Meen je dit nou echt? Als je er geen geld voor heb betekent dat toch geen afgunst?! Ik vind het nogal wat die bedragen die hierboven werden benoemd om te verwachten van mensen omdat uit te geven aan alleen al de reis naar de bruiloft.
Maar volgens mij verwachten mensen dat niet. Ze nodigen je uit. En dan kan je komen of niet. Ik heb de keren dat ik niet ging nooit ruzie gehad over het feit dat het financieel even niet haalbaar was. Mensen die hun bruiloft in het buitenland houden, houden vaak wel rekening met het feit dat er mensen ook niet komen….
En ik zie dat anders. Als je blijkbaar geen geld (over) hebt om een bruiloft in het buitenland met alle daarbij behorende kosten te betalen, dan kun je beter voor een andere optie gaan waarbij je gasten niet mee hoeven te betalen om jouw perfecte dag te verzorgen
Maar waarom zou ik mijn perfecte dag aanpassen omdat anders niet iedereen kan komen? En hoe ver ga je dan? Als mijn gasten 200km moeten rijden, moet ik dan verplaatsen? Bij 100km, bij 50km? En wat als een deel 300km moet rijden of nog verder, maar een ander deel juist minder ver? Als je niet weet waarom iemand graag in het buitenland wil trouwen, vind ik het wel heel makkelijk om het allemaal over 1 kam te scheren.
Het is natuurlijk heel persoonlijk hoe de perfecte trouwdag eruit moet zien voor een bruidspaar. Is dat op een supermooie lokatie? Met mogelijk maar een deel van je geliefden erbij, omdat de rest het niet kan of wil betalen? Is dat heel simpel in het buurthuis om de hoek? Met al jouw geliefden erbij? Het is gewoon ook wat voor het bruidspaar zwaarder weegt. Voor mij is dat de familie en vrienden erbij. Nu had en heb ik nooit de financiële vrijheid gehad om te kiezen voor een bruiloft in het buitenland. Ook nooit de behoefte gehad overigens. Als wij nu een uitnodiging zouden krijgen voor een bruiloft weet ik veel waar op de wereld en we zouden daar honderden euro's voor moeten neertellen om erbij te kunnen zijn, moeten we die uitnodiging echt afslaan. Dat geld hebben we niet. En ik zou het dan ontzettend jammer vinden dat het bruidspaar het blijkbaar belangrijker vindt om op die lokatie te trouwen dan dat ik erbij ben. Dus voor hen is dan de lokatie belangrijker dan de gasten. Zo zie ik dat. Wij hebben ook wel eens voor een bruiloft binnen Nederland een flink eind moeten rijden. Een paar keer hebben we toen, vanwege de afstand een hotelkamer geboekt voor de nacht erna. Dat is voor ons nog een prima keuze. Soms is de afstand binnen Nederland ook gewoon groot, maar dat is dan niet anders. Die bruidsparen hebben ons niet extra op kosten gejaagd, zij zijn gewoon in hun eigen woonomgeving getrouwd. Maar goed iedereen moet doen wat hij/zij belangrijk vindt. Ik heb nog nooit de uitnodiging voor een bruiloft in het buitenland gehad en ik verwacht er ook geen te krijgen. Helemaal fijn, dan hoef ik de uitnodiging ook niet af te slaan
Ik heb bruiloften in Nederland gehad die best wat geld hebben gekost. Aan de andere kant van het land. Reiskosten, overnachtingen, taxi, cadeau, outfit etc. Hier ga je uit van mensen die maar een kleine kring hebben van gasten uit hun directe omgeving. Maar er zijn ook mensen die een veel grotere of internationale familie en vriendenkring hebben. Bruiloften kosten altijd geld! Als jij dat niet hebt of overhebt voor het bruidspaar hoef je niet te gaan. Het is een uitnodiging en geen verplichting. En dat je dan maar voor een budgetversie in het plaatselijke dorpshuis moet gaan is dus onzinnig. Ooit een bruiloft op een waddeneiland. Tja daar woonden ze nu eenmaal. En dat kost inderdaad geld. Als dat teveel is moet je niet gaan. Die bruiloft gaat ook wel door met wat mensen minder. Uiteindelijk trouw je met je partner.
Ik vind reiskosten en -tijd met de auto van de ene kant van Nederland naar de andere kant wel heel wat anders dan vliegtickets en hotelovernachtingen moeten bekostigen als gast. Maar daar zit misschien een stuk verschil qua normen. De 1 vindt dat je dat wel kan verwachten en de ander vindt van niet.
Dit is natuurlijk wel wat anders dan een bruiloft waar een ticket van 1.000 euro pp voor nodig is, dat is wat eerder voorbij kwam. En je zegt: als je het er niet voor over hebt, maar er zijn genoeg mensen die niet zomaar een paar duizend euro beschikbaar hebben. Er is een verschil tussen willen en kunnen. Iedereen moet het vooral op zijn/ haar manier doen, maar als je ver weg trouwt, moet je voorbereid zijn dat wellicht niet iedereen erbij aanwezig zal zijn. Ik bedacht mij later dat ik nog een bruiloft in het buitenland heb meegemaakt, dat was op rijafstand (1.200 km denk ik) en daar waren volgens mij meer dan 50 mensen uit NL naartoe gegaan dus prima opkomst . Overigens kwam de bruid uit het land waar ze zijn getrouwd.
