Ohhh wat fijn! Wat goed! Vier elke mijlpaal geniet hiervan!! Mijn eerste zoon is op de wereld gezet door dezelfde arts die mij op de wereld heeft gezet, incl traject bij mij en m’n moeder. Heel mooi en bijzonder vond ik dat!
Meiden omdat ik in pauze stand sta heb ik niet do veel te vertellen, daardoor kom ik te weinig online, mis ik een hoop en hebben jullie daarmee ook minder aan mij. Ik denk dat ik maar beter even uit jan klokken totdat ik meer te melden heb. Heel veel succes allemaal en ik hoop over een paar maanden geen van jullie nog hier te treffen positief bedoeld natuurlijk xxx
Van de 23 eitjes waren er 17 rijp en er zijn er maar 10 bevrucht; hiervan gaan er 6 door in de timelapse dus die laten ze nu ontwikkelen en horen we woensdag hoeveel blastocyst (dag 5) embryo’s er in zijn gevroren. Die andere 4 zijn als bevruchting ingevroren dus die hebben we nog op reserve. Wel weer een domper want de vorige keer waren er 8 van de 9 bevrucht met ICSI en nu maar 10 van de 17… hadden gehoopt op meer nu zeker met de eicel activatie en de sperma chip.. Hopelijk vallen er nu minder af dan de vorige keer en blijven er meer dag 5 embryo’s over.
Ah zo! Ik moet zeggen, ik ben er juist best wel fan van, hihi … Wij hebben het voor mijn zoontje een jaar geprobeerd “op gevoel” (ik was ook heel regelmatig), maar zaten er blijkbaar altijd naast. Want met testen, werd ik ineens erg makkelijk zwanger (bleef t maar eens zitten). Nja, wat ik eigenlijk wil zeggen: misschien valt het je wel alles mee!
Na zeg, dat is toch niet zijn plaats?! Nou ja weet je, jouw leven, jouw keuzes en hij weet er ook gewoon niets van. Probeer het maar gewoon te vergeten Met goede moed voorwaarts!
Hey maar, als je het voor de anderen doet, hoeft je niet weg te blijven hoor! Je geeft toch super lieve en waardevolle reacties?! Al zou ik het voor jezelf wel snappen hoor, even afstand.
Nee, dat klopt! Maar als ons laatste embryo niet blijft zitten, willen we misschien zelf gaan proberen. Het is bij ons dus om een bepaald gen niet door te geven, maar we twijfelen of we voor een derde poging gaan.. gezien je in ons traject zo 3 à 4 maand verder bent voordat je weet of er een goed embryo is. De artsen zeggen ook dat je blij mag zijn met 1 gezond embryo per ronde, dus de kansen zijn gewoon heel klein. Afgelopen ronde dus veel geluk gehad, maar ze blijven niet plakken... Het is voor ons zo lastig, omdat je met dit gen verder een prima leven kunt hebben. Maarja, je wil toch proberen het de wereld uit te helpen.
Ah, lees hier mijn antwoord al. Wat vind ik het verdrietig om dit te lezen. Ik begrijp dat je iets van een postnatale depressie hebt gehad (sorry als ik het verkeerd begrijp)? Dat gun je niemand … Uberhaupt dergelijke gevoelens niet en zeker niet gekoppeld aan het krijgen van een kindje Het is ook lastig om er iets over te zeggen, want zit waarschijnlijk heel diep bij je en zoiets overkomt (overvalt) je volkomen, dus zeggen dat het nu vast niet weer gebeurt is volkomen zinloos. Kan alleen maar zeggen dat alle gevoelens naast elkaar kunnen en mogen bestaan, dus reken jezelf in ieder geval ook niet nog eens af op de emoties die nu leven. En trek op tijd aan de bel als het je echt niet goed gaat. Al hoop ik natuurlijk heel hard dat dat absoluut niet nodig is en je gewoon heel snel gaat ontdekken dat het dit keer heel anders gaat!
Oeh ja, dat is een lastige keuze zeg! Maar als je daarvoor kiest, dan ondersteunen ze je verder helemaal niet meer?
Knuffel voor jou ook! Vind jullie dapper en stoer dat jullie die negatieve ervaringen hebben doorstaan en het nog eens aan durven gaan. Hoop van harte dat het universum jullie wil laten zien dat het ook zo mooi en fijn kan zijn (het universum is wreed helaas, maar dat maakt tegelijkertijd ook weer álles mogelijk, ook dat het een volgende keer zomaar ineens heel positief uitpakt - al wil ik angsten, twijfels, gevoelens en zelfs trauma’s hiermee helemaal níet bagatelliseren hoor! Ik ken ze ook, angststoornis ).
Nou, niet voor jou natuurlijk, maar ben wel blij dit te horen! Ben echt lelijk aangekomen, terwijl ik juist mijn best doe af te vallen … De gynaecoloog had er al we voor gewaarschuwd, maar dacht -heel arrogant, of naïef misschien- dat ik dat wel eens even kon voorkomen
Ik snap dat het voor je gevoel anders werkt hoor, want dat doet het bij mij zelf ook, maar ik denk als buitenstaander dan toch: 10 is meer dan 8. Toch? Je laat er natuurlijk rekensommen op los van de vorige keer, maar waarheid is: dat weet je nog niet. Wie weet delen ze dit keer allemaal goed door en dan heb je ineens een heel mooi aantal. Toch? Ik duim daar iig voor
Veel te veel geschreven om nu ff snel bij te lezen, maar OMG @Knut10 jij bent hartstikke zwanger!!!!!!!!!!!