Ja ga ik ook doen. Man en ik hadden die rekensom inmiddels wel rond dat het het gevecht niet waard was gezien de tijd die t nog heeft. G vooral laten focussen op dat als iemand lelijk doet dat meer zegt over die ander dan over jou. Tenslotte geen onwaarheid en ze heeft een gruwelhekel aan onrecht/lelijk doen, maar niet alles is de strijd waard. Proberen t maar te zien als een leercurve en haar er zo goed mogelijk tegen te wapenen. Niet helemaal fair gezien leerkracht-leerling verhouding maar ze gaat het nog wel meer treffen. Zegt niet dat ze het dan maar naast zich neer kan leggen, dat is tegen haar natuur in ze houdt een grudge maar we proberen haar er van te behouden dat ZIJ de rugtas gaat dragen terwijl het andermans manco is. Ik hoor t vannacht ongetwijfeld nog wel. Voorlopig is ze nu vrolijk en gaan we lekker weekend vieren en zijn weer een dag dichter bij vakaaaantie.
Waarom zou je het niet bespreken met de juf? 15 dagen is lang voor een kind. Daarnaast, als de juf het niet zo bedoelt had en nu begrijpt hoe haar woorden gevallen zijn kan ze het misschien nog goed maken of anders doen? ook naar je dochter lijkt het me belangrijk dat iemand haar verdedigd. Ze kan het niet zelf. een idee
Vandaag zag en hoorde ik bij de fietsenstalling van de bso een heel boze vader tekeer gaan tegen zijn kind van 6/7 jaar. Hij zei zoiets als: "wat ben je ook een debiel! Hoe kon je nou zoiets doen?! Gedraag je eens. Ik heb er spijt van dat ik je een tablet heb gegeven". Maar naar wat ik ervan hoorde, ging de boosheid niet om die genoemde tablet. Meer zo van: als je je niet gedraagt, had ik geen tablet voor je moeten kopen. Ik stond daar met de jongste in de draagzak en de oudste twee erbij en kon ook niet veel. En dat jongetje is ook wel een druk ventje, dus ik kan me voorstellen dat hij wel eens wat uithaalt. Maar ik vond het zo sneu. En wist ook niet wat dan te zeggen. Het ging duidelijk niet, dus "gaat het?" Sloeg nergens op. "Kan ik iets doen?" ook niet, want ik was zelf nogal beperkt. En ik wist dus niet wat er gebeurd was. Wat zou ik nou wel hebben kunnen doen of zeggen? Of wat zou jij hebben gedaan?
Niks je kent de situatie. Misschien is dit het zoveelste situatie en in dit geval de vader met zijn handen in het haar zit. Handig en vriendelijk nee maar kan me voorstellen dat er situaties zijn dat je domme dingen zegt waar je later spijt van hebt.
Hoe sneu ook, zolang het hierbij bleef zou ik niets gedaan hebben. Je weet niet wat er aan de hand was. En, heel eerlijk, sommige ouders zouden vaker boos moeten worden op hun kinderen. Ook dat hoort bij opvoeden vind ik. Niet dat het goed is om je kind een debiel te noemen, natuurlijk. Maar een paar weken geleden zag ik een kind van een jaar of 4 in z'n eentje een drukke weg oversteken. Ik bleef bij hem wachten met mn fiets zodat hij niet onder een auto zou belanden. Z'n moeder kwam een minuut of 2 later aanlopen, ze schrok dat hij overgestoken was, liep naar hem toe en tot mijn verbazing zei ze alleen poeslief tegen hem dat hij de weg niet mocht oversteken. Zonder verdere uitleg, alleen dat. Het kind rende alweer verder, leek amper te luisteren. Noem me een loedermoeder, maar ik had dat toch anders aangepakt.
Zoon heeft een bijbaan. Hij kwam vorige week thuis. "Mam mag ik bij ah gaan werken" "Ja is goed" Ik heb hem 1 keer geholpen met opstellen van de app waarin hij de afspraak voor sollicitatie maakte. En verder heeft hij alles zelf geregeld. Ben best trots.
Gister bij koor een stemtest moeten doen. Ik ben met vlag en wimpel geslaagd. Wat was het spannend! Erg blij ben ik nu.
Oh wat lastig zeg! Ik heb vorige week een vader van school tegen zijn dochter horen zeggen: je kunt helemaal niks. Als je zo doorgaat stuur ik je naar speciaal onderwijs. Ik heb er spijt van dat ik je heb gekregen. Ik wist op dat moment ook niet wat ik moest doen, hij wist niet dat ik hem hoorde en ik ken hem ook niet echt. Maar ik vond dit wel heel erg ik heb dit tegen school verteld, ze waren blij dat ik het zei en gaan het verder oppakken.
Ach, dat is ook wel heel zielig zeg. Ik denk wel als je zoiets al buiten de deur zegt, wat hoort zo'n kind dan thuis nog. "Spijt dat ik je gekregen heb", mijn hemel