vriendinnetjes heb je op de basisschool, daarna zijn het vriendinnen. Of nog erger, 'dinnetjes'. Dat slaat echt helemaal nergens op. - 'nom nom nom' - in verkleinwoorden tegen kinderen praten - alle verkeerde vormen van sowieso - mits en tenzij door elkaar halen En nog veel meer....
Zou wel een grap zijn geweest als je dan had geantwoord: 'oké, dan passen we de planning aan en gaan wij (als in jullie allemaal als team dus) van x tot x op vakantie'.
ik zeg heel vaak: ik hoor je wel maar ik luister niet. De kinderen hebben er echt een hekel aan als ik dat zeg
Ik heb niet aan veel woorden een hekel maar aan Dinnetje en Bestie heb ik echt een hekel. mijn dochter heeft ook een bestie, maar die is 8. Bij een volwassene kan ik daar echt niet tegen.
Sowieso dat hele BFF vind ik iets stoms. In mijn ervaring zijn degenen die elkaar zo noemen geen vriendinnen voor het leven gebleven. Noem het gewoon een goede vriendin ofzo.
"Leef en laat leven," Nou nee dus, er zijn echt situaties waarin dat gewoon niet op gaat. "Ik voer mijn kind bloemkool". Nee! Je geeft je kind bloemkool te eten. Voeren doe je de dieren op de kinderboerderij. Een mens geef je te eten.
Sja en toch zeg ik tegen mensen die dichtbij me staan en m’n moeder ook kennen: ‘mama heeft/doet/gaat’ Maar dat zijn wel echt mensen die in m’n inner kring (zal ook wel een irritant woord zijn ) zitten.