Standje overleven ken ik, zo voel ik me ook. Juist omdat het fysieke gedeelte zwaar is (moe, misselijk, life goes on ondertussen) is het mentaal ook heftig vind ik. Ben enorm dankbaar dat alles goed lijkt te gaan tot dusver, maar het is wel zwaar .. Hopelijk vliegen de weken voorbij en voel ik mij energieker in het tweede trimester zoals bij mijn andere zwangerschappen. Mijn man zijn vader ligt ook op sterven en daardoor is mijn man ook heel moe.
Resultaat van mijn bloedonderzoeken zijn binnen, helaas waren de waardes lager dan ik hoopte. Ook ben ik helaas aan het bloeden nog geen stolsels, dus ik blijf nog even hangen tot dat gebeurd is en dan ga ik weer afscheid van jullie nemen.
Ja, maar door zijn hersenbeschadiging heeft hij echt geen flauw idee wat er om zich heen gebeurd. In november heeft hij een hartstilstand gehad, is hij gereanimeerd en dus hele erge hersenbeschadiging daardoor. Hij is dus enorm verward en bijna al zijn herinneringen zijn kwijt. Hij blijkt een zeldzame kanker te hebben wat zich heel snel heeft ontwikkeld, dus die reanimatie was uitstel van executie. Hij woont nu in een zorghuis, en hij gaat nu hard achteruit. Het is pittig voor mijn man. Mijn eigen vader is eind oktober overleden dus wel bizar allemaal.
Nog gecondoleerd met het verlies van je eigen vader. Wat heftig allemaal zeg. En wat zielig ook voor de vader van je man en zijn familie. Je gaat er na zo'n geslaagde reanimatie toch vanuit dat iemand weer opknapt. Leven jullie moeders nog wel?
Oh wat een heftige tijd voor jullie beiden. Zo'n geschommel van emoties ook. Heel veel sterkte voor de komende tijd (en nog gecondoleerd vanwege je eigen vader) Hopelijk blijft verder leed voor je schoonvader bespaard, hoe dubbel dat gevoel ook is. Dikke virtuele knuffel!♡♡♡
Oh nee, niet leuk! Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt. Heel veel sterkte en kracht voor jullie! ook voor jou een hele dikke virtuele knuffel♡♡♡
Ik moet tot 18 uur helaas. Net op de behandelbank een powernap gedaan van 30 min. Voordeel van een afbeller. Ik zal het op mn tandvlees halen. Vanavond iig niets gepland, dus zal er heel vroeg inliggen vandaag
@iez, Ah nee! Is er echt geen hoop meer, of nog wel een kans dat het goed zit? Wat zei de dokter/gynaecoloog? Mijn klachten zijn nu: de hele dag door een beetje misselijk, rugpijn aan de rechterkant en een zere plek rechts van mijn navel. Waarschijnlijk een reactie van mijn darmen die op moeten schuiven, maar wel irritant. Ook heb ik nog steeds zere borsten die ook lekker aan het groeien zijn. Voorlopig past alles nog, al dat duurt niet heel lang meer denk ik. Dan ga ik aan de meegroeiBH's. Welke weet ik nog niet, dus ik lees graag mee voor eventuele tips. We gaan het onze ouders en mijn broertjes vertellen op de verjaardag van mijn man volgende week. Dan ben ik 8+1. Ben heel benieuwd naar hun reactie!
Bedankt voor jullie medeleven. @SecretSquirrel ze zeiden eigenlijk niets. Van het ziekenhuis moest ik gewoon afwachten of er ook stolsels eruit zouden komen en als dat zo was dan was het eigenlijk zeker een miskraam. En daarna moest ik weer contact opnemen of ze dan nog een echo gaan doen om te checken of alles eruit is weet ik niet.
Wat vreemd dat ze jou met het verleden dat je al hebt meegemaakt zo laten bungelen. Je zou verwachten dat ze je iets beter zouden begeleiden hierin
Ja he, mijn voormalige gyneacoloog was heel warm en had me zeker langs laten komen, maar hij is met pensioen gegaan. Hij was mijn behandelaar bij al mijn 8 zwangerschappen. Maar nu ben ik nog geen eens voor een 1e echo daar geweest en de assistente was een beetje koud aan de telefoon. Ze vroeg zelfs maar waarom bent u bij ons? Toen ik zei wel dat is, onderbrak me en zei ze oh oh ja ik zie het al. Tja het is wat het is. Daar moet ik het mee doen. Het houdt een miskraam toch niet tegen.
Is er geen ander ziekenhuis in de buurt waar je wel gehoord wordt? Wat een kille bedoeling daar zeg. Gewoon wat empathy en wederhoor, wat is daar moeilijk aan. Gun je een goede begeleiding! Hopelijk kun je er of ergens anders alsnog terecht voor wat ondersteuning
Leuk! Misschien dat ik echt toch wel eerder wil vertellen. Daar twijfel ik nu over. Ik ga het nog met m’n vriend bespreken. Hoe gaan jullie het vertellen eigenlijk? Op een speciale manier? Ik was vandaag super misselijk. Ik moest ook langs de fysio en even naar stad om een cadeautje voor vriendin te kopen die is bevallen van haar zoontje, toen ging het opzich wel. Toen kwam ik thuis en had barstende koppijn en mega misselijk dus heb best lang geslapen. Ik kon niets anders doen dan liggen ook eigenlijk. Ik weet dus niet zeker of dit van de zwangerschap komt of van het feit dat ik een mega jetlag heb (of een ander virus opgelopen in het vliegtuig)
@iez Nou ja, wat onvriendelijk! Je kunt het inderdaad niet tegenhouden, maar dat neemt niet weg dat jij ermee zit en wil weten waar je aan toe bent. Heel naar, zeker met jouw voorgeschiedenis. In ieder geval heel veel sterkte gewenst en een dikke virtuele knuffel van mij. @Melaelisa met een roze/blauwe taart of cupcakes! Het is nog vroeg, maar wel een heel goed moment aangezien mijn ouders nogal ver wonen en we elkaar niet wekelijks zien. Het is het 1e kleinkind aan beide kanten, dus verwacht heel veel enthousiasme haha. Gaat het al wat beter met je? Misschien is de oorzaak een combinatie van alles? Wij gaan trouwens ook lekker met het enthousiasme: de luiertas is al binnen (want sale) en het kamertje staat al in de basislaag verf haha
@bubblybaby en @Ikwilzwangerworden heel veel succes bij de intake/echo vandaag! Hoop dat jullie mogen spieken