Ja als ik even Google kom ik erop uit dat je volgens mij met elkaar kunt afspreken dat met de jaren en dus met het consumeren van het geld de vordering die er is afneemt. Is dus wel iets wat je dan van te voren moeten regelen. Maar ik zou hier deskundig advies over inwinnen en dat ben ik zeker niet . Ik ben weliswaar jurist, maar met een heel ander expertise, en ik ben zeker geen fiscalist.
Wat je zegt klopt helemaal. Het vereist administratie. En in de praktijk zullen maar heel weinig mensen dat doen. Als je het niet vast legt kan het een heel akelig getouwtrek worden bij een scheiding.
Ik sta hier wel van te kijken. Want wat als ik er niet van af wist? Ik bedoel, alles gaat nu ook langs mij heen. Zij gaan naar notaris en regelen dingen maar dat had hij prima achter mijn rug om kunnen doen. Het ging om één afspraak voor handtekening zetten. Als we dan zouden scheiden zou hij ineens tonnen kunnen eisen van mij omdat er niets over hoe binnen ons huwelijk/bij scheiding om te gaan met die schenking vast ligt? Ik kan het bijna niet geloven. Hoe krom zou dat zijn he.
Tjah het recht is echt een ingewikkeld iets en zeker niet altijd logisch. Als je er meer over wilt weten. Ik vind dit bv. een heldere uitleg: https://financialfocus.abnamro.nl/expertise/wat-regelt-de-uitsluitingsclausule-bij-een-erfenis-of-schenking-eigenlijk-precies/. Maar nogmaals. Mensen voor wie dit speelt; vraag deskundig advies en zorg dat je dit (indien mogelijk) regelt met elkaar.
Dank je voor het delen! Ik ga er zeker over in gesprek en we gaan hier dus ook zeker iets over vastleggen!
Je steekt toch geen ton in een huis samen met de intentie dat je evt uit elkaar kan gaan? Dus eigenlijk kan je er dan niks mee doen, of het enkel en alleen voor jezelf bestedeN, wat ik dus in een relatie echt not done vind.
We hebben alles gezamenlijk maar bij de aankoop van ons huis heb ik inderdaad een schenking gehad. Dit ging om een heel aardig bedrag, we hebben afgesproken om 2/3de daarvan te laten vastleggen dat dat bij een mogelijke scheiding eerst terug naar mij komt. Het andere deel is van ons gezamenlijk, zijn ouders helpen niet financieel maar wel bv met klussen en om het huis waardoor we onrechtstreeks heel wat geld konden besparen. Dus bij een eventuele scheiding en verkoop van het huis gaat er eerst dat bedragje terug naar mij en dan 50/50 het huis... Voor ons is dat wel heel logisch want we moesten dus veel minder lenen waardoor we nu samen maandelijks meer overhouden maar dat kwam wel door die schenking van mijn ouders. Ik zou het ergens ook onlogisch vinden dat iemand 100 k nu in een huis steekt en straks wordt het huis verkocht en wordt het gewoon 50/50 verdeeld
maar er staat toch niet dat ze het alleen aan haar zelf zou besteden. Wanneer die ton in het huis wordt geïnvesteerd profiteren beiden daarvan middels bijv lagere maandlasten. Of wanneer je voor verkoop gaat voor meer overwaarde waardoor je bijv groter kan wonen beiden/als gezin. Alleen dat profiteren kun je begrenzen tot het moment van een eventuele scheiding. Dus mocht je alsnog uit elkaar gaan dat die ton investering van jou blijft. Je kan nog zoveel van elkaar houden hoor maar met dit soort bedragen zit er ook gewoon een zakelijk component aan, t gaat niet om een pakje boter. Overigens speelt dit bij ons niet. Aan mijn kant is niet heul veul te erven, bij mijn man leven beide ouders nog. Tzt is de verwachting dat daar een leuk bedrag vrij komt. Dat is het geld van mijn partner dus staat hem vrij om te besteden hoe hij het wil. Mocht hij dat willen besteden aan bijv ons huis zou ik het heel logisch vinden dat we dat goed vastleggen voor een eventuele scheiding. Hoewel er geen sprake is van eventueel uit elkaar gaan op dit moment. Maar weten wij veel wat de toekomst brengt
Maar voor de rest hebben wij hier alles gezamenlijk, geen aparte rekeningen... wat maakt inderdaad dat als hij een gaming laptop wil komen dat we daar wel eerst samen over praten... want dat zou betekenen dat we bv dat jaar niet op reis zouden kunnen gaan...
