Haar kennende is het gewoon belerend en lullig bedoeld, net als 99.9% van de rest van haar posts. Ik zou maar niet teveel aandacht aan Amber besteden, die kan nog een drama zitten maken in een topic over koffers.
Ik zou kamer voor kamer aanpakken. Desnoods 1 kamer per week. En dan per kamer weggooien en herindelen. Als dat gereed is misschien eens lekker een schoonmaakster die een hele dag van boven tot onder werkelijk alles poetst en dan zit je er weer helemaal fris dn opgeruimd bij. Veelal als je eenmaal begint met opruimen en je ziet resultaat dan krijg je motivatie. En wellicht toch wat hulptroepen inschakelen om je te helpen. Onze zoon lag 11 maanden in het ziekenhuis, ik heb toen 4 vriendinnen gevraagd of zij wekelijks ons huis en was konden bijhouden omdat wij daar de energie niet voor hadden
Jouw man verdient een lintje! Wat een heftige tijd hebben jullie achter de rug. Trek je niks aan van Amberxxx, die schrijft hier altijd op zo'n aanvallende toon. Gewoon negeren. Verder is je verhaal over de torenhoge rommel ennde achterstand enorm herkenbaar. En dan hebben we nog niet eens een ziekteperiode gehad. Mijn adhd hoofd vind het ook echt moeilijk om te beginnen. Het is zóveel... En opruimen boven (vooral heel veel oude.kleding, schoenen) voelt heel dubbel nu er ook in de grote tuin genoeg werk is. En de ramen nodig gedaan moeten worden, en de was die er altijd maar weer is etc. En mijn kantoor dat niet eens begaanbaar is door de stapels rommel op de vloer... Succes! Met dit topic openen heb je al een goede stap gezet in het willen aanpakken, dat is al top.
Werk per kamer! Het liefst met de minste rommel, of die zo netjes mogelijk zijn! Dat werkt zeer motiverend, zo van oh ik heb al 1 of ruimtes af. (Wc en slaapkamer van jullie bijvoorbeeld) Wat ook kan, maar dan ben je eigenlijk wel iets langer bezig later om alles wat je niet gebruikt of moet uitzoeken en veel tijd kost om naar de zolder te brengen.. dan is je huis netjes, maar alleen je zolder een zooi. Je kunt dan als je je nog iets beter voelt de zolder echt goed aanpakken. Ik ben toevallig vanmiddag ook weer begonnen met opruimen. Ik heb een hekel aan troep, maar ik heb wel veel spullen. als in je hebt gewoon veel spullen nodig... Knutsel spullen, spelletjes, boeken voor de kinderen, speelgoed, veel kleding, veel voorraad aan eten, dat tikt al behoorlijk aan zo al met al. Vanmiddag het dressoir uitgezocht, vorige week al een vuilniszak met Koeka dekens en omslagdoeken enzo. Nemen zoveel ruimte in beslag, en gebruik het niet meer dus kan het weg (hoe zonde ik het eigenlijk ook vind haha) De zolder is hier trouwens ook echt drama hoor, die staat denk voor 80% vol en de overige 20% is om te kunnen lopen. Van die 80% kan er ook maar 5% ofzo weg, de rest zijn dingen die we moeten houden zoals muurverf, gereedschap, kinderknutsels, wasmiddel, luiers, billendoekjes, speelgoed van de kinderen, verkoop spullen etc. Het blijft me frustreren dat het zo vol staat.
