Maar ook dat is leuk. Dan krijgt dat ene kind echt alle aandacht. Is gewoon heel speciaal. ik ga met enige regelmaat apart een dagje weg met 1 kind en dat vinden ze heerlijk
Ja ik vind het zelf ook zeer leuk hoor. Niet alleen de 1 op 1 tijd maar ook eventjes rustiger voor mijzelf.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar voor mij zou 10 dagen nu echt te veel zijn, maar ik zou geen moeite hebben met een dag of 4/5 (wel graag pas als de aanstaande baby minimaal 4 maanden is en hopelijk ‘s nachts geen voeding meer nodig heeft). Wat mij betreft is het erg afhankelijk van de leeftijd van jullie kind(eren). Als de baby hier naar de basisschool gaat straks zou ik 10 dagen wel prima vinden, maar zelf zou ik een zuipvakantie geen fijn gevoel vinden en ik zou er meer vrede mee hebben als hij mooie dingen van de wereld zou gaan zien. Tot die tijd vind ik rond de 5 dagen behapbaar als ik zelf gewoon moet werken. Mijn man zou het mij trouwens ook gewoon gunnen, maar ook rond de 5 dagen!
Voor mij is het ook een ander gegeven maar het blijft (op dit ogenblik) voor ons gezin even onmogelijk. Ik kijk dan naar volgende week. 18u stage (normaal 24 maar ik ben klaar) heb ik nog een 9 tal extra afspraken en dat is helaas niet eenmalig zo goed gevulde week, zo gaat het namelijk al maanden. 3 keer kiné. 1 consult in het ziekenhuis voor mijzelf. 1 kno consult met de jongste 1 eind evaluatie gesprek over mijn stage. 1 huisdokter bezoek 1 psychiater bezoek over de oudste (samen met mijn man). 1 bezoek aan de psychologe die alles regelde rond de onderzoeken van onze middelste. Ook wil ik alleen bij mijn oma op bezoek. Dus dat moet ook nog ergens ingepland worden. Helaas ook geen helpende grootouder handen.
Ik heb het net eens even aan mijn man gevraagd. Als ik nu op vakantie wil met vriendinnen, met hoeveel nachten ben je dan comfortabel? Zijn conclusie: nu is een nachtje eigenlijk al veel. Zitten met een baby met nachtvoedingen etc. Als ze allebei naar de opvang gaan, 1 of 2 nachtjes op dit moment. En als we een jaar verder zijn 2 of 3 nachtjes weg. Ben blij dat we wat dat betreft op 1 lijn zitten
Helemaal mee eens. Hier is man ook doordeweeks weg voor werk. Puur praktisch is het 0 verschil of hij werkt of vakantie met vrienden heeft die 5 dagen. Maar psychisch wel en dàt maakt het hier soms wel zwaar. Ook omdat ik minder makkelijk alleen weg kon (door bijv lang borstvoeding) maar ook omdat ik niemand heb die 5 dagen mee wil/kan/durft. 24u is vaak al lastig
Dat vraagt ze inderdaad, maar in verdere posts komt ook naar voren dat het niet helemaal lekker loopt binnen hun relatie. Wat heeft TS eraan als wij allemaal ook nog eens gaan benoemen dat we niet met zo'n man samen kunnen of willen zijn en dat het onaantrekkelijk, puberaal, asociaal of wat dan ook is. Daarmee wordt er in feite gezegd; 'weg met zo'n vent'. Wij zien enkel het topje van de ijsberg dus het is toch beter te adviseren om op zoek te gaan naar manieren om haar relatie te verbeteren.
Ik vroeg het net ook aan mijn man. Die zegt: 5 dagen ofzo. Haha ik ga over een maand ook 5 dagen dus gelukkig maar Maar hier kwamen we net ook beide tot de conclusie dat zo 4 nachten/5 dagen prima is. Maar hier kinderen die doorslapen en van 2,5 en 6 en 9 jaar. Al pratende we kwamen we er net op dat als de jongste 4/5 is een week of langer ook zou kunnen ( beide geen behoefte aan maar stel ) Met alleen de twee oudsten vind ik het wel goed te doen.
Dat weet ik; daar heb ik dan ook op gereageerd in mijn posts. Maar niet iedereen leest alles, dat is in alle topics zo.
Ik snap goed dat je niet blij wordt van het idee dat je man 10 dagen op vakantie gaat. En wat voor vakantie. Als het nou een fantastische droomreis is oid. Mijn man heeft laatst zitten sparren met zijn vrienden over ergens in een land in Afrika een marathon lopen om geld op te halen voor een goed doel, zoiets was het geloof ik, dat zou ik ook zelf pittig vinden als achterblijver maar verder wel prima. Hier worden we beiden niet blij van dagen achter elkaar in ons eentje het gezin en huishouden runnen, dus dat doen we dan ook niet. En het is ook niet zo dat we omkomen in vakantiedagen en geld, dus het zou ergens toch ten koste gaan van gezin. Eerlijk gezegd vind ik zelf het idee van een vakantie zonder de rest van het gezin ook echt niet aantrekkelijk omdat ik weet dat ik de dagen daarvoor en daarna vreselijk veel tijd kwijt ga zijn aan het huishouden.
