Een afwijzing kan er ook voor zorgen dat je het kan laten gaan. Maar voor het knabbelen aan de verboden vruchten hoef je natuurlijk weinig te praten Pfoe lijkt me toch een heel gek gesprek…
Je kan ook gewoon open kaart spelen met man en buurvlams vrouw. Spreek een keer af met zn 4en, doe een bakkie bij elkaar en kijk hoe dat loopt, maar speel open kaart. Je man hiermee bedonderen om te kijken of hij na de seks ook nog aantrekkelijk is ja of nee vind ik echt not done. Eerst scheiden, dan lichamelijk contact.
Lijkt me wel heel ongemakkelijk om met de partners erbij gezellig te keuvelen over de gevoelens van je partner richting de buurvlammen.
Het blijft fascinerend hoor, dat mensen alles maar overhoop gooien zodra de gevoelens de baas zijn. Ik vind het niet gezond zoals ik het lees. En nee, ik heb geen ideaal huwelijk maar als ik naar het koppie van mijn zoon kijk dan draait mijn maag al om als ik zou moeten vertellen dat zijn veilige basis compleet weggevaagd wordt omdat mama graag met een ander wil n**ken. Want je kunt het nog mooi voor jezelf verantwoorden maar plat gezegd komt het hier wel op neer. En ik ben ook geen heilige en zeg nooit nooit. Alle vriendjes van mijn zoon hebben gescheiden ouders en ik zie hoeveel verdriet dit geeft bij al die kinderen omdat in de meeste gevallen pa of ma wel even wat anders wil.
Dan moet je er wel voor openstaan. Ze weet zelf toch ook wel dat het niet hoort? Ze kan beter in relatie therapie.
Ja is ook laf. Ik bedoelde het meer omdat zij een heel fantasie-leven met buurvlam in haar hoofd heeft en het is helemaal niet gezegd dat dit wederzijds is. Ik ben zelf best ruimdenkend en ik ben ook van mening dat een verliefdheid je kan overkomen. Maar zo gelukkig in je huidige relatie zijn zoals ts zegt te zijn en dan dat toch aan de kant willen schuiven voor deze verliefdheid… ik snap ‘m niet helemaal.
Mogelijk is er iets aan de hand als sleur in de eigen relatie? Of mist er spanning? Weinig toegekomen aan de eigen jeugd? Of het gevoel niet echt gezien te worden? Kan me voorstellen dat het in bepaalde gevallen en periodes fijn kan zijn als er iemand is waarvoor je ineens de hele wereld lijkt te betekenen. Ook al beteken je dat nu ook al voor je gezin, maar dat voel je vaak niet op het moment dat je erin zit. Het gevoel van verliefdheid zet je beloningssysteem enorm aan, dus ja, dat voelt dan op dat moment heel goed...maarja, de tijd en realiteit zijn er ook. Zoek een goede psychotherapeut en ga daarmee in gesprek. Ga op zoek naar wat je zo triggert in deze verliefdheid en waar het het symptoom van is
Dat is toch ook helemaal de vraag niet. De vraag is hoe ze ermee om moet gaan. En geklets over wat er wel of niet hoort heeft ze niks aan. Daarom heeft ze ook meer aan een professional die haar kan leren omgaan met de gevoelens die ze heeft, en die haar het zelfinzicht kan geven, dan aan de meningen van ons. En ze heeft al een afspraak, dus dan zal ze op zijn minst een beetje open staan.
Nou ze staat duidelijk open voor iets anders had ze geen gesprek aangevraagd. Je moet toch ergens beginnen. Als ze voor de sipele weg was gegaan had ze al lang onder de buurman in het tuinhuis gelegen
Ik zou wederom open kaart spelen met je man maar ook absoluut een gesprek met de buurman aan gaan over wat jij in je hoofd hebt.
Ik zal wel een bak shit over mij heen krijgen maar... Ik vind ook niet dat wij hier op dit platte forum echt een mening oordeel advies kunnen geven, niemand staat in jou schoenen de enigste die jou relatie het beste kan is jezelf en je partner Ik ben van mening dat op het moment dat je gevoelens krijgt voor een ander, je huidige relatie niet klopt. Anders had je geen andere gevoelens gekregen voor een ander. Had je daar niet eens voor open gestaan. Ik ben van mening dat je samen met buurvlam het gesprek moet aangaan. En als jullie beide willen er beide voor moeten gaan. En al strand die relatie dan nog, was je niet 100% gelukkig met je huidige partner. En ja... de kinderen zijn altijd de kind van de rekening. Zelf jaren lang in een relatie gebleven diep ongelukkig omwille van de kinderen. Geloof me ben een leukere moeder nu dan ik toen was.
Dat is maar net hoe je zelf in elkaar zit. De maatschappij is gericht op monogamie, en haar partner zal misschien ook zo in elkaar zitten. Maar net zoals je als je meerdere kinderen hebt van ze allemaal (evenveel) houdt, maar van elk op een andere manier, geloof ik dat dat ook zo kan zijn met partners. In het huwelijk missen puzzelstukjes. Stel dat de puzzel voor 90% compleet is, dan mis je nog 10%. Je kunt je dan blind gaan staren op die 10% die een ander kan bieden, die 10% lijkt dan ineens 100% waard, echter raak je (en de rest eromheen) dan een groot gedeelte van de 90% kwijt. Er bestaan zoveel vormen van liefde. Alleen, als je gehuwd bent, heb je elkaar trouw beloofd. En dat je met vreemdgaan iemand ontzettend kwetst, dat begrijpen we allemaal wel. Ik zou zeggen: Maak van je innerlijke strijd gebruik door jezelf beter te leren kennen, welke behoeftes heb je die nu niet vervuld worden? Kun je die op een andere manier vervullen? En accepteer dat je je hele leven er tegenaan blijft lopen dat je jezelf niet 100% compleet voelt. Zit de maximaal achttien maanden van verliefdheid (langer duurt het meestal niet?) uit en zie dan wat er nog van over is.
Iemand die zo kwetsbaar is en zo met zichzelf in de knoop zit, moet gewoon eerst aan zichzelf werken. Pas als er voor zichzelf meer duidelijkheid heeft, kan ze een gesprek aangaan. Wees vooral eerlijk bij de hulp.
En eerlijk gezegd ook niet iets realistisch . Nog nooit gehoord dat twee mensen die elkaar leuk vinden in gesprek gaan met de huidige partners erbij. Even samen overleggen hoe het ervoor staat, wat we eraan gaan doen, wie nog ideeën heeft .
Of er zit iets bij jezelf niet goed, dat kan ook zorgen dat je open staat voor iemand van wie je denkt dat hij dat bv kan oplossen of je ziet - terwijl je zelf misschien niet eens precies weet wát er is. Ook in de relatie kan natuurlijk iets niet lekker zitten, een teken dat je ermee aan de slag moet, want heel vaak is dat gewoon iets dat te repareren is en gaat het bv gewoon om een bepaalde sleur ipv hoteldebotel verliefd op elkaar. Verliefd worden op een ander betekent niet dat je huidige relatie per se gedoemd is te stranden. Als TS sowieso al aangaf dat haar relatie verschrikkelijk was, ze zich bv niet gerespecteerd voelt, ze niet met haar man kan praten, hij bv z’n geduld kan verliezen en dan gaat schelden - dan zou mijn advies wel anders zijn, maar ook niet ‘ga je voor de buurvlam!’, wel ‘ga aan jezelf werken en kies voor jezelf’.
Eerlijk ik vind dit oneigenlijk zorg vragen. Een poh ggz is voor psychische problemen. En een behandelaar gaat ook nooit relatie advies geven of wat je moet doen. kijk is er een andere vraag achterliggend over psychische problematiek ja dan is een pohggz op z’n plek. Of bijvoorbeeld systeemtherapie om te kijken wat eraan de relatie schort. Maar niet om een verliefdheid.
Coach en/of psychotherapeut via particuliere zorg... 80 euro voor een uur. Kan heel goed helpen. Zou het dan inderdaad ook zelf betalen. Kun je dat niet, en echt geneigd om twee gezinnen te laten klappen, dan is POH als preventie wel een stuk goedkoper dan straks 2 gezinnen in de hulpverlening
En ben je nu 100% gelukkig??? Ts zegt met haar huidige man en kinderen gelukkig te zijn. Dan is het goed toch? 100% gelukkig is helemaal niemand! En als ze moest voor verder gaan met de buurman wordt ze evenmin 100% gelukkig omdat ze dan een man en kinderen ongelukkig heeft gemaakt en de kinderen moet gaan delen met haar dan ex... wat een geluk zal dat zijn!