Dit is ook hoe ik het heb begrepen. Juist als het in omloop is ontstaan er nieuwe varianten en is straks over xx jaren niemand meer beschermd. Zolang het niet rond gaat, kan het ook niet muteren.
En nu ook nieuwsberichten die melden dat de bof heerst op scholen. Hier van 1 geval gehoord op school.
Ook zo'n fijne ziekte de bof... Voor jongens ook nog vrij gevaarlijk wat betreft kans op onvruchtbaarheid.
Ik verlies echt een stuk hersencapaciteit bij het lezen van veel reacties op Social media. Ja jongens het is allemaal angstzaaierij om van het restant covid vaccins af te komen. Waar gaat het toch heen? Ik had zelf ook vraagtekens bij het covid vaccin maar om dan nu alles maar in twijfel te trekken en doelbewust je eigen kind en andere kinderen in gevaar te brengen echt ik kan er niet bij.
Oh mijn god de bof, dat heb ik als jong meisje ook gehad. Ik kan het me nog zo goed herinneren, dit moet je toch allemaal niet willen. Vandaag ook weer een ongevaccineerd kind van 2 jaar met vermoedelijk kinkhoest, ook weer doorgestuurd naar het ziekenhuis ivm lage saturatie. Ik begin me er steeds meer aan te ergeren, zo onnodig allemaal.
Ja echt hoor. Kost weer enorm veel tijd, weer bellen met een kinderarts, overleg, een verwijzing maken, insturen en dan in het ziekenhuis ook weer allerlei onderzoeken, artsen, mogelijk een opname, behandelplan, etc etc
Nou inderdaad! Ik ben iig heel erg blij dat ik ontzettend fijne huisartsen en assistenten heb. Wij hadden niet gevaccineerd en dus kinkhoest in huis met een newborn. Ook ik had de vaccinatie niet gehaald. Ik heb dat aangehaald, want ja daar voelde ik me op dat moment wel klote onder. Maar alle professionals hebben me dat schuldgevoel weg kunnen praten. Ook als alle vaccins gehaald waren had dit kunnen gebeuren. En ik heb altijd mogen bellen. Zelfs de hap, waar de druk erg hoog is, heeft me dat op het hart gedrukt, liever 10x voor niks langs komen dan 1 keer te laat.
Vind je ja? Is toch ook 'eigen schuld" en ' die drukke artsen en verpleegkundigen onnodig lastig vallen"?
Kan me het wel voorstellen qua drukte. Heel veel ruimte is er al niet in de ziekenhuizen op de kinderafdelingen, daar liepen we met RS rondes ook al een paar jaar tegen de problemen. Onderstaand de Nivel cijfers (peilingen wat er speelt door t land). Het is wel een verschijning zo in grafiekvorm en in relatie gezien met eerdere jaren. Kan me voorstellen dat de drukte op de kinderafdeling van t ziekenhuis nog niet echt veel minder is met zulke hoeveelheden. (Deze aantallen zijn uiteraard niet allemaal ziekenhuis gevallen, dit zijn huisarts meldingen)
Ik vroeg me af hoe dat vroeger ging. Ik las dat de BMR bestaat vanaf 1987. Ik kreeg die vaccinatie toen ik 9 was. Heb daarvoor bof, kinkhoest en rode hond gehad (en waterpokken uiteraard) Gingen er toen ook weleens kinderen dood aan zo'n ziekte? Ik heb toen nooit geweten dat het listige ziektes waren. Of was er nog gewoon weinig over bekend, weet iemand dit?
Mijn voorbeeld kan ook anderen in gevaar brengen. Wat míjn punt is: we leven in een tolerant land. Toch? Daar zijn we toch zo trots op? Maar zodra er een minderheid of groep is die anders doet en denkt dan de 'gevestigde orde' dan is er van tolerantie níets meer over. Ik lees hier al 18-20 jaar mee, en deze discussie is al zó vaak langs gekomen! En het verandert nooit. Al zullen er verplichte vaccinaties komen, er blijft een groep die dit weigert. En er zijn artsen die daar begrip voor hebben en hun patiënten liefdevol en goed helpen én artsen die dit met tegenzin en vol verwijten zullen doen.
Denk dat het in t algemeen lastig herleiden wordt. In onze familielijn zitten bijv wel wat kind slachtoffers (werden niet ouder dan 2), maar het is lastig herleiden waaraan. Er werd eigenlijk naderhand niet meer over gesproken en op de persoonslijsten staat het niet. Kindsterfte was in die generatie (onze grootouders als kinderen) nog vrij veel voorkomend maar WO2 was bij hun ook nog een factor. Doodgeborene ging men toen ook heel anders mee om, werd weggehaald na de bevalling en veelal had je ze niet eens gezien. Nu onvoorstelbaar, maar met zo'n tijdsgeest wordt het lastig uitzoeken bedoel ik te zeggen. In de generatie van mijn ouders geen kinderziekte slachtoffers aan b/m/r/k. Wel eentje die niet oud werd door een doorgeslagen oorontsteking en "het jongetje 3 straten verder" verhalen. Het hoorde er "gewoon bij" maar gezien hun enthousiasme voor het bestaan van de vaccinaties was de ervaring met die ziektes toch ook niet zo positief. Terwijl ze ook net bekend raakten met de DES effecten (omstreeks 1970) dus ook niet zo héél enthousiast waren voor "nieuwe dingen".
Dat @Anouk2005 hier haar ergernis uit, wil nog niet zeggen dat ze haar patiënten niet goed helpt en ondersteunt. Wie zegt dat jouw liefdevolle artsen zich achter de schermen niet ergeren aan bepaalde dingen? Ze hebben allemaal zorgplicht en ze zullen allemaal helpen, of ze nou een mening delen of niet.
Ik weet het wel van polio. Mijn vader vertelde altijd dat er in zijn dorp in iedere straat wel een kindje was met polio die dan in een bed achter het raam lag naar buiten te kijken. Toen de polio vaccinatie kwam stond iedereen er voor in de rij en was iedereen blij, ondanks dat het een heel gelovig dorp was. Mensen hadden gewoon teveel ellende van dichtbij meegemaakt denk ik.
Probleem is dat die groep alleen maar groeit, artsen kunnen patiënten liefdevol helpen. Dat wil nog niet zeggen dat ze begrip hebben voor de keuzes. Ik heb het zelf dichtbij meegemaakt. De kinderen die ziek worden hebben zelf niet de keuze gemaakt om het vaccin niet te nemen, dat doen de ouders.