Vraag voor de mensen die het vervelend vinden om uitgenodigd te worden voor een bruiloft waar ze niet naar toe kunnen (of willen): zou je dan liever geen uitnodiging ontvangen? Want ik denk dat ik dat nog veel vervelender zou vinden. "Tjah, we hebben je geen uitnodiging gestuurd omdat we dachten dat je het niet zou kunnen/willen betalen". Wij sturen uitnodigingen altijd naar iedereen. We vieren binnenkort een feestje. Die uitnodiging stuur ik ook naar een vriendin waarvan ik weet dat ze op vakantie is. Omdat ik het belangrijk vind dat ze wel uitgenodigd is. Snap heus wel dat ze in haar vakantie niet heen en weer vliegt. Voor onze bruiloft hebben we ook vrienden uit het buitenland uitgenodigd. Kwamen niet allemaal, echt geen probleem. We hebben een stel in Nederland dat we er graag bij hadden gehad, maar zij gaven prioriteit aan iets anders. Had niks met afstand of kosten te maken. Het enige wat ik kan doen is kenbaar maken dat we het super leuk zouden vinden als je er bij bent. Maar als je niet komt zou ik dat nooit als persoonlijke afwijzing zien (tenzij iemand zegt "nee, want we vinden jullie niet leuk").
I Ik zal doorgeven aan mijn familie en vrienden dat het voor mij goed zou zijn als er wat gingen verhuizen naar het buitenland. Dat is nl goed voor mij en leer ik wennen aan alle dingen die het leven mij biedt …. Echt… belachelijk dit! Alsof je dit zo kan uitkiezen. Sommigen hebben toevallig familie en/of vrienden in het buitenland, maar heel veel mensen ook niet
Ik denk dat sommige mensen ook verwend zijn en daardoor geen goed beeld meer hebben van wat normaal is en zich ook niet kunnen inleven in mensen met een iets andere levensstandaard. Je praat alsof alles een keuze is.
Ik ben het ergens wel met je eens dat je niet in het verleden moet blijven hangen. Maar in dit geval zit er ook geen toekomst meer in wat mij zou betreffen. Over en uit hier en alle geluk gewenst maar ik blijf ervan weg.
Je hebt gelijk. Ik krijg liever een uitnodiging van een feest waar ik niet naartoe kan dan geen uitnodiging. Die uitnodiging geeft toch aan dat ze je er graag bij zouden willen hebben. Dat ik dan uiteindelijk niet kan is dan gewoon jammer. En toch denk ik dat het me toch een beetje zal steken dat zij blijkbaar de lokatie (waarvan zij best hadden kunnen verwachten dat wij daar niet naartoe kunnen reizen) belangrijker vinden dan onze aanwezigheid.
Echt he.... Wij hebben in de eerste 16 jaar van ons huwelijk enorm veel gereisd, daarna wat minder heftig en inmiddels blijven we het liefst lekker thuis. Bruiloften zullen we niet meer hebben gezien onze leeftijd, hooguit ooit onze kinderen dus daar hoeven we gelukkig niet voor naar het buitenland. Maar ja, dat is afgunstig want we zijn blijkbaar niet erg bekend met het buitenland na het maken van reizen naar 31 verschillende landen Wel ooit uitgenodigd voor een bruiloft van Tsjechische vrienden maar dat was als student logistiek en financieel niet haalbaar, dus ben ik er een half jaar later wezen logeren.
Ik was het gesprek wel aan gegaan, ook al vroegen ze niet rechtstreeks geld toch klaagde ze over geld problemen en vonden het blijkbaar prima dat jullie hun geld toe stopte. Dit soort dingen onbespreekbaar maken zorgt er alleen maar voor dat het blijft knagen en kan er ook nog eens voor zorgen dat het tussen jullie in komt te staan. Groot deel van mijn schoonfamilie is gevlucht door oorlog en hebben het financieel zwaar, wij ondersteunen ze dan ook financieel. Als blijkt dat een nicht zou gaan trouwen, zouden wij zeker willen weten hoe dat mogelijk is.
