Dat hopen wij ook, ik vrees er alleen voor .mijn schoonvader had ook longkanker, een variant als het klachten gaat geven dan kunnen ze eigenlijk al niks meer voor je doen en heb je nog maar een paar maanden. Als ik zie hoe hard mijn tante de afgelopen 2 weken achteruit is gegaan vrees ik het ergste.
Wat vreselijk. Heel veel sterkte. Goed te weten: ik ken meerdere soortgelijke verhalen waarbij, dankzij behandeling, nog lang (maanden en zelfs jaren) kan worden gerekt. Met kwaliteit van leven.
Ik hoop voor mijn tante dat ze het bij haar ook kunnen rekken. Nadeel is dat we nu niet echt weten wanneer haar klachten begonnen zijn. Met kerst corona gehad en daarna bleven de klachten. De huisarts zei dat moet slijten en 2 weken geleden ging het opeens weer stuk slechter en gisteren is ze opgenomen vanwege benauwdheid klachten en ze zit nu aan het zuurstof wat gelukkig wel lijkt te werken voor der. Bij mijn schoonvader zeiden ze al dat je meerdere varianten kan hebben, hij had de pech om een agressieve variant te hebben. Ons 'voordeel' was dat het heel vroeg ontdekt hadden omdat hij een scan kreeg vanwege mond/keel kanker wat hij had. Hij is aan zijn longen toen geopereerd omdat er nog geen uitzaaiingen waren, helaas een half jaar later waren die wel zichtbaar. We hebben doordat ze het vroeg ontdekt hebben 1.5jaar gekregen met mijn schoonvader.
Ach wat naar allemaal. Mijn vader heeft destijds meer dan een half jaar met klachten rondgelopen voor hij eindelijk eens naar de huisarts ging. (Ja ik ben gewoon verkouden zei die. Ammehoela, gewoon verkouden duurt geen maanden he ) In de herfstvakantie waren we samen op vakantie. Toen waren we al bij hem aan het drukken dat die hoest echt niet normaal was. In november eerste consult huisarts. In december de diagnose longkanker met uitzaaiingen. Op 2 januari de eerste chemo. Vrij snel na die behandelingen ging hij zich al beter voelen. En pas een jaar later ging hij weer achteruit. Ik hoop dat zoiets voor jouw tante ook mogelijk zal zijn. Hoewel opgenomen met benauwdheid wel erg heftig klinkt. Mss de combi met die covid wat het allemaal niet beter maakt. Voor nu kan je niks anders als afwachten en hopen/bidden/duimen. ❤️
Maandag of dinsdag zeg ik mijn huidge baan op. Het voelt echt als een bevrijding dat ik elders aan de slag kan voor de gewenste uren, dichterbij huis en op een hele leuke plek! Ik ga er een klein beetje op achteruit in salaris, maar ik denk onderaan de streep dat het weinig verschil maakt. Ja, ik zal mezelf een stuk prettiger voelen en hoef er ook niet meer om 4.40 uit Ik heb het al langer niet naar mijn zin. De algehele sfeer is heel negatief, ik moet ontzettend veel extra werken (geregeld 37 uur ipv 23) en daar heb ik nooit voor gekozen. Daarbij is het ook geen veilige plek. Dat zou het wel kunnen zijn als de grote ego's dat ook zouden zien. Maar helaas, het voelt als een zinkend schip.
Wat een fijn vooruitzicht en wat een vervelende werksituatie zit je nu in. Veel plezier maandag of dinsdag
Gisteren met mijn moeder naar het theater geweest, was erg leuk! Vooral als je bedenkt dat je voormalig geschiedenisleraar mee doet en een van de hoofdrollen heeft. Ik was er ook wel aan toe, ik zit echt alweer even niet lekker in mijn vel. Veel piekeren en stress om zaken waar ik geen invloed op heb, ik zit op het randje van overspannen denk ik. Ik heb een afspraak ingepland om hieraan te werken, waar ik ook wel weer tegenop zie… iets teveel bagage en een dna die ook niet mee helpt
Bij jongste dochter in de klas een kindje met kinkhoest (kind was gevaccineerd, dochter is al weken aan het hoesten... en nu ben ik dus ongerust)