Man van huis voor werk

@Baileyy zouden je kinderen misschien iets kunnen hebben aan een knuffel van papa? Kijk dan eens bij https://knuffelmakers.nl/. Ik hoor daar hele positieve verhalen over!

 

Dat hij laconiek doet, dat zou mij nog het meest storen.
En dat mag je echt wel duidelijk laten weten.

Mijn man was voorheen ook al een week van te voren bezig met: kijk wat een mooi hotel, en dan ga ik lekker daar of daar eten.
Toen heb ik hem ook wel duidelijk gemaakt dat dit voor mij niet tof is. En dat hij het daar best naar zn zin mag hebben, maar dat hij het hele voorpret gebeuren achterwege mag laten.
1x per jaar vind ik wat anders, maar dit is elke 6-8 weken.

 

Ik vind het loodzwaar als mijn vriend een week weg is, maar het is sowieso al pittig met een jonge baby, ook wanneer hij wel elke avond thuis komt.
Staat wel tegenover dat het hier soepel verloopt met de andere drie. Ik ben een stuk consequenter dus voor de kinderen is er meer duidelijkheid en minder discussie. Bedtijd verloopt prima, opruimen ook. Eten is een stuk gezelliger dan met een mopperkont erbij aan tafel (werk is stressvol momenteel).

Wat mij betreft mag hij regelmatig een nachtje of weekje weg zijn, dan komt er hier wat rust in huis (en minder zooi van zijn kant dus minder werk voor mij om op te ruimen want de kinderen volgen zijn voorbeeld wat betreft rotzooi maken).
Neemt niet weg dat ik na een week alleen ook echt helemaal gesloopt ben. Niet dat er nou zoveel anders is, ik moet alleen elke ochtend op tijd de kinderen uit bed, aangekleed hebben en naar school brengen. Dat doet vriend grotendeels als hij thuis is, zet ze onderweg naar kantoor bij school af 3/4 keer per week. Voor de rest verandert er weinig. Ik zorg voor de baby, de was, het huishouden, sport vd kinderen, spelers etc.

@Baileyy ik snap wel dat je er tegenop ziet hoor. Gebeurt het vaak dat hij voor zijn werk weg moet? Mijn vriend was voor de pandemie elke maand een week weg. Ik vond dat toen (met 2 kinderen) heerlijk. Nu ziet het er naar uit dat hij elke 2-3 maanden weer een week op pad gaat en zit elke week een dag in de randstad, soms een nacht weg als hij 2 dagen die kant op moet.

Ik heb een lieve schoonmoeder die hulp aanbiedt maar daar heb ik nog geen gebruik van gemaakt. Zelfde met een vriendin die graag de kinderen uit school haalt en ze naar me toe brengt als het even niet lukt met de baby bijvoorbeeld. Heb jij ook wat extra hulp of een vangnet in de weken dat je man weg is?

 

Ik zou bij hem echt aansturen op samen ervoor zitten om een planning te maken.
Je bent samen een gezin, ook als hij er niet is kan hij vooraf wel meedenken en regelen. En vooral ook aangeven dat het voor hem heel leuk is, maar voor jou pittig met alle last op je schouders tijdens die periode. Normaal draag je samen die last en kun je delen, dat kan dan niet.
En wellicht een optie om zelf ook eens weg te gaan? Dat hij de last alleen draagt? Weet niet of je dit überhaupt wil, maar misschien iets om eens over na te denken? Hoeft niet meteen 3 weken natuurlijk

Lastig dat je met en angstig kind zit, weet hij/ zij waarom dit is? Kan die het uitleggen? Waarschijnlijk is dit lastig gezien het traject wat jullie al doorlopen hebben. En voor de jongste zou ik kijken of een planning voor hem evt minder prikkels geeft, wellicht meer houvast en duidelijkheid? En dingen waarvan je weet dat er sterk op gereageerd wordt even (proberen) te vermijden in die weken? Sowieso is een vaste routine/ structuur dan vaak helpend, maar als je als volwassene er alleen voor staat wellicht nog meer.
Succes en sterkte ermee!

 

Dit zijn altijd van de tegenstrijdige opmerkingen van je. Je verwacht dus óf dat je van je partner verwacht het samen te doen óf dat je zelfstandig en onafhankelijk bent. Het kan blijkbaar niet én, én zijn in je hoofd. Want jij bent ook altijd degene die zegt dat je samen voor je kinderen kiest en er dus samen voor moet zorgen maar ook allebei het apart moet kunnen. Dat is zo tegenstrijdig steeds.
Je reageert hiermee namelijk altijd op vrouwen die aangeven dat het bij hen dus niet vóelt alsof beide partijen dit ook alleen zouden kunnen. Het is altijd in een situatie dat de man weggaat, de vrouw de 'makkelijke' houding van de man niet prettig vindt en om herkenning en tips vraagt.
En vervolgens kraak je de vrouw altijd af met dat ze zeurt en dat ze niet zelfstandig en onafhankelijk is.
Je reactie is bij dit soort topics nooit helpend, echt nooit. Diegene voelt zich vooral niet gehoord. Meningen verschillen nou eenmaal. Maar wanneer iemand om tips vraagt en je kan alleen maar geen tips geven en wel een sneer, sla een topic dan gewoon over.

