Nadenken over pensioen of te ver weg

Ik spaar niet doelbewust voor mn pensioen.
Mijn beide ouders (en veel mensen in mijn omgeving) hebben hun pensioenleeftijd nooit gehaald. Daaruit heb ik de les geleerd: wil je iets heel graag en kan het nu? Doe het nu. Stel niet uit.
Tegen de tijd dat ik met pensioen ben hebben we onze hypotheek volledig afgelost. Dat zal vast schelen.
We hebben beide altijd gewerkt, dus pensioenopbouw is er wel.

 

Wij beleggen. Wij hebben allebei geen volledig pensioen uit werk, dus dan moet je sowieso wat.
Daarnaast hebben we evt ons huis nog dat dan is afbetaald, dus daaruit kunnen we ook wat geld halen.
En ja, misschien halen we het niet, maar dan komt het grootste deel wel terecht bij onze kinderen, dus dat is prima. En stel dat ik wel 90 word wil ik niet 25 jaar lang op een houtje moeten bijten

 

Oh en zeker als je eerder met pensioen wil dan inmiddels bijna 67,5: rond die tijd is het wel fijn om iets geregeld te hebben. Je hebt dan toch een aantal jaar een gat van je aow en m.b.t. je pensioen uit werk is het afhankelijk van de regeling die je hebt of de leeftijd omhoog is gegaan.

 

Mijn man is zzp-er en ik werk momenteel niet. Ik ga na de zomer weer aan de slag en we willen beide sowieso niet fulltime aan het werk tot aan onze pensioen leeftijd. Daarom hebben we een plan gemaakt met onze accountant, inmiddels hebben we wat investeringen gedaan in panden en sparen we een bepaald bedrag per maand.

Overigens doen we deze investeringen niet alleen voor onszelf, maar ook voor de toekomst van de kinderen en hopelijk kleinkinderen.

 

Ik ben er wel mee bezig. Ik wil namelijk de mogelijkheid hebben om eerder te stoppen met werken als ik die behoefte voel later. Op mijn werk zie ik nu hoe veel geld het mensen kost om een paar jaar te overbruggen en dan tot de conclusie komen dat ze niet eerder kunnen stoppen. Die situatie wil ik voorkomen.

Wij sparen allebei via onze werkgever, maar dat is gewoon geen verpot. Sinds kind geboren is zijn we ook minder gaan werken (allebei van fulltime naar 27 en 28 uur). Dat doet ook best veel in je pensioenopbouw!
Dus daarnaast sparen wij ook zelf.

 

Wij bouwen pensioen op via ons werk, onze hypotheek is tegen die tijd allang afgelost en we sparen. Verder niet heel bewust mee bezig. Ik weet dat mijn ouders en mijn oma een mooi vermogen hebben. Dus dat geld zal tegen die tijd ook naar ons toegeschoven zijn.

 

Zien we dan wel. Man is 42, ik ben 37. Het is (voor mijn gevoel) nog zo'n ver van mijn bed show, er kan nog zoveel gebeuren de komende jaren.
Maar ik weet ook gewoon niet zo goed waar ik dan goed aan doe, waar te beginnen. Ja we sparen maandelijks, we hebben een koophuis die tegen die tijd wel is afgelost.
Wij werken overigens beide, dus er zal straks sowieso iets zijn. Maar of het genoeg is?

 

Ik heb vanuit mijn werk een behoorlijk goed geregeld pensioen, mijn man heeft ook een pensioen maar minder riant, we hebben ons huis, maar ik hoop dat we hier tzt nog lang kunnen blijven wonen. Ik vind het maar lastig… sparen voor volledige aflossing huis, sparen voor de kinderen, sparen voor pensioen, nu mooie reizen en herinneringen maken… waar doe je goed aan. Waarschijnlijk wordt het van alles een beetje en hebben we daar uiteindelijk niet veel aan

 

Wij denken er zeker over na. Wij willen voor ons 65e kunnen stoppen met werken. Onze hypotheek is dan afbetaald. En we hopen dan een flinke spaarpot te hebben.
Heel erg plannen doen we nu nog niet. Gezien we vier kinderen hebben die mogelijk allemaal gaan studeren. Dus dat is onze eerste prioriteit. Daarna zullen we actiever gaan sparen voor ons pensioen.

