Klinkt als een goed plan! Ik denk dat jullie sowieso op een goede weg zitten! Ik lees veel samenwerking en vertrouwen tussen alle partijen. Dat is echt gaaf! Hopelijk kan ze op school blijven, dat zou echt fijn zijn! .. iemand moet ergens gewoon even een blik hb meisjes van 6 jaar opentrekken en leegschudden in jullie buurt
Ik denk dat ze kunnen veranderen wat ze willen, maar zolang ze nog steeds met dezelfde kinderen in hetzelfde gebouw zit zal haar gemoedstoestand niet veranderen. Ik ben er steeds meer van overtuigd dat ze naar een andere school moet. Maar ik ben de enige die dat ziet, behalve zij zelf dan. Ik wou dat er iemand een voltijds hb klas in de buurt zou starten, ik sta vooraan om aan te melden.
Ik denk dat je een goed punt hebt. Het is ook een knul met eigen wil, weet wat hij wel en niet wil. Misschien dat inderdaad de fases lastig zijn en juist die grenzen veiligheid geven. We zijn dat betreft wel heel duidelijk en zitten als ouders ook op 1 lijn. Dus daar geen extra onrust of verwarring. Het zal niet helpen dat hij nog steeds last heeft van een klasgenoot. De juf zit er boven op maar merk dat zoon er niks meer van kan hebben. De andere pester is relatief rustig, niet vriendelijk, grote mond maar valt hem nu niet lastig.
Nog steeds? Wat naar zeg.. In de praktijk blijkt zo'n patroon vaak toch maar moeilijk te doorbreken. Wat probeert de juf/school nu nog te doen dat misschien gaat helpen?
Geen idee, ze zitten er boven op maar wat ze aan de kant van de pesters doen weten we niet. Dat is alleen voor die ouders. Zoon heeft er verder niks aan, lig je weer op de grond, krijg je een compliment dat je het negeerde. Ze gaan binnenkort op schoolkamp, vrij terrein, gelukkig maar 1 nacht. Het is een combi klas en zo jammer dat die 2 niet in gr 8 zitten. Dan was het nog redelijk te overzien en tel je af.
We zijn een weekje later en er lijkt weer wat meer rust in het hoofd van zoon (4) te komen In de klas kan hij zijn concentratie weer beter vinden. De juf is nieuwe dingen met hem gaan doen en dat lijkt ook te helpen. (meer compacten en ze waren gisteren met tientallen bezig en een atlas). Wel is hij nog steeds een wervelwind op het schoolplein en tijdens de gym. Impulsief, fysiek, luid. Hij heeft de bijnaam 'koning' gekregen van vriendjes uit groep 2. Dit omdat hij altijd de leider wil zijn, altijd de eerste wil zijn, de spelregels wil bepalen en iedereen vertel wat hij of zij vooral niet mag doen.. Hij is echt een hele lieve en vrijgevige jongen 1 op 1, maar een dictator als leider En toch luistert men naar hem blijkbaar? (of hij heerst met een ijzeren vuist.. kan ook ) We hopen dat zijn intensiteit wel ieeeeeetsje (heel veel) gaat afnemen in de toekomst. Hij kan heel geconcentreerd werken en bezig zijn, lange momenten aaneen ook. Maar zodra hij vrij loopt (in een speeltuin of op het schoolplein) en zich in een groep van meer dan 2 kinderen, bevindt dan gaat hij helemaal los. Eerder had hij daar zelf ook totaal geen problemen mee. Begreep niet (of boeide hem niet) dat hij als een bulldozer over dat plein scheurde. Maar nu hebben zowel juf als ik het idee dat hij het niet altijd meer prettig vindt. Sociaal gezien ook, denk ik. Hij is net 4 dus ik denk dat de sociale (de groep) meer gaat ontwikkelen. Daarnaast is het fysiek doodvermoeiend kan ik me voorstellen. Hij is bezig om meer controle te krijgen over zijn intensiteit, denk ik. Ik merk al wel iets verschil, hij wordt er langzaam maar zeker ook ietsje beter in, maar ook dat gaat -zoals alles met hem- op standje Intens. Zo zei de juf afgelopen vrijdag dat hij tijdens het buitenspelen opeens heel erg verdrietig werd. Hij wou op schoot, stevig vastgehouden worden en wou naar huis. De juf snapte niet wat er gebeurd was. Toen ze het me vertelde bij het ophalen klikte dat wel met mijn idee dat hij aan het oefenen is met zelfbeheersing. Hij kreeg misschien zijn energie of emotie niet onder controle, maar het overnam hem en dat voelt hij -...3x raden...- intens. Is dit herkenbaar voor sommige?