 

To dit klinkt eerder als een probleem binnen jullie relatie. Iets waar je samen aan moet werken. Want als jij accepteert dat hij dit werk doet dan hoort dit er nu bij. Ik zou geen trek hebben in een partner die loopt te zuchten en steunen omdat ze zichzelf niet kan redden met de kinderen en haar huishouden. En dat je niet eens voorpret mag delen. Want natuurlijk heb je zin in zo'n buitenlandse trip, leuke hotels en lekker eten. Dat wil je ook gewoon kunnen delen met je partner. Goede onderlinge communicatie en zaken afstemmen. En als jij het echt niet trekt dat hij veelvuldig en regelmatig weg is dan moet je daar het gesprek over voeren (kan hij deze baan nog houden binnen jullie huidige gezin of moet hij praten op zijn werk of zoeken naar wat anders?)

Misschien een optie om eens tijd voor jezelf te nemen als hij er wel is?

 

Mijn man is elke keer 6 a 7 weken thuis en dan 2,5 week aan de andere kant van de wereld. We missen hem veel, maar vooral omdat we het gezellig hebben samen. Praktisch gezien red ik het helemaal prima met onze 3 kinderen. Ze zijn nu 3, 5 en 7 jaar oud. En dan doe ik nog thuisonderwijs ook, dus ik ben dan 24/7 (op wat sporten van de kids na) samen met de kids.
Ik merk dat ik het soms zelfs makkelijker vind, ook al is het natuurlijk wel meer werk. Maar als we samen hier zijn, verwacht ik toch eigenlijk wel bepaalde dingen van hem. We doen de kinderen en het koken enzo samen en ik durf te zeggen dat we echt wel 50/50 doen, maar dan is het niet altijd op "mijn tijd" of de manier waarop ik het fijn zou vinden. Dan erger ik me daaraan.
Als ik er weer alleen voor sta, weet ik dat ik alles zelf moet doen en gaat dat op de een of andere manier beter
Ik plan dan ook nog beter, want anders heb ik bijv. geen avond over.
In die weken ben ik gewoon net als normaal. Wij hebben eigenlijk geen routines, bedtijdrituelen of andere dingen die altijd hetzelfde gaan. Het gaat hier altijd weer anders en dat gaat heerlijk. Geen zorgen dus hier als het niet gaat zoals "normaal".
Het enige wat anders gaat is dat ze dan geregeld tijdens het avondeten tv mogen kijken, wat normaal alleen op zondag mag. Dan heb ik even een break.

Toevallig vliegt hij vanavond weer naar huis en dan zie ik hem donderdag rond 11 uur weer, daar kijk ik echt wel naar uit. We waarderen elkaar eigenlijk ook wel weer extra dan voordat hij dit elke keer moest doen. We missen elkaar dan weer en zeggen meer lieve dingen, kunnen niet wachten om elkaar weer te zien. Zoetsappig, hè?

Het leuke is dat hij altijd op zijn laatste dag daar voor mij wat lekkere dingen meeneemt, aangezien hij 2 koffers mee mag nemen en maar een halve gebruikt. En aangezien wij niet in NL wonen en hij dus elke 2 maanden in NL werkt, kijk ik er erg naar uit wat hij nu weer voor me meebrengt uit NL

 

Mijn man is ook regelmatig voor zijn werk weg. Ik ben liever alleen thuis met de kinderen dan dat ik met hem zou moeten ruilen. Vreselijk al die etentjes en borrels met collega's en klanten. Ik vind verplichte sociale activiteiten echt enorme energievreters. Laat mij maar lekker in mijn eigen huisje met de kinderen. Ik ervaar het niet als zwaarder als ik alleen ben dan samen. Mn planning is wel wat strakker, omdat ik dan 4 avonden na mijn werk mee ga naar het sporten ipv dat we het kunnen verdelen. Maar daar kan ik prima rekening mee houden.

 

Ook hier een man die regelmatig 1-4 weken van huis is.
Sowieso is hij elke week van woensdagochtend tot vrijdagavond in Parijs, dus veel weg.