Maar de issue blijft, waarom kiest iemand daarvoor? Als het alleen om een soort ideaalbeeld gaat, dan ben ik het in zoverre met jou en @Zxcvb eens dat dat niet bij mij zou passen. Ik vind mensen belangrijker dan locatie. Maar heel veel bruiloften in het buitenland zijn ivm veel diepere redenen. Trouwen in de kerk waar jouw opa priester was bijvoorbeeld. Of trouwen dichtbij een ander deel van de familie die nog minder makkelijk een reis kunnen maken. Of trouwen op de plek waar je toekomst ligt. Ik heb het idee dat er een groot verschil is in redenen die ik kan bedenken waarom iemand in het buitenland trouwt, dan de redenen die jij nu bedenkt. En ik kan me goed voorstellen dat die redenen belangrijker kunnen zijn voor een bruidspaar dan dat ik ben.
Maar ze zegt ook, als je het niet hebt. Niet alleen als je het er niet voor over hebt. De meeste stellen die een bruiloft verder weg doen, snappen dat dat niet voor iedereen dan kan. Maar dat is over het algemeen geen persoonlijke sneer naar die gast, maar een acceptatie vanuit een ingewikkelde balans, zoals bijvoorbeeld trouwen in je land van herkomst. Wat trouwens soms ook bijna noodzakelijk is ivm sommige bureaucratie. Mijn broer kon helemaal niet trouwen in het land waar hij woonde, dat was administratief zo'n ellende dat ze dat nooit hadden gehaald voor de geboorte van hun dochter. En dat betekende dat een deel van hun vrienden uit hun woonland inderdaad niet kon komen.
Lang niet alles gelezen maar ik zou het gesprek niet aangaan. Ze hebben niet gevraagd, jullie hebben gegeven. ik zou gewoon zeggen: wat fijn dat jullie de financiële mogelijkheden weer hebben om wat meer te doen. Dit geeft ons ook weer meer ruimte om te sparen. dan is de boodschap duidelijk en kun je stoppen met de giften.
Andere optie is een bescheiden feestje waar je trouwt (buitenland) en de "full party" in NL. Beetje t zelfde idee als maandagochtend gratis bij de gemeente registreren en vrijdags t feest. Zoiets zou ik dan doen, regel tickets en verblijf voor de getuigen en t feest komt later wel.
Ik zelf ook niet. Ik geef alleen aan waarom dit geen afgunst hoeft te zijn. Wanneer je een uitnodiging krijgt geven mensen aan dat ze het leuk zouden vinden wanneer je erbij kunt zijn. Veel mensen zullen zich dan een beetje voor het blok gezet voelen, ze zouden er graag bij wíllen zijn maar kunnen of willen die enorme kosten niet betalen. Het kan dan lijken dat je het niet voor ze over hebt.
Dan is het nog steeds iets totaal anders dan afgunst hebben voor het bruidspaar. Wanneer je een uitnodiging krijgt geeft het bruidspaar aan dat ze het leuk zouden vinden wanneer je erbij bent. Wanneer je de kosten niet kan (of wil) betalen om naar een bruiloft in het buitenland te gaan kan dat dus naar voelen, alsof je het niet over hebt voor die mensen. Dat heeft echt totaal niets met afgunst te maken. Afgunst is mensen iets niet gunnen wat je zelf graag zou willen. Dat wordt hier echt nergens zo omschreven.
Ik kan veel redenen verzinnen om in het buitenland te trouwen. Maar persoonlijk vind ik de mensen van wie ik hou altijd belangrijker dan een locatie. En als ik voor een locatie ver weg kies om welke reden dan ook dan zou ik de kosten willen dragen, omdat het mijn bruiloft is. Maar de conclusie is dat we er anders over denken en dat is prima
Er zijn genoeg mensen die graag bij de bruiloft van vrienden/broer/zus of whatrver willen zijn, maar het buitenland om wat voor reden dan ook geen optie is. Dan is het vervelend om zo'n uitnodiging te krijgen, wel bij die dag te willen zijn, maar niet naar het buitenland te kunnen/willen. Niet iedereen staat daar even nuchter in of kan het gewoon naast zich neerleggen.
Wat een soap wordt dit topic laat iedereen zn gang gaan, wat een fictieve ellende wordt er hier gecreëerd. Trouw waar je wil, ga wel of niet als je dat wil, doe wat je zelf wil en laat de rest in hun waarde.
Het gaat er niet per se om of je er ruzie over krijgt. De genodigde kan er een heel vervelend gevoel aan overhouden als die niet bij die dag kan zijn en dit niet mee maakt met deze dierbaren.
Ik ben in het buitenland getrouwd en niet iedereen kon komen. Daar hebben we over gepraat met de broers/zussen/vrienden en de whatevers die belangrijk waren voor ons. Ik ben het met je eens dat het vervelend is om een uitnodiging te krijgen van een naaste en je kan gewoon niet komen al zou je willen. Ik vind dat zelfs not done, eigenlijk. Zoiets communiceer je.
En niet kunnen is niet altijd een geldkwestie. Een vriendin van ons ging naar Dubai omdat haar zus daar trouwde. Dan ben je meerdere dagen weg (de bruiloft duurt al meerdere dagen en dan nog reizen) Dat zou hier met de kinderen echt niet lukken om die achter te laten als we samen weg zijn. Toen ze dat nieuws vertelde op een verjaardag reageerde iemand met: o dat vind ik nogal wat. Maar werkelijk niemand (behalve ik) begreep dat ze dat zei. En opmerkingen als: "wie wil dat nu missen" en " belachelijk als je niet gaat" waren niet van de lucht. Ik vond dat heel apart en het ging hier niet over mij, maar kreeg er een soort schuldgevoel bij dat ik in zo'n situatie had moeten zeggen dat ik niet kwam door deze reacties. En het feit dat andere mensen dus bij de bruiloft van je zus zijn geweest en jij niet.