Hier ook een stille meelezer. Ik heb heel erg veel bewondering voor je hoe je dit alles hebt gedaan. Goede reis, en veel sterkte met het afscheid ❤️.
Ook ik ben een stille meelezer, maar ik zit inderdaad al de hele dag aan jullie te denken. Ik hoop dat de reis voorspoedig verloopt en dat er een fijn afscheid volgt. Veel sterkte met het afscheid en de terugreis!
Jezus wat mooi gezegd: ‘altijd bij jullie gezin horen, maar er alleen niet meer kan wonen’ Ik wou dat ik wat meer pleeggezinnen had gehad zoals jullie qua werk. ❤️
Inderdaad heel mooi gezegd. Maar ik weet niet met welke pleeggezinnen jij te maken hebt gehad? Dit is namelijk niet altijd mogelijk/haalbaar. Het scheelt ook nogal of je 1 of 30 pleegkinderen hebt (gehad). Deze belofte kan je dan helaas niet maken als ze weggaan. En het ligt er ook aan hoe lang ze zijn geweest natuurlijk.
inderdaad. Ik denk dat je altijd moet oppassen met oordelen en vergelijken. Elke situatie is anders en elke situatie is complex. Dat was tenslotte ook waar een deel van dit topic over ging en de conclusie dat je niet kan en moet vergelijken. Je weet niet hoe het is tenzij je er zelf in zit als (pleeg)ouder.
Wat lief dat jullie allemaal zo meeleven. Nou, ik heb ook een mooie update voor jullie! De reis ging prima. we hebben het gezellig gehad. Dochter heeft veel geslapen en zat vooral met airpods in, maar het blijft een puber natuurlijk Bij het boarden was ik al door, dus stond even te wachten op dochter. Toen ze werd aangesproken of ze helemaal alleen op reis mocht. Dus ik zeg nee hoor, ze is met mij. Dochter zegt dat is mijn moeder en die man kijkt mij een beetje verbaasd aan waarop ik zeg ‘ wat lijken we op elkaar hè’ Moest die man erg om lachen. Maar blijkbaar reageerde hij vooral op haar naam. Want zijn dochter heeft dezelfde voornaam. En zijn zwager had dezelfde achternaam. Eritreese namen en dochter is ook Eritrees. Dus toen zei ik nog dat haar biologische moeder ook Eritrees was en dat we naar haar toe op weg waren. Vond hij een prachtig verhaal en we hielden die hele rij op Douane vond ik echt even spannend. Maar ik heb altijd geleerd ‘kill the with kindness’ en eerlijk blijven. Dus heb uitgelegd wat we kwamen doen. Kreeg nog de vraag hoe lang we bleven en heb gezegd dat ik over drie dagen terug moest vanwege werk. En toen mochten we gewoon na de eerste triage al door (sommige mensen moesten nog ergens anders langs) en grote opluchting dus! Daarna zagen we eindelijk moeder en dat was echt prachtig. We kregen beiden een warm onthaal. Moeder en ik gaven elkaar ook een dikke knuffel en zeiden eigenlijk allebei ‘het is ons gelukt’. En ook bij thuiskomst zat er veel familie en kregen we een heel warm welkom. En het allermooiste was dat alles echt op zijn plek viel. Dochter was echt thuis! En zo grappig hoe ze ons allebei aanspreekt met mam/mama en dat niemand dat raar vindt. Ik ben nu gewoon even part of the family hier. Vandaag gaan we naar Niagara falls met zijn drieën, dus dat bucket list bezoekje pik ik ook nog even mee. Het is hier nu half acht ‘s morgens en een uurtje geleden kwam dochter nog even mijn kamer op om te kijken of ik goed had geslapen. En toen ik op een gegeven moment zei ‘nou ben je echt thuis’ kreeg ik een dikke knuffel en zei ze ‘dank je mam’. Dus het is echt goed zo. Ik ga morgen met een gerust hart afscheid nemen. Ik hoopte natuurlijk al dat alles zo zou verlopen, maar nu het realiteit is, is het ook makkelijker om het los te laten.
Hier nog een stille meelezer. Heb veel bewondering en wat fijn om op deze manier afscheid te kunnen nemen.
Wauw ik heb kippenvel per m'n hele lichaam, met name door dat laatste zinnetje uit je post. Geniet deze dagen en dan sterkte met het afscheid!
Ik heb echt gejankt toen ik dit las, zo ontroerend Sterkte met het afscheid want dat zal vast wel moeilijk worden ook al weet je dat je haar in goede handen achterlaat.
Jeetje, krijg helemaal tranen in mijn ogen. Fijn om te lezen. Hele fijne dagen daar nog toegewenst en alvast een goede reis terug.