Hier belt (beeldbellen) mijn man altijd om half 6 naar huis. De kinderen hebben dan een half uurtje met hem. Dat geeft rust voor ze. Dit doet hij altijd, ook als dit voor hem dan midden in de nacht is of tijdens een vergadering. Hij kondigt dan bij aanvang aan: ik ben ook een vader met kinderen die mij nodig hebben dus de vergadering is van dan tot dan geschorst omdat ik mijn kinderen dan bel.
Scheelt misschien dat hij de vergadering altijd voorzit.

Verder ben ik best chaotisch dus dat is het de dagen dat hij er niet is ook. Maar eerlijk gezegd de dagen dat hij er wel is is het vaak ook chaotisch.
We missen hem, maar rollen er ook doorheen. De jongste 2 slapen om de beurt bij mij in bed als hij er niet is. Super gezellig is dat tijd. Zo houden we het leuk.

 

Mijn vriend is een paar keer per jaar een paar dagen naar het buitenland, meestal 3-4 dagen dus prima te overzien. Nou zijn onze kinderen niet meer heel klein (11 en 9) dus ik vind dat gedeelte niet heel zwaar ofzo. Nou is hij op een normale werkdag (als ik niet werk) ook meestal om 6 uur al de deur uit, dus dan kom ik hem niet eens tegen in de ochtend. Grootste deel huishouden doe ik ook al omdat ik minder werk en meestal thuis ben als er eten gekookt moet worden enzo. Ik vind vooral de avonden een beetje eenzaam, maar omdat het hier vaak maar 2 of 3 nachten is, is dat wel te overzien.
Meestal maak ik er wel wat leuks van met de kids, een keer lekker pizza eten en vaak mogen ze om de beurt een nachtje bij mij slapen

 

Als hij ook wat meer erkenning geeft en voor wat dingen zorgt die het ts makkelijker maken, kan zij misschien wat beter naar zijn verhalen luisteren. Die onderlinge communicatie moet ook van zijn kant komen he.

 

Mijn man reist ook regelmatig voor zijn werk. Nu onze kinderen 12 en 14 zijn is het te doen maar met jonge kinderen lijkt het me nog pittiger. Ik plan rustige momenten, eet wat makkelijker, ik ben wat makkelijker met scherm en bedtijd en zorg dat ik iets leuks plan voor mezelf.

De kinderen missen hem en uiten dit allebei op een andere manier. De jongste appt en belt regelmatig en de oudste is vooral boos en negeert hem volledig. Allebei is prima en het hoort er een beetje bij, alle gevoelens mogen er zijn.
Ik merk wel dat er meer rust is als ik het alleen moet doen want er zijn geen verwachtingen en ik kan alles op mijn eigen tempo doen.

Ik heb mijn baan aangepast op zijn werk. Ik ben jaren tbm geweest en dat had toen een andere reden. Inmiddels werk ik 2 dagen waarvan 1 dag in het weekend. Zo heeft mijn man een dag "alleen" thuis en heb iets te doen waar ik plezier uithaal. Die ene dag die ik doordeweeks werk geeft geen extra druk als hij er niet is. Voor ons lijkt dit voor nu heel goed te werken.

Wat vervelend dat jouw man weinig begrip toont voor jullie hele situatie. Dit is iets waar jullie over moeten gaan praten want op deze manier werkt het niet prettig.
Voor jezelf zou je kunnen kijken waar je extra ruimte kunt inplannen. Zijn er dingen die je kunt uitbesteden als hij langer weg is? Zou je voor of na zijn reis misschien wat eigen tijd kunnen pakken? Laat de boodschappen bezorgen, plan wat afspraken in voor de kinderen enz enz.
Maak het jezelf net even wat makkelijker..
Succes!

 

Soms denk ik dat amber een man is

@TS ik snap dat het heel pittig is vooral omdat er geen begrip van hem na jou ook is!

 

Absoluut waar. Daarom lijkt hier ook sprake van problemen in de onderlinge communicatie. Beiden zijn aan het zenden maar niemand is aan het luisteren.

Beter pakken ze dit onderling goed aan. Want als dit zijn baan is gaat hij dus continu langdurig weg. En als hij ver weg is en lange dagen maakt begrijp ik heel goed dat je niet bezig kunt zijn met alles wat thuis gaande is. Als het to echt niet lukt moeten ze samen een gesprek voeren over deze baan op dit moment in hun leven.

 

Zeker! want mannen hangen graag rond op huisvrouwenfora.

 

Waarom hang jij hier eigenlijk graag rond? Ben ik echt benieuwd naar.

 

Graag is een groot woord. Af en toe zitten er wel eens leuke discussies of vragen bij. Maar al die eindeloze topics over wat eet/draag/doe jij vandaag hebben mijn interesse totaal niet.

 

Ze krijgt ontzettend veel aandacht op het forum. Iedereen die maar blijft reageren en de discussies aan gaan. Denk dat ze dat heerlijk vindt.