Nu ik alles gelezen heb denk ik alleen maar. Hoe.. zuipen is al duur (bar hier cafe zus) en dan ook een hotel (niet zelf schoonmaken) en dan een vrouw thuis die geen kant uit kan omdat man aan de zuip is (wat als). Nou daar gaan weer honderden euro's voor jan l.l. Dat ge zegt te hebben. Denk ik arme kinderen. Ik ben een dochter van een vader die ook heel stom kon doen en zo even achter het stuur kroop. Hoe ouder hoe meer ik mij schaamde. Ik nam het over en was type lang leven de lol alleen 1 ding is anders met 18 dacht ik what the piep doe ik. En dan zie je hoe lollig ze denken te zijn en dat is dan ook nog fam. Dus tja vecht of laat.
Oe lastig, TS! Ik denk vooral dat je wat moet doen aan de overige punten die je schetste later. Of een vakantie van 10 dagen okay is, is heel persoonlijk. Ik zou er niet aan moeten denken, zelf niet, maar ook niet dat mijn man 10 dagen weg is. Maar dat komt omdat ik het liefste bij mijn gezin ben. En hij ook. Zonder hem wordt het voor mij heel erg lastig. En ik zou het heel vervelend vinden om hem 10 dagen niet te zien (vast heel puberaal, wij slapen echt bijna nooit zonder elkaar laat staan 10 dagen). Maar…als mijn man dat echt zou willen, het echt leuk zou vinden, zou ik met hem om de tafel gaan en een lijst maken van knelpunten en beren op de weg die ik zie. En dat samen oplossen. Dan kan hij die vakantie doen, en komt niet alles op mij aan. Maar goed, wij zijn nogal een alles-in-overleg-gezin. En dit is wel een van die dingen waar echt overleg voor nodig is, lijkt me. Volgens mij mis jij support en dat is echt naar. Misschien samen een avondje weg om het even uit te tekenen en op te lossen?
Als ik dit lees lijkt er heel veel meer achter te zitten dan wat je schrijft. Kleine dingen die los niet veel lijken maar op een grote hoop wel. Misschien ook tijd voor een goed gesprek. Uit je zorgen, bespreek hoe jullie relatie is en wat je wel en niet wil. Blijf bij jezelf als in niet vertellen wat hij wel en niet moet doen maar zeg bijvoorbeeld ik zou het niet fijn vinden als je 10 dagen van de wereld drinkt, dan maak ik me teveel zorgen. (Is dat ook zo? Pakt hij bij het eten wat alcohol of gaat hij echt flink aan de drank?) Man en ik zouden het prima vinden als de ander een paar dagen weg gaat. Geven wel wel aan wat we wel en niet willen. We gaan niet zonder elkaar echt op vakantie maar ik logeer aan de andere kant van het land met onze knul wanneer het vakantie is bij mijn moeder. Meestal vertrekken we in het weekend want dan heeft hij een weekend voor zich zelf, werkt na het weekend en zijn we er vlot weer. Na zo'n 2/ 3 is hij het wel weer zat om alleen te zijn Dus misschien dat we niet echt goed vergelijkingsmateriaal zijn, ik drink nooit (geen behoefte aan) man drinkt ooit een flesje bier maar dat kun je op 2 handen tellen wat hij drinkt in het jaar, meestal ook nog 0.0. We doen het liefste dingen met zijn 3en. Moet wel zeggen dat we er ook over praten, mede door dit soort topics dat we wel blijven kijken wat we beide wel en niet willen. Lijkt me een heel vervelende situatie voor je en hopelijk kunnen jullie een compromis sluiten. Succes!
hier ook geen probeem mee, vriend gaat ook 10 dagen met vrienden naar maspalomas dit jaar, en ja natuurlijk ook stappen en glaasje drinken. Ik ga ook gezellig met vriendinnen 8 dagen weg en ook wij gaan lekker leuke dingen doen!
Ik zou hier ook niet op wachten en vind 10 dagen echt te lang. Je alternatief van 5 dagen zou mij beter in de oren klinken.
Dit is natuurlijk het werkelijke probleem. Jullie passen niet (meer) bij elkaar. Hij is geen leuke partner meer voor jou. Je walgt zelfs van hem! En hij weet heus wel dat het niet goed gaat tussen jullie maar trekt zich niets van jou aan. Hij doet al jaren lekker zijn eigen ding met zijn vrienden en jij mag het uitzoeken. Het werkelijke probleem is heel wat anders dan die ene vakantie. Jullie hebben een relatieprobleem. En een vakantie vol drank waar alles kan is natuurlijk een fijne uitvlucht. Want heb jij enig idee wat ze daar precies doen? Waarschijnlijk niet.
Dank voor jullie reacties en ik kon met name de reflecties ook erg waarderen. Waar kan ik dingen veranderen voor de relatie of alleen voor mezelf? De vakantie even daargelaten, dat duurt nog even, ben ik het gesprek aangegaan met ui te spreken dat ik twijfel of we nog bijelkaar passen en of we nog wel gelukkig zijn. Hij viel in eerste instantie bijna van zijn stoel en ik merkte acute paniek. Ik praat dus echt te weinig. Ben meer het type wat zich terug trekt of onaardig tegen hem doet en dat snapt hij logischerwijs niet. We hebben een intake staan bij een relatie therapeut en zijn door de dag heen enorm veel aan het praten. Drank is stiekem een groter onderwerp dan gedacht, daar is bij mijn partner bewust wording in en hij gaat daar individueel aan de gang. Ik steun hem daar graag in. to be continued zeg maar…. We zullen beide structureel ander en constructief gedrag moeten laten zien wil het slagen voor de toekomst. Of we dat beiden kunnen en willen weet ik nog niet maar partner is het eens dat er iets gebeuren moet.