Ooohh echt, dus eerst klagen dat je niks hebt, dan tover je uit een hoge hoed een groot duur huis en dan weer klagen dat je geen geld hebt Ben blij met ons klein huisje
Ik zou het niet persé vervelend vinden om uitgenodigd te worden, net wat je zegt het is super aardig dat ze je uitnodigen. Ik denk dat t een soort combinatie zal zijn of er vanuit t bruidspaar ook de verwachting is dat iedereen 'gewoon' komt. Een grote teleurstelling zou dan namelijk niet prettig zijn, het is nogal een vraag namelijk. Wanneer ze je uitnodigen en er ook eigenlijk wel vanuit gaan dat je er niet bij kan zijn en dat dit oké is, is prettiger. Dan voel je je naast uitgenodigd zijn ook oké wanneer je niet wil/kan. Wij hebben vrienden die jaren geleden in het buitenland trouwden. Zij zijn heel bewust daar getrouwd, zonder familie en vrienden. Bij terugkomst hebben ze hier een feestje gegeven. Dat was heel leuk om het zo nog gezamelijk te vieren.
Maar zijn er mensen die ervan uitgaan dat iedereen komt? Kijk ouders, broers, zussen en mogelijk de belangrijkste vrienden en ooms en tantes, oké. Daarvan verwacht je dat ze komen en daar passen veel mensen volgens mij hun plannen ook wel enigszins op aan. Maar ik ben er nooit vanuit gegaan dat alle genodigden zouden komen. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom iemand niet kan, nog afgezien van locatie. Ik heb er nooit over nagedacht dat mensen ervan uit zouden kunnen gaan dat iedereen gewoon komt, behalve als je maar 10 mensen uitnodigt of zo. En ik kan me al helemaal niet voorstellen dat als iemand in het buitenland trouwt dat ze er dan vanuit gaan dat iedereen komt. Dan woon je volgens mij wel heel erg in een droomwereld. Dat verbaast me het meeste aan het verhaal van TS, dat de uitnodiging er ligt voordat de datum zelfs maar is besproken met de broer. Dat hebben we sowieso gedaan voordat we dingen vastlegden, de datum besproken met de mensen die echt belangrijk waren.
Ik vind het echt asociaal om Jou te vertellen dat ze geen geld hebben voor cadeautjes voor jou kinderen in zo’n geval zou ik dus gewoon stil blijven en er vooral niet op reageren Want ze verteld jou dit met een reden…
Ook met veel internationaal wonende familieleden hoef je nog niet zo raar te doen als zij hoor. Heb familie (gehad) in Thailand, Florida, Italië, Zimbabwe, Portugal. Dat krijg je met bepaalde beroepen. Zelf voor een internationaal bedrijf gewerkt en man ook, maar dat maakt je echt niet beter dan een ander. Slaat totaal nergens op. Verwend, maar ook zeker verwaand.
Hun huis moeten ze nog verkopen, ze stoppen daar ook zo nog ff 15000 in om het beter verkoopbaar te maken. Maar ze hebben geen geld hoor.
Eindconclusie is dat je beter niet meer kunt trouwen. Want wat je ook doet het is nooit goed. Gezeur over de afstand, wel of niet uitnodigen, of je wel naar het buitenland mag van je gasten. Want stel ze kunnen of willen niet komen. En moet je die mensen dan überhaupt wel uitnodigingen want ook dat ligt weer zeer gevoelig. Vrijgezellenfeest heb je dan ook niet nodig. Of discussies over kledingvoorschriften of cadeaus etc. Echt enorme problemen voor sommige mensen blijkbaar. Gelukkig kan je alles gewoon juridisch regelen bij de notaris. Zo voorkom je dat andere mensen door jou toedoen in de problemen komen. Een derde van de huwelijken eindigt toch in een scheiding. Dus zonde van zo'n kostbaar en onnodig gebeuren. Wat mij betreft maakt iedereen zijn eigen keuzes in het leven. Trouwen doe je niet voor de bühne maar voor 1 persoon. En wat anderen er dan verder van vinden is niet relevant.
...... en dan maar klagen. Hadden ze er moeten blijven wonen dan konden ze op vakantie en hadden jullie ook extra geld overgehouden. Misschien bij hun eens klagen
Nou dit! Mijn man heeft familie in Marokko, België, Frankrijk, Nederland, Duitsland, Algerije, Qatar, Saudi-Arabië, Canada en vast nog wat meer landen. Maar wij zijn toch echt niet meer "gewend" dan een ander ofzo.