 

wij kijken ongeveer iedere 3-5 jaar serieus naar wat onze verwachte pensioen is. dit kun je via je bank, financieel adviseur of via je pensioen maatschappij bekijken. wij bekijken dan ook of er iets in de hypotheken kan veranderen of andere financiele zaken.

zowel mijn man als ik hebben via ons werk een pensioen opbouw, maar je kunt daarnaast als je vrije ruimte hebt ook zelf nog belastingvrij bijsparen.
mijn man heeft een klein pensioen gat, dus wij sparen nog wat extra bij.
momenteel heeft mijn man ieder jaar ook nog eens een flinke bonus op zijn werk, dus wij moeten sowieso goed kijken wat we daar mee willen doen, en dan is het fijn om er dus wel wat vaker mee bezig te zijn.

Verder vind de een het helemaal fijn als ze hypotheek vrij leven hebben en al hun spaargeld nu gebruiken om de lening af te lossen. de ander kiest er voor om nu geld te hebben voor bijv. een andere auto, kosten van de scholing van de kinderen, of een mooie verre reis, en pas later het geld in de stenen te stoppen, bijv. bij overlijden van de ouders wanneer er een huis verkocht kan gaan worden.

Wij zijn denk ik vanaf dat ik 30 ben nu iedere paar jaar aan het kijken wat voor ons mooie mogelijkheden zijn. passend bij onze wensen, op dat moment. maar ook in de veranderende financiele wereld. soms staan hypotheek rentes mooi laag en kun je daar wat in winnen, soms heb je meer aan sparen omdat de spaarrentes omhoog gaan.

 

Wij doen alle 2 apart aan pensioensparen, toevallig vlak voor we elkaar hebben leren kennen dus nu al bijna 7 jaar, sinds ons 27e ongeveer. Elke maand een vast bedrag, en dat is dan ook een voordeel voor de belastingen.

 

In principe hebben we beide een pensioenopbouw, sparen we (ook een deeltje belegging), we lossen af en normaal gesproken zou onze hypotheek zo goed al afgelost zijn. En mijn ervaring bij de oudere generatie is dat je sowieso tegen die tijd veel minder nodig hebt dan tijdens je gezinsperiode.
Maar ik weet inmiddels ook dat je het eerst nog maar moet zien te halen, je nooit weet of je nog eens verhuist (dan is je hypotheek verhaal wellicht ook weer anders dan nu), je ander werk kun krijgen, je ziek kan worden en je financiële plaatje anders wordt, enzovoorts.
Dus ja enigzins over nadenken is zeker goed, maar helemaal strak afgemeten zegt ook niet alles.
Er nu alles voor laten om straks zeker te zijn van geld (die ken ik namelijk ook, en zo gierig zijn maakt een mens echt niet leuker ), lijkt me minder belangrijk dan nu je dromen waar kunnen maken (binnen een gezonde financiële situatie welteverstaan ).

 

Wij hebben er wel bewust naar gekeken een paar jaar geleden, maar zijn tot de conclusie gekomen dat we niets hoeven wijzigen. We hebben allebei prima pensioenopbouw via werk. Werken allebei fulltime. Onze hypotheek zou in principe rond ons 60e afgelost moeten zijn. En vooralsnog sparen we ook veel. We verwachten dus als er geen grote veranderingen zijn dat we in elk geval de mogelijkheid hebben eerder te stoppen of te minderen met werk tegen die tijd. En gaan dan ook niets aparts er nu voor inregelen.

 

Wij hebben niet het budget om te sparen voor ons pensioen. Eerder stoppen zit er ook niet in waarschijnlijk. We bouwen allebei via werk, 40 en 34 uur werken, pensioen op. Ons huis is tegen die tijd bijna afbetaald. Ik ga er vanuit dat we het daarmee redden.

 

Hier er wel naar gekeken.

Ik leg maximaal bij mijn werkgever in, hoewel dat pensioen niet fantastisch is.

Ik verwacht tegen die tijd mijn hypotheek afgelost te hebben.

Ik verwacht tegen die tijd de tijd van kosten voor de kinderen achter mij gelaten te hebben.

Ik vermijd/heb geen langlopende schuld naast de hypotheek.

Verder zie ik het wel, valt toch allemaal niet te voorspellen.

 

Wij zijn op een gegeven moment meer gaan verdienen, maar hebben toen onze levensstandaard hetzelfde gehouden. Bijna al het meerdere is voor ons pensioen en zo hopen we rond onze 50ste met pensioen te kunnen. Ik denk dat ik dan nog wel 1 dag ofzo blijf werken voor de leuk, maar het hoeft dan niet meer.

 

Mijn man heeft een eigen bedrijf en dus niet automatisch een pensioenregeling.

Wij zijn begin 30 en recent gestart met pensioenbeleggen.

Ik weet niet exact de constructie moet ik eerlijk zeggen. Volgens mijn man de beste optie (rendabeler dan sparen en wel een redelijk betrouwbare/stabiele keuze). Hij heeft dat avondenlang uit zitten pluizen.
Maar ik vind het wel een fijn idee dat we er iets aan doen in elk geval.
Van alleen AOW wordt je niet vrolijk en dat pensioenpotje van mij gaan we de oorlog ook niet mee winnen.

 

Hier geen pensioen (zelfstandigen). Wij hebben gekeken om zelf pensioen op te bouwen maar het grote nadeel is dat je dit pas met je AOW leeftijd op kunt nemen als je dit fiscaal vriendelijk wilt doen, zowel beleggen als sparen. In loondienst zijn er wel regelingen om je pensioen een aantal jaar te vervroegen. Wij hebben er voor gekozen om dat dus niet te doen.

We wonen in een groot huis met veel trappen, huis is 50% afbetaald en als we met pensioen gaan helemaal. We blijven hier zeker niet wonen na ons pensioen. We hebben een appartement dat we verhuren maar ik weet niet wat de regels gaan doen de komende jaren, misschien dat we het moeten verkopen. Verder weet ik het niet zo goed. Beleggen wordt zwaarder belast dan spaargeld en de spaarrente is ook best leuk nu. Hoeveel geef je uit aan nu leuke dingen doen en hoeveel zet je weg voor later, ik zit daarmee best wel in de knoop met mezelf soms.

 

Een keer van iemand gehoord: 50 euro nu is straks veel minder waard. Nu kun je van die 50 euro veel doen, straks bijna niets meer.

Ik zet meer in op lastenvermindering. Waar het om gaat is om het besteedbaar bedrag. Of je dat nu met extra spaargeld doet, huis verkopen of iets anders, effect is hetzelfde. Wij kiezen voor sterke verlaging woonlasten. Ons huis zal over ruim 10 jaar afbetaald zijn en mochten we gaan verhuizen, dan zullen we altijd goedkoper gaan wonen dan nu.

Enige waar ik aan denk is dat mijn man bijna 3 jaar vroeger met pensioen zou gaan dan ik, ivm leeftijdsverschil. Wil ik dan ook eerder stoppen? Maar daar zijn bij mijn werkgever wel mogelijkheden voor, mits ik daar blijf (grote kans, nl kan alle kanten op met behoud van contract). Optie is ook dat mijn man nog een jaar langer blijft doorwerken. Die heeft denk ik minder pensioenopbouw (later begonnen, tussendoor korte periodes WW). Maar ik zei al: haast geen woonlasten meer.