Betreft de emoties, ik denk niet dat hij nu bezig is met zelfbeheersing maar met alle emoties bij elkaar. Die van zich zelf als met andere. Op een vrijdag zijn de batterijen op, kan verkeerd begrepen zijn en roept frustratie op etc.Veel prikkels zeker voor een jong kind. Zoon is een stuk ouder maar vanaf jongs af aan is het intens. Boos is boos maar verdrietig is erg intens dat komt vanuit zijn tenen. Kinderen kijken wel wat andere kinderen doen en kunnen zich aanpassen. Dat kan in goede zin, minder wild, niet gelijk brullen wanneer ze de zin niet krijgen. Of juist minder goed door dingen te doen die andere doen maar ze al lang kunnen. Zoals zoon die koppoter ging tekenen terwijl die dat nog nooit had gedaan en gelijk begon met hele poppetjes. Toen hij zich vervelen en niet voldoende uitdaging kreeg ging hij gek doen en gedrag na doen van de jongste kleuter. Maar bij oudere kinderen paste hij zich weer aan en ging weer wat leren. Beste tip zodra je verandering ziet thuis even checken bij de juf.
Wij zijn op gesprek geweest bij de leerkracht. We zagen verandering in gedrag thuis. Ze zagen ook verandering. Ze gaan weer kijken of wat ze aanbieden op niveau zit. Gelijk ook de zorgen geuit over het pest gedrag. Het is nu zo erg dat als het kind bijvoorbeeld gedoe heeft met de leerkracht zoon kan worden aangevallen of dat hij boos is op hem. Aangegeven dat sinds dat hij is aangevallen (ander kind had die jongen op zitten stoken) hij problemen heeft met die 2. Eerder alleen met de stoker. Er was een fijne reactie vanuit school dus we wachten af.
Zo had ik het nog niet bekeken. ik ga erover nadenken. Thanks Deze had ik al van je overgenomen ja! Dat clownesk gedrag kan duiden op verveling heb ik ook van jou geleerd (jaren geleden)
te vaak herhaald Maar bij ons ook echt zo, net als thuis enorm vervelend dan loopt het op school niet.
haha, nee hoor! No worries! Ik vind het zo naar dat er maar weinig verandert elke keer. Is bekend waarom deze kinderen dit doen? Is aan deze kinderen uitgelegd wat het gevolg is van pesten op een kind?
Heel herkenbaar (maar dat wist je al... ). Ik merkte ook een groot verschil bij zoon rond die leeftijd. De peuters (jongetjes vooral?) razen gewoon door. Weinig zelfreflectie (logisch). Aan = gaan. Rond de start kleuterleeftijd kwam ook hier meer zelfbewustzijn, bewustzijn van anderen hun wensen/grenzen/emoties etc. en een bredere range aan emoties ontdekken (bijv. schaamte en schuld kwamen opeens om de hoek kijken; behoorlijk 'remmende' emoties...). Het leek wel alsof zijn wereldje ineens een stuk groter werd doordat er een paar 'missing links' gelegd werden. Hij werd ook opeens bang voor de dood, alsof hij opeens snapte dat het leven eindig is. Dat het geen eindeloos lang leve de lol is? (en ook weer wel, want 4... maar even voor de symboliek) Wil niet zeggen dat de rem er dan ook altijd maar op kan. Intense emoties zijn intens en zijn daarom ook vaak leidend. Actie is nog vaak reactie, maar de mate van reflectie (achteraf) lijkt toe te nemen. Ik vond het stom dat hij/zij/jij ... deed, daarom deed ik ... (daarop doordenkend) Taal is denk ik ook wel een belangrijke hierin. Maakte hij niet ook enorme taalsprongen? Kan me voorstellen dat dat rust geeft, ook al zijn al die complexe gevoelens heus nog niet allemaal te benoemen. Het geeft misschien ook innerlijke taal? Als in: ik voel van alles, geen idee wat maar het voelt onprettig, ik kan doordenderen over dat schoolplein/mijn koninkrijk maar ik kan ook veiligheid en geborgenheid zoeken... (niet dat hij dat letterlijk zo denkt, maar je snapt me). Waarnemen + taal is denk ik essentieel in uiteindelijke beheersing. De intensiteit is duidelijk en bekend. Ik ben wel mee in dat het uiteindelijk om zelfbeheersing gaat, maar misschien nu nog zit in de fase van signaleren: zich er geen raad mee weten, overspoeld zijn, maar wel weten dat geborgenheid zoeken gepaste actie is..?
