Mijn oudste heeft autisme en zit op scouting. Dit doet ze met veel plezier. Het botst meer dan geregeld met de middelste. Daar zit geen stempel op, maar het is een pittige dame, met een niet-alledaagse gebruiksaanwijzing. Dus toen zij ook op scouting wilde heb ik gezegd: ‘prima, maar dan bij de waterscouts’. Mijn oudste heeft verder weinig ‘buiten de deur’, dus ik wilde dat ze op scouting echt haar zelf kon zijn, los van haar dominant-aanwezige zusje. De middelste zat/zit ook op zeilen, dus dit leek in eerste instantie ook echt wat ze wilde. Maar na een jaar vond mijn dochter elke week kanoën toch wat saai, dus na een winterstop wilde ze graag op het land blijven. Dit vond ik toen geen probleem, want mijn oudste zat in een andere groep, dus ze hoefden elkaar niet tegen te komen. Maar…. Na de zomer moet mijn middelste ‘overvliegen’. Ze heeft altijd gezegd dat ze dan weer terug wilde naar het water, want bij de waterscouts zeilen ze en dat was wat ze initieel ook wilde. Je raadt het al, ze wil op het land blijven en zal dan toch in dezelfde groep komen als mijn oudste. Mijn oudste zegt: ‘als ze bij mij in de groep komt, dan ga ik van scouting af!’ Wat zouden jullie doen?
Laten gaan. Ik vind het niet aan je oudste dochter om dat te mogen beslissen. Je middelste heeft wat anders geprobeerd en komt toch uiteindelijk daar terecht, dan is dat maar zo. Ik vond het vroeger eerst ook niet leuk om met mijn jongere zusje in een team te komen, maar weet je, soms is het gewoon zo en gaat het niet zoals je het graag zou willen en leer je daar ook wel mee om te gaan.
Poeh ja dat is wel een lastige. Je wilt beide niet belemmeren... In dit geval zou ik wel zeggen, de oudste was "eerst" bij de scouting. En als de middelste ook nog zeilen heeft...
De oudste zat eerst op scouting. En als dat is waar zij 100% in op kan gaan, heeft de middelste echt ff pech in mijn ogen.
Dit. Vooral omdat de middelste ook nog andere dingen als hobby heeft. En dat zo te lezen voor de oudste juist moeilijker is.
Ik snap heel goed dat je oudste niet wil dat haar zusje bij haar in de groep komt en ik denk dat ik haar daar ook in zou steunen. Zeker gezien de situatie en haar karakter en het karakter van haar zusje. De middelste had de insteek terug te gaan naar de zeeverkenners dus kan ze kiezen; zeeverkenners of wat anders zoeken. Ik weet wel dat de scouting hier een ochtend- en een middaggroep heeft, dan zou het wel kunnen zonder dat ze bij elkaar in de groep zitten.
Mijn jongens zitten op waterscouting. Zij hebben overigens geen winterstop, zij doen in de wintermaanden het onderhoud aan de vletten. Schuren, schilderen etc. Dus elke zaterdag twee heel vieze jongens Ze zitten allebei in dezelfde leeftijdsgroep. Ze zijn 12 en 16. Ze zijn door de leiding, bewust, in verschillende bakken geplaatst. Daardoor hebben ze op scouting zelf weinig met elkaar te maken. Ze werken dus altijd in afzonderlijke groepen van elkaar. Ze hebben hun eigen groep met zeilen ed. Ik zou het heel lastig vinden om tegen de jongste te zeggen: jij mag niet op scouting omdat dat niet leuk is voor je oudere broer. Maar ik snap wel dat je het heel.lastig vind als oudste dan zegt: dan ga ik eraf. Heb je al eens met de leiding daarover gesproken? Hoe zij daarmee om zouden gaan? Om jullie oudste de ruimte te geven en toch de middelste daar ook naartoe te laten gaan. Pff ik vind het heel lastig om je hierin advies te geven ...
Als je in eerste instantie ook al zoiets had van "als je op Scouting wil, ga je maar bij de waterscouts", zodat ze niet bij elkaar zouden komen, en er is in de tussentijd weinig aan hun relatie veranderd, zou ik er waarschijnlijk nog net zo instaan. Misschien zou ik zeggen dat ze het kunnen proberen, heeft de oudste echt last van haar zusje, dan zou ik zusje weer naar de waterscouting terug doen. Dat ook zo afspreken met ze en vooraf bij de leiding aangeven of ze een oogje in het zeil kunnen houden en ze niet met gezamenlijke opdrachten bij elkaar zetten enzo. Als haar zusje ook makkelijk vriendinnen inpikt of zich opdringt en doordramt om in groepjes te zitten waar haar zus het liefst in zit, dan denk ik dat ik er niet aan zou beginnen. Op dat vlak ken je denk ik zelf je kinderen het beste.
Dat is idd mijn overweging. De oudste heeft enkel scouting. Past door haar rugzak niet zomaar overal tussen. De middelste heeft nu scouting, zeilen, dammen, jeugdraad bij de gemeente en geregeld periodes met wekelijkse creatieve workshops. Zij maakt ook veel makkelijker contact met andere kinderen, terwijl dat voor mijn oudste echt lastig is.
Hier ook dochter met autisme. Beide dochters zitten op dansen maar gaan ook echt niet in zelfde groep. Onze dansschool denkt goed mee, dus ik zou het bespreken als er andere mogelijkheden zijn. Vanaf begin ben je duidelijk naar middelste geweest. Dus je daar aan houden als er geen andere opties zijn. Dus of weer water of niet
Hier bij de scheepsmaatjes gaan ze in de winter naar ‘de schuur’ waar ook de landtak zit. Bij de Waterscouts doen ze dat idd niet. Dan is het programma wat je zegt: o.a. onderhoud. Bij de welpen zijn er twee groepen, dus de overstap van de middelste kon toen wel (was m’n oudste ook niet blij mee, maar heb haar argumenten toen ongegrond verklaard, haha). Maar nu voelt het toch anders.
Lastig hoor. Ik zou eerst eens het gesprek aangaan met de leiding. Wat kunnen zij doen om dit haalbaar te maken? En als het echt niet gaat, dan is het denk ik het beste als je toch met je middelste afspreekt dat zij dan terug gaat naar de waterscouts. Zeker als ze al op zeilen zit lijkt me dat voor haar gewoon een prima optie. En dan niet meer heen en weer switchen. Want het zou wel heel jammer zijn als je oudste hierdoor van scouting afgaat. Juist omdat het zo goed gaat. En ze leren zo eel op scouting vind ik. Mijn zoon van 12 is op sociaal gebied niet zo sterk. In een groep functioneren vindt hij lastig. En we zien hem daarin dus echt groeien.
Dan zou het voor mij absoluut een no brainer zijn. Middelste heeft al zat andere hobby’s en maakt veel makkelijker contact. En het was de club van de oudste. Dus kan de middelste er niet bij blijven als ze in dezelfde groep komen.
Ik snap niet dat je überhaupt nog twijfelt natuurlijk niet bij de oudste op scouting! En daarbij, een keer "nee" is voor je middelste waarschijnlijk ook wel goed, zoals ik je berichten lees (misschien interpreteer ik ze niet goed, sorry dan daarvoor) sneeuwt je oudste helemaal onder bij je middelste, die i.m.o. heel dominant overkomt.
Voor mij zou dit plaatje genoeg vertellen om oudste haar scouting te laten houden en de jongste iets anders laten kiezen (of niet, want ze doet genoeg ). Opkomen voor m'n oudste om iets voor haarzelf te hebben.
Je jongste dochter heeft pech. Ze wist vanaf het begin dat het niet de bedoeling is dat ze bij haar zus in de groep komt. Ze heeft een alternatief bij de scouting en bij haar andere hobby's. Jammer, maar helaas.
Tja, ik denk dat ik het eigenlijk ook wel weet, maar voel me dan altijd toch een soort van schuldig als ik dan nee moet verkopen. Zocht hier enkel bevestiging denk ik