Ik ga maandag voor terugplaatsing 11! Met het risico een sfeer-spons te zijn in een optimistische omgeving: ik heb er nul vertrouwen in dat een zwangerschap nog gaat lukken, maar we zijn er nog niet aan toe om deze droom te laten gaan. Hoe gaat het met jou? Kun je al een beetje je draai vinden in deze fase, alles een plekje geven & wat baggage loslaten?
Spannende tijden weer, allemaal heel veel succes! Het gaat hier prima, deze week officieel tante geworden (schoonzusje) dus dat is wel leuk. Beide wel diezelfde nacht nadat we het wisten en flink over liggen dromen. Tot nu toe vinden we het vooral leuk en gezellig. In het dagelijkse leven hebben we er eigenlijk niet zoveel 'last' van dat het traject voorbij is. We genieten van tijd met de kinderen van anderen. Alleen als ik af en toe stil sta bij de wat diepere dingen heb ik het nog wel eens lastig : mijn ouders die denk ik geen opa en oma gaan worden, later geen kinderen om dingen aan door te geven zoals familierecepten oid. Maar ook die momenten worden steeds minder.
Fijn dat die momenten minder worden en dat je toch wel kan genieten van de kinderen van anderen. Het lijkt me zo ontzettend moeilijk. Heel knap vind ik dat ! Verbouwing in huis helemaal klaar ? (Als ik het goed heb, jullie waren aan het verbouwen toch?)
Ja klopt, vorig jaar de badkamer, die is af en doet het nog steeds. Dak moet nog steeds , wordt elke keer verzet wegens slecht weer, hopelijk starten ze maandag. Boven twee kamers redelijk weten op te ruimen, mijn werkkamer is nu veel meer een werkkamer ipv "de kamer die ooit een kinderkamer moet worden met een oude tafel als bureau er in" . Vrouw heeft nu een kamertje voor d'r sportspullen en om binnen te kunnen fietsen in de winter. Het is af en toe ook echt nog wel moeilijk maar we hebben ook weer het idee dat we weer leven. Allerlei ideeën, we zijn aan het sparen voor een reis naar Australië, denken over een camperbusje, denken over dat mijn vrouw misschien kan stoppen met werken om vol op de topsport te kunnen storten voor een paar jaar. Zeker niet alles tegelijk en sommige dingen blijven ook wel bij dromen denk ik, maar het is wel fijn om erover te fantaseren zonder de belemmering van een traject. Voor deze zomer betekent dat 2 weken op onze kont voor de tent zitten ergens in Italië Hoe gaat het met jullie gezinnetje, loop je nog/weer hard?
Meer dan logisch dat het af en toe nog moeilijk is. Het is nog heel vers, jaren traject en een nog langere droom. Onwijs gaaf, naar Australië met een camperbusje. Lekker dingen doen, die je anders (waarschijnlijk) niet gedaan zou hebben. Twee weken Italië klinkt ook goed . Wij zijn twee jaar geleden naar Italië geweest en vond t super. Aankomende zomer gaan we met de auto naar Frankrijk, tegen de grens van Spanje. Met ons gezinnetje gaat het goed. Tijd vliegt . De kleine man is alweer ruim 8 maanden en dochter 4,5. het traject voelt nog als de dag van gisteren. Herken je dat ? wat betreft hardlopen…. Helaas lukt het me al een aantal weken niet meer . Sinds m’n bevalling last van mijn heup overgehouden. Dacht dat het in de loop van de tijd minder zou worden, maar helaas. Hardlopen heb ik nog wel geprobeerd, een week of 6 na de bevalling. Dit ongeveer een maand of 2 gedaan, maar m’n lichaam doet teveel pijn. Ik denk toch dat ik eens een keer een afspraak met de fysio moet maken …. Jij nog wel Lekker volop aan het lopen?
Hardlopen doe ik wel maar niet zo ver momenteel. Ben in januari goed door m'n rug gegaan en daarna weinig motivatie voor langere afstanden kunnen vinden. Bij mij voelt het traject juist als al jaren geleden. We dachten vandaag dat het al 2 jaar geleden was sinds de laatste terugplaatsing in plaats van een 1
Wat grappig dat dat zo verschilt. Terugkijkend vliegt de tijd. Dit topic is ruim 2 jaar geleden geopend, bijna 2,5 jaar geleden.
Terugplaatsing 11! Je hoeft niet altijd positief te zijn toch soms is het gewoon doorgaan en een beetje hopen. En wie weet ! Ik had nummer 9 vorige week en vooralsnog positieve testen, blijven zitten is tweede maar hè 1 stap tegelijk. Ik ga voor je duimen.
Helaas is de 11e het ook niet geworden... Ik hoop dat jouw positieve testen goed gaan oplopen, en dat deze lekker blijft zitten! Succes!
wat verdrietig weer blijft een waardeloos k*t traject. Heb je nog embryos? En hebben ze een verklaring dat t niet wil “pakken”?
Ja echt he, helemaal waardeloos. ICSI poging 2 is hierbij afgerond, en uit aanvullende onderzoeken is geen oorzaak gekomen. Het voelt een beetje zinloos om te blijven proberen, maar we zijn ook nog niet klaar om op te geven. En als we niet weten waar het aan ligt, weten we ook niet of een donor-traject zinvol gaat zijn. Te veel onbekende factoren! We hebben nu besloten om een derde ICSI poging in Belgie te gaan doen. Daar weten ze ook niet wat het probleem is, maar doen ze wel PICSI, en kunnen we meedoen met de embryo glue studie (50% kans op placebo groep), misschien dat het iets helpt. Blijven jouw testen er goed uit zien, hoeveel dpo ben je nu?
wat frustrerend hè als ze niet weten wat er nou mis is. Wel goed om ergens anders te proberen dan doe je iig voor je gevoel alles er aan wat je kunt, embryo glue ken ik niet maar wie weet helpt dat. Picsi hebben wij ook gedaan dus dat zou ik voor nu natuurlijk zeker als iets zien wat aan te raden is. Ik ben nu 13 dagen na tp dus 18 dpo testen lopen op en na een kleine stress met eerste test vanochtend had ik met tweede urine een “gelijke” strepen test dus dat is fijn. Wel extreem nerveus door de vorige keren en de krampjes. Nu af en toe weeïg gevoel dus dat is soort van fijne bevestiging dat er iets gebeurd. Wel voor de zekerheid hcg laten prikken toen ik vanmorgen voor infusen moest. 1 dag tegelijk maar weer net als met alles in het traject !