Nou bij 1 omdat de een het zei. De andere geen idee. Het is een hb school, waar de 1 een rugzakje heeft te grote van een klein schoudertasje heeft de ander een grote backpackersrugzak. Wij zien niet wat ze aan de andere kant doen. Misschien zijn ze daar vol op mee bezig. Dat zullen ze in verband met privacy niet delen.
<3 heel fijn om je ervaring specifiek hierover zo te lezen! Daar kan ik veel mee! Hij maakt sprongen met taalontwikkeling inderdaad, maar heeft nog steeds een grote achterstand en slechte uitspraak. De frustratie dat hij niet verstaan wordt en niet altijd kan duidelijk maken wat hij bedoelt, die groeit. Hij staat ook nog steeds op een wachtlijst bij de logopedist. (Al een jaar.. het is echt dramatisch gesteld hier.) Nu je het zegt denk ik dat de taalachterstand mogelijk een hele grote speler is. Ik blijf de gevolgen van de achterstand maar onderschatten. Erg vervelend dat ik dat steeds weer doe. Fijn dat je me er alert op maakt! Wat je zegt klopt denk ik : Als je de woorden niet hebt kan je niet omschrijven wat je voelt (voor jezelf en naar anderen), daardoor kan je EQ ook erg moeilijk ontwikkelen. Uiteindelijk hangt taal en sociaal en emotie en gedrag heel erg samen. En dus als er 1 onderdeel niet goed meegaat dan heeft dat effect op de anderen onderdelen. Frustratie want het wil wel maar lukt nog niet. Thanks! ik heb ook nog even nagedacht over wat @owly zei over emoties van anderen. Ik denk zelf dat dat nog niet zo speelt bij hem. Hij herkent wel emoties bij anderen, maar hij is niet erg gevoelig voor wat een ander voelt tenzij het over hemzelf gaat. Bijvoorbeeld als er iemand boos is op hem en hij begrijpt niet waarom of vindt het niet eerlijk. Maar is een ander boos op een ander dan voelt hij daar weinig bij. Hij is wel heel gevoelig voor het gedrag van anderen. Als ze de regels niet volgen bijv. (voor hemzelf gelden de regels dan weer niet zo strak .. ) Mijn oudste (6) heeft dat wel sterker, hij neemt emoties over van anderen en voelt ze heel intens. Verdriet met name. Mijn jongste (volgende maand 2) heeft het ook. Maar het is wel een goede om in het achterhoofd te houden dat het wel kan (gaan) meespelen.
Ja maar ik bedoel meer van: wat is de achterliggende reden waarom deze kinderen pesten. Iemand die pest doet dat met een reden. De pester zelf is vaak niet bewust van de reden, maar wellicht de omgeving wel. Onzekerheid en machteloosheid zijn vaak redenen waarom mensen pesten. Maar er kunnen ook andere redenen zijn. Als je de reden(en) weet (als school) dan kun je actief de pester aanpakken. Als de pester niet meer de behoefte heeft om te pesten dan is dat veel effectiever dan sancties blijven opleggen. Zal wel kloppen wat je zegt dat ze je dat niet mededelen vanwege privacy. Dat snap ik enerzijds wel, aan de andere kant vind ik dat je als slachtoffer recht hebt om te weten wat er gedaan wordt om je veiligheid en vertrouwen te herstellen. Maar goed, daar kunnen jullie niets aan veranderen natuurlijk. hopelijk gaat het eindelijk eens stoppen
Je hebt gevoelensposters van auris, gratis te downloaden, je hebt met basis emoties maar ook met uitgebreide emoties. Vaak bij een taalachterstand is er ook een sociaal emotionele achterstand en zwakke innerlijke taal. Dir maakt dat het lastig is gevoelens te herkennen maar ook te verwoorden. De posters en misschien een emotie thermometer kunnen hierbij helpend zijn. Ook kan het helpen door veel te erkennen en benoemen zodat hij woorden aan zijn gevoelens kan geven.
Dit is inderdaad wat ik bedoelde met EQ. Ik denk dat dit speelt bij hem incl de zwakke innerlijke taal. Heel erg bedankt voor de tip voor de poster!
Wij weten de reden niet maar hopelijk school wel. Via via hoorde we wel dat ze met 1 wel al bezig waren. Heeft hij iets minder last van nu. Het onvoorspelbare maakt het onveilig. Als je zelf gaat uitdagen weet je dat er consequenties kunnen zijn. Hij heeft nu steeds vaker hoofdpijn Je zou juist denken op een hb school dat de meeste kinderen weten hoe het is om ergens niet hij te horen. Ze zijn zo hard. Misschien omdat er ook kinderen zitten die rechtlijnig zijn. Je doet het goed of fout en geen grijs gebied. Ik lag vannacht weer wakker