Fijne tips allemaal! Zelf heb ik niet zo'n moeite met dingen weg doen. Dus normaal gesproken hebben we een best leeg huis. Maar er is gewoon allemaal rommel in geslopen. Dus maak me nog niet zo druk over afscheid nemen van spullen. Donderdag hebben Mediq en de thuiszorgwinkel een hoop zooi opgehaald, en dat scheelt echt al een hele boel (infuuspaal, weegschaal, zorgbed in de kamer, po-stoel, bedtafel, klossen van het bed etc.). De rolstoel en de doucheplank kunnen hopelijk over een paar weken naar de viering, maar heb ze nu nog te hard nodig. Van de week heb ik alle overgebleven medicatie bij elkaar gezocht... Dat is dus een hele shopper vol, exclusief voeding voor de picclijn, sondevoeding, medische bijvoeding, infuuszakken etc alle sondevoeding spullen van mij en onze dochter zijn naar Suriname gegaan (met een vriendin mee die daar arts is). De overige spullen die over zijn gaan naar Oekraïne (voeding, verbanden, gaas, infusen), want de apotheek neemt zelfs gesloten dozen niet meer terug. Ik ben vandaag begonnen met e.e.a. op marktplaats te zetten. Denk dat ik gewoon wekelijks een ritje ga maken (afhankelijk van de situatie, laat maken) naar de stort/kringloop met wat vuilniszakken/dozen. Als ik daar een ritme in weet te vinden dan blijft het ook niet lang ergens staan. Ik ga de focus leggen op de vloer van de zolder weer vrij krijgen. Dus geen opgestapelde kratjes of dozen, maar alles in de stellingkasten die er staan. Dan is er in ieder geval weer ruimte en kan ik daarna wel kritisch doos voor doos gaan opruimen. Mochten we weer een schoonmaker vinden, kan er in ieder geval namelijk schoongemaakt worden. (De vorige is niet gevlucht door de zooi bij ons, maar is haar kinderen achterna gereisd en woont nu in het buitenland.... Tenminste... Dat is wat ze zei). Vond de tip over de timer erg fijn, dat ga ik proberen. Hoop dat ik dan, als de timer af gaat, het ook echt kan laten liggen en wat anders kan gaan doen. Anders gaat al mijn energie daar aan op, terwijl ik ook quality time met onze oudste wil inhalen (en quality time met de mini wil hebben). Ik heb nog tot half mei verlof en mijn werkgever verwacht dat ik pas ergens januari 2025 weer volledig aan het werk ben. Dus wat dat betreft is er geen haast. En na 9 maanden kunnen we ook concluderen dat het (helaas) geen pootjes krijgt en weg loopt
To heel heftig voor je man. Maar in dit soort situaties heb je recht op kort of langdurig zorgverlof. Een werkgever mag dat in principe niet weigeren. En ik vind het zeer opmerkelijk dat een werkgever zo om zou gaan met een werknemer die in een dergelijke thuissituatie zit. Tenzij je partner zelfstandige is zonder verzekering. Dan is het wellicht een ander verhaal.
Ik zou de lat niet te hoog leggen. Je woonkamer die moet rustig en leefbaar zijn en een slaapkamer ook. Maar je zolder ? boeien!!! Een zolder is bedoeld om een rommeltje te zijn en om campingspullen en kerstspullen op te slaan. Ik zou eerst heel goed prioriteiten stellen wat echt belangrijk is en wat niet. En vergeet je daarbij niet je ook te richten op je herstel en weer genieten met je partner, die het ook zwaar gehad heeft en de baby en dan als laatste je pas druk maken over de zolder?
Wat je zegt in jouw OP: gewoon weg doen wat je tegen komt en niet meer wilt is zo slecht nog niet. Op sommige momenten heb je het ook maar te doen met wat kan. En weg doen zorgt er niet voor dat je er verder nog veel mee moet. Als er dan genoeg verdwenen is kan je het opnieuw indelen. Bij het zijn van een jonge ouder kan het gewoon frustrerend zijn dat je niet alles voor elkaar krijgt wat je daarvoor deed. Voor een deel is dat ook accepteren en in chaos proberen te genieten van tijd die je niet meer terug gaat krijgen. Orde komt later wel weer. Tijd kan je niet meer terug draaien.
Echt negeer amber asjeblieft. Ze bewijst maar weer dat zij weinig levenservaring heeft, of vrij weinig mee maakt in het leven. Dan is oordelen erg makkelijk. Jullie hebben een super pittige tijd gehad, dan is het logisch dat het 1 en ander versloft! Ik kan zelf erg slecht tegen rommel, dus in de woonkamer en de slaapkamers is het vaak wel netjes op het speelgoed na van de kids. Op zolder hebben wij 1 kamer waar veel ‘rommel’ staat. Het liefst maak ik hem vandaag nog leeg, maar dat kan gewoon niet. Er word ook gewoon geleefd in een huis. Vind de tips die al zijn gegeven een goed begin. Succes!!
