Onze kinderen worden tweetalig opgevoed. Ik praat Nederlands met de kinderen en mijn man een tweede taal. Hij praat nooit Nederlands tegen ze. "Helaas" praten de kinderen altijd Nederlands terug. Ik vind dit enorm zonde. Ze verstaan de tweede taal volledig, maar lopen vast op het spreken. Doordat mijn man vloeiend Nederlands spreekt is de noodzaak er niet om "zijn" taal te leren. Hoe kunnen we dit toch stimuleren? Onze kinderen zijn 10 en 7 jaar...
een afspraak maken dat jullie bij een aantal maaltijden of momenten alleen die taal spreken. En het werkt natuurlijk het beste als ze spreken met mensen die geen Nederlands verstaan, opa en oma, of een ander familielid? en anders komt die tijd wellicht nog wel. Ze begrijpen het in ieder geval, en als ze zelf willen zullen ze het ook vast snel onder de knie hebben.
Als vader zijnde niet meer reageren als ze Nederlands spreken. Klinkt wat hard maar lijkt me het meest effectief. Je creëert daarmee de noodzaak voor ze om ook te gaan spreken.
Hierv voeden we ook tweetalig op Ik nl mijn man een andere taal Ze begrijpen alles maar praten is iets minder omdat het gewoon weinig word gebruikt Als we bij mijn schoonfamilie zijn proberen we het te stimuleren en dat gaat dan maar moeizaam wat we weleens doen is dingen aanwijzen en dan benoemen hun het woord Zolang ze alles begrijpen vind ik het wel prima
Het "probleem" is dat mijn man en zijn familie vloeiend Nederlands spreken. Er is dus geen enkele noodzaak voor hun om de taal te leren. Ik zou graag een vakantie doorbrengen in het land van mijn man, zodat de kinderen gedwongen worden de taal te spreken. Helaas is het daar onveilig.
Ja ik probeer het prima te vinden, maar ervaar het toch meer als een gemiste kans. Als kind een taal leren is zoveel makkelijker dan op latere leeftijd.
Ik snap dat je het jammer vind, maar ik snap de kinderen ook. Er is geen noodzaak om het te spreken. Als ze het ook niet willen dan houd het verplichten op. Zou je ze nog kunnen uitdagen met zo’n challenge tijdens de maaltijd? Waar jij dan ook aan meedoet?
Zou je niet met je schoonfamilie kunnen afspreken dat als ze daar zijn ze ook alleen in hun taal spreken ? dit doen mijn schoonouders ook
Ja dat doen ze inderdaad ook bij ons. En m'n schoonvader spreekt als enige van zijn familie erg minimaal Nederlands. Maar toch praten ze in het NL tegen hem
Ja lastig! Voor een omgeving zorgen waar men Nederlands niet verstaat zou ik denken. Schoonfamilie, community, taalles? Op vakantie gaan naar het land (een land) waar de taal gesproken wordt. (Dat is lastig, zeg je. Spreken ze de taal in een ander land?) Willen ze de taal leren spreken? In dat geval kan je misschien een taal-dag inlassen. Elke zondag is -taal dag, bijv. Bij een vriendinnetje van mij van vroeger deden ze dat en werkte volgens mij wel goed. Als ze geen interesse hebben dan denk ik dat een externe groep/plek de enige manier is. Hun moedertaal is Nederlands dus dat zij Nederlands spreken met jullie is natuurlijk. Het voelt onnatuurlijk voor ze om de 2e taal te spreken met hun ouders. Wat je vaak wel ziet trouwens is dat na de pubertijd (of tijdens, maar vaak is het erna) ze grotere interesse krijgen in de andere taal, en gaan ze actief ermee aan te slag. Ze zoeken dan ook wel gelijken op (mede halfbloedjes, of volledig 2e taal/cultuur) om te leren over dit stuk van henzelf. Het is namelijk een groot stuk identiteit voor ze welke nu misschien gewoon nog geen grote rol speelt. Dat komt vanzelf. Passief een 2e taal leren heeft alsnog grote voordelen hoor! Als ze besluiten te willen spreken dan hebben ze het onderdeel begrip al volledig op zak!
Het hangt natuurlijk wel een beetje af van welke taal het is. Betreft het iets zeer specifieks waar je buiten dat land weinig mee kunt dan heb je er gewoon weinig aan. Zeker als je niet eens naar het land toe kunt. Is het een echte wereldtaal dan is dat natuurlijk wel wat anders. Ik spreek meerdere talen waaronder ook een taal (minimaal intussen) waar ik weinig aan heb. Tja heel erg leuk maar gebruik het nooit. Ze beheersen de basis en kunnen zich waarschijnlijk wel verstaanbaar maken. Dat is toch prima? Op dit moment zien ze het nut er gewoon niet van in.
Ik ken een gezin (inmiddels zijn de kinderen volwassen) waarbij het tweede kind op jonge leeftijd zich begon te onttrekken van contact met vader omdat vader altijd zijn eigen taal tegen hem sprak. Oudste kind deed dit heel goed, Nederlands met moeder, andere taal met vader. Maar tweede kind weigerde dat dus en dit ging echt ten koste van hun band. Vader heeft dus uiteraard hun onderlinge band boven de tweetaligheid gezet. Je kunt het helaas echt niet altijd afdwingen. De aangetrouwde tante van mijn man sprak ook altijd haar eigen taal tegen haar dochters (Vietnamees). Dit spraken ze als jong kind nog wel terug, echter vanaf de basisschool begonnen ze Nederlands terug te praten. Moeder heeft dit ook echt wel geprobeerd, om ze Vietnamees terug te laten praten, maar dan zeiden ze gewoon niets meer.