Maar dat geldt dan alleen als die uitsluiting er is, vind dat dan wel heel bijzonder. Vind dat als je er zo in staat dat je dan sowieso alles gescheiden moet houden. Ter vergelijking, man heeft vorig jaar zo'n bedrag ontvangen als bonus, we zijn getrouwd in gemeenschap van goederen en ik werk niet, geen haar op mijn en zijn hoofd die dat niet ziet als ons geld. Maar als ik dan zo'n bedrag zou erven van mijn ouders zou ik het apart moeten houden? Nou dat zou ik ontzettend huichelig vinden. Voor mij is trouwen alles samen delen, slecht of goed. Gelukkig voor man ook.
Mijn inziens is het verschil hierin dat andere buiten je eigen gezin om hier hun hele leven keihard voor gewerkt hebben en het is hun goedrecht te beslissen waar dat geld naartoe gaat. Deze clausules zijn er om het vermogen in de familie te behouden. Wat jou man aan bonus heeft gekregen is in mijn ogen niet te vergelijken dat kan qua cijfers wel overeen komen, maar de oorsprong waar dat geld vandaan komt is totaal anders. Ik vraag mij af of ik het wel goed kan verwoorden.
Daar denk ik gewoon anders over. Begrijp me niet verkeerd, diegene die het nalaat mag idd die eisen stellen. Ik als ontvanger kan alsnog kiezen om daar niet in mee te gaan. Voor mij komt het apart houden gewoon niet in mij op, dat anderen dat wel doen moeten we ze helemaal zelf weten, maar ik zou het echt niet kunnen. Voor mij is een langetermijn partner ook gewoon familie trouwens.
Dat mag, maar dan willig je dus niet de wens van de overledenen in. Soms draait het niet om wat jij vind of voelt, maar gaat het erom wat er zwart op wit staat alvorens je een erfenis accepteert.
Wij hebben onze financiën dus ook gescheiden Als je alles op 1 hoop gooit geldt dat voor mij voor alles (hoewel ik me dan alsnog kan voorstellen dat een grote erfenis anders behandeld wordt), dus bonussen vallen daar dan ook onder zoals het voorbeeld wat je geeft. Ik persoonlijk wil geen 1 groot financieel huishouden en daarmee is het voor mij ook totaal niet bezwaarlijk, sterker nog logisch, wanneer dingen als erfenis en investeringen notarieel goed vastgelegd worden.
Ja maar wie gaat dan wellicht 20 jaar later nog controleren? En tja, dan ben ik maar hard, dan willig ik de wens niet in. Maar bij ons is dat toch een niet bestaande kwestie. Mijn ouders zouden mijn man nooit uitsluiten, dat is gewoon niet hoe wij in het leven staan. Natuurlijk kan dat anders zijn als je elkaar net kent, maar voor nu werkt het zo voor ons.
Daar heb ik ook respect voor, dan zijn dat afspraken die je hebt gemaakt. Voor mij zou het heel raar voelen om alles samen te doen, wel te kunnen genieten van een bonus, maar dan een eventuele erfenis apart te houden. Heb je alles gescheiden, dan vind ik het een heel ander verhaal.
Je hebt blijkbaar ook nog een harde en zacht uutsluitings clausule. Degene die ermee te maken hebben kunnen maar beter eens goed kijken hoe het zit. Stel partner erft en die overlijd heb je bij een harde uitsluiting nergens recht op als partner (ook de kinderen niet volgens wat ik lees). Vind het wel bijzonder dat je geld kan opdoen en het bij scheiding terug vorderen. Lekker reizen en luxe leven met het geld en dan scheiden en dat geld mogen terug vragen? Op is op zou ik zeggen
We hebben toch ook de intentie niet uit elkaar te gaan? Dus als het goed is hebben we dan allebei profijt van het in de hypotheek stoppen.
Dat is niet stom. Ik vind het echt een enorm lieve gedachte om dit zo te doen. Geweldig toch dat je dat zo, in goede harmonie, samen kunt doen?
vraag me wel af: stel je krijgt erfenis waar koude kant is uitgesloten. Je besluit om dat te investeren in een gezamenlijk huis of je houdt dat op de bank en wilt de koude kant niet uitsluiten. Je gaat vervolgens uit elkaar, wat gaat dan juridisch voor? Het testament waarin het is opgenomen of je scheidinfsconvenant?