Ja dit! Wij kregen het in het eerste jaar van jongste ook niet voor elkaar om alles op orde te hebben (zelfs terwijl wij gewoon fit waren). Dus wij hebben prio's gesteld bijvoorbeeld wc moet schoon maar de kruidenla hebben we heel lang gelaten voor wat het is. Net als de rommelkamer, zolang de deur daar nog dicht kan is het prima. Na een jaar en toen we zeker wisten dat er geen baby meer zou komen. Hebben we vrije dag opgenomen én een weekend hulp/oppas gehad. Toen hebben we echt alles opgeruimd, naar de stort gebracht etc. En nu is het heel erg opgeruimd en veel makkelijker bij te houden. Wat voor woonkamer goed werkte wat ik niet had verwacht is veel meer speelgoed weghalen ook al stond het voornamelijk in een kast. Ik dacht dat ik steeds heen en weer zou lopen omdat ze dan perse met de trein oid wilden spelen. Maar nu spelen ze met het weinige dat er staat en veel langer en pakken niet steeds wat nieuws (dus minder rommel).
Je bent super bezig! Sommige kringloopwinkels komen ook spullen halen miss een goed idee in jouw situatie, hou je wat energie over.
Moet financieel ook maar net kunnen hè, misschien moet je eens verder nadenken ipv zó kortzichtig, maargoed. dat is wel jouw handelsmerk, dus stomme opmerking van mij. Ts. super goed bezig, beetje voor beetje. Ik zou nog als tip willen geven dat je een hoek vrij maakt voor spullenen wat je wil bewaren. ( per ruimte ) zo werk je van links naar rechts of van boven naar onder, wat weg kan dat kan weg, wat je bewaard zet je in die hoek. Dan kun je vervolgens het, wanneer een plank, kast oid leeg is, dat schoonmaken en het er weer inzetten. 9 van de 10x kom je dan toch nog dingen tegen die alsnog weg kunnen. Succes! Ik snap het wel hoor, natuurlijk moet je focussen nu op herstel ect maar dit zou daar voor mij ook wel bij horen om zo weer grip te krijgen.
Ik zou project per project doen. Nog niet eens kamer per kamer. Maak een lijstje op en bekijken samen wat jullie prioriteit vinden hebben. Dat het zo geworden is, is door omstandigheden en nu kunnen jullie het terug aanpakken.
De tijd met je kinderen krijg je niet meer terug, de rommel loopt niet weg (zoals je zelf al zei: helaas..) Ik zou momenten als de oudste op de opvang (school?) zit en de jongste slaapt gebruiken om kamer voor kamer op te ruimen. Maar dan prioriteit stellen bij je leefgedeelten en niet bij de zolder.
Kort zorgverlof is 2 weken tegen 70% van je salaris. Dat zet echt weinig zoden aan de dijk in deze situatie. Langdurig zorgverlof is onbetaald. Ook als zelfstandige met verzekering heb je geen recht op doorbetaling, omdat je zelf niet ziek bent. Uiteraard is dat allemaal uitgezocht en was mijn man zijn werk al super meedenkend, waardoor hij constant thuis kon werken. Dus in dit geval een lekker oordeel over mijn man zijn werkgever. Daarbij, zelfs als het nu achteraf een optie geweest zou zijn, omdat we er zelf niet aan gedacht hadden... dan schieten we er nu niks meer mee op. Mijn dochter leert op de opvang "is het waar wat je wil zeggen (nee)? Is het noodzakelijk dat het gezegd wordt (nee)? Gaat het iemand helpen (nee)? Is het aardig (nee)?". Wellicht dat je jezelf die vragen kan stellen voor je een reactie plaatst.
Ik had het deeltje schoonmaken gemist. Als daar veel nood aan is zou ik beginnen met de keuken. Kast voor kast leeg, schoonmaken en alleen terug wat er nog hoort. Bewaar dingen die er niet horen in een krat. Daarna opslag/voorraad plekken. Leeg stukje voor stukje, schoonmaken en alleen terug wat er hoort. Rest in kratten of in de keuken als het daar hoort. Dan heb je de opberg ruimtes vrij om bewaar dingen direct goed weg te leggen. En als die plekken nog even ondertussen rommelig zijn ligt het ook minder in de weg. Daarna kasten in ruimtes van weinig problemen als er kratten staan afgaan. Leeg, schoon en terug wat terug hoort. Wat blijft en niet in voorgaande plekken hoorde in kratten. En eindigen in de woonkamer waar je geen kratten wilt hebben staan. Als daar dan kratten nodig zijn is er iets mis gegaan. Als er iets schoon is en weer gevuld is even de kratten langs gaan. Spullen die weg moeten zsm afvoeren. Als de financiën het toelaten om moeilijk verkoopbare maar goede spullen die weinig opleveren gratis weg te geven/brengen naar de voedselbank. Dan is het maar gewoon weg ook. Maar het begint bij bewust tegenkomen en weg doen van dingen die je niet meer wilt. Als je in die mindset zit hoef je niet direct kasten overhoop te halen om het leger te maken. Als het in je hoofd zit kom je steeds meer tegen wat weg kan.
To zorgverlof is zeker niet altijd onbetaald. Dat is afhankelijk van welke afspraken in de cao gemaakt zijn. En als die er totaal niet zijn dan is het afhankelijk van de betrokkenheid van werkgevers bij hun personeel. Ik heb daar gelukkig tal van goede voorbeelden van gezien. Thuis mogen werken en dan alsnog bijna omvallen is geen gunst hoor (thuiswerken is gemeengoed in deze tijd). En vanuit de werkgever gezien. Wat heb je aan iemand die maar half kan presteren omdat er thuis een ernstige situatie speelt? Die is er vaak toch niet volledig bij. En veel afwezig (logisch). Om zo iemand dan nog extra te laten werken in het weekend om die 40 uur te moeten maken. Dat kan ook echt wel anders. Maar dat is een keuze (en dus goed werkgeversschap). Vaak zie je in dit soort situaties dat iemand later alsnog omvalt (overspannen of burn out) als het thuis weer wat rustiger is. Geen verwijt naar jou. Jij kan hier niets aan doen. Maar dat wil niet zeggen dat er niets over opgemerkt kan worden. En in de openingspost staat ook niets over een partner en zijn inzet. Alleen dat het een chaos is. Daarvoor zou ik je omgeving om hulp vragen om dit samen aan te pakken. Als je een fijne sociale kring hebt zullen mensen in zo'n situatie echt wel willen helpen. Hier in de buurt ooit iemand geholpen met de tuin die een chaos was geworden na ziekte. En wil of kan dat allemaal niet dan doe je het kamer voor kamer het komende jaar.
Hier gaat met nog net niet de fanfare de babymeuk /te kleine kleding/speelgoed weg. Het is iets kleins maar na 3 jaar wachten EINDELIJK het moment daar. Kleine context. 3 jaar geleden (plus inmiddels een paar weken) had ik een werkruimte/bibliotheek/administratie/naaihok. Zolder leek wel een balzaal. En toen ik aan de babymeuk wilde beginnen tóch maar even een testje...En zo kon de boel weer verbouwd worden.
Volgens mij ook! Ik zou het andersom doen dan de meesten hier beschrijven. Eerst de focus houden op je woonkamer. Dan de keuken en je slaapkamer. De zolder pas als laatst. Het komt echt wel goed, ik denk dat je lat vroeger erg hoog lag, dat moet je nu echt even niet doen. Het is een langetermijnding, en dat is oké.
Misschien kun je voor die ritjes naar de stort/ kringloop wekelijks juist iemand inschakelen, dat scheelt jou weer een